2015.04.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-43/15/AZb
z 28 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwych stawek podatku (zwolnienia od podatku) dla transakcji opisanych we wniosku w punktach od I do IV dotyczących nabycia sieci wodociągowej (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnej oraz kolektora klimontowskiego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez kontrahenta Wnioskodawcy dokumentującej nabycie ww. sieci wodociągowej (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnej oraz kolektora klimontowskiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwych stawek podatku (zwolnienia od podatku) dla transakcji opisanych we wniosku w punktach od I do IV dotyczących nabycia sieci wodociągowej (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnej oraz kolektora klimontowskiego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez kontrahenta Wnioskodawcy dokumentującej nabycie ww. sieci wodociągowej (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnej oraz kolektora klimontowskiego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 marca 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) zamierza nabyć od A. (dalej „A.”) sieci wodociągowe i kanalizacyjne wraz ze studniami. Część z tych sieci została wybudowana przez A., część została zakupiona przez A. od S. (dalej „S.”) na początku roku 2014 na podstawie faktury VAT ze stawką podatku ZW z podstawą art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Spółka zamierza nabyć od A.:

Sieci wodociągowe wraz ze studniami wybudowanymi przez A. po roku 1993 oraz wykorzystywane do działalności opodatkowanej, od których A. przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. Sieci te nie były wcześniej przedmiotem umów, w wyniku których doszłoby do oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.
Sieć wodociągową, którą A. zakupił na początku roku 2014 od S. na podstawie faktury ze stawką ZW. Przed nabyciem sieci A. dzierżawiło przedmiotową sieć co stanowiło pierwsze zasiedlenie. W związku z poniesieniem w latach 2013-2014 przez Gminę kosztów przełożenia sieci A. uznało roszczenie Gminy w związku z czym ponosi opodatkowane koszty nakładów, których wartość przekracza 30% wartości początkowej sieci, tj. 273 914,41 zł.
Na tych sieciach w okresie dzierżawy A. nadbudowało studnie, których wartość również przekracza 30% wartości początkowej sieci w latach 2013-2014.
Sieci wodociągowe (niektóre wraz ze studniami) i kanalizacyjne kupione przez A. na początku roku 2014 od S.. Sieci te były wcześniej dzierżawione przez A., co stanowiło pierwsze zasiedlenie od którego upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Na niektórych sieciach wodociągowych w latach 2013-2014 A. nabudował studnie, których wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej. W sierpniu roku 2014 Spółka podpisała z A. umowę, której przedmiotem jest udostępnienie sieci kanalizacyjnej w celu odprowadzania ścieków komunalnych oraz wynagrodzenie za korzystanie z niej.
Kolektor klimontowski, który został zakupiony na początku roku 2014 przez A. od S. ze stawką VAT ZW. Kolektor nie był przedmiotem dzierżawy ani innych umów, wskutek których doszłoby do oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W sierpniu 2014 r. Spółka podpisała z A. umowę, której przedmiotem jest udostępnienie kolektora dla Spółki w celu odprowadzania ścieków komunalnych oraz wynagrodzenie za korzystanie z niego.

W uzupełnieniu wniosku z 7 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że przedstawiony we wniosku ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r. przyszły stan faktyczny w chwili obecnej jest już zdarzeniem przeszłym.

W dniu 23 lutego 2015 r. pomiędzy A. Spółka z o.o. (A.) i Wnioskodawcą została zawarta warunkowa przedwstępna umowa sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, której przedmiotem było nabycie przez Wnioskodawcę sieci wodociągowych (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnych oraz kolektora klimontowskiego.

W dniu 20 lutego 2015 r. Wnioskodawca i A. złożyli w Urzędzie Skarbowym Oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy budynków, budowli lub ich części z dnia 19 lutego 2015 r. Na podstawie art. 43 ust. 10 oraz ust. 11 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 z późn. zm.) (dalej uptu) Wnioskodawca i A. zgodnie oświadczyli, iż rezygnują ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i wybierają opodatkowanie dostawy sieci wodociągowych oraz sieci kanalizacyjnych szczegółowo wymienionych w załączniku do oświadczenia. Oświadczenie dotyczy sieci opisanych w pkt III wniosku ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r.

Ostatecznie w dniu 24 lutego 2015 r. pomiędzy A. a Wnioskodawcą została zawarta umowa sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Z chwilą zawarcia umowy nastąpiło przeniesienie własności sieci wodociągowych (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnych oraz kolektora klimontowskiego na rzecz Wnioskodawcy.

W fakturach, które Wnioskodawca otrzymał od A. dostawa sieci wodociągowych (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnych oraz kolektora klimontowskiego (opisanych w pkt I-IV wniosku ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r.) została opodatkowana podstawową stawką podatku VAT.

Zakupione przez Wnioskodawcę ww. sieci wykorzystywane są w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca wyjaśnił, że uzyskanie przez Wnioskodawcę interpretacji w zakresie objętym pytaniem nr 1 i nr 2 (ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r.) oraz pytaniem zadanym w niniejszym uzupełnieniu do wniosku ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r. (pkt I uzupełnienia) umożliwi prawidłowe rozliczenie podatku naliczonego w składanej przez Wnioskodawcę deklaracji VAT-7.

