Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4511-108/15/AD
z 3 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2015 r. (data wpływu 20 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania w drodze darowizny znaków towarowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania w drodze darowizny znaków towarowych.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W najbliższej przyszłości Wnioskodawca otrzyma w formie darowizny od ojca, prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, znaki towarowe objęte ochroną prawną lub zgłoszone do takiej ochrony. Są to znaki towarowe słowno-graficzne oraz słowne, wytworzone we własnym zakresie w ramach działalności gospodarczej, nie były wykazywane jako wartości niematerialne i prawne i nie podlegały odpisom amortyzacyjnym. Część znaków towarowych została zgłoszona do rejestracji i zarejestrowana w Urzędzie Patentowym RP, część oczekuje na rejestrację przez ten organ, kilka znaków zostało zarejestrowanych Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (Znaki Towarowe i Wzory) jako wspólnotowe znaki towarowe, chronione prawami z rejestracji na zasadach wynikających z rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U. UE L z 24 marca 2009 r., Nr 78, str. 1) oraz ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410), jeden ze wspólnotowych znaków towarowych jest przedmiotem rejestracji międzynarodowej.

Przed dokonaniem darowizny znaki towarowe (prawa do znaków towarowych) zostaną wycenione przez rzeczoznawcę i na tej podstawie zostanie ustalona ich wartość rynkowa.

Otrzymane znaki towarowe Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej - wówczas udzieli odpłatnych licencji innym podmiotom (spółkom osobowym, spółkom kapitałowym, osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą), uprawniających je do korzystania ze znaków towarowych w ramach ich działalności gospodarczej, jak również będzie mógł je wykorzystywać samodzielnie. Drugą rozważaną przez Wnioskodawcę formą wykorzystania znaków towarowych jest wniesienie ich aportem do spółki jawnej, w której będzie wspólnikiem - wówczas to spółka jawna będzie mogła korzystać ze znaków towarowych w prowadzonej działalności gospodarczej oraz udzielać odpłatnie licencji na korzystanie ze znaków towarowych innym podmiotom. W obu przypadkach znaki towarowe będą wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dłużej niż rok, w związku z czym zostaną wykazane jako wartości niematerialne i prawne, odpowiednio w wykazie prowadzonym przez Wnioskodawcę jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą lub jako majątek spółki jawnej. Od ich wartości początkowej będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Znaki towarowe (prawa do znaków towarowych) Wnioskodawca otrzyma nieodpłatnie – w formie darowizny, w związku z czym w dacie nabycia nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Korzystanie ze znaków towarowych będzie się wiązało z ponoszeniem okresowych kosztów związanych z ich ochroną - opłaty wnoszone na rzecz właściwych urzędów ds. ochrony własności przemysłowej, warunkujące uzyskanie, utrzymanie lub przedłużenie ochrony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w dacie otrzymania darowizny Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w dacie otrzymania darowizny nie powstanie przychód do opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Oznacza to, że jeśli dane przysporzenie nie podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn, możliwe jest zastosowanie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa o podatku o spadków i darowizn w art. 3 pkt 2) wyłącza z kolei ze swojego zakresu przedmiotowego nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Tym samym, nabycie znaków towarowych w formie darowizny podlegać będzie przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak automatycznie, że czynność ta spowoduje obowiązek zapłaty podatku - z uwagi na przewidziane przez ustawodawcę zwolnienie zawarte w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie treścią art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Art. 21 ust. 20 stanowi zaś, że powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie działalności wykonywanej osobiście. Powyższe wyłączenie nie ma więc zastosowania do opisanego zdarzenia, gdyż uzyskany przez Wnioskodawcę w przyszłości przychód z tytułu darowizny nie będzie pochodził ze stosunku pracy, ani z działalności wykonywanej osobiście.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym spełnione są wszystkie przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia z opodatkowania wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. darowizna znaków towarowych (praw do znaków towarowych) stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie ustawodawca nie zdefiniował na potrzeby ustaw podatkowych zwrotu „nieodpłatne świadczenie”, jednak nie powinno budzić wątpliwości, że umowa darowizny, jako przynosząca korzyść tylko jednej z jej stron, mieści się w zakresie tego zwrotu. Konstrukcja umowy darowizny spełnia ww. cechy. Zgodnie bowiem z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jak wskazuje się w orzecznictwie, zasadniczą cechą darowizny jest jej nieodpłatność. Należy przez nią rozumieć brak ekwiwalentu ekonomicznego jako odpowiednika świadczenia darczyńcy. Celem darowizny jest zatem dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.

Darczyńca - ojciec Wnioskodawcy - jest osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Podsumowując, ze względu na fakt, że znaki towarowe zostaną przekazane Wnioskodawcy w drodze darowizny - a więc nieodpłatnego świadczenia, darczyńcą będzie ojciec Wnioskodawcy, a podstawą uzyskania przychodu nie będzie stosunek pracy, praca nakładcza lub działalność wykonywana osobiście, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Co istotne, powyższe zwolnienie znajdzie zastosowanie bez względu na to, czy darowizna znaków towarowych (praw do znaków towarowych) zostanie przyporządkowana do źródła - pozarolniczą działalność gospodarcza, czy też do innych źródeł. Wynika to z faktu, że art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosuje się również do przychodów kwalifikowanych do pozarolniczej działalności gospodarczej, co wynika wprost z treści art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na potwierdzenie powyższego stanowiska można przywołać przykładowo:

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 1260/13,
• interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach: z dnia 26 czerwca 2015 r., sygn. IBPB-1-1/4511-25/15/SK, z dnia 12 stycznia 2015 r., sygn. IBPBI/1/415-1218/14/JS, z dnia 16 lipca 2014 r., sygn. IBPBI/1/415-450/14/SK,
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2014 r., sygn.: ILPB1/415-229/14-4/AA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) określa w sposób ogólny przedmiotowy i podmiotowy zakres zastosowania przepisów ustawy. Stanowi on, iż przepisy ustawy obejmują osoby fizyczne, natomiast przedmiotem jej regulacji jest opodatkowanie dochodów osób fizycznych podatkiem dochodowym.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Zgodnie zaś z art. 3 pkt 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Z powyższego wynika zatem, że nabycie w drodze darowizny znaków towarowych podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało wyłączone spod władztwa ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Zastrzeżenie zawarte w ust. 20 art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Do poszczególnych grup podatkowych, zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tj. Dz. U. z 2009 r. Dz. U. Nr 93 , poz. 768 ze zm.) zalicza się:

1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III - innych nabywców.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w najbliższej przyszłości Wnioskodawca otrzyma w formie darowizny od ojca znaki towarowe objęte ochroną prawną lub zgłoszone do takiej ochrony.

Mając zatem na uwadze powyższe regulacje prawne i przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych nabycie przez Wnioskodawcę znaków towarowych w formie darowizny od ojca, tj. osoby zaliczonej do I grupy podatkowej (w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn), spowoduje powstanie przychodu, który z kolei będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo – odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę we wniosku interpretacji indywidualnych, a także orzeczenia sądu – zauważyć należy, że stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych rozstrzygnięć, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy jednakże stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach osadzonych w określonych stanach faktycznych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Organy interpretacyjne natomiast – mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych – nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że – jak wskazano powyżej – nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Niemniej jednak, dokonując przedmiotowej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tutejszy organ miał na względzie rozstrzygnięcia oraz organów podatkowych i sądu administracyjnego, wydane w podobnych sprawach, w tym powołane przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.