Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1130/15-4/AP
z 2 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 25 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 6 listopada 2015 r. nr ILPB1/4511-1-1130/15-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 6 listopada 2015 r., skutecznie doręczono w dniu 13 listopada 2015 r., natomiast w dniu 25 listopada 2015 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 20 listopada 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni z dniem 1 sierpnia 2015 r. rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z). W ramach tej działalności zamierza wynajmować nieruchomość zabudowaną, dla której prowadzona jest księga wieczysta. Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem ww. nieruchomości w udziale wynoszącym 1/3 wspólnie z dwójką małoletnich dzieci (każde z dzieci również ma udział w wysokości 1/3), zaś nabycie nieruchomości nastąpiło na podstawie dziedziczenia ustawowego po zmarłym w dniu 14 stycznia 2015 r. małżonku Wnioskodawczyni. Zmarły małżonek Wnioskodawczyni do chwili śmierci prowadził działalność gospodarczą, zaś przedmiotowa nieruchomość wchodziła w skład jego majątku osobistego i była wykorzystywana w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w formie jednoosobowego przedsiębiorstwa. Nieruchomość została nabyta przez małżonka w dniu 13 września 2011 r. i następnie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku po zmarłym małżonku udział w wysokości 1/3 (pozostałe udziały po 1/3 nabyły małoletnie dzieci Wnioskodawczyni i spadkodawcy) w prawie własności nieruchomości (…). Na nieruchomość składa się niezabudowana działka nr 11/2 oraz zabudowana budynkiem przemysłowym (halą magazynową) działka nr 14/10. Jak wynika z treści księgi wieczystej budynek ten nie stanowi odrębnego przedmiotu własności. W budynku tym nie zostały wyodrębnione lokale będące odrębnym przedmiotem własności.

Opisywana nieruchomości (…), nie stanowi wyłącznej własności Wnioskodawczyni, bowiem prawo własności przysługujące wcześniej spadkodawcy zostało odziedziczone przez trzech spadkobierców w częściach równych - na zasadzie dziedziczenia ustawowego. W konsekwencji każdy ze spadkobierców nabył prawo własności nieruchomości w udziale wynoszącym 1/3 części. Tym samym Wnioskodawczyni przypadł udział w wysokości 1/3 części i obecnie jest współwłaścicielem nieruchomości wraz z małoletnimi dziećmi.

Wnioskodawczyni  w wyniku działu spadku lub darowizny  nabędzie przysługujące obecnie małoletnim dzieciom, ich udziały w prawie własności całej opisywanej nieruchomości, tj. w zakresie niezabudowanej działki nr 11/2 oraz w zakresie zabudowanej budynkiem przemysłowym (halą magazynową) działki nr 14/10. Przedmiotowy budynek nie jest odrębnym przedmiotem własności, nadto w budynku nie ma wyodrębnionych lokali będących odrębnym przedmiotem własności. W wyniku dokonania tego rodzaju czynności prawnej Wnioskodawczyni stanie się wyłącznym właścicielem nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nabytą w drodze spadku nieruchomość Wnioskodawczyni będzie mogła wprowadzić do swojej ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości budynków posadowionych na tej nieruchomości, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu?
2. Według jakiej wartości początkowej przedmiotowa nieruchomość powinna być ujęta w ewidencji środków trwałych?
3. Czy po nabyciu od małoletnich dzieci pozostałych udziałów w nieruchomości - w wyniku nieodpłatnego działu spadku lub darowizny - możliwe będzie wprowadzenie do ewidencji środków trwałych nabytych w ten sposób udziałów i dokonywanie odpisów od wartości całej nieruchomości?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Kosztami uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 22a-22o ustawy. Jednocześnie, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

W ocenie Wnioskodawczyni, skoro nabycie przez nią udziału w przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w drodze spadku, to przysługiwać jej będzie uprawnienie do dokonywania odpisów amortyzacyjnych podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.

Jednocześnie art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy wskazuje, że za wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze spadku uważa się wartość rynkową z dnia nabycia. W ocenie Wnioskodawczyni oznacza to, iż przy wprowadzaniu do ewidencji środków trwałych należy uwzględnić wartość rynkową przedmiotowej nieruchomości według stanu z dnia 14 stycznia 2015 r., bez uwzględniania dokonanych przez zmarłego małżonka odpisów amortyzacyjnych.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawczyni, w razie nabycia od małoletnich dzieci pozostałych udziałów w nieruchomości - w wyniku nieodpłatnego działu spadku lub darowizny - możliwe będzie wprowadzenie do ewidencji środków trwałych nabytych w ten sposób udziałów i dokonywanie odpisów od wartości całej nieruchomości, przy czym wartość początkową również trzeba będzie określić na podstawie wartości rynkowej z chwili nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu - Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależne od tego, czy są one spadkobiercami.

