Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-495/15/AP
z 24 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2015 r. (data wpływu 25 września 2015 r.), uzupełnionym w dniu 16 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej i niezabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2015 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej i niezabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - komornik przy Sądzie Rejonowym w S. prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi …Sp. z o.o. z siedzibą w P., z majątku stanowiącego prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, położonej w P., ul. …, dla której Sąd Rejonowy w S. … Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w P. prowadzi księgę wieczystą o numerze KW …. Prawo wieczystego użytkowania obejmuje niezabudowaną działkę gruntu nr 34/23 o pow. 0,0130 ha oraz działkę gruntu nr 34/21 o pow. 0,6854 ha zabudowaną parterowym budynkiem niemieszkalnym o funkcji administracyjnej o pow. użytkowej 188,25 m2, budynkiem wagi wozowej oraz pozostałościami po dawnych budynkach magazynowych, mianowicie: zgruzowane fundamenty wraz z pojedynczymi słupami konstrukcyjnymi ścian zewnętrznych, w części również ściany zewnętrzne z płyt betonowych. Według opinii biegłego sądowego budynek wagi wozowej jest niefunkcjonalny i nieprzydatny. Wraz z pozostałościami po budynkach magazynowych nadaje się do usunięcia (rozbiórki). Budynek administracyjny oraz budynek wagi wozowej, posadowione na działce nr 34/21 są budynkami w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest na etapie przygotowania do licytacji nieruchomości. Prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, będące przedmiotem egzekucji, zostało nabyte przez dłużnika na podstawie aktu notarialnego sporządzonego przed notariuszem w dniu …., Repertorium A Nr … za cenę 150 000,00zł od … Sp. z o. o. w S. Nieruchomość wykorzystywana była przez dłużnika do prowadzenia działalności gospodarczej, która zgodnie z PKD nr 4621Z polegała na sprzedaży hurtowej zboża, nieprzetworzonego tytoniu, nasion i pasz dla zwierząt. Z uwagi na funkcję prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanych budynkami stanowiącymi odrębną nieruchomość dłużnika, do którego została skierowana egzekucja, zachodzi wątpliwość dotycząca ewentualnej konieczności naliczenia podatku VAT do ceny uzyskanej przy sprzedaży licytacyjnej nieruchomości oraz jego właściwej wysokości procentowej. Zauważyć należy, iż w § 11 aktu notarialnego wskazano, że sprzedaż budynków, budowli i urządzeń objętych aktem nie podlega podatkowi, na podstawie przepisu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. (Dz. U. Nr 86 poz. 959) o podatku od czynności cywilnoprawnych z związku z tym, że sprzedający jako podatnik podatku od towarów i usług z tytułu niniejszej czynności zwolniony jest od podatku od towarów i usług, na podstawie przepisu art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11 poz. 50 z późn. zm.). Wobec takiego oświadczenia w § 12 aktu notarialnego widnieje zapis, iż naliczono i pobrano 2% podatku w kwocie 2 351,40 zł na podstawie przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ppkt a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 9 września 2000 r. (Dz. U. z 2000 r., Nr 86 poz. 959), od prawa wieczystego użytkowania gruntu. Celem ustalenia obowiązku podatkowego Wnioskodawca zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z wnioskiem o udzielenie informacji. W odpowiedzi z dnia …., znak …, Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. wskazał, że dłużnik figuruje w rejestrze podatników. Naczelnik Urzędu Skarbowego nie odnotował powiązań z działalnością gospodarczą, nie odnotował nadpłat, zwrotów podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych. Dłużnik współpracuje z organem egzekucyjnym, Prezes zarządu Spółki złożył oświadczenie, że Spółka była podatnikiem podatku od towaru i usług, w świetle § 15-17 w zw. z § 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 24 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Od 1 sierpnia 2008 r. Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej. Ponadto, zgodnie z oświadczeniem dłużnika z dnia 15 września 2015 r., uzyskano informację że dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku administracyjnego oraz budynku wagi wozowej przewyższających 30 % jej wartości początkowej oraz, że nie wykorzystywał ulepszeń do czynności opodatkowanych. Prezes zarządu Spółki oświadczył, że część budynku administracyjnego o powierzchni 18 m2 oraz plac składowy o pow. 300 m2 była przedmiotem umowy dzierżawy od dnia 12 sierpnia 2008 r. do 31 maja 2011 r. zawartą między …Sp. z.o.o. w P. a X. Czynsz dzierżawny strony ustaliły na 1000,00 zł netto/miesięcznie. W toku czynności ustalono również, z informacji złożonej przez Urząd Miejski w P. Wydział Inwestycji i Zagospodarowania Przestrzennego z dnia …. znak …, że dla działki zabudowanej nr 34/21 została wydana decyzja Nr … z dnia …, znak … o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie pięciu budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z urządzeniami budowlanymi związanymi z budynkami, zagospodarowaniem terenu oraz decyzją Nr … z dnia …., znak … o warunkach zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie jedenastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z drogą dojazdową i urządzeniami budowlanymi związanymi z budynkami. Dla działki niezabudowanej nr 34/23 nie była wydawana decyzja o warunkach zabudowy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny zajętej nieruchomości Wnioskodawca wniósł o udzielenie informacji, czy we wskazanych okolicznościach wymagane jest naliczenie podatku VAT do ceny wywołania, a w przypadku takiej konieczności proszę o wskazanie stawki procentowej podatku oraz przytoczenie podstawy prawnej. Jeżeli nie ma obowiązku naliczenia podatku VAT od ceny wywołania Wnioskodawca prosi również o wskazanie stosownej podstawy prawnej takiego stanowiska.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 listopada 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że ww. prawo wieczystego użytkowania nieruchomości składających się z działek nr 34/21 i 34/23 położonej w obrębie 2 miasta P., leży na terenie gdzie nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta. Zgodnie z informacją uzyskaną w Urzędzie Miejskim w P. przez biegłego sądowego, ogólny plan zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy P. stracił ważność z dniem 1 stycznia 2003 r. W zmianie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy P. przyjętej uchwałą Nr … Rady Miejskiej w P. z dnia …. przedmiotowa nieruchomość zabudowana położona jest w obszarze oznaczonym jako strefa działalności gospodarczej – przemysł (symbol w studium P).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje obowiązek naliczenia podatku VAT od ceny wywołania przy sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji publicznej?