Zgodnie z wyjaśnieniem Wnioskodawcy złożonym w niniejszym uzupełnieniu poniższe dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, posiada numer NIP nadany przez Urząd Skarbowy zgodnie z Decyzją w sprawie nadania numeru identyfikacyjnego z 16 czerwca 1993 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, w całości opodatkowaną podatkiem VAT.
Wnioskodawca składa deklaracje podatkowe VAT-7 za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.
A. Sp. z o.o. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, posiada numer NIP.
Wnioskodawca w dniu 24 lutego 2015 r. nabył od A. Sp. z o.o. wymienione w pkt od I do IV wniosku ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r. sieci wodociągowe wraz ze studniami, sieci kanalizacyjne oraz kolektor klimontowski na podstawie umowy sprzedaży, o której mowa w art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego.
Wnioskodawca zakupione sieci wodociągowe (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjne oraz kolektor klimontowski (wymienione w pkt od I do IV wniosku ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r.) wykorzystuje do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Zgodnie z pkt 4 zakup sieci wykorzystywany jest do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Odnośnie transakcji opisanej w punkcie I opisu zdarzenia przyszłego (część G wniosku ORD-IN, poz. 68):

Zgodnie z wyjaśnieniem Wnioskodawcy złożonym w niniejszym uzupełnieniu poniższe dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który jest taki sam dla każdego obiektu opisanego w punkcie I.

Sieci wodociągowe wraz ze studniami, wymienione w punkcie I są budowlami. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm) budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Ponadto zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. z 1999 r. Nr 112 poz. 1316) sieci wodociągowe są obiektami inżynierii lądowej i wodnej, posiadają symbol PKOB 2222 Rurociągi sieci wodociągowej rozdzielczej.
Sieci wodociągowe wraz ze studniami są trwale związane z gruntem, natomiast nie stanowią części składowej nieruchomości (art. 48 Kodeksu cywilnego), albowiem kwalifikowane są jako urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego.
Pierwsze zasiedlenie sieci wodociągowych wraz ze studniami, dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 uptu, nastąpiło w dniu 24 lutego 2015 r., tj. w dniu zawarcia pomiędzy A. a Wnioskodawcą umowy sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.
Przed sprzedażą przez A. w dniu 24 lutego 2015 r. sieci wodociągowych wraz ze studniami na rzecz Wnioskodawcy nie miało miejsca pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 uptu.
A. nie ponosiło wydatków na ulepszenie ww. obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, które to wydatki byłyby równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej.
Przedmiotowe obiekty nie były przez A. wynajmowane, wydzierżawiane - nie były przedmiotem umów, w wyniku których doszłoby do oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.
Wnioskodawca dokonał już nabycia sieci wodociągowych wraz ze studniami w dniu 24 lutego 2015 r. na podstawie umowy sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej zawartej pomiędzy A. a Wnioskodawcą.

Odnośnie transakcji opisanej w punkcie II opisu zdarzenia przyszłego (część G wniosku ORD-IN, poz. 68):

Zgodnie z wyjaśnieniem Wnioskodawcy złożonym w niniejszym uzupełnieniu poniższe dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który jest taki sam dla każdego obiektu opisanego w punkcie II.

Sieć wodociągowa wraz ze studniami, wymieniona w punkcie II jest budowlą. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Ponadto zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wal przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. z 1999 r. Nr 112 poz. 1316) sieci wodociągowe są obiektami inżynierii lądowej i wodnej, posiadają symbol PKOB 2222 Rurociągi sieci wodociągowej rozdzielczej.
Sieć wodociągowa wraz ze studniami jest trwale związana z gruntem, natomiast nie stanowi części składowej nieruchomości (art. 48 Kodeksu cywilnego), albowiem kwalifikowana jest jako urządzenie, o którym mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego.
Spółka nie badała szczegółowo kiedy i przez kogo przedmiotowa sieć została wybudowana i oddana do użytkowania. Jednak jest w posiadaniu informacji, że poprzedniemu właścicielowi tj. S. jako dokonującemu dostawy na rzecz A.:
1. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. S. nie poniosło wydatków na ulepszenie tych budowli, w stosunku do których miałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Dodatkowo z uwagi na fakt, że:
1. wydatki A. poniesione na ulepszenie sieci wodociągowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiły powyżej 30% jej wartości początkowej,
2. A. przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony dotyczący wydatków na ulepszenie sieci oraz
3. sieć wodociągowa w stanie ulepszonym nie była wykorzystywana przez A. do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat
sprzedaż sieci na rzecz Wnioskodawcy w dniu 24 lutego 2015 r. nastąpiła w wyniku pierwszego zasiedlenia (po ulepszeniu) w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 uptu.
W odpowiedzi na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu „Jeżeli ww. obiekty (obiekt) zostały przez S. S.A. zakupione, to kiedy, czy transakcja ta była udokumentowana fakturą VAT oraz czy stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT, zwolnioną od podatku lub niepodlegającą opodatkowaniu VAT? (proszę wskazać odrębnie dla danego obiektu)” Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź na zadane pytania zawiera pkt 3.
Z uwagi na ulepszenie sieci wodociągowej przez A., o którym mowa w pkt 3 pierwsze zasiedlenie miało miejsce w dniu 24 lutego 2015 r., tj. w dniu zawarcia umowy sprzedaży sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej pomiędzy Wnioskodawcą a A.. Po ulepszeniu sieci przez A. nie były one przedmiotem umowy dzierżawy.
W odpowiedzi na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu, że z treści wniosku wynika, że „W związku z poniesieniem w latach 2013-2014 przez Gminę kosztów przełożenia sieci A. uznało roszczenie Gminy w związku z czym ponosi opodatkowane koszty nakładów, których wartość przekracza 30% wartości początkowej sieci” oraz że „Na tych sieciach w okresie dzierżawy A. nadbudowało studnie, których wartość również przekracza 30% wartości początkowej sieci w latach 2013-2014”. Należało zatem jednoznacznie wyjaśnić, czy A. Sp. z o. o. ponosiło (ponosi) wydatki na ulepszenie ww. obiektów (obiektu) w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które były równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej (tj. czy każde z tych ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym było równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej), jeśli ponosiło takie wydatki to czy dany obiekt (lub jego część) po jego ulepszeniu równym lub wyższym niż 30% wartości początkowej został oddany do użytkowania – jeśli tak to kiedy (z jakimi datami), czy A. miał (ma) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków oraz czy ww. obiekty (obiekt) w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez A. do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat? (należy podać odrębnie dla danego obiektu), Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź na zadane pytania zawiera pkt 3.
Przedmiotowa sieć wodociągowa nie była wynajmowana czy też wydzierżawiona (tj. A. nie był wynajmującym, wydzierżawiającym).
Przedmiotowa sieć wodociągowa była wykorzystywana przez A. do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Wnioskodawca dokonał już nabycia sieci wodociągowej wraz ze studniami w dniu 24 lutego 2015 r. na podstawie umowy sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej zawartej pomiędzy A. a Wnioskodawcą.

