Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-559/15-2/PRP
z 15 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług wsparcia świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług wsparcia świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą prawną, będącą polskim rezydentem podatkowym i podlegającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym na potrzeby tego podatku w Polsce.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług opiekuńczych nad osobami w podeszłym wieku, chorymi lub z innych powodów niesamodzielnymi i wymagającymi opieki, w szczególności na terenie Republiki Federalnej Niemiec.

W celu świadczenia usług, o których mowa powyżej, Wnioskodawca zawiera umowy z osobami w podeszłym wieku (podopiecznymi) lub z ich opiekunami prawnymi, na podstawie których to umów Wnioskodawca zobowiązuje się do świadczenia usług opiekuńczych na rzecz podopiecznych. Osoby, z którymi Wnioskodawca zawiera ww. umowy nie prowadzą działalności gospodarczej. W umowie o świadczenie usług opieki zawartych z ww. osobami strony określają zakres czynności, które Wnioskodawca zobowiązuje się wykonywać na rzecz podopiecznego, natomiast podopieczny lub jego opiekun prawny zobowiązuje się z tego tytułu wypłacić Wnioskodawcy określone w umowie wynagrodzenie. Zgodnie z treścią umowy wynagrodzenie wyczerpuje wszelkie roszczenia Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług opieki.

Wnioskodawca nie zatrudnia opiekunów - pracowników ani zleceniobiorców, w celu świadczenia za ich pomocą usług opiekuńczych. W tym celu zawarł z podmiotem, który posiada odpowiedni kapitał ludzki (wykwalifikowane opiekunki), który świadczyłby usługi opiekuńcze na rzecz osób potrzebujących na zasadzie podwykonawstwa.

W tym celu Wnioskodawca zawarł umowę z kontrahentem, będącym polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym na potrzeby tego podatku w Polsce, który dysponuje własnym personelem posiadającym odpowiednim doświadczeniem zapewniającym wysoką jakość usług opieki. Personel kontrahenta zatrudniany jest przez kontrahenta na podstawie umów zlecenie. Personel zatrudniony przez kontrahenta Wnioskodawcy nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej, nie jest też podatnikiem VAT.

Na podwykonawstwo usług opieki Wnioskodawca zawiera z kontrahentem umowę o współpracy, na podstawie której kontrahent zobowiązuje się zapewnić personel o odpowiednim doświadczeniu w celu świadczenia usług opieki u wskazanego przez Wnioskodawcę podopiecznego na terenie Niemiec. Zgodnie z umową, Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty kontrahentowi ustalonego wynagrodzenia za świadczone usługi opieki. Na podstawie umowy Wnioskodawca zobowiązuje się do świadczenia za wynagrodzeniem usług wsparcia na rzecz opiekunów/opiekunek zatrudnionych przez kontrahenta Wnioskodawcy, w szczególności polegających na pomocy w komunikacji językowej, udzielaniu pomocy przy organizacji podróży opiekunki/opiekuna, udzielaniu wsparcia w kontaktach z instytucjami odpowiedzialnymi na terenie Niemiec za opiekę zdrowotną oraz porządek publiczny, udzielaniu wsparcia w kontaktach z rodziną lub opiekunami prawnymi osób podopiecznych, etc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta usługi wsparcia personelu kontrahenta Wnioskodawcy w zakresie realizacji przez niego usług opieki polegające m.in. na pomocy w komunikacji językowej, udzielaniu pomocy przy organizacji podróży opiekunki/opiekuna, udzielaniu wsparcia w kontaktach z instytucjami odpowiedzialnymi na terenie Niemiec za opiekę zdrowotną oraz porządek publiczny, udzielaniu wsparcia w kontaktach z rodziną lub opiekunami prawnymi osób podopiecznych, etc. stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i są opodatkowane w Polsce, a Wnioskodawca z tego tytułu powinien wystawić na kontrahenta fakturę VAT ze stawką 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta usługi wsparcia personelu kontrahenta Wnioskodawcy w zakresie realizacji przez niego usług opieki polegające m.in. na pomocy w komunikacji językowej, udzielaniu pomocy przy organizacji podróży opiekunki/opiekuna, udzielaniu wsparcia w kontaktach z instytucjami odpowiedzialnymi na terenie Niemiec za opiekę zdrowotną oraz porządek publiczny, udzielaniu wsparcia w kontaktach z rodziną lub opiekunami prawnymi osób podopiecznych, etc. stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i są opodatkowane w Polsce, a Wnioskodawca z tego tytułu powinien wystawić na kontrahenta fakturę VAT ze stawką 23%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Zgodnie natomiast z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Jak wynika z ww. przepisów, świadczeniem usług jest każde świadczenie, które nie ma charakteru dostawy towarów, tj. które nie wiąże się z przeniesieniem na kontrahenta prawa do dysponowania towarem jak właściciel. W przedstawionym stanie faktycznym świadczenie przez Wnioskodawcę usług wsparcia personelu kontrahenta Wnioskodawcy niewątpliwie wyczerpuje wszystkie przesłanki do uznania ich za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Co do zasady finalnym odbiorcą usług wsparcia świadczonych przez Wnioskodawcę są osoby fizyczne, tj. zatrudnieni u kontrahenta Wnioskodawcy opiekunowie/opiekunki.

