Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-558/15/DW
z 16 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 września 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 16 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu w sytuacji odpłatnego zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu w sytuacji odpłatnego zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej.

We wniosku zostało przedstawione m.in. następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki komandytowej X spółki komandytowej Y.

Aktualnie spółka X planuje przystąpić do spółki Y i wnieść do niej wkład w postaci aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wartość aportu zostanie określona wg wartości rynkowej i będzie równa wartości nominalnej wkładu jaki spółka X będzie zobowiązana zgodnie z umową wnieść do spółki Y. W przyszłości może dojść do sytuacji, w której Wnioskodawca odkupi od spółki X ogół praw i obowiązków (wkład), jaki ta spółka będzie posiadała spółce Y. W przypadku odpłatnego zbycia ogółu praw i obowiązków (wkładu), o którym mowa powyżej, zapłata wynagrodzenia może nastąpić poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności pieniężnych ponieważ:

1. Spółka X będzie miała względem Wnioskodawcy wierzytelność o zapłatę wynagrodzenia za przeniesienie ogółu praw i obowiązków przysługujących jej w spółce Y.
2. Wnioskodawca posiada względem spółki X wierzytelność o zapłatę dywidendy za rok 2014 (spółka X powstała z przekształcenia SKA).
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży przez spółkę X ogółu praw i obowiązków jakie ta spółka będzie posiadała w spółce Y jest wartość nominalna wkładu określona w umowie spółki?

(pytanie oznaczono we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodu jest wartość nominalna wkładu określona w umowie spółki.

W przypadku sprzedaży przez spółkę X ogółu praw i obowiązków (wkładu), jaki będzie posiadała w spółce Y za koszt uzyskania przychodu należy uznać wartość w jakiej wyceniono w umowie spółki aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jednak w kwocie nie wyższej niż wartość nominalna wkładu wniesionego do spółki. Wniesienie aportu do spółki osobowej nie spowoduje powstanie przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast dochód podlegający opodatkowaniu powstanie w momencie zbycia ogółu praw i obowiązków.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W ocenie Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów dotyczących wprost zasad ustalania kosztów uzyskania przychodu w takiej sytuacji. Jednakże, w myśl zasady ogólnej wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, że określając wysokość kosztów uzyskania przychodów, należy odnieść się do momentu wniesienia aportu do spółki Y. Z momentem wniesienia aportu spółka X uzyskała (winno być: uzyska) wkład w określonej wysokości. Jeżeli wartość aportu określona w umowie spółki była (winno być: będzie) równa wartości nominalnej wniesionego wkładu to ta wartość będzie kosztem uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej: „ustawa PIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być właściwie udokumentowany.
  
  

Ustawa PIT nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, że wykazanie związku poniesionych kosztów ze źródłem przychodów, w ramach którego zostały poniesione oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika. Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu. Dokonując powyższej kwalifikacji podatnik winien mieć również na uwadze negatywny katalog kosztów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki komandytowej X oraz spółki komandytowej Y. Spółka X planuje przystąpić do spółki Y i wnieść do niej wkład w postaci aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wartość aportu zostanie określona wg wartości rynkowej i będzie równa wartości nominalnej wkładu jaki spółka X będzie zobowiązana zgodnie z umową wnieść do spółki Y. W przyszłości może dojść do sytuacji, w której Wnioskodawca odkupi od spółki X ogół praw i obowiązków (wkład), jaki ta spółka będzie posiadała spółce Y.

W wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2015 r., Znak: IBPB-1-1/4511-557/15/DW wskazano, że przychód uzyskany ze sprzedaży ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej stanowi przychód ze źródła określonego w art. 18 ustawy o PIT, tj. przychód z praw majątkowych. Jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów dotyczących wprost zasad ustalania kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, stanowiącej przychód z praw majątkowych, dlatego też w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie reguła ogólna ustalania kosztów uzyskania przychodu, zawarta w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, z której wynika, że kosztem uzyskania przychodu są wydatki poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczania źródła przychodów. Powyższe oznacza, że kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży ww. praw będą udokumentowane wydatki faktycznie poniesione uprzednio przez Wnioskodawcę na nabycie tych praw.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym kosztem uzyskania przychodu z ww. tytułu nie będzie wartość nominalna wkładu wniesionego do spółki, określona w umowie spółki komandytowej na moment wniesienia tego wkładu, lecz będzie nim udokumentowana wartość wydatków rzeczywiście poniesionych przez Wnioskodawcę na objęcie wkładów w spółce Y (nabycie ogółu praw i obowiązków w spółce Y), czyli tzw. koszt historyczny.

Przy czym, dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki komandytowej, ww. wydatki będą stanowić koszt podatkowy proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku spółki. W myśl bowiem art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu w sytuacji odpłatnego zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, że w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, tj. w zakresie pytań Nr 1 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.