Odnośnie transakcji opisanej w punkcie III opisu zdarzenia przyszłego (część G wniosku ORD-IN, poz. 68):

Zgodnie z wyjaśnieniem Wnioskodawcy złożonym w niniejszym uzupełnieniu poniższe dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który jest taki sam dla każdego obiektu opisanego w punkcie III.

Sieci wodociągowe (niektóre wraz ze studniami) i kanalizacyjne, wymienione w punkcie III są budowlami. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane (tj. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm) budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Ponadto zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. z 1999 r. Nr 112 poz. 1316) sieci wodociągowe i sieci kanalizacyjne są obiektami inżynierii lądowej i wodnej, posiadają symbol PKOB:
1. sieci wodociągowe - PKOB 2222 Rurociągi sieci wodociągowej rozdzielczej,
2. sieci kanalizacyjne - PKOB 2212 Rurociągi przesyłowe do transportu wody i ścieków.
Sieci wodociągowe (niektóre wraz ze studniami) i kanalizacyjne są trwale związane z gruntem, natomiast nie stanowią części składowej nieruchomości (art. 48 Kodeksu cywilnego), albowiem kwalifikowane są jako urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego.
Transakcja zakupu w 2014 r. sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i sieci kanalizacyjnych przez A. od S. stanowiła transakcję zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 a uptu. W ocenie Wnioskodawcy zastosowana w fakturze VAT wystawionej przez S. dla A. podstawa zwolnienia nie jest prawidłowa. Z uwagi na fakt, iż dostawa ta nie była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata prawidłową podstawą zwolnienia winien być art. 43 ust 1 pkt 10 uptu.
Spółka nie badała szczegółowo kiedy i przez kogo przedmiotowa sieć została wybudowana i oddana do użytkowania. Jednak jest w posiadaniu informacji, że poprzedniemu właścicielowi tj. S. jako dokonującemu dostawy na rzecz A.:
1. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. S. nie poniosło wydatków na ulepszenie tych budowli, w stosunku do których miałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W odpowiedzi na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu „Jeżeli ww. obiekty zostały przez S. S.A. zakupione, to kiedy, czy transakcja ta była udokumentowana fakturą VAT oraz czy stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT, zwolnioną od podatku lub niepodlegającą opodatkowaniu VAT? (proszę wskazać odrębnie dla każdego obiektu)” Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź na zadane pytania zawiera pkt 3 i pkt 4.
Wnioskodawca nie posiada wiedzy z jaką datą nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym posiada informację, że okres dzierżawy przedmiotowych sieci (pierwsze zasiedlenie) był dłuższy niż 2 lata, co potwierdza zastosowanie zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.
Zgodnie z pkt 3 transakcja nabycia sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i sieci kanalizacyjnych przez A. od S. była zwolniona od podatku. W związku z powyższym A. nie przysługiwało przy nabyciu tych sieci prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
A. nie ponosiło wydatków na ulepszenie ww. obiektów w rozumieniu podatku dochodowego od osób prawnych, które to wydatki byłyby równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej.
W sierpniu 2014 roku Wnioskodawca podpisał z A. umowę, której przedmiotem było udostępnienie sieci kanalizacyjnej w celu odprowadzania ścieków komunalnych oraz wynagrodzenie za korzystanie z niej.
Umowa przestała obowiązywać z chwilą nabycia przez Wnioskodawcę (umowa sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej z dnia 24 lutego 2015 r.) przedmiotowych sieci kanalizacyjnych.
Przedmiotowe sieci były wykorzystywane przez A. do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Zawarta w sierpniu 2014 r. umowa pomiędzy Wnioskodawca a A., której przedmiotem było udostępnienie sieci kanalizacyjnej w celu odprowadzania ścieków komunalnych oraz wynagrodzenie za korzystanie z niej przestała obowiązywać z chwilą nabycia przez Wnioskodawcę (umowa sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej z dnia 24 lutego 2015 r.) przedmiotowych sieci kanalizacyjnych. Udostępnienie sieci kanalizacyjnych stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT.
Wnioskodawca dokonał już nabycia sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i sieci kanalizacyjnych w dniu 24 lutego 2015 r. na podstawie umowy sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej zawartej pomiędzy A. a Wnioskodawcą.

Odnośnie transakcji opisanej w punkcie IV opisu zdarzenia przyszłego (część G wniosku ORD-IN, poz. 68):