W myśl art. 924 ww. Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast stosownie do przepisu art. 925 Kodeksu cywilnego, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia (art. 1025 § 1 cyt. Kodeksu).

W świetle cytowanych powyżej przepisów, spadek zostaje nabyty z dniem śmierci spadkodawcy. Nabycie spadku następuje automatycznie, z mocy ustawy. Od chwili otwarcia spadku spadkobierca może samodzielnie objąć spadek we władanie.

Stosownie do treści art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów Tytułu VIII Kodeksu.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, gdy spadek przypada kilku spadkobiercom. Dział spadku może nastąpić, bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 ww. Kodeksu cywilnego).

Natomiast zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), tut. Organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

− o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji środkami trwałymi są m.in. wskazane w jego treści budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Natomiast w myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza wynajmować nieruchomość zabudowaną. Jak wskazano, Zainteresowana jest właścicielem ww. nieruchomości w udziale wynoszącym 1/3 wspólnie z dwójką małoletnich dzieci (każde z dzieci również ma udział w wysokości 1/3), natomiast nabycie nieruchomości nastąpiło na podstawie dziedziczenia ustawowego po zmarłym w dniu 14 stycznia 2015 r. małżonku Wnioskodawczyni. Zmarły małżonek wykorzystywał ww. nieruchomość w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i wprowadził ją do ewidencji środków trwałych w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że w drodze spadku po zmarłym mężu nabyła udział w wysokości 1/3 (pozostałe udziały po 1/3 nabyły małoletnie dzieci Wnioskodawczyni i spadkodawcy) w prawie własności nieruchomości, na którą składa się niezabudowana działka nr 11/2 oraz zabudowana budynkiem przemysłowym (halą magazynową) działka nr 14/10. Przy czym budynek ten nie stanowi odrębnego przedmiotu własności i nie zostały w nim wyodrębnione lokale będące odrębnym przedmiotem własności.

W związku z powyższym opisem powstała wątpliwość dotycząca tego, czy Zainteresowana może wprowadzić nieruchomość do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od budynków posadowionych na tej nieruchomości i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższą kwestię, tut. Organ w pierwszej kolejności zauważa, że skoro – jak wskazała Wnioskodawczyni – w budynku przemysłowym (hali magazynowej), o którym mowa we wniosku, nie zostały wyodrębnione lokale będące odrębnym przedmiotem własności, to środkiem trwałym może być cały budynek, a nie udziały w tym budynku.

W związku z tym należy stwierdzić, że wskazany w treści wniosku budynek przemysłowy (hala magazynowa) posadowiony na nieruchomości, nabyty w drodze spadku, spełniający warunki wskazane w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może  jako środek trwały  podlegać amortyzacji.

Natomiast odrębnym środkiem trwałym będzie nieruchomość gruntowa, która – jak wskazano – nie podlega amortyzacji.

W myśl art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Przy czym w myśl art. 22h ust. 1 cyt. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W odniesieniu do budynku przemysłowego należy zatem wskazać, że podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych będzie wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W niniejszej sprawie należy również zwrócić uwagę na przepis art. 22g ust. 11 powoływanej ustawy, w myśl którego w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

W treści wniosku Zainteresowana wskazała, że w drodze spadku po zmarłym mężu nabyła udział w wysokości 1/3 w prawie własności nieruchomości.

W związku z tym wartość początkową budynku przemysłowego, od której należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych, należy ustalić za podstawie art. 22g ust. 1 pkt 3 z uwzględnieniem art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro bowiem Wnioskodawczyni nabyła udział w tym budynku w drodze spadku, wartość początkową należy ustalić jako wartość rynkową z dnia nabycia spadku (chyba że umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości), z uwzględnieniem proporcji wynikającej z udziału Wnioskodawczyni we własności tego składnika majątku. Przy czym dniem nabycia spadku jest dzień śmierci męża Wnioskodawczyni.

W odniesieniu do kwestii dotyczącej zaliczenia odpisów amortyzacyjnych (od ustalonej w powyższy sposób wartości początkowej) do kosztów uzyskania przychodów, należy zwrócić uwagę na treść art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej budynku, ustalonej w przedstawiony wyżej sposób, tj. od tej części budynku, którą Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni powzięła również wątpliwość dotyczącą tego, czy w przypadku nabycia od małoletnich dzieci pozostałych udziałów w nieruchomości w wyniku nieodpłatnego działu spadku lub darowizny, będzie mogła wprowadzić do ewidencji środków trwałych pozostałe udziały w nieruchomości i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości całej nieruchomości.

