Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-346/15/MD
z 12 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 29 września 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży w ramach postępowania egzekucyjnego nieruchomości gruntowej zabudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 września 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży w ramach postępowania egzekucyjnego nieruchomości gruntowej zabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w … (dalej jako „Komornik”) prowadzi postępowanie, w którym egzekucję skierowano do nieruchomości stanowiącej działkę nr … o pow. 3.700 m², zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkami gospodarczymi, położonej w miejscowość …, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ....

Nieruchomość składa się z jednej działki gruntu o powierzchni 3.700 m². Na nieruchomości znajduje się budynek mieszkalny o pow. użytkowej 149,52 m². Ponadto budynek stodoły o pow. użytkowej 226,65 m², budynek obory o pow. użytkowej 105,87 m² i budynek garażowo-gospodarczy o pow. użytkowej 101,94 m². Łączna powierzchnia użytkowa budynków gospodarczych wynosi 434,46 m².

Dłużnik wezwany do złożenia oświadczenia, czy odpłatna sprzedaż tej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub korzysta ze zwolnienia od VAT, odpowiedział że:

• prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT (…);
• nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze umowy sprzedaży-kupna na podstawie aktu notarialnego Rep. A. …/2008 dnia … lipca 2008 r. Według informacji Dłużnika ustalona została – na podstawie opinii rzeczoznawcy z dnia 19 grudnia 2009 r. – wartość początkowa poszczególnych składników kupionej nieruchomości. Wartość początkowa: gruntu wyniosła 96.300 zł, budynku mieszkalnego 65.072 zł, obory 19.037 zł, stodoły 29.221 zł, garażu 10.369 zł;
• w stosunku do przedmiotowej nieruchomości Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy jej nabyciu;
• w dniu 3 lipca 2015 r. Dłużnik oświadczył, że nie poniósł nakładów przewyższających 30% jej wartości początkowej i nie skorzystał z prawa odliczenia VAT od nakładów. Jednak w dniu 25 września 2015 r. oświadczył, że:
  
  
  
  1. poniósł nakłady na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, na budynki znajdujące się na nieruchomości. Jedynie wydatki na ulepszenie stodoły przekroczyły 30% wartości początkowej i wyniosły 15.991,63 zł. Po ulepszeniach stodoła została oddana do użytku w dniu 31 grudnia 2010 r. i jest wykorzystywana przez Dłużnika do dnia dzisiejszego. Wydatki na ulepszenie obory wyniosły 400 zł i nie przekroczyły 30% wartości początkowej. Natomiast garaż i budynek i mieszkalny nie były remontowane;
  2. przy wydatkach poniesionych na ulepszenie stodoły przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu i podatek został odliczony.
  
  

• nie zlikwidował działalności gospodarczej, rozliczył się z urzędem skarbowym zgodnie z art. 14 ustawy o VAT;
• pierwsze zasiedlenie nieruchomości nastąpiło w … r., kolejne w dniu … 2008 r.;
• nieruchomość jest wynajmowana w całości od dnia … 2009 r. na czas nieokreślony rodzinie czteroosobowej w celach mieszkaniowych.

Naczelnik … Urzędu Skarbowego w … dnia … 2015 r. udzielił o Dłużniku następujących informacji:

• figuruje w rejestrze podatników pod NIP … jako … sp. z o.o. z siedzibą w …;
• podmiot prowadzi działalność gospodarczą pod adresem: …;
• ostatnia deklaracja CIT-8 wpłynęła za rok podatkowy 2013 w dniu 21 marca 2014 r.;
• ostatnia deklaracja VAT-7 za lipiec 2014 r. została złożona w dniu 2 sierpnia 2014 r.;
• ostatnia deklaracja PIT-4R za 2013 r. została złożona w dniu 17 stycznia 2014 r.;
• brak jest informacji na temat czynności majątkowych podmiotu;
• urząd nie posiada informacji, czy podmiot podczas prowadzenia działalności gospodarczej poniósł nakłady przewyższające 30% wartości posiadanej nieruchomości oraz czy skorzystał z prawa odliczenia VAT od tych nakładów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy sprzedaż licytacyjna nieruchomości stanowiącej działkę nr 229/1 o pow. 3.700 m² zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkami gospodarczymi położona w …, miejscowość …, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze … będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy też będzie zwolniona od tego podatku?
• Jaka będzie ewentualna stawka podatku od towarów i usług?

Zdaniem Komornika, „odpłatna sprzedaż” nieruchomości stanowiącej działkę nr … o powierzchni 3.700 m² zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkami gospodarczymi położona w …, miejscowość …, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze … nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Z godnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (….).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca zdefiniował pojęcie „pierwszego zasiedlenia”, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany albo zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem dostawy albo będzie oddany w najem, dzierżawę, leasing, itp. Zarówno bowiem dostawa (nawet zwolniona od podatku), jak też najem, dzierżawa, albo leasing są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Komornik prowadzi postępowanie, w którym egzekucję skierowano do nieruchomości stanowiącej działkę nr …, zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i budynkami gospodarczymi (stodoła, obora, budynek garażowo-gospodarczy). Dłużniczka (spółka prawa handlowego) prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Przy jej nabyciu (miało to miejsce w 2008 r.) Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Dłużnik oświadczył m.in., że:

• poniósł nakłady na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, na budynki znajdujące się na nieruchomości. Jedynie wydatki na ulepszenie stodoły przekroczyły 30% jej wartości początkowej. Po ulepszeniach stodoła została oddana do użytku w dniu 31 grudnia 2010 r.;
• przy wydatkach poniesionych na ulepszenie stodoły przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego i podatek ten został odliczony;
• nieruchomość jest wynajmowana w całości od dnia … 2009 r. na czas nieokreślony.

Na tym tle Komornik powziął wątpliwość dotyczącą opodatkowania sprzedaży w ramach postępowania egzekucyjnego ww. nieruchomości gruntowej zabudowanej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że zbycie przez Komornika nieruchomości, o której mowa we wniosku – wbrew jego poglądowi – będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dłużnik jest spółką prawa handlowego. Zatem już tylko ten fakt przesądza, że każda sprzedaż obejmująca jej majątek jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Wniosek ten nie oznacza, że transakcja zbycia tej nieruchomości będzie się wiązała z wygenerowaniem podatku należnego. Wystąpią bowiem przesłanki do zastosowania do niej zwolnienia od podatku. Niezależnie bowiem od tego, że Komornik zadeklarował wystąpienie pierwszego zasiedlenia dotyczącego nieruchomości, o której mowa we wniosku (jako jedną z dat podał 2008 r.), to miało ono również miejsce w związku z rozpoczęciem jej najmu w lipcu 2009 r. i trwaniem tego najmu do dnia dzisiejszego. Tym samym pierwszym zasiedleniem została również ponownie objęta (obok pozostałych budynków) stodoła, znajdująca się na działce nr 229/1, która była przedmiotem ulepszeń przekraczających 30% jej wartości początkowej, oddanych do użytkowania w grudniu 2010 r. Jeżeli zatem obecny stan faktyczny i prawny nieruchomości nie zmieni się do dnia jej zbycia przez Komornika, wystąpią podstawy do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, do dostawy budynków na niej posadowionych. Na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, zwolnienie to będzie również dotyczyć dostawy gruntu związanego z tymi budynkami.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.