Zgodnie z wyjaśnieniem Wnioskodawcy złożonym w niniejszym uzupełnieniu poniższe dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Kolektor klimontowski wymieniony w punkcie IV jest budowlą. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Ponadto zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. z 1999 r. Nr 112 poz. 1316) kolektor klimontowski jest obiektem inżynierii lądowej i wodnej, posiada symbol PKOB 2212 Rurociągi przesyłowe do transportu wody i ścieków.
Kolektor klimontowski jest trwale związany z gruntem, natomiast nie stanowi części składowej nieruchomości (art. 48 Kodeksu cywilnego), albowiem kwalifikowany jest jako urządzenie, o którym mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego.
Spółka nie badała szczegółowo kiedy i przez kogo przedmiotowa sieć została wybudowana i oddana do użytkowania. Jednak jest w posiadaniu informacji, że poprzedniemu właścicielowi tj. S. jako dokonującemu dostawy na rzecz A.:
1. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. S. nie poniosło wydatków na ulepszenie tych budowli, w stosunku do których miałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Ponadto zgodnie z posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzą kolektor klimontowski został wybudowany i oddany do użytkowania w latach 60-tych, tj. przed dniem wejścia w życie przepisów o podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca nie badał czy ww. obiekt został zakupiony przez S., kiedy i czy transakcja ta była udokumentowana fakturą VAT. Sprzedaż kolektora przez A. na rzecz Wnioskodawcy nie stanowi pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 uptu, od pierwszego zasiedlenia (tj. nabycia obiektu przez A. od S.) nie upłynął okres dłuższy niż dwa lata, A. nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do kolektora oraz nie dokonywało żadnych nakładów na rzecz kolektora. W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony ponieważ w ocenie Spółki przedmiotowa transakcja korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a uptu.
Transakcja zakupu w 2014 r. kolektora klimontowskiego przez A. od S. stanowiła transakcję zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.
Pierwsze zasiedlenie kolektora klimontowskiego dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 uptu nastąpiło na początku 2014 r., tj. z chwilą sprzedaży obiektu przez S. na rzecz A..
Pomiędzy pierwszym zasiedleniem kolektora klimontowskiego a sprzedażą tego obiektu przez A. na rzecz Wnioskodawcy (umowa sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej z dnia 24 lutego 2015 r.) upłynął okres krótszy niż 2 lata.
A. nie ponosiło żadnych wydatków na ulepszenie kolektora klimontowskiego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.
Kolektor klimontowski był wykorzystywany przez A. wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Umowa zawarta w sierpniu 2014 r. pomiędzy A. i Wnioskodawcą przestała obowiązywać z chwilą nabycia przez Wnioskodawcę (umowa sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej z dnia 24 lutego 2015 r.) kolektora klimontowskiego. Udostępnienie kolektora stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT.
Wnioskodawca dokonał już nabycia kolektora klimontowskiego w dniu 24 lutego 2015 r. na podstawie umowy sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej zawartej pomiędzy A. a Wnioskodawcą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować opisane w stanie faktycznym w pkt od I do IV transakcje? (pytanie oznaczone numerem 1 we wniosku z 12 stycznia 2015 r.)

Czy strony planowanej transakcji (Spółka i A.) mogą zrezygnować na podstawie art. 43 ust 10 uptu ze zwolnienia od podatku dla dostawy budowli zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu i wybrać opodatkowanie podstawową stawką podatku? (pytanie oznaczone numerem 2 we wniosku z 12 stycznia 2015 r.)

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z 7 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca sformułował następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 86 ust. 1 uptu Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze wystawionej przez A., dokumentującej nabycie przez Wnioskodawcę sieci wodociągowych (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnych oraz kolektora klimontowskiego (opisanych w punkcie I-IV wniosku ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r.) w sytuacji gdy sieci te Wnioskodawca wykorzystuje wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (z uwzględnieniem stanowiska przedstawionego w uzupełnieniu wniosku z 7 kwietnia 2015 r., dotyczącego pytania oznaczonego we wniosku z 12 stycznia 2015 r. numerem 1 oraz nowosformułowanego pytania w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony):

Pytanie nr 1 oraz pytanie w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony:

Ad. I

Dostawa przedmiotowych sieci odbyła się w ramach pierwszego zasiedlenia przez co nie można brać pod uwagę zwolnienia z art. 43 ust. l pkt 10 uptu. W związku z tym, iż A. przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do tych sieci nie znajdzie również zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. l pkt 10a uptu.

Zdaniem Spółki w przypadku tych sieci Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze A. zgodnie z art. 86 ust 1 uptu.

Ad. II

Wydatki na ulepszenie sieci wodociągowej stanowiły powyżej 30% wartości początkowej, dlatego nabycie sieci przez Spółkę stanowi pierwsze zasiedlenie w związku z czym sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. l pkt 10 uptu. Sprzedaż sieci nie może także korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a uptu w związku z obniżeniem przez A. podatku należnego o naliczony przy nabyciu nakładów i ulepszeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy nabycie tych sieci jest opodatkowane podstawową stawką VAT, tj. stawką 23%.

Zdaniem Spółki w przypadku tej sieci Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze A. zgodnie z art. 86 ust. 1 uptu.

Ad. III

Zdaniem Spółki nabycie przedmiotowych sieci korzysta ze zwolnienia z podatku na mocy art. 43 ust. l pkt 10 uptu w związku z faktem, iż dostawa nie była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia upłynął już okres dłuższy niż 2 lata. W przypadku jednak gdy Spółka i A. złożyły w dniu 20 lutego 2015 r., przed dokonaniem transakcji zgodne oświadczenia woli, że wybierają opodatkowanie dostawy Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury wystawionej przez A. zgodnie z art. 86 ust 1 uptu.

Ad. IV

Zdaniem Spółki w związku z faktem, iż pierwsze zasiedlenie nastąpiło z chwilą dostawy kolektora klimontowskiego przez S. na rzecz A., co miało miejsce na początku 2014 roku sprzedaż kolektora nie będzie korzystać ze zwolnienia na postawie art. 43 ust. l pkt 10 uptu, natomiast w związku z tym, iż A. w stosunku do kolektora nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (A. nabył kolektor ze stawką ZW), A. winno opodatkować przedmiotową transakcję stawką ZW na podstawie art. 43 ust. l pkt 10a uptu. Jednakże A. opodatkował sprzedaż kolektora klimontowskiego, podobnie jak całą transakcję, stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Zdaniem Spółki w związku z nabyciem kolektora klimontowskiego Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze A.. Zgodnie bowiem z art. 88 ust 3a uptu nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

A. winien dokonać korekty faktury na dostawę kolektora klimontowskiego, tak by dokonać zmiany stawki podatku VAT ze stawki 23% na ZW.

