Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-160/15/PS
z 24 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2015 r. (data wpływu 16 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2015 r. (data wpływu 9 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania transakcji zbycia nieruchomości za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której będą miały zastosowanie odpowiednie przepisy tej ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania transakcji zbycia nieruchomości za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której będą miały zastosowanie odpowiednie przepisy tej ustawy.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo xxx S. A. (Spółka) jest właścicielem dwóch nieruchomości, które w strukturze przedsiębiorstwa stanowią wyodrębnione komórki organizacyjne. Spółka prowadzi w nich medyczną działalność gospodarczą, tj. usługi lecznictwa uzdrowiskowego - sanatoryjnego. Obie komórki funkcjonują w tzw. Zespole Sanatoryjnym nr V „X”, w skład którego wchodzą trzy jednostki: Zespół Sanatoryjny nr V „X D”, Sanatorium Uzdrowiskowe „X B”, Sanatorium Uzdrowiskowe „X C”.

Zespół Sanatoryjny nr V „X” stanowi oddział, dla którego prowadzi się jedną ewidencję majątku, bez podziału na poszczególne jednostki wchodzące w jego skład. Ewidencja rachunkowa w przedsiębiorstwie prowadzona jest w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z Zespołem Sanatoryjnym nr V „X” i nie ma możliwości ich wyodrębnienia wg jednostek. W odniesieniu do należności i zobowiązań Spółka posiada możliwość częściowego ich wydzielenia również w ramach omawianego zespołu. Spółka zamierza dokonać sprzedaży dwóch nieruchomości „X D” i „X C” jako zbycie sumy składników majątkowych i niemajątkowych, przy sfinalizowaniu której nastąpi przejście zatrudnianych pracowników do innego pracodawcy (Nabywcy) na mocy art. 23 Kodeksu pracy. Transakcja ta nie będzie stanowić sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcję zbycia nieruchomości należy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług traktować jako sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych, czy jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości, w której skład wchodzą dwie jednostki organizacyjne („X D i „X C”) nie będzie stanowiła sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ ww. składniki majątku nie posiadają wszystkich wymaganych cech wymienionych w art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 2 pkt 27a) ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie będą mieściły się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z ww. przepisem prawa podatkowego, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. Takie organizacyjne wydzielenie zostało dokonane na podstawie regulaminu organizacyjnego Spółki. Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nie zadań gospodarczych. W tym wypadku, zdaniem Spółki, nie ma możliwości spełnienia warunku o wyodrębnieniu finansowym z uwagi na fakt, że ewidencja rachunkowa nie pozwala na przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do jednostek organizacyjnych jakimi są „X D” i „X C”. Biorąc pod uwagę powyższe Spółka stwierdza, że nie zostały spełnione przesłanki o wyodrębnieniu organizacyjnym i finansowym zbywanych nieruchomości (Zespół Sanatoryjny nr V „X D”, Sanatorium Uzdrowiskowe „X C”) i tę transakcję uznaje jako sprzedaż składników majątkowych i niemajątkowych, a nie jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy stwierdzić, że postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego, czy też kontrolnego, w których organ podatkowy zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania dowodowego uwzględniającego treść dokumentów, ich rzeczywistą realizację jak również rzeczywiste cele podejmowanych decyzji biznesowych (o ile byłoby to konieczne dla prawidłowego ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego). W przypadku wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany treścią przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który stanowi podstawę do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, w ramach tego postępowania właściwy organ nie może zatem dokonywać ustaleń faktycznych gdyż wykraczałoby to poza zakres przedmiotowego postępowania.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 581 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że jednym z podstawowych wymogów jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Innymi słowy podatnik winien uwzględnić w tej transakcji wszystkie składniki majątkowe tej aportowanej części majątku, razem z jego aktywami i pasywami.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza, co prawda pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 ww. ustawy), musi odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich aby można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, że jest właścicielem dwóch nieruchomości, które w strukturze przedsiębiorstwa stanowią wyodrębnione komórki organizacyjne. Spółka prowadzi w nich medyczną działalność gospodarczą, tj. usługi lecznictwa uzdrowiskowego - sanatoryjnego. Obie komórki funkcjonują w tzw. zespole sanatoryjnym nr V „X”, w skład którego wchodzą: Zespół Sanatoryjny nr V „X D”, Sanatorium Uzdrowiskowe „X B”, Sanatorium Uzdrowiskowe „X C”.

Jak wynika z przedstawionych okoliczności, Spółka zamierza dokonać sprzedaży dwóch nieruchomości: „X D” i „X C”, jako zbycie sumy składników majątkowych i niemajątkowych, przy sfinalizowaniu której nastąpi przejście zatrudnianych pracowników do innego pracodawcy.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe, w którym wskazano, że:

• Zespół Sanatoryjny nr V „X” stanowi oddział, dla którego prowadzi się jedną ewidencję majątku, bez podziału na poszczególne jednostki wchodzące w jego skład,
• ewidencja rachunkowa w przedsiębiorstwie prowadzona jest w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z Zespołem Sanatoryjnym nr V „X”, lecz nie ma możliwości ich wyodrębnienia wg jednostek,
• Spółka posiada możliwość jedynie częściowego wydzielenia należności i zobowiązań w ramach omawianego zespołu,

• to jak słusznie wskazuje Wnioskodawca, transakcja zbycia nieruchomości nie będzie stanowiła sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ ww. składniki majątku nie posiadają wszystkich wymaganych cech wymienionych w art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Podkreślić jednakże należy, że ostatecznie to właściwy organ podatkowy mający stosowne uprawnienia może dokonać oceny realnie wydzielanego zbioru składników majątkowych pod kątem spełniania kryteriów niezbędnych dla uznania go jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tutejszy organ w ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego jest natomiast związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, nie może go zatem podważać, czy też kwestionować, gdyż byłoby to sprzeczne z istotą przedmiotowej instytucji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.