Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-515/15/AK
z 13 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniach 1 lipca i 7 sierpnia 2015 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania składników majątku przedsiębiorstwa na rzecz gminy oraz podstawy opodatkowania tej czynności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 1 lipca i 7 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania składników majątku przedsiębiorstwa na rzecz gminy oraz podstawy opodatkowania tej czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

P. (Spółka) jest właścicielem nieruchomości fontanny, rurociągu łączącego fontannę z T..., trzech T., rurociągu łączącego T. z W.S. oraz W.S. wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntów.

Ww. nieruchomości stanowią ciąg technologiczny, który wykorzystywany jest w produkcji soli, szlamu i ługu leczniczego oraz tworzy infrastrukturę uzdrowiskową zapewniającą mikroklimat uzdrowiskowy. W przedmiotowych nieruchomościach Spółka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT polegającą na produkcji i sprzedaży wyrobów warzelnianych, sprzedaży solanki i biletów wstępu na obszar przy T. Nabycie ww. nieruchomości nastąpiło:

- w drodze komercjalizacji przedsiębiorstwa ... w Spółkę Akcyjną, której jedynym akcjonariuszem był Skarb Państwa. P. … prawo własności budynków i budowli nabyło na mocy ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości z dnia 29 września 1990 r. oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (akt notarialny z dnia 21 grudnia 1998 r.),

- w drodze przebudowy, rozbudowy oraz w wyniku nabycia (zakupu) środków trwałych, głównie urządzeń produkcyjnych.

Dla nieruchomości nabytych przed wejściem ustawy o podatku od towarów i usług Spółka nie odliczała podatku, natomiast po wejściu tej ustawy Spółka miała prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Prawo odliczenia podatku naliczonego Spółka nabyła na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na wykorzystywanie ich do wykonywania czynności opodatkowanych, a dotyczących głównie wykonania nowego rurociągu łączącego T. z W.S. oraz nabycia urządzeń produkcyjnych zainstalowanych w W.S., zaliczonych do środków trwałych. Ponadto w przedmiotowych nieruchomościach, głównie zabytkowych T. i zabytkowej W.S., Spółka ponosiła koszty remontów, a podatek naliczony wykazany w fakturach zakupu odliczyła.

P. zamierza przekazać nieodpłatnie na rzecz Gminy ruchomości, nieruchomości oraz urządzenia stanowiące ciąg technologiczny w trybie art. 902¹ Kodeksu cywilnego. Przekazanie to nastąpi w wymaganej prawem formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowane nieodpłatne przekazanie przedmiotowych nieruchomości i ruchomości na rzecz jednostki samorządu terytorialnego - Gminy w trybie art. 902¹ Kodeksu cywilnego będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów, jeśli tak to jaka będzie podstawa opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie nieruchomości i ruchomości stanowiących ciąg technologiczny powinno rodzić obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług, ale tylko w części dotyczącej nieruchomości, przy nabyciu, przebudowie i rozbudowie których Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego, a w części dotyczącej nieruchomości, w których Spółka ponosiła wyłącznie koszty remontów, nieodpłatne ich przekazanie nie będzie rodziło powstania czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Mając na względzie powołany przepis Spółka uważa, że w związku z planowanym nieodpłatnym przekazaniem przedmiotowych nieruchomości i ruchomości na rzecz Gminy, w trybie wskazanego art. 902¹ ustawy Kodeks cywilny, działając jako podatnik, nie dokona czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w przypadku przekazania nieruchomości, przy których nabyciu Spółka nie odliczyła naliczonego VAT. Natomiast w przypadku tych nieruchomości i ruchomości, przy których Spółka miała prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z uwagi na wykorzystywanie tych towarów w działalności opodatkowanej, zgodnie z treścią przytoczonego art. 7 ust. 2 ustawy należy przekazanie opodatkować.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, przy przekazaniu przedmiotowych nieruchomości i ruchomości, przy których należy zastosować opodatkowanie VAT, podstawą opodatkowania będzie wartość, ww. składników majątku, wyceniona i określona przez rzeczoznawcę. P. ponosiło nakłady remontowe na wskazane we wniosku nieruchomości, których nie należy utożsamiać z nakładami ponoszonymi na ulepszenie środka trwałego, gdyż były to roboty, które przywróciły pierwotny stan techniczny użytkowanych składników majątku. Roboty te w szczególności dotyczyły zabytkowych T. oraz zabytkowej W.S. i polegały m.in. na wymianie tarniny na T., wykonaniu remontu konstrukcji T., alejki spacerowej przy T., zabytkowych rezerwuarów solanki, dachu i magazynu budynku W.S. W nieruchomościach tych, w związku z ponoszonymi wyłącznie kosztami remontów, przekazanie ich nieodpłatnie Gminie nie będzie rodziło powstania czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy dokonywana jest odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiącychosób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy, przez wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do postanowień art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, a późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z przytoczonego przepisu wynika, że wydatki na ulepszenie środka trwałego powiększają jego wartość początkową, a tym samym nie są uważane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli zostały spełnione kumulatywnie dwie przesłanki:

• ulepszenie polegało na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji,
• ulepszenie spowodowało mierzalny wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do tej wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania, przy czym miary tego wzrostu są wymienione jedynie przykładowo.

Jak stanowi art. 29a ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl ust. 2 tego artykułu, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przepisów tych wynika, że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowany na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego jego przekazania. Przy czym podstawa opodatkowania nie obejmuje podatku należnego.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) omawianego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Według art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie ust. 7a przywołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b ustawy)

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że – jak słusznie wskazano we wniosku - jedynie nieodpłatne przekazanie tych nieruchomości i ruchomości stanowiących ciąg technologiczny, które Spółka „nabyła w drodze przebudowy, rozbudowy oraz w wyniku nabycia”, w związku z którymi Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako zrównane z odpłatną dostawą towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania ww. czynności - zgodnie z art. 29a ust. 21 i ust. 6 pkt 1 ustawy - będzie cena nabycia towarów rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego ich przekazania, czyli cena jaką Spółka zapłaciłby za nabyte towary w dniu ich nieodpłatnego przekazania, przy czym nie będzie ona obejmowała podatku należnego z tytułu tej transakcji.

Natomiast w przypadku tych składników majątku przedsiębiorstwa, przy nabyciu których prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługiwało, ich nieodpłatne przekazanie nie będzie objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, a więc nie będzie opodatkowane tym podatkiem.

Zgodzić należy się również ze Spółką, że skoro – jak wskazała – roboty dotyczące wymiany tarniny na T., konstrukcji T., alejki spacerowej przy T., zabytkowych rezerwuarów solanki, dachu i magazynu budynku W.S. były pracami remontowymi i nie spowodowały ulepszenia środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, mimo prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków, nie nastąpiło wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, w sytuacji gdy przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości w drodze komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nieodpłatne ich przekazanie nie będzie mogło być zrównane z odpłatną dostawą towarów i opodatkowane tym podatkiem.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii obowiązku ewentualnej korekty odliczonego podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na ww. prace remontowe w związku ze zmianą ich przeznaczenia z wykorzystywanych do czynności opodatkowanych na wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu, nie przedstawiono bowiem w tym zakresie stanowiska, ani nie postawiono pytania.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, z których wynika, że roboty dotyczące wymiany tarniny na T., konstrukcji T., alejki spacerowej przy T., zabytkowych rezerwuarów solanki, dachu i magazynu budynku W.S. były pracami remontowymi i nie spowodowały ulepszenia środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w……., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.