Pytanie nr 2:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia fakultatywnego i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Oświadczenie takie, musi zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

W przypadku zatem gdy Spółka i A. złożą przed dokonaniem transakcji o której mowa w pkt III stanu faktycznego zgodne oświadczenia woli, że wybierają opodatkowanie dostawy, Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury sprzedaży/zakupu wystawionej przez A..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na charakter sprawy będącej przedmiotem interpretacji tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące zastosowania właściwych stawek podatku (zwolnienia od podatku) dla transakcji opisanych we wniosku w punktach od I do IV dotyczących nabycia sieci wodociągowej (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnej oraz kolektora klimontowskiego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez kontrahenta Wnioskodawcy dokumentującej nabycie ww. sieci wodociągowej (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnej oraz kolektora klimontowskiego, w jednej interpretacji indywidualnej.

Na postawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Odnosząc się zatem do kwestii opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości (budynków, budowli lub ich części) należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dokonana przez zbywcę jako czynnego zarejestrowanego podatnika podatku VAT, sprzedaż budowli na rzecz Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę – bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury;
budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Przez obiekt liniowy zgodnie z art. 3 pkt 3a ww. ustawy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) stanowiąc, że przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Obiekty budowlane niebędące budynkami Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych zalicza do obiektów inżynierii lądowej i wodnej stanowiąc, iż obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie sklasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Pojęcie obiektów inżynierii lądowej i wodnej odpowiada swym zakresem definicji budowli zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego podał odpowiednie symbole PKOB zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. z 1999 r. Nr 112 poz. 1316).

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje, działy i grupy w PKOB w dziale 22 mieszczą się Rurociągi, linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne. Grupa 222 – Rurociągi sieci rozdzielczej i linie kablowe rozdzielcze, Klasa 2222 – Rurociągi sieci wodociągowej rozdzielczej.

Z kolei Grupa 221 obejmuje Rurociągi i linie telekomunikacyjne oraz linie elektroenergetyczne przesyłowe, Klasa 2212: Rurociągi przesyłowe do transportu wody i ścieków.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast stosownie do treści art. 47 § 1, § 2 i § 3 tej ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Zgodnie z art. 48 cyt. ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

W myśl art. 49 § 1 ww. ustawy, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Jak stanowi § 2 tego przepisu, osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.

Zatem wyjątek w niniejszej kwestii zawarty jest w art. 49 Kodeksu cywilnego, z którego wynika, że wymienione w nim urządzenia nie należą do części składowych gruntu lub budynku, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Przesłanka ta jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w art. 49 Kodeksu cywilnego urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa. W rezultacie więc urządzenia te przestają być częścią składową nieruchomości, na której zostały zbudowane i nie stanowią własności właściciela tej nieruchomości. Dotychczasowy właściciel traci ich własność na rzecz właściciela instalacji, do której zostały one przyłączone, czyli na rzecz przedsiębiorcy sieciowego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca odnosząc się do transakcji opisanych w punktach I do IV opisu stanu faktycznego wskazał, że sieci wodociągowe wraz ze studniami oraz sieci kanalizacyjne są trwale związane z gruntem, natomiast nie stanowią części składowej nieruchomości (art. 48 Kodeksu cywilnego), albowiem kwalifikowane są jako urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego. Również kolektor klimontowski jest trwale związany z gruntem, natomiast nie stanowi części składowej nieruchomości (art. 48 Kodeksu cywilnego), albowiem kwalifikowany jest jako urządzenie, o którym mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego.

Jak zatem wynika z art. 47 § 1 ww. ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. W przedmiotowej sprawie mamy jednak do czynienia z wyjątkiem, zawartym w art. 49 Kodeksu cywilnego, kiedy to wymienione we wniosku sieci wodociągowe wraz ze studniami, sieci kanalizacyjne oraz kolektor klimontowski nie stanowią części składowej nieruchomości, o której mowa w art. 48 Kodeksu cywilnego, albowiem kwalifikowane są jako urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka nabyła od A.:

Sieci wodociągowe wraz ze studniami wybudowanymi przez A. po roku 1993 oraz wykorzystywane do działalności opodatkowanej, od których A. przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. Sieci te nie były wcześniej przedmiotem umów, w wyniku których doszłoby do oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.
Sieć wodociągową, którą A. zakupił na początku roku 2014 od S. na podstawie faktury ze stawką ZW. Przed nabyciem sieci A. dzierżawiło przedmiotową sieć co stanowiło pierwsze zasiedlenie. W związku z poniesieniem w latach 2013-2014 przez Gminę kosztów przełożenia sieci A. uznało roszczenie Gminy w związku z czym ponosi opodatkowane koszty nakładów, których wartość przekracza 30% wartości początkowej sieci, tj. 273 914,41 zł.
Na tych sieciach w okresie dzierżawy A. nadbudowało studnie, których wartość również przekracza 30% wartości początkowej sieci w latach 2013-2014.
Sieci wodociągowe (niektóre wraz ze studniami) i kanalizacyjne kupione przez A. na początku roku 2014 od S.. Sieci te były wcześniej dzierżawione przez A., co stanowiło pierwsze zasiedlenie od którego upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Na niektórych sieciach wodociągowych w latach 2013-2014 A. nabudował studnie, których wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej. W sierpniu roku 2014 Spółka podpisała z A. umowę, której przedmiotem jest udostępnienie sieci kanalizacyjnej w celu odprowadzania ścieków komunalnych oraz wynagrodzenie za korzystanie z niej.
Kolektor klimontowski, który został zakupiony na początku roku 2014 przez A. od S. ze stawką VAT ZW. Kolektor nie był przedmiotem dzierżawy ani innych umów, wskutek których doszłoby do oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W sierpniu 2014 r. Spółka podpisała z A. umowę, której przedmiotem jest udostępnienie kolektora dla Spółki w celu odprowadzania ścieków komunalnych oraz wynagrodzenie za korzystanie z niego.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wyjaśnił, że w dniu 24 lutego 2015 r. pomiędzy A. a Wnioskodawcą została zawarta umowa sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Z chwilą zawarcia umowy nastąpiło przeniesienie własności sieci wodociągowych (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnych oraz kolektora klimontowskiego na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podał, że sieci wodociągowe wraz ze studniami, wymienione w punkcie I i II są budowlami. Również sieci wodociągowe (niektóre wraz ze studniami) i kanalizacyjne, wymienione w punkcie III a także są kolektor klimontowski wymieniony w punkcie IV stanowią budowle. Ponadto - jak wskazano powyżej – są one trwale związane z gruntem, natomiast nie stanowią części składowej nieruchomości (art. 48 Kodeksu cywilnego), albowiem kwalifikowane są jako urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca powziął wątpliwości, jaką stawką podatku VAT należy opodatkować opisane w stanie faktycznym w pkt od I do IV transakcje.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości – budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Jednakże, dla zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

