Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-822/15/EJ
z 12 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 listopada 2015 r. (data złożenia 10 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zaliczkowej otrzymanej od dostawcy w wyniku „przeksięgowania” przez dostawcę zaliczki w związku z aportem przedsiębiorstwa – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2015 r. złożono ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zaliczkowej otrzymanej od dostawcy w wyniku „przeksięgowania” przez dostawcę zaliczki w związku z aportem przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Sp. z o.o.) z siedzibą w K. został zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego dnia 21 października 2015 r. Jedynym udziałowcem posiadającym 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy jest Spółka R. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka R.).

W ramach planowanej reorganizacji działalności gospodarczej, Spółka R. zamierza wnieść do spółki Wnioskodawcy wkład niepieniężny. Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki Wnioskodawcy będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego – przedmiot wkładu będzie stanowił zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (dalej: Przedsiębiorstwo). Wraz z wniesieniem przedsiębiorstwa do spółki Wnioskodawcy, Wnioskodawca przejmie również zobowiązania funkcjonalne związane z przedsiębiorstwem.

Od dnia następującego po dniu aportu, Wnioskodawca będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną z ramach przedsiębiorstwa. Od tego samego dnia Wnioskodawca będzie czynnym podatnikiem VAT. W efekcie aportu przedsiębiorstwa, Wnioskodawca wstąpi w prawa wynikające z umów handlowych zawartych przez Spółkę R. z kontrahentami oraz przejmie zobowiązania wynikające z tych umów.

W