Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-627/15-2/AP
z 8 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych („podatek PIT”).

Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne na terytorium Polski. W prowadzonej działalności rolniczej Wnioskodawczyni wykorzystuje składniki majątkowe stanowiące „gospodarstwo rolne” w rozumieniu art. 55³ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.; dalej jako: „KC”) oraz będące własnością Wnioskodawczyni oraz trzech innych osób fizycznych, takie jak: (i) budynki gospodarskie, (ii) specjalistyczne maszyny i urządzenia, niezbędne do prowadzenia działalności rolniczej przez Wnioskodawczynię, a także (iii) grunty („Gospodarstwo Rolne”).

Wnioskodawczyni w ramach Gospodarstwa Rolnego prowadzi działy specjalne produkcji rolnej w zakresie uprawy pieczarek („Działy Specjalne”).

Wnioskodawczyni w 2015 r. rozlicza podatek od dochodów uzyskiwanych z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie decyzji Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego na podstawie norm szacunkowych. Wg tej metody cała produkcja pieczarek wyprodukowana w 2015 r. będzie opodatkowana na podstawie norm szacunkowych wg powierzchni upraw.

Od rozpoczęcia działalności Gospodarstwa Rolnego w zakresie Działów Specjalnych, jak też w 2015 r., Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi ksiąg rachunkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o Rachunkowości”), a także nie prowadziła i nie prowadzi ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (tak też będzie wyglądała sytuacja na dzień 31 grudnia 2015 r.).

Wnioskodawczyni szacuje, że w 2015 r. przychody netto ze sprzedaży osiągniętej przez Nią w ramach Działów Specjalnych Gospodarstwa Rolnego przekroczą równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. Wnioskodawczyni zakłada, że w 2016 r. przychody netto ze sprzedaży osiągniętej przez Nią w ramach Działów Specjalnych (w Gospodarstwie Rolnym) przekroczą równowartości w walucie polskiej 1 200 000 euro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że będzie miała Ona prawo do opodatkowania dochodów z Działów Specjalnych w Gospodarstwie Rolnym w 2016 r. przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, w razie przekroczenia przez Wnioskodawczynię w 2015 r. limitu przychodu w wysokości 1 200 000 euro z tytułu prowadzenia Działów Specjalnych w Gospodarstwie Rolnym, albowiem limit 1 200 000 euro należy liczyć dopiero od dnia 1 stycznia 2016 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowe jest Jej stanowisko, że będzie miała Ona prawo do opodatkowania dochodów z Działów Specjalnych w Gospodarstwie Rolnym w 2016 r. przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu - w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, w razie przekroczenia przez Wnioskodawczynię w 2015 r. limitu przychodu w wysokości 1 200 000 euro z tytułu prowadzenia Działów Specjalnych w Gospodarstwie Rolnym, albowiem limit 1 200 000 euro należy liczyć dopiero od dnia 1 stycznia 2016 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.; dalej jako: „ustawa o PIT”), źródłami przychodów są działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o PIT, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 15 ustawy o PIT, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o PIT, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 1a ustawy o PIT, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w Załączniku nr 2 do ustawy o PIT („Załącznik nr 2”).

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, co do zasady, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych.

Z kolei art. 24a ust. 2 pkt 2) ustawy o PIT stanowi, że obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, ogłoszonej w Dzienniku Ustaw z 2015 r., poz. 699, dalej jako: „Ustawa Nowelizująca”, do art. 15 ustawy o PIT, z dniem 1 stycznia 2016 r. zostanie dodany ust. 2, zgodnie z którym, w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 (ustawy o PIT). W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o rachunkowości, „przepisy ustawy o rachunkowości (...) stosuje się (...) do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: (1) spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego; (2) osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto za sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro”. Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości, „osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym”.

