Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-604/14/RS
z 4 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.), uzupełnionym w dniach 7 i 29 lipca oraz 4 sierpnia 2014 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług pomocy społecznej, pomocy domowej oraz usług opieki na rzecz osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych oraz osób w podeszłym wieku, zamieszkałych poza granicami Polski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 7 i 29 lipca oraz 4 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług pomocy społecznej, pomocy domowej oraz usług opieki na rzecz osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych oraz osób w podeszłym wieku, zamieszkałych poza granicami Polski.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, będąca osobą prawną, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług pomocy społecznej, usług pomocy domowej oraz usług opieki świadczonych osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym oraz osobom w podeszłym wieku. Do usług pomocy społecznej zaliczane jest towarzyszenie w trakcie spacerów, wizyt towarzyskich, grach towarzyskich i w trakcie wizyt w placówkach użyteczności społecznej, takich jak fryzjer, urzędy państwowe, kościół, organizowanie i towarzyszenie przy wizytach u lekarza, terapeutów, załatwianie spraw w urzędach w imieniu podopiecznego lub towarzyszenie podopiecznemu w trakcie takich wizyt, rozmowy, wspólne czytanie książek i prasy oraz czuwanie przy łóżku podopiecznego pod nieobecność członków rodziny. Do usług pomocy domowej zaliczane jest pranie i zmiana bielizny osobistej, pranie i zmiana bielizny pościelowej, pranie i zmiana odzieży, pomoc przy przygotowaniu posiłków i robieniu zakupów. Do usług opieki świadczonych osobom niepełnosprawnym zaliczana jest pomoc przy myciu, czesaniu, goleniu, kąpieli, oklepywanie i masaż, pomoc przy wstawaniu i kładzeniu się, pomoc przy przebieraniu, pomoc przy przemieszczaniu się i przy czynnościach związanych z utrzymaniem higieny ciała (np. mycie, kremowanie, zmiana pampersów). Usługi te świadczone są w miejscu zamieszkania podopiecznych Spółki, czyli poza granicami kraju. Działalność ta opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Powyższe usługi świadczone są na rzecz osób niebędących podatnikami VAT. Spółka nie posiada poza granicami Polski stałego miejsca prowadzenia działalności. Ponadto nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi pomocy społecznej, usługi pomocy domowej oraz usługi świadczone osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym oraz osobom w podeszłym wieku wykonywane są łącznie

W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy wyżej opisane czynności podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług, wyżej opisana sytuacja stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jest jednak opodatkowana „stawką zwolnioną”, gdyż wyczerpuje przytoczony poniżej artykuł, tj. art. 43 ust. 1, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a ustawy wynika, że na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.
   
   
   
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h–28n.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

1. regionalne ośrodki polityki społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, ośrodki pomocy społecznej, rodzinne domy pomocy, ośrodki wsparcia i ośrodki interwencji kryzysowej,
2. wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę:
   
   
   
   1. domy pomocy społecznej prowadzone przez podmioty posiadające zezwolenie wojewody,
   2. placówki opiekuńczo-wychowawcze i ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,
   
   
   
3. placówki specjalistycznego poradnictwa,
4. inne niż wymienione w lit. a–c placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku na podstawie zezwolenia wojewody, wpisane do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
5. specjalistyczne ośrodki wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.

Zwolnienie określone w powyższym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Zgodnie z ust. 1 pkt 23 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji prowadzi do stwierdzenia, że miejscem świadczenia i opodatkowania usług, o których mowa we wniosku - zgodnie z art. 28c ust. 1 ww. ustawy – jest terytorium państwa, w którym Spółka posiada siedzibę, tj. Polska. W związku z tym, że Spółka nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w ust. 1 pkt 22 powyższego artykułu, świadczone usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu. Wykonywane czynności na rzecz osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych lub osób w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania korzystają jednak ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy, gdyż wszystkie sprowadzają się – jak wynika z treści wniosku – do opieki nad ww. grupą osób.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.