Analizując powołaną w niniejszej interpretacji definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania transakcji opisanej w stanie faktycznym w pkt I stwierdzić należy, że – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca nabył od A. sieci wodociągowe wraz ze studniami wybudowanymi przez A. po roku 1993 oraz wykorzystywane do działalności opodatkowanej, od których A. przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. Sieci te nie były wcześniej przedmiotem umów, w wyniku których doszłoby do oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Jak wskazał Wnioskodawca, pierwsze zasiedlenie sieci wodociągowych wraz ze studniami, dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 uptu, nastąpiło w dniu 24 lutego 2015 r., tj. w dniu zawarcia pomiędzy A. a Wnioskodawcą umowy sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Przed sprzedażą przez A. w dniu 24 lutego 2015 r. sieci wodociągowych wraz ze studniami na rzecz Wnioskodawcy nie miało miejsca pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 uptu. A. nie ponosiło wydatków na ulepszenie ww. obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, które to wydatki byłyby równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej. Przedmiotowe obiekty nie były przez A. wynajmowane, wydzierżawiane - nie były przedmiotem umów, w wyniku których doszłoby do oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że skoro przed sprzedażą przez zbywcę w dniu 24 lutego 2015 r. sieci wodociągowych wraz ze studniami na rzecz Wnioskodawcy nie miało miejsca pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, obiekty te nie były przez zbywcę wynajmowane, wydzierżawiane - nie były przedmiotem umów, w wyniku których doszłoby do oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, wówczas stwierdzić należy, że treść wniosku nie wskazuje, aby przed dokonaniem sprzedaży ww. sieci wodociągowych wraz ze studniami na rzecz Wnioskodawcy doszło do pierwszego zasiedlenia ww. obiektów. Ponadto zbywca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, które to wydatki byłyby równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej.

Powyższe oznacza, że przedmiotowe sieci wodociągowe wraz ze studniami przed ich sprzedażą na rzecz Wnioskodawcy nie zostały wydane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, tym samym nie doszło do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tak więc dokonana dostawa sieci wodociągowych wraz ze studniami na rzecz Wnioskodawcy nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W takim przypadku należy dokonać analizy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy ww. obiektów na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem nabycia przez Wnioskodawcę były sieci wodociągowe wraz ze studniami wybudowanymi przez A. po roku 1993 oraz wykorzystywane do działalności opodatkowanej, od których A. przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT. Ponadto A. nie ponosiło wydatków na ulepszenie ww. obiektów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, które to wydatki byłyby równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do ww. obiektów, wówczas ich dostawa na rzecz Wnioskodawcy nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż nie zostały spełnione warunki określone w tym przepisie.

Zatem dostawa na rzecz Wnioskodawcy sieci wodociągowych wraz ze studniami, opisanych w stanie faktycznym w pkt I, podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania transakcji opisanej w stanie faktycznym w pkt II stwierdzić należy, że – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca nabył od A. sieć wodociągową, którą A. zakupił na początku roku 2014 od S. na podstawie faktury ze stawką ZW. Przed nabyciem sieci A. dzierżawiło przedmiotową sieć co stanowiło pierwsze zasiedlenie. W związku z poniesieniem w latach 2013-2014 przez Gminę kosztów przełożenia sieci A. uznało roszczenie Gminy w związku z czym ponosi opodatkowane koszty nakładów, których wartość przekracza 30% wartości początkowej sieci, tj. 273 914,41 zł. Na tych sieciach w okresie dzierżawy A. nadbudowało studnie, których wartość również przekracza 30% wartości początkowej sieci w latach 2013-2014.

Jak wskazał Wnioskodawca, z uwagi na fakt, że:

wydatki A. poniesione na ulepszenie sieci wodociągowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiły powyżej 30% jej wartości początkowej,
A. przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony dotyczący wydatków na ulepszenie sieci oraz
sieć wodociągowa w stanie ulepszonym nie była wykorzystywana przez A. do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat

sprzedaż sieci na rzecz Wnioskodawcy w dniu 24 lutego 2015 r. nastąpiła w wyniku pierwszego zasiedlenia (po ulepszeniu) w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 uptu.

Wnioskodawca wyjaśnił, że z uwagi na ulepszenie sieci wodociągowej przez A., o którym mowa powyżej, pierwsze zasiedlenie miało miejsce w dniu 24 lutego 2015 r., tj. w dniu zawarcia umowy sprzedaży sieci wodociągowej i sieci kanalizacyjnej pomiędzy Wnioskodawcą a A.. Po ulepszeniu sieci przez A. nie były one przedmiotem umowy dzierżawy.

Przedmiotowa sieć wodociągowa nie była wynajmowana czy też wydzierżawiona (tj. A. nie był wynajmującym, wydzierżawiającym).

