Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/415-550/15/WRz
z 4 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 7 września 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 11 września 2015 r.), uzupełnionym 24 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskiwanych z najmu wskazanej we wniosku hali - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskiwanych z najmu wskazanej we wniosku hali. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 listopada 2015 r. Znak: IBPB-1-1/4511-550/15/WRz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 24 listopada 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Firmę”) opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych w formie tzw. podatku liniowego wg 19% stawki. Przedmiotem działalności gospodarczej jest obróbka mechaniczna elementów metalowych (PKD 25.62.Z). Majątkiem Firmy są dwie z trzech hal, wszystkie będące w kompleksie jednego budynku gospodarczego. Trzecia hala stanowi prywatny majątek Wnioskodawczyni (osoby fizycznej). Przedmiotem działalności nie jest działalność związana z wynajmem i dzierżawą. Wnioskodawczyni jest wspólnikiem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), w której posiada 99 udziałów i jednocześnie jest jej prezesem. Spółka, posiada osobowość prawną i jako najemca, będzie odpłatnie wynajmować trzecią halę, na podstawie umowy najmu, od Wnioskodawczyni (osoby fizycznej). W piśmie z 19 listopada 2015 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Hala, o której mowa we wniosku, znajduje się pośród hal, które znajdują się w majątku firmy jednoosobowej.
2. Wymieniony w sprawie budynek stanowi majątek prywatny podatnika. Dwie pozostałe hale stanowią środki trwałe w prowadzonej jednoosobowej działalności.
3. Każda z hali jest prawnie wyodrębniona. Dwie stanowią majątek firmy, a hala wymieniona we wniosku należy do prywatnego majątku osoby fizycznej.
4. Hale nie zostały zakupione a wybudowane. Dwie hale zostały wybudowane zgodnie z przeznaczeniem czyli jako hale produkcyjne. Hala, o której mowa we wniosku, była wybudowana metodą gospodarczą, wszelkie nakłady na tę halę zostały poniesione poza prowadzoną działalnością.
5. Hala była pomieszczeniem wolnostojącym i pozostawała bez związku z prowadzoną działalnością.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w ramach zawartej umowy najmu między Spółką , a osobą fizyczną , dochód z tegoż najmu zostanie potraktowany jako dochód osiągnięty z jednoosobowej działalności gospodarczej, opodatkowany podatkiem liniowym w wysokości 19%?

Czy osoba fizyczna z tytułu zawartej umowy najmu między Spółką, a nią, osiągnięty przychód powinna opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości (8,5%)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, trzecia hala nie powinna być traktowana jako majątek Firmy. Z tego też powodu dochód z wynajmu Spółce trzeciej hali przez osobę fizyczną, nie będzie generować przychodu z jednoosobowej działalności gospodarczej, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten, będzie dochodem osoby fizycznej, która powinna opodatkować osiągnięty przychód z tytułu umowy najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, wg 8,5% stawki, zgodnie z art. 12 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (t.j. Dz. U. z 2012 r. , poz. 361 ze zm.), źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Powyższe przepisy wskazują, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu, choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej. Jednakże w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem lub dzierżawa jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie lub wydzierżawianie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl bowiem tego przepisu przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zatem przychód uzyskany z tytułu najmu nieruchomości wykorzystywanej w ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie stanowił przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (najem, dzierżawa itp.), lecz będzie przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zauważyć bowiem należy, że nieruchomość, choćby częściowo wykorzystywana przez określony w przepisach prawa podatkowego okres czasu, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi środek trwały w tej działalności, nawet jeżeli formalnie nie została ona uznana za ten składnik majątku (nie została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych). Wynika to już z samej definicji środków trwałych, którymi w myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych. Przedmiotem działalności nie jest działalność związana z wynajmem i dzierżawą. Majątkiem tej działalności są dwie z trzech hal (wszystkie będące w kompleksie jednego budynku gospodarczego), uznane za środki trwałe w tej działalności. Trzecia hala stanowi prywatny majątek Wnioskodawczyni, a więc majątek niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Każda z hal jest prawnie wyodrębniona. Ww. trzecia hala, będzie wynajmowana Spółce posiadającej osobowość prawną, której Wnioskodawczyni jest udziałowcem i prezesem.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie wskazana we wniosku (trzecia) hala, jest prawnie wyodrębniona (jest przedmiotem odrębnej własności - kwestia ta nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej i wskazanie w tym zakresie przyjęto, jako opis zdarzenia przyszłego sprawy) od pozostałych nieruchomości i pozostawała dotychczas bez związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą, to przychody uzyskane z wynajmu tej hali będą, stanowić przychody ze źródła przychodów jakim jest określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, najem nieruchomości.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

• prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,
• osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
  
  

Stosownie natomiast, do treści art. 2 ust. 1a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a. Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli wskazana we wniosku umowa najmu hali nie stanowiącej składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie zostanie zawarta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to przychody uzyskane w wyniku zawarcia tej umowy będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych uiszczanym wg 8,5% stawki.

Z ww. zastrzeżeniem przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.