Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/4512-1-227/15-2/AK
z 4 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT z tytułu świadczenia usługi wniesienia i wykończenia budynku warsztatowo- mieszkaniowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT z tytułu świadczenia usługi wniesienia i wykończenia budynku warsztatowo-mieszkaniowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w X – prowadzi działalność gospodarczą obejmującą kompleksowe wykonywanie robót budowlanych i budowlano-remontowych, w tym remontowanie i wznoszenie obiektów budowlanych wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykonywał na rzecz P roboty budowlane polegające na wzniesieniu i wykończeniu budynku warsztatowo – mieszkalnego wraz z pylonem reklamowym o powierzchni netto 329,07 m² i kubaturze ok. 1150 ³, zlokalizowanego na działce 1100/175 k.m.4 przy Y

Część warsztatowa znajduje się na parterze budynku, składa się z hali, części magazynowej, sanitarno-socjalnej pracowników, pomieszczenia biurowego oraz poczekalni dla klientów wraz z niezbędną, wewnętrzną infrastrukturą techniczną. Część mieszkalna budynku to jeden lokal mieszkalny rozmieszczony na dwóch kondygnacjach. Inwestycja ma na celu stworzenie warunków dla potrzeb inwestora, które pozwalają na prawidłowe funkcjonowanie warsztatu samochodowego oraz zapewniają warunki mieszkaniowe, zgodnie z uzyskaną decyzją o warunkach zabudowy. Cześć warsztatowa składa się z warsztatu obsługi pojazdów, części magazynowej, socjalnej pracowników, pomieszczenia biurowego oraz poczekalni dla klientów. Część mieszkalna składa się z jednego lokalu mieszkaniowego. Inwestycja położona jest przy ulicy Y. Część mieszkalna budynku o powierzchni 138,97 m²ma zaspokajać potrzeby mieszkaniowe inwestora i jego rodziny. Część warsztatowa budynku o powierzchni 190,10 m² przeznaczona jest na prowadzenie działalności gospodarczej przez inwestora. Niemniej jednak wchodząca – zgodnie z projektem – w skład części warsztatowej kotłownia o powierzchni użytkowej 7,47 m² wraz z instalacjami grzewczymi będzie wykorzystywana do ogrzania obu części budynku, zarówno warsztatowej, jak i mieszkalnej.

Ponadto planuje się zagospodarowanie terenu dla potrzeb inwestycji. Przewiduje się na terenie działki: parking utwardzony (min. 7 miejsc postojowych dla samochodów osobowych), plac manewrowy dla samochodów osobowych oraz zieleń rekreacyjną przy części mieszkalnej.

Jak z powyższego wynika, przeznaczeniem przeważającej części obiektu jest prowadzenie usługowej działalności gospodarczej, nie jest on zatem budynkiem mieszkalnym, niemniej jednak w budynku tym ma mieścić się jeden lokal mieszkalny o powierzchni 138,97 m².

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Według jakiej stawki podatku VAT powinny zostać opodatkowane roboty budowlane, polegające na kompleksowym wzniesieniu, wykończeniu (tj. wykonaniu pod klucz) budynku warsztatowo-mieszkalnego wraz z pylonem reklamowym o łącznej powierzchni netto 329,07 m², z której 138,97 m² przeznaczone jest na cele mieszkalne, 187,63 m² ma służyć prowadzeniu działalności gospodarczej, a 7,47 m² (kotłownia) ma służyć zarówno części mieszkalnej, jak i warsztatowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (tj. aktualni 8%) stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy o VAT). Do budownictwa tego nie zalicza się natomiast domów jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz mieszkań, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m² (art. 41 ust. 12b ustawy o VAT). Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem warunkiem stosowania 8% VAT jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Zgodnie z objaśnieniami do PKOB, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Oznacza to, że przedmiotowy budynek nie może być traktowany jako budynek mieszkalny (dział 11 PKOB), gdyż jego większa część jest przeznaczona na prowadzenie działalności usługowej.

Natomiast zgodnie z PKOB taki budynek należałoby zakwalifikować jako obiekt przemysłowy (Dział 12 klasa 1251 PKOB), albowiem klasa ta obejmuje również warsztaty.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, roboty budowlane polegające na wykonaniu i wykończeniu (budowie) – w ramach realizacji całego przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego – lokalu mieszkalnego mieszczącego się we wznoszonym obiekcie powinny być opodatkowane 8% stawką podatku VAT, albowiem taki lokal mieszkalny, którego powierzchnia wynosi przecież 138,97 m², mieści się w definicji budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, skoro będzie się znajdował w budynku niemieszkalnym sklasyfikowanym w PKOB w dziale 12, a jego powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m².

Natomiast wszelkie pozostałe roboty budowlane służące wzniesieniu i wykończeniu obiektu, postawieniu pylonu reklamowego oraz zagospodarowaniu terenu inwestycji winny podlegać opodatkowaniu według podstawowej 23% stawki. Dotyczy to również budowy pomieszczania przeznaczonego na kotłownię, która ma służyć obu częściom budynku (zarówno warsztatowej, jak i mieszkalnej), albowiem nie wchodzi ono w skład lokalu mieszkalnego, do którego ma zastosowanie preferencyjna 8% stawka VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji budynków mieszkalnych, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.).

Z objaśnień wstępnych do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wynika, że budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

• powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów;
• powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;
• powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.
  