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że – jak wynika z wniosku - wydatki A. poniesione na ulepszenie sieci wodociągowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiły powyżej 30% jej wartości początkowej, jednocześnie treść wniosku nie wskazuje, aby po dokonaniu przez zbywcę ww. ulepszenia a przed dokonaniem sprzedaży ww. sieci wodociągowych wraz ze studniami na rzecz Wnioskodawcy doszło do pierwszego zasiedlenia ww. sieci w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (po ulepszeniu sieci przez A. nie były one przedmiotem umowy dzierżawy).

Powyższe oznacza, że przedmiotowe sieci wodociągowe po dokonaniu przez zbywcę ulepszenia a przed ich sprzedażą na rzecz Wnioskodawcy nie zostały wydane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, tym samym nie doszło do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tak więc dokonana dostawa przedmiotowych sieci wodociągowych na rzecz Wnioskodawcy nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W takim przypadku należy dokonać analizy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy ww. obiektów na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że wydatki A. poniesione na ulepszenie sieci wodociągowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiły powyżej 30% jej wartości początkowej, A. przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony dotyczący wydatków na ulepszenie sieci oraz sieć wodociągowa w stanie ulepszonym nie była wykorzystywana przez A. do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ulepszeniem sieci wodociągowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiącym powyżej 30% jej wartości początkowej, jednocześnie sieć wodociągowa w stanie ulepszonym nie była wykorzystywana przez zbywcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, wówczas dostawa przedmiotowych sieci na rzecz Wnioskodawcy nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż nie został spełniony warunek określony w lit. b) tego przepisu.

Zatem dostawa na rzecz Wnioskodawcy sieci wodociągowych, opisanych w stanie faktycznym w pkt II, podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania transakcji opisanej w stanie faktycznym w pkt III stwierdzić należy, że – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca nabył od A. sieci wodociągowe (niektóre wraz ze studniami) i kanalizacyjne kupione przez A. na początku roku 2014 od S.. Sieci te były wcześniej dzierżawione przez A., co stanowiło pierwsze zasiedlenie od którego upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Na niektórych sieciach wodociągowych w latach 2013-2014 A. nabudował studnie, których wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej. W sierpniu roku 2014 Spółka podpisała z A. umowę, której przedmiotem jest udostępnienie sieci kanalizacyjnej w celu odprowadzania ścieków komunalnych oraz wynagrodzenie za korzystanie z niej.

Jak wskazał Wnioskodawca, nie posiada on wiedzy z jaką datą nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym posiada informację, że okres dzierżawy przedmiotowych sieci (pierwsze zasiedlenie) był dłuższy niż 2 lata, co potwierdza zastosowanie zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.

Transakcja nabycia sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i sieci kanalizacyjnych przez A. od S. była zwolniona od podatku.

A. nie ponosiło wydatków na ulepszenie ww. obiektów w rozumieniu podatku dochodowego od osób prawnych, które to wydatki byłyby równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że – jak wynika z wniosku – A. kupił sieci wodociągowe (niektóre wraz ze studniami) i kanalizacyjne na początku roku 2014 od S. w drodze transakcji zwolnionej od podatku, jednakże sieci te były wcześniej dzierżawione przez A.. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, posiada on informację, że okres dzierżawy przedmiotowych sieci (pierwsze zasiedlenie) był dłuższy niż 2 lata.

Jak już wyjaśniono powyżej, pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie np. oddany w najem lub dzierżawę – bowiem zarówno najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. W takim przypadku za pierwsze zasiedlenie należy uznać moment oddania budowli do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Skoro zatem przedmiotowe sieci wodociągowe (niektóre wraz ze studniami) i kanalizacyjne zostały wydane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu dzierżawcy, tym samym doszło do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto jeśli okres dzierżawy przedmiotowych sieci był dłuższy niż 2 lata, to oznacza to, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budowli nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie zbywca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. obiektów w rozumieniu podatku dochodowego od osób prawnych, które to wydatki byłyby równe lub wyższe niż 30% ich wartości początkowej.

Zatem dostawa sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i kanalizacyjnych na rzecz Wnioskodawcy, nie była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż obiekty te zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu użytkownikowi. Ponadto okres dzierżawy przedmiotowych sieci był dłuższy niż 2 lata, zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą na rzecz Wnioskodawcy nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tak więc dostawa sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i kanalizacyjnych opisanych w pkt III na rzecz Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania transakcji opisanej w stanie faktycznym w pkt IV stwierdzić należy, że – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca nabył od A. kolektor klimontowski, który został zakupiony na początku roku 2014 przez A. od S. ze stawką VAT ZW. Kolektor nie był przedmiotem dzierżawy ani innych umów, wskutek których doszłoby do oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W sierpniu 2014 r. Spółka podpisała z A. umowę, której przedmiotem jest udostępnienie kolektora dla Spółki w celu odprowadzania ścieków komunalnych oraz wynagrodzenie za korzystanie z niego.

Jak wskazał Wnioskodawca, transakcja zakupu w 2014 r. kolektora klimontowskiego przez A. od S. stanowiła transakcję zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Pierwsze zasiedlenie kolektora klimontowskiego dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 uptu nastąpiło na początku 2014 r., tj. z chwilą sprzedaży obiektu przez S. na rzecz A..

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem kolektora klimontowskiego a sprzedażą tego obiektu przez A. na rzecz Wnioskodawcy (umowa sprzedaży sieci wodociągowej i kanalizacyjnej z dnia 24 lutego 2015 r.) upłynął okres krótszy niż 2 lata.

A. nie ponosiło żadnych wydatków na ulepszenie kolektora klimontowskiego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że – jak wynika z wniosku – pierwsze zasiedlenie kolektora klimontowskiego dokonane w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy nastąpiło na początku 2014 r., tj. z chwilą sprzedaży obiektu przez S. na rzecz A. co stanowiło transakcję zwolnioną od podatku.

