Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-367/15-2/DK
z 25 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu uznania ponoszonych wydatków w związku z działalnością prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu uznania ponoszonych wydatków stanowiące elementy inwestycji Spółki na terenie SSE za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

X Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej: Strefa) na podstawie zezwolenia z dnia 14 stycznia 2015 r. Przed uzyskaniem zezwolenia na prowadzenie działalności w Strefie, Spółka (jako Kupująca) zawarła umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości gruntowej znajdującej się na terenie Strefy. Umowa ta została zawarta przez Spółkę celem zrealizowania na nieruchomości inwestycji na potrzeby działalności gospodarczej Spółki w Strefie. Zgodnie z postanowieniami tej umowy Spółka wpłaciła na rzecz Sprzedawcy zadatek na poczet ceny nieruchomości, której dotyczyła ta umowa, przy czym wpłata ta nastąpiła przed uzyskaniem przez Spółkę zezwolenia na działalność w Strefie. Już po uzyskaniu zezwolenia na działalność w Strefie Spółka zapłaciła pozostałą część ceny za nieruchomość opisaną wyżej i zawarła umowę sprzedaży na podstawie której własność tej nieruchomości została na nią przeniesiona wraz z jej posiadaniem. Obecnie na potrzeby działalności gospodarczej w Strefie Spółka realizuje inwestycję na wspomnianej nieruchomości.

Zgodnie z § 5 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548, dalej: rozporządzenie strefowe) zwolnienie od podatku dochodowego przysługiwać będzie Spółce począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia określone w Zezwoleniu. Tym samym, dla określenia miesiąca począwszy od którego Spółce przysługiwać będzie zwolnienie podatkowe z tytułu prowadzenia działalności na terenie Strefy, istotna pozostaje kwestia momentu rozpoznania poszczególnych kosztów za kwalifikowane wydatki projektu inwestycyjnego w rozumieniu § 6 Rozporządzenia Strefowego. Spółka poniosła w znaczeniu kasowym część wydatków w związku z projektem inwestycyjnym w formie zadatku na środki trwałe (zakup nieruchomości).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota wpłacona przez Spółkę tytułem zadatku na poczet ceny nieruchomości położonej w Strefie, w sytuacji gdy jej wpłata nastąpiła przed uzyskaniem przez Spółkę zezwolenia na działalność w Strefie, zaliczona na poczet ceny tej nieruchomości po uzyskaniu wspomnianego zezwolenia, stanowi wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu rozporządzenia strefowego?

W odniesieniu do zadanego pytania Wnioskodawca wskazał, że kwota zadatku zapłaconego na poczet nieruchomości gruntowej zlokalizowanej na terenie Strefy, który następnie został zaliczony na poczet ceny sprzedaży nieruchomości stanowi wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia strefowego. Warunkiem uznania jej za taki wydatek jest to, aby nabycie nieruchomości nastąpiło po uzyskaniu przez Spółkę zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy.

Kwota zapłacona przez Spółkę tytułem zadatku nie może stanowić wydatku kwalifikowanego w dniu faktycznej wpłaty zadatku w ujęciu kasowym, ale stanowi wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną dopiero w dniu przeniesienia własności nieruchomości na Spółkę.

Zgodnie z § 6 rozporządzenia za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia. Do wydatków tych powołany przepis zalicza m.in. wydatek będący ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego.

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia strefowego zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.) – dalej ustawa o sse, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o sse, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Jak wynika z art. 16 ust. 1 ustawy o sse podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zezwolenie zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 – w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.

W wyniku realizacji inwestycji na terenie Strefy Spółka zobowiązana będzie m.in. do zatrudnienia określonej liczby pracowników oraz poniesienia wydatków inwestycyjnych w kwocie nie mniejszej niż określona w Zezwoleniu. Jednym z planowanych do poniesienia przez Spółkę wydatków był koszt nabycia nieruchomości na terenie Stefy, która była przedmiotem umowy przedwstępnej zawartej przez Spółkę. Warunkami nabycia przez Spółkę własności nieruchomości zgodnie z powołaną umowa przedwstępną było m.in. niewykonanie przez Specjalną Strefę Ekonomiczną Sp. z o.o. prawa pierwokupu nieruchomości oraz otrzymanie przez Spółkę zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy – w terminie do dnia zawarcia umowy przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości.

Spółka jeszcze przed uzyskaniem Zezwolenia zobowiązana była do uiszczenia zadatku na poczet ceny nieruchomości.

Spółka uznaje, że kwota zapłaconego zadatku w momencie jego uiszczenia nie stanowi zapłaty za nieruchomość i nie stanowi częściowego poniesienia wydatku tytułem kosztów nowej inwestycji, nie można więc uznać, że Spółka poniosła częściowy koszt inwestycji przed dniem uzyskania Zezwolenia. Zgodnie bowiem z treścią art. 394 Kodeksu cywilnego, zadatek jest formą zabezpieczenia wykonania umowy, który ulega zaliczeniu poczet świadczenia strony, która go dała w razie wykonania umowy (§ 2 powołanego przepisu), co w niniejszej sprawie miało miejsce w dacie spełnienia przez strony zasadniczych świadczeń określonych w umowie przedwstępnej (zapłata ceny, przeniesienie własności i wydanie nieruchomości).

W opisanym stanie faktycznym poniesienie części kosztów w znaczeniu kasowym jeszcze przed uzyskaniem Zezwolenia w żaden sposób nie może ograniczać uznania ich za wydatek kwalifikowany, upoważniający do uzyskania pomocy publicznej.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1994 r. o rachunkowości, „Cena nabycia (...) to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez: podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny nabycia składnika aktywów, a w szczególności przyjętego nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny – jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu”.

W opinii Spółki, nie powinno być wątpliwości, że poniesiony przez nią koszt rozumiany jako zadatek, który ostatecznie został zaliczony na poczet ceny nabycia nieruchomości, powodując tym samym wygaśnięcie roszczenia o zapłatę sprzedawcy nieruchomości, spełnia powyższą definicję. Wątpliwości może zatem budzić jedynie kwestia momentu uznania go za poniesiony. Ani przepisy regulujące zasady prowadzenia działalności na terenie specjalnych stref ekonomicznych, ani inne regulacje prawne nie regulują pojęcia „poniesienia wydatku” inwestycyjnego.

Pewnym odstępstwem od akcentowanej przez organy podatkowe zasady kasowej ponoszonych wydatków jest sposób traktowania zadatków, które de facto nie stanowią zapłaty ceny za stanowiące elementy inwestycji środki trwałe. W opinii Spółki, w przypadku zadatków za moment poniesienia wydatku inwestycyjnego należy uznać moment, w którym dokonywana zostaje ostateczna zapłata za dany środek trwały.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.