  

Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie itp.).

Zgodnie z powołanym rozporządzeniem, dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne – grupa 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – grupa 112,
• Budynki zbiorowego zamieszkania – grupa 113.

Natomiast dział PKOB 12 obejmuje:

• hotele i budynki zakwaterowania turystycznego – 121 ,
• budynki biurowe – 122,
• budynki handlowo-usługowe – 123,
• budynki transportu i łączności – 124,
• budynki przemysłowe i magazynowe – 125,
• ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej – 126,
• pozostałe budynki niemieszkalne – 127.
  
  

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe.

Należy przy tym podkreślić, że z preferencyjnej stawki podatku w oparciu o powołany wyżej art. 41 ust. 12 ustawy – korzystać mogą tylko czynności wymienione w tym przepisie, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objetego społecznym programem mieszkaniowym.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojecie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku 8%.

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykonywał roboty budowlane polegające na wzniesieniu i wykończeniu budynku warsztatowo-mieszkalnego wraz z pylonem reklamowym o powierzchni netto 329,07 m² i kubaturze ok. 1150 m³. Część warsztatowa znajduje się na parterze budynku, składa się z hali, części magazynowej, sanitarno-socjalnej pracowników, pomieszczenia biurowego oraz poczekalni dla klientów wraz z niezbędną, wewnętrzną infrastrukturą techniczną. Część mieszkalna budynku to jeden lokal mieszkalny rozmieszczony na dwóch kondygnacjach. Inwestycja ma na celu stworzenie warunków dla potrzeb inwestora, które pozwalają na prawidłowe funkcjonowanie warsztatu samochodowego oraz zapewniają warunki mieszkaniowe, zgodnie z uzyskaną decyzją o warunkach zabudowy. Część mieszkalna budynku o powierzchni 138,97 m² ma zaspokajać potrzeby mieszkaniowe inwestora i jego rodziny. Część warsztatowa budynku o powierzchni 190,10 m² przeznaczona jest na prowadzenie działalności gospodarczej przez inwestora. Niemniej jednak wchodząca – zgodnie z projektem – w skład części warsztatowej kotłownia o powierzchni użytkowej 7,47 m² wraz z instalacjami grzewczymi będzie wykorzystywana do ogrzania obu części budynku, zarówno warsztatowej, jak i mieszkalnej. Jak wskazał Zainteresowany, przeznaczeniem przeważającej części obiektu jest prowadzenie usługowej działalności gospodarczej, nie jest on zatem budynkiem mieszkalnym, niemniej jednak w budynku tym ma mieścić się jeden lokal mieszkalny o powierzchni 138,97 m². Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku – budynek taki należy zaklasyfikować jako obiekt przemysłowy (Dział 12, klasa 1251 PKOB), albowiem klasa ta obejmuje również warsztaty.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do wyjaśnienia kwestii opodatkowania (określenia właściwej stawki podatku) dla robót budowlanych, polegających na kompleksowym wzniesieniu, wykończeniu (tj. wykonaniu pod klucz) budynku warsztatowo-mieszkalnego wraz z pylonem reklamowym o łącznej powierzchni netto 329,07 m².

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie wykonywać usługi budowlane w ramach budowy budynku niemieszkalnego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 12, w grupie 125, w klasie 1251, a zatem obiektu innego niż zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym należy bowiem rozumieć w znaczeniu określonym w przywołanym wcześniej art. 41 ust. 12a ustawy, z uwzględnieniem ust. 12b tego artykułu oraz przepisu art. 2 pkt 12 ustawy.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że w przypadku usług mieszczących się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy wykonywanych w budynku sklasyfikowanym według PKOB do grupowania 1251, zastosowanie obniżonej stawki podatku w wysokości 8% byłoby możliwe w sytuacji gdyby były one wykonywane wyłącznie w lokalu mieszkalnym mieszczących się w takim budynku.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje inwestycję, polegającą na budowie budynku warsztatowego z częścią mieszkalną, który jest sklasyfikowany wg PKOB w klasie 1251. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 329,07 m², w tym część użytkowa: 190,10 m², a część mieszkalna: 138,97 m².

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że skoro przedmiotem robót budowlanych jest budowa i wykończenie budynku warsztatowego z częścią mieszkalną – jako całości, zaklasyfikowanego wg PKOB do klasy 1251, a więc budynku innego niż zaliczany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, brak jest podstaw aby do jakichkolwiek robót związanych z ww. budową miała zastosowanie preferencyjna stawka VAT. Zatem wszystkie czynności wykonywane w ramach ww. budowy, podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT w wysokości 23%, gdyż przepisy o podatku od towarów i usług nie przewidują dla budowy (usług budowlanych), dotyczących tak sklasyfikowanych obiektów, preferencyjnej stawki podatku VAT.

Reasumując, roboty budowlane polegające na kompleksowym wzniesieniu i wykończeniu (tj. wykończeniu pod klucz) budynku warsztatowo-mieszkaniowego wraz z pylonem reklamowym, sklasyfikowanego w PKOB w dziale 12 – należy opodatkować stawką 23% na podstawie  art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z  art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Dodatkowo należy wskazać, że przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska odnośnie klasyfikacji przedmiotowego budynku, a niniejszej interpretacji dokonano w oparciu o klasyfikację podaną przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.