W przypadku istnienia takiego obowiązku Wnioskodawca prosi o wskazanie właściwej stawki procentowej podatku oraz przytoczenie stosownej podstawy prawnej. Jeżeli nie ma obowiązku naliczenia podatku Wnioskodawca wniósł o wskazanie stosownej podstawy prawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanych okolicznościach nie ma obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług do ceny wywołania, a w przypadku zbycia do ceny uzyskanej ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości dłużnika w drodze licytacji publicznej, a przez to nie ma obowiązku przekazania właściwemu Urzędowi Skarbowemu podatku od towarów i usług z tytułu ewentualnej ceny uzyskanej ze sprzedaży licytacyjnej nieruchomości dłużnika. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w treści art. 43 ust.1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto uzasadnienie takiego stanowiska potwierdza również fakt nie naliczenia podatku VAT z tytułu przeniesienia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości dokonanej aktem notarialnym z dnia 30 września 2001 r. i nie ujawnienia podatku w przedmiotowej umowie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z treści art. 2 pkt 33 ustawy, wynika, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższej analizy wynika, że nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części, do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Oznacza to, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt lub zmodernizuje go ponosząc przy tym nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (po wybudowaniu lub ulepszeniu) zostanie oddany do użytkowania w rozumieniu przepisów budowlanych i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych, nie jest to równoznaczne z jego zasiedleniem. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpi bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce, gdy nowowybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub oddany w dzierżawę, czy najem, gdyż nastąpi wówczas wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla obiektów budowlanych, które się na nim znajdują. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków lub budowli trwale z nim związanych. Jeżeli dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca (komornik sądowy) zamierza sprzedać w drodze egzekucji komorniczej nieruchomość położoną w P., dla której Sąd Rejonowy w S. prowadzi księgę wieczystą o numerze KW …. Prawo wieczystego użytkowania obejmuje niezabudowaną działkę gruntu nr 34/23 o pow. 0,0130 ha oraz działkę gruntu nr 34/21 o pow. 0,6854 ha zabudowaną parterowym budynkiem niemieszkalnym o funkcji administracyjnej o pow. użytkowej 188,25 m2, budynkiem wagi wozowej oraz pozostałościami po dawnych budynkach magazynowych. Budynek administracyjny oraz budynek wagi wozowej, posadowione na działce nr 34/21 są budynkami w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, będące przedmiotem egzekucji, zostało nabyte przez dłużnika na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 września 2001 r. od Sp. z o.o. Nieruchomość wykorzystywana była przez dłużnika do prowadzenia działalności gospodarczej. W ww. akcie notarialnym, na podstawie którego dłużnik nabył niniejszą nieruchomość wskazano, że sprzedaż budynków, budowli i urządzeń objętych aktem nie podlega podatkowi, na podstawie przepisu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. (Dz. U. Nr 86 poz. 959) o podatku od czynności cywilnoprawnych z związku z tym, że sprzedający jako podatnik podatku od towarów i usług z tytułu niniejszej czynności, zwolniony jest od podatku od towarów i usług. Ponadto dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku administracyjnego oraz budynku wagi wozowej przewyższających 30% jej wartości początkowej oraz nie wykorzystywał ulepszeń do czynności opodatkowanych. Część budynku administracyjnego o powierzchni 18 m2 oraz plac składowy o pow. 300 m2 była przedmiotem umowy dzierżawy od dnia 12 sierpnia 2008 r. do 31 maja 2011 r.

Z kolei dla działki niezabudowanej nr 34/23 nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy na tle powołanych przepisów, zauważyć należy że skoro podstawą nabycia w dniu 30 września 2001 r. części nieruchomości obejmującej działkę nr 34/21 przez dłużnika była faktura VAT, gdzie sprzedawca zastosował zwolnienie od podatku od towarów i usług, to w ramach tej transakcji doszło do pierwszego zasiedlenia budynków, o których mowa we wniosku, w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy, tj. oddania do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem dostawa budynków, o których mowa we wniosku przez Wnioskodawcę nastąpi po upływie dwóch lat od dnia ich nabycia, tj. po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, możliwe będzie zwolnienie od podatku tej transakcji, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto stwierdzić należy, że do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu zastosowanie znajdą odpowiednio te same zasady opodatkowania, jak do budynków będących przedmiotem zbycia, w myśl powołanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy.

Odnosząc się z kolei do sprzedaży części nieruchomości stanowiącej działkę niezabudowaną nr 34/23, dla której nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy stwierdzić należy, że o ile w momencie sprzedaży opisana wyżej działka nie będzie stanowiła terenów budowlanych, w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 33 ustawy, to dostawa ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.