W odniesieniu do powyższej kwestii tut. Organ wyjaśnia, że – jak już wskazano powyżej – ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlega cały budynek przemysłowy, spełniający definicję środka trwałego, a nie udziały w tym budynku. Dotyczy to również gruntu, przy czym w odniesieniu do gruntu należy mieć na uwadze ograniczenie wynikające z art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że po nabyciu od małoletnich dzieci pozostałych udziałów w nieruchomości – wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni – Zainteresowana nie ma obowiązku wprowadzania tych udziałów do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ujęciu w tej ewidencji podlegają bowiem środki trwałe, natomiast – jak wynika z wniosku – udziały w nieruchomości nie mogą stanowić odrębnych środków trwałych. Środkiem trwałym w przedmiotowej sprawie może być jedynie budynek przemysłowy, jak i grunt.

Okoliczność otrzymania udziału w ww. nieruchomości w drodze spadku, a następnie w drodze darowizny czy działu spadku ma natomiast wpływ na wartość początkową, według której środek trwały należy wykazywać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jak już wskazano, budynek, w którym Wnioskodawczyni nabyła udział w drodze spadku, spełniający warunki uznania go za środek trwały, podlega ujęciu we wskazywanej ewidencji według wartości początkowej stanowiącej wartość rynkową z dnia nabycia spadku, z uwzględnieniem proporcji wynikającej z udziału Wnioskodawczyni we własności tego składnika majątku.

Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni nabędzie od dzieci pozostałe udziały w nieruchomości, powinna ona uwzględnić w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wartość udziału we współwłasności środków trwałych nabytych w wyniku darowizny lub działu spadku, określając ich wartość według wartości rynkowej z dnia zawarcia umowy darowizny bądź odpowiednio umowy działu spadku, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, zgodnie z zacytowanym art. 22g ust. 1 pkt 3 oraz art. 22g ust. 11 powoływanej ustawy.

Nie oznacza to jednak, że do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ma wprowadzać udziały w nieruchomości; ma jedynie zaktualizować wartość początkową środka trwałego, który już winien być wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w związku z otrzymaniem udziałów w nieruchomości w drodze spadku i wykorzystywaniem ich na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast w kwestii dotyczącej możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej przypadającej na tę część nieruchomości, której nabycie nastąpi w drodze darowizny lub w wyniku działu spadku, należy zwrócić uwagę na ograniczenia wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu tego wynika, że nie ma przeszkód, aby do kosztów uzyskania przychodów zaliczać odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze darowizny. Zatem odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej budynku, przypadające na udział nabyty w drodze darowizny, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jednakże nieodpłatne nabycie udziałów we współwłasności środków trwałych, które nastąpiło w wyniku umowy działu spadku, nie mieści się w zakresie sposobu nabycia, który umożliwia zaliczenie odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów. Zatem odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej budynku przemysłowego, która została nabyta nieodpłatnie w wyniku działu spadku, stosownie do treści cytowanego powyżej art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, nabytą w drodze spadku po zmarłym mężu nieruchomość, spełniającą przesłanki wskazane w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni może wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odrębnie grunt i odrębnie budynek przemysłowy). Przy czym w niniejszej sprawie ujęciu w ww. ewidencji będzie podlegał cały budynek przemysłowy – hala magazynowa, a nie udziały w tym budynku.

Wartość początkową ww. budynku należy ustalić na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 22g ust. 11 cyt. ustawy, tj. wartości rynkowej z dnia nabycia spadku, chyba że umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, z uwzględnieniem udziału Wnioskodawczyni we własności tego składnika majątku. Odpisy amortyzacyjne dokonywane od tak ustalonej wartości początkowej środka trwałego mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast po nabyciu od małoletnich dzieci pozostałych udziałów w nieruchomości – w wyniku nieodpłatnego działu spadku lub darowizny – Wnioskodawczyni powinna uwzględnić w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wartość udziału we współwłasności środków trwałych nabytych w wyniku darowizny lub działu spadku, określając tę wartość według wartości rynkowej z dnia zawarcia umowy darowizny bądź odpowiednio umowy działu spadku, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, zgodnie z zacytowanym art. 22g ust. 1 pkt 3 oraz art. 22g ust. 11 powoływanej ustawy.

Przy czym do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczane odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej przypadającej na udział w budynku, który zostanie nabyty w drodze darowizny. W przypadku nabycia udziału w budynku na podstawie działu spadku, z uwagi na treść art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy, nie jest możliwe zaliczanie odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej tej części nieruchomości do kosztów uzyskania przychodów.

Z powyższego wynika, że stanowisko Wnioskodawczyni, którego podstawą jest założenie, że w niniejszej sprawie udziały w nieruchomości mogą być wprowadzane do ewidencji środków trwałych i w którym pominięto konieczność uwzględnienia przy ustalaniu wartości początkowej art. 22g ust. 11 powoływanej ustawy podatkowej, jak i przyjęto, że po otrzymaniu od małoletnich dzieci pozostałych udziałów w nieruchomości możliwe będzie zaliczanie odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów dokonywanych od wartości początkowej całej nieruchomości, również w przypadku nabycia ich w drodze działu spadku - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.