Reasumując, biorąc pod uwagę to, że Ustawa Nowelizująca wejdzie w życie dopiero w dniu 1 stycznia 2016 r. „poprzednim rokiem obrotowym”, co do którego można zastosować przepisy Ustawy Nowelizującej, może być rok nie wcześniejszy niż rok 2016. Wynika z tego, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych po stronie Wnioskodawczyni powstanie najwcześniej w 2017 r. w przypadku, w którym Wnioskodawczyni przekroczy limit 1 200 000 euro w 2016 r. Natomiast, zdaniem Wnioskodawczyni, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2016 r. nie powstanie w sytuacji, w której Wnioskodawczyni przekroczy ww. limit przychodów w wysokości 1 200 000 euro w roku obrotowym (kalendarzowym) 2015 r. Co za tym idzie, zdaniem Wnioskodawczyni, w roku obrotowym (kalendarzowym) 2016 Wnioskodawczyni będzie miała prawo do opodatkowania dochodów z Działów Specjalnych w Gospodarstwie Rolnym przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Jak stanowi art. 2 ust. 3 ww. ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Przy czym, w myśl art. 2 ust. 3a cyt. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 4 powoływanej ustawy, działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Wskazać również należy, że ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 699, z późn. zm.), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., wprowadzono zmianę art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. - przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2016 r., w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Stosownie do treści art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Ponadto, zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 333, z późn. zm.), przepisy ustawy o rachunkowości, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

• spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego (pkt 1),
  

• osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro (pkt 2).
  
  

Zatem przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro.

W związku z tym, mając na uwadze treść art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro, ustalają przychód z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co – z uwagi na treść art. 24 ust. 4 powoływanej ustawy podatkowej – wiąże się z brakiem możliwości ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Jednocześnie wymaga podkreślenia, że skoro taki stan prawny będzie obowiązywał od 1 stycznia 2016 r., to poprzednim rokiem obrotowym, do którego odnosi się przepis art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, jest rok 2015.

Oznacza to, że na podstawie znowelizowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które weszły w życie od 1 stycznia 2016 r., w celu ustalenia, czy w roku podatkowym 2016 będzie nadal przysługiwało prawo do opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z działów specjalnych przy zastosowaniu norm szacunkowych, należy ustalić, czy w roku podatkowym poprzedzającym ten rok, tj. w roku 2015, limit przychodu netto ze sprzedaży przekroczył równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. Przekroczenie tego limitu w roku 2015 skutkuje tym, że w roku 2016 nie będzie możliwości opodatkowania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi Gospodarstwo Rolne na terytorium Polski, w ramach którego prowadzi Działy Specjalne Produkcji Rolnej w zakresie uprawy pieczarek. Od rozpoczęcia działalności Gospodarstwa Rolnego w zakresie Działów Specjalnych, jak też w 2015 r., Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi ksiąg rachunkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, a także nie prowadziła i nie prowadzi ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (tak też będzie wyglądała sytuacja na dzień 30 grudnia 2015 r.). Wnioskodawczyni w 2015 r. rozlicza podatek od dochodów uzyskiwanych z Działów Specjalnych Produkcji Rolnej na podstawie decyzji Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego na podstawie norm szacunkowych. Wnioskodawczyni szacuje, że w 2015 r. przychody netto ze sprzedaży osiągniętej przez Nią w ramach Działów Specjalnych Gospodarstwa Rolnego przekroczą równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. Wnioskodawczyni zakłada, że w 2016 r. przychody netto ze sprzedaży osiągniętej przez Nią w ramach Działów Specjalnych (w Gospodarstwie Rolnym) przekroczą równowartości w walucie polskiej 1 200 000 euro.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące od 1 stycznia 2016 r. uregulowania prawne stwierdzić należy, że w sytuacji gdy w 2015 r. przychody netto ze sprzedaży osiągnięte przez Wnioskodawczynię prowadzącą działy specjalne produkcji rolnej, przekroczą równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro, Wnioskodawczyni zobowiązana będzie prowadzić od 1 stycznia 2016 r. księgi rachunkowe. W takim przypadku Wnioskodawczyni po zakończeniu roku 2015 zobowiązana będzie do ustalenia przychodu z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie – jak uważa Wnioskodawczyni – na podstawie norm szacunkowych dochodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.