Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-709/15/UH
z 7 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2015 r. (data wpływu 22 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z 17 grudnia 2015 r. (data wpływu 23 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie aportu do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie aportu do spółki komandytowej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 grudnia 2015 r. (data wpływu 23 grudnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 26 listopada 2015 r. znak: IBPP3/4512-709/15/UH, IBPB-1-1/4511-584/15/WRz.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 17 grudnia 2015 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, ponadto jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca opodatkowany jest podatkiem dochodowym na zasadach przewidzianych art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w dwóch obszarach. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej jest działalność budowlana PKD 41.20.Z – „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych”. Ponadto działalność gospodarcza Wnioskodawcy działa

również w obszarze związanym z PKD 68.20.Z – „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”. W związku z powyższym, w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy można wyróżnić dwa obszary składników majątkowych i niemajątkowych:

Część pierwsza obejmuje zbiór składników zarówno majątkowych, do których zaliczyć można środki trwałe, wyposażenie, materiały oraz niemajątkowych wraz z zespołem pracowników realizujących działalność budowlaną.

Część druga w ramach obszaru działalności przedsiębiorstwa Wnioskodawcy obejmuje zbiór składników majątkowych do których można zaliczyć środki trwałe, wyposażenie, oraz niemajątkowych wraz z zespołem pracowników przeznaczonych do realizacji działalności związanej z wynajmem nieruchomości oraz działem sprzedaży mieszkań.

Dodatkowo Wnioskodawca z dniem 1 sierpnia 2015 r. wydał zarządzenie w oparciu, o które działalność gospodarcza Wnioskodawcy została wydzielona w ramach struktury przedsiębiorstwa na Dział Budowlany oraz dział pod nazwą „Administracja” związany z wynajmem nieruchomości własnych oraz sprzedażą mieszkań co potwierdzają części wydzielone opisane powyżej. Wydzielenie części przedsiębiorstwa ma swoje odzwierciedlenie w ramach prowadzonych ksiąg handlowych w ten sposób, że ewidencja zdarzeń gospodarczych w odniesieniu do każdej z części przedsiębiorstwa, prowadzona jest na oddzielnych kontach ewidencji księgowej, co pozwala z dokładnością przyporządkować przychody oraz koszty, a także należności i zobowiązania związane z odrębnym działem przedsiębiorstwa. Zaznaczyć należy, że wyodrębniony zespół opisanych składników majątkowych i niemajątkowych posiada możliwość samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Wobec powyższego Wnioskodawca planuje wnieść wyżej opisany dział budowlany wraz z zespołem składników majątkowych i niemajątkowych wraz z zespołem pracowników oraz przyporządkowanymi temu działowi wierzytelnościami i zobowiązaniami, jako aport do spółki komandytowej.

Spółka komandytowa będzie kontynuowała prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie realizowanym przez Dział Budowlany.

W odpowiedzi na pytanie Organu: „Czy na dzień wniesienia wkładu w postaci ww. części przedsiębiorstwa Pan i Spółka komandytowa będzie podatnikiem VAT czynnym?” Wnioskodawca odpowiedział, że „potwierdza stanowisko zawarte we wniosku o interpretację indywidualną, zarówno jednoosobowa działalność gospodarcza którą Wnioskodawca prowadzi jak i Spółka komandytowa będzie czynnym podatnikiem VAT na dzień wniesienia wkładu w postaci opisanej we wniosku o interpretację części przedsiębiorstwa do spółki komandytowej.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy opisane powyżej wydzielenie przedsiębiorstwa wraz z zespołem składników majątkowych i niemajątkowych służących prowadzeniu działalności budowlanej wraz z przyporządkowanymi temu zespołowi zobowiązaniami stanowi w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w związku z tym czy transakcja wniesienia zespołu składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie aportu do spółki komandytowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy (oznaczone we wniosku nr 1):