Powyższe oznacza, że z chwilą sprzedaży obiektu na rzecz A. nastąpiło jego wydanie w wykonaniu przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu, tym samym doszło do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie zbywca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie kolektora klimontowskiego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem dostawa kolektora klimontowskiego na rzecz Wnioskodawcy, nie była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż obiekt ten został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Jednakże z uwagi na fakt, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem kolektora klimontowskiego a sprzedażą tego obiektu przez A. na rzecz Wnioskodawcy upłynął okres krótszy niż 2 lata, dostawa kolektora klimontowskiego na rzecz Wnioskodawcy nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z uwagi na niespełnienie warunku, o którym mowa w lit. b) tego przepisu.

W takim przypadku należy dokonać analizy możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy ww. obiektu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że A. nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do kolektora. A. nie ponosiło żadnych wydatków na ulepszenie kolektora klimontowskiego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przedmiotowej sytuacji dostawa kolektora klimontowskiego (pkt IV opisu stanu faktycznego) na rzecz Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż zostały spełnione warunki określone w tym przepisie.

Należy zwrócić uwagę, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy strony planowanej transakcji (Spółka i A.) mogą zrezygnować na podstawie art. 43 ust 10 uptu ze zwolnienia od podatku dla dostawy budowli zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu i wybrać opodatkowanie podstawową stawką podatku (pytanie oznaczone numerem 2).

Należy w tym miejscu przytoczyć przepis art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budowli spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym, sprzedawca może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, i wybrać opodatkowanie dostawy wyłącznie w odniesieniu do transakcji przedstawionej w pkt III opisu stanu faktycznego (sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i kanalizacyjnych), których dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W przypadku wyboru opodatkowania dla dostawy ww. sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i kanalizacyjnych, o których mowa w pkt III wniosku, zastosowanie znajduje stawka podatku w wysokości 23%.

Odnosząc się natomiast do kwestii uznania, czy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze wystawionej przez A., dokumentującej nabycie przez Wnioskodawcę sieci wodociągowych (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnych oraz kolektora klimontowskiego (opisanych w punkcie I-IV wniosku) w sytuacji gdy sieci te Wnioskodawca wykorzystuje wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem, który umożliwia podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w ww. Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz braku przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106i ust. 1 ww. ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 106i ust. 2 ww. ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Natomiast w myśl art. 106i ust. 7 ww. ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca oraz A. Sp. z o.o. są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, w całości opodatkowaną podatkiem VAT.

Jak rozstrzygnięto w niniejszej interpretacji:

dostawa na rzecz Wnioskodawcy sieci wodociągowych wraz ze studniami, opisanych w stanie faktycznym w pkt I, podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT,
dostawa na rzecz Wnioskodawcy sieci wodociągowych, opisanych w stanie faktycznym w pkt II, podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT,
dostawa sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i kanalizacyjnych, opisanych w pkt III, na rzecz Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,
dostawa kolektora klimontowskiego (pkt IV opisu stanu faktycznego) na rzecz Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Przy czym, jak już stwierdzono powyżej, sprzedawca może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, i wybrać opodatkowanie dostawy w odniesieniu do transakcji przedstawionej w pkt III opisu stanu faktycznego (sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i kanalizacyjnych), których dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W przypadku wyboru opodatkowania dla dostawy ww. sieci wodociągowych (niektórych wraz ze studniami) i kanalizacyjnych, o których mowa w pkt III wniosku, zastosowanie znajduje stawka podatku w wysokości 23%.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że w dniu 20 lutego 2015 r. Wnioskodawca i A. złożyli w Urzędzie Skarbowym Oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy budynków, budowli lub ich części z dnia 19 lutego 2015 r. Na podstawie art. 43 ust. 10 oraz ust. 11 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 z późn. zm.) (dalej uptu) Wnioskodawca i A. zgodnie oświadczyli, iż rezygnują ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i wybierają opodatkowanie dostawy sieci wodociągowych oraz sieci kanalizacyjnych szczegółowo wymienionych w załączniku do oświadczenia. Oświadczenie dotyczy sieci opisanych w pkt III wniosku ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w fakturach, które Wnioskodawca otrzymał od A. dostawa sieci wodociągowych (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnych oraz kolektora klimontowskiego (opisanych w pkt I-IV wniosku ORD-IN z dnia 12 stycznia 2015 r.) została opodatkowana podstawową stawką podatku VAT.

Odnosząc się zatem do kwestii prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez zbywcę (A.) dokumentujących dostawę sieci wodociągowych (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnych oraz kolektora klimontowskiego (opisanych w pkt I -IV wniosku) stwierdzić należy, że w sytuacji gdy zakupione obiekty wykorzystywane są przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z ww. faktur w zakresie, w jakim dokumentują one transakcje opisane w punktach od I do III opisu stanu faktycznego (w sytuacji wyboru przez strony transakcji opodatkowania transakcji opisanej w punkcie III na podstawie art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT).

Natomiast Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z ww. faktur w zakresie, w jakim dokumentują one transakcję opisaną w punkcie IV opisu stanu faktycznego, gdyż - jak stwierdzono powyżej - dostawa kolektora klimontowskiego na rzecz Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Tym samym w przedmiotowym przypadku znajduje zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, stanowiący, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jeśli zatem w fakturach, które Wnioskodawca otrzymał od A. dostawa sieci wodociągowych (wraz ze studniami), sieci kanalizacyjnych oraz kolektora klimontowskiego (opisanych w pkt I-IV wniosku) została opodatkowana podstawową stawką podatku VAT, to w przypadku dostawy na rzecz Wnioskodawcy kolektora klimontowskiego wymienionego w pkt IV opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca nie ma prawa odliczenia podatku VAT z tytułu tej transakcji, gdyż transakcja ta jest zwolniona od podatku. Właściwym byłoby zatem dokonanie korekty faktury w trybie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom A.inistracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu A.inistracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami A.inistracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin