INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23.03.2012 r. (data wpływu 27.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 19 marca 2012 roku w Urzędzie Skarbowym Wnioskodawca złożył swoje zeznanie PIT-37 z osiągniętego wraz z małżonką dochodu i rozliczył podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu wspólnego osiągniętego w 2011 r. W zeznaniu tym Wnioskodawca dokonał odliczenia, m.in. - ulgę na 2 dzieci, - córkę, która jest uczennicą klasy maturalnej szkoły średniej oraz syna, który w 2011 roku ukończył technikum, a następnie rozpoczął naukę w Politechnice. Syn w 2011 roku zatrudnił się ponadto na podstawie umowy o pracę, skąd osiągnął dochód. Składając własne zeznanie PIT-37, Wnioskodawca złożył także w imieniu syna jego zeznanie PIT-37. W zeznaniu tym, na podstawie PIT-11 od pracodawcy, wykazane zostały następujące kwoty: przychód- 3.571,20 zł, koszt uzyskania przychodu 222,50 zł, dochód po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu – 3.348,70 zł, zaliczka na podatek dochodowy pobrany przez pracodawcę -183 zł, składki na ubezpieczenie społeczne - 489,62 zł, dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne -2.859,08 zł, podstawa obliczenia podatku (po zaokrągleniu do pełnych złotych) -2.859 zł, różnica pomiędzy sumą zaliczek pobranych przez płatników a podatkiem należnym NADPŁATA - 183 zł. Z dokonanych wyliczeń jednoznacznie wynika, że syn w 2011 roku osiągnął dochód, który nie podlega opodatkowaniu, co dało Wnioskodawcy podstawę do wykazania również syna w uldze rodzinnej.

Pracownica przyjmująca zeznanie Wnioskodawcy stwierdziła, że nie ma prawa do odliczenia ulgi również na syna, wskazując jednocześnie, że osiągnął on dochód przekraczający próg podatkowy, od którego należy naliczyć i odprowadzić podatek dochodowy, wskazując z zeznania syna dochód - 3.348,70 zł, (po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu). Jednocześnie wskazała obowiązek złożenia przez Wnioskodawcę korekty zeznania rocznego.

Takie zachowanie pracownicy US Wnioskodawca uważa za bezzasadne, gdyż według Jego oceny, na podstawie obowiązującej Ordynacji podatkowej oraz wyroków sądów, ma prawo do skorzystania z ulgi rodzinnej również na syna, gdzie jako podstawę obliczenia podatku należy zastosować kwotę 2.859 zł, czyli po odliczeniu w tym przypadku kwoty na ubezpieczenie społeczne. Wnioskodawca poinformował, że ze złożeniem korekty swojego zeznania rocznego zaczeka do momentu ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów, Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi rodzinnej również na syna...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 19 stycznia 2012 r. (sygn. I SA/Ol 734/11) przy określaniu kwoty (zarobków dorosłego dziecka), o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o PIT, wyznaczającej limit skorzystania rodziców z ulgi na to dziecko (3089 zł), należy uwzględnić kwotę odpowiadającą podstawie obliczenia podatku, do której odwołują się art. 27 i art. 30b ustawy o PIT. Czyli w tym przepisie chodzi o dochód po dokonanych odliczeniach od dochodu, m.in. kwoty na ubezpieczenie społeczne, z tytułu ulgi rehabilitacyjnej, czy udzielonych darowizn na cele pożytku publicznego, kultu religijnego.

Analizując teksty aktualnie obowiązujących przepisów podatkowych, a także treści wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 19 stycznia 2012 r. (sygn. I SA/Ol 734/11), Wnioskodawca uważa, że ma prawo do skorzystania z ulgi rodzinnej również na syna.

Wskazana w treści art. 27 u.p.d.o.f. podstawa obliczenia podatku dochodowego określona została w art. 26 ust. 1 ustawy, gdzie wskazano, że podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29 - 30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1,2,4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. l i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot m.in. składek na ubezpieczenie społeczne (pkt 2), wydatków na cele rehabilitacyjne (pkt 6), tzw. ulgi internetowej (pkt 6a), czy też darowizn, w tym również na cele krwiodawstwa (pkt 9).