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych działań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem jest więc, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań wydzielonych w strukturze istniejącego przedsiębiorstwa. To wydzielenie ma zachodzić na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej jak i funkcjonalnej. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Samo wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać samodzielności finansowej, ale sytuację w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze, których realizacja służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Zatem aby w rozumieniu przepisów określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej. Musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy część jego przedsiębiorstwa służąca do realizacji celów budowlanych jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Po pierwsze część ta obejmuje zespół składników majątkowych takich jak maszyny i urządzenia budowlane stanowiące środki trwałe, a także wyposażenie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz składniki niemajątkowe takie jak prawa i zobowiązania wynikające z zawartych przez podatnika umów. Nadmienić należy, że z częścią tą związany jest zespół pracowników, odpowiedzialnych za realizację działalności budowlanej przedsiębiorstwa. Część ta wyodrębniona jest w strukturze przedsiębiorstwa zarówno pod względem organizacyjnym jak i finansowym. Wyodrębnienie organizacyjne polega na wyodrębnieniu tej części przedsiębiorstwa jako działu budowlanego w oparciu o zarządzenie podatnika. Wyodrębnienie finansowe w tym przypadku polega na ujęciu każdej z części przedsiębiorstwa w ramach prowadzonych ksiąg handlowych, w taki sposób, że ewidencja zdarzeń gospodarczych prowadzona jest na kontach księgowych odrębnie dla każdej części przedsiębiorstwa, co pozwala na przyporządkowanie poszczególnych przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tym zespołem. Wyodrębniony w ten sposób zespół opisanych wyżej składników majątkowych i niemajątkowych zdaniem Wnioskodawcy ma możliwość funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Wobec powyższego część przedsiębiorstwa przeznaczonego do realizacji celów budowlanych w ocenie Wnioskodawcy spełnia przesłankę do uznania go w myśl art. 2 pkt 27e jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, a w związku z tym na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem do spółki komandytowej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (…).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przypadku więc, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Spółka komandytowa będzie kontynuowała prowadzenie działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie realizowanym przez Dział Budowlany.

Jak wyżej zaznaczono, wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której przez ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do danej zorganizowanej części. Wnioskodawca wskazał, że wydzielenie części przedsiębiorstwa ma swoje odzwierciedlenie w ramach prowadzonych ksiąg handlowych w ten sposób, że ewidencja zdarzeń gospodarczych w odniesieniu do każdej z części przedsiębiorstwa, prowadzona jest na oddzielnych kontach ewidencji księgowej, co pozwala z dokładnością przyporządkować przychody oraz koszty, a także należności i zobowiązania związane z odrębnym działem przedsiębiorstwa.

Biorąc natomiast pod uwagę aspekt wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego tego zespołu składników w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, jest on niewątpliwie jednostką wyodrębnioną pod względem organizacyjnym (zarządzenie Wnioskodawcy z 1 sierpnia 2015 r. o wyodrębnieniu w ramach struktury przedsiębiorstwa Działu Budowlanego) i funkcjonalnym przede wszystkim ze względu na charakter działalności jakiemu służy ten zespół składników. Zespół może samodzielnie funkcjonować w obrocie gospodarczym. Przedmiotem przekazania będą opisany wyżej dział budowlany wraz z zespołem składników majątkowych i niemajątkowych z zespołem pracowników oraz przyporządkowanymi temu działowi wierzytelnościami i zobowiązaniami.

Analiza opisanego zdarzenia przyszłego oraz cytowanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że w przedstawionej sytuacji mający być przedmiotem aportu do spółki komandytowej Dział Budowlany stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji, planowana czynność wniesienia Działu Budowlanego jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie aportu do spółki komandytowej będzie wyłączona spod działania ustawy o VAT jako czynność niepodlegająca przepisom ustawy, zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy przekazywane w ramach tej czynności składniki majątkowe wypełniają definicję przedsiębiorstwa. Podkreślić jednocześnie należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zapadnie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy zaznaczyć, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego udzielona interpretacja traci aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.