Niemniej jednak Wnioskodawca świadczy te usługi na podstawie umowy z kontrahentem Wnioskodawcy. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz swojego kontrahenta mają ścisły związek ze świadczonymi przez kontrahenta Wnioskodawcy na jego rzecz usługami opieki. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie stanowią również usług, o których mowa w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy o VAT. W związku z powyższym, miejsce świadczonych przez Wnioskodawcę usług należy ustalić jako miejsce siedziby kontrahenta Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, że kontrahenci Wnioskodawcy są polskimi rezydentami i podatnikami podatku od towarów i usług zarejestrowanymi na potrzeby tego podatku w Polsce, przedmiotowe usługi powinny zostać opodatkowane w Polsce, zgodnie z art. 28b ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawową stawką podatku jest stawka 23%. Ze względu na fakt, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami korzystającymi ze zwolnienia przedmiotowego ani też nie spełniają warunków do objęcia ich którąkolwiek ze stawek obniżonych podatku, Wnioskodawca powinien wystawić na swojego kontrahenta fakturę VAT z uwzględnieniem stawki podstawowej, tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że pojęcie „świadczenia usług” ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika – niebędące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W art. 28a ustawy wskazano, że na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W art. 106e ust. 1 ustawy, wymienione zostały elementy jakie faktura powinna zawierać.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż w zaistniałych okolicznościach dojdzie do zawiązania stosunku zobowiązaniowego, w ramach którego Wnioskodawca zobowiąże się za wynagrodzeniem do świadczenia usług wsparcia na rzecz opiekunów/opiekunek zatrudnionych przez kontrahenta Wnioskodawcy, w szczególności polegających na pomocy w komunikacji językowej, udzielaniu pomocy przy organizacji podróży opiekunki/opiekuna, udzielaniu wsparcia w kontaktach z instytucjami odpowiedzialnymi na terenie Niemiec za opiekę zdrowotną oraz porządek publiczny, udzielaniu wsparcia w kontaktach z rodziną lub opiekunami prawnymi osób podopiecznych.

Przy czym, skoro w analizowanej sprawie ww. usługi wsparcia są wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta – będącego polskim podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym na potrzeby tego podatku w Polsce, to stwierdzić należy, iż przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie przewidują dla przedmiotowych usług stawek obniżonych lub zwolnienia od podatku.

Wobec powyższego, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta usługi wsparcia personelu kontrahenta Wnioskodawcy w zakresie realizacji przez niego usług opieki polegające m.in. na pomocy w komunikacji językowej, udzielaniu pomocy przy organizacji podróży opiekunki/opiekuna, udzielaniu wsparcia w kontaktach z instytucjami odpowiedzialnymi na terenie Niemiec za opiekę zdrowotną oraz porządek publiczny, udzielaniu wsparcia w kontaktach z rodziną lub opiekunami prawnymi osób podopiecznych, etc. podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23% i winny być udokumentowane wystawioną przez Zainteresowanego fakturą na rzecz kontrahenta.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.