Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-292/15/PW
z 17 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 czerwca 2015 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony 7 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie jest podatnikiem podatku od osób prawnych oraz podatnikiem podatków od towarów i usług. Działalność statutowa Stowarzyszenia to działanie na rzecz kultury fizycznej i sportu, rekreacji ruchowej oraz profilaktyki zdrowotnej, organizacja maratonów rowerowych. W roku 2014 r. Stowarzyszenie zorganizowało maraton rowerowy. Stowarzyszenie skorzystało ze zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług. W celu zorganizowania maratonu dokonano zakupu niezbędnych usług i materiałów. W związku ze sprzedażą zwolnioną z podatku VAT, Stowarzyszenie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczyło podatek naliczony od nabytych usług i materiałów do kosztów uzyskania przychodów.

W uzupełnieniu wniosku Stowarzyszenie wskazało, że:

1. wniosek Stowarzyszenia dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób prawnych. Intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie potwierdzenia, że podatek naliczony w związku ze świadczeniem usług zwolnionych z podatku od towarów i usług mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów;
2. koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów z maratonu rowerowego.

Stowarzyszenie zorganizowało maraton rowerowy w celu osiągnięcia przychodów z działalności statutowej odpłatnej polegającej na działaniu na rzecz: kultury fizycznej i sportu, rekreacji ruchowej oraz profilaktyki zdrowotnej.

Źródłem przychodów były wpłaty wpisowego dokonane przez uczestników maratonu na konto bankowe Stowarzyszenia. Dodatkowo maraton został dofinansowany ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013. Od wydania interpretacji uzależniona jest możliwość odzyskania podatku VAT.

W związku z organizacją maratonu rowerowego Stowarzyszenie poniosło wydatki na:

• szycie numerów startowych w celu identyfikacji uczestników,
• zabezpieczenie medyczne uczestników,
• zakup materiałów do oznakowania trasy maratonu w celu oznakowanie trasy maratonu,
• projekty i wykonanie: medali, dyplomów w celu uhonorowania uczestników,
• hosting strony internetowej w celu rejestracji uczestników oraz poinformowania o organizowanej imprezie sportowej w celu pozyskania jak największej liczby uczestników,
• punkty gastronomiczne w celu posiłki oraz napoje dla uczestników.

Wszystkie poniesione wydatki związane z organizacją maratonu związane były z uzyskaniem przychodu w roku 2014 z działalności statutowej odpłatnej Stowarzyszenia oraz zachęceniem do uczestnictwa w latach kolejnych i osiągnięcia przychodów w kolejnych latach działalności Stowarzyszenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy słusznie uznano za koszt uzyskania przychodów podatek naliczony w związku ze świadczeniem usług zwolnionych od podatku od towarów i usług?

Wnioskodawca uważa za prawidłowe uznanie podatku naliczonego za koszt uzyskania przychodów w przypadku świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja kosztu podatkowego sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Aby zatem wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Natomiast na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a nie uważa się za koszt uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Zgodnie z powyższym przepisem zasadą jest nieuznawanie podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz osobom fizycznym, wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym w przypadku wykonywania przez podatnika VAT czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług, możliwość odliczenia podatku naliczonego jest wyłączona. Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki, określone w art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w roku 2014 r. Stowarzyszenie zorganizowało maraton rowerowy. Stowarzyszenie skorzystało ze zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepis ten wskazuje, że zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

• z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

O ile zatem w rzeczywistości świadczone przez Stowarzyszenie usługi podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług, a w konsekwencji Stowarzyszeniu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, to Stowarzyszenie – co do zasady – jest uprawnione, na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego od towarów i usług.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na treść art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

W konsekwencji, jeżeli wartość naliczonego podatku od towarów i usług będzie zwrócona Wnioskodawcy w ramach dofinansowania, które będzie korzystało ze zwolnienia z dochodu na podstawie ww. regulacji, wówczas wartość ta nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów Stowarzyszenia.

Ponadto wykazanie, że wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu spoczywa na podatniku. Ustawodawca w sposób wyraźny wiąże te koszty z celem osiągnięcia przychodu. Cel ten musi być zatem widoczny, a ponoszone koszty powinny go bezpośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana została – zgodnie z treścią złożonego wniosku – wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i nie rozstrzyga kwestii, czy Stowarzyszeniu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Okoliczność tę przyjęto jako element opisanego przez Stowarzyszenie stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.