Tak więc, określając wysokość podstawy opodatkowania, należy pomniejszyć dochód o kwoty wymienione w art. 26 u.p.d. o.f. odliczeń. Dopiero wyliczona w ten sposób wysokość podstawy obliczenia podatku pozwala na określenie, czy należny podatek w danym przypadku w ogóle wystąpił i ewentualnie w jakiej wysokości. Stanowisko pracownicy US nie znajduje aktualnego umocowania w przepisach prawnych i podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

Zatem aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy należy:

• osiągnąć dochody opodatkowane według skali podatkowej, określonej w art. 27f ww. ustawy,

• wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione m.in. dzieci do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym jeżeli w roku dzieci te nie uzyskiwały dochodów podlegających opodatkowaniu, z wyjątkiem renty rodzinnej,

• wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne).
  
  

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane według skali np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu.

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,

• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wraz z małżonką złożył swoje zeznanie PIT-37 z osiągniętego dochodu i rozliczył podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu wspólnego osiągniętego w 2011 r. W zeznaniu tym Wnioskodawca dokonał odliczenia, min. - ulgę na 2 dzieci, - córkę, która jest uczennicą klasy maturalnej szkoły średniej oraz syna, który w 2011 roku ukończył technikum, a następnie rozpoczął studia. Syn w 2011 roku zatrudnił się ponadto na podstawie umowy o pracę i osiągnął dochód - 3.348,70 zł.

Dokonując rozliczenia się za rok 2011 Wnioskodawca odliczył ulgę na dwoje dzieci, przyjmując za dochód syna: przychód – koszty uzyskania przychodu – składki na ubezpieczenie społeczne = dochód będący podstawą do naliczania podatku.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny należy stwierdzić, iż skorzystanie z ulgi prorodzinnej uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Jednym z tych warunków jest, aby dzieci uczące się w szkołach nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak z powyższych przepisów wynika ustawodawca jasno w treści ustawy podatkowej zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając jednocześnie w treści art. 26 powołanej ustawy od tegoż dochodu - podstawę opodatkowania (podstawę obliczenia podatku). I tak, podstawę opodatkowania stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczonych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne.

Określając natomiast warunki uprawniające do skorzystania z ulgi prorodzinnej wnioskodawca wyraźnie odesłał do kwoty dochodu (a nie podstawy opodatkowania). Zatem, aby ustalić czy istnieje uprawnienie do skorzystania z ww. ulgi należy od przychodu dziecka odliczyć jedynie koszty uzyskania przychodu. Wynik takiego działania – to dochód podlegający opodatkowaniu, od którego można dokonać odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i wówczas ustalona zostanie podstawa obliczenia podatku (podstawa opodatkowania).

W związku z powyższym nie można zgodzić się z twierdzeniem, iż dochodem jest kwota stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą przychodu a sumą kosztów ich uzyskania i kwoty składki na ubezpieczenie społeczne. W 2011 r. wysokość dochodu nie powodującego zapłaty podatku wynosiła 3.089 zł. Kwotę dochodu nie powodującą obowiązku zapłaty oblicza się według zasad wynikających ze skali podatkowej tj. na podstawie kwoty zmniejszającej podatek, która w 2011 r. wynosiła 556 zł 02 gr. Oznacza to, że po obliczeniu 18% podatku dochodowego zgodnie ze skalą podatkową, od dochodu w wysokości 3.089 zł nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego, bowiem obliczony podatek będzie równy kwocie zmniejszającej podatek.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w 2011 r. studiujący syn Wnioskodawcy podjął pracę na podstawie „umowy o pracę” i uzyskał przychód w wysokości 3.571,20 zł oraz koszty uzyskania przychodu w kwocie 222,50 zł. Zatem dochód z tego tytułu wyniósł 3.348,70 zł.

Wobec powyższego Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej na syna, bowiem uzyskanie przez syna dochodu ze stosunku pracy w wysokości 3.348,70 zł, uniemożliwia rozliczenie na zasadach preferencyjnych. Należy w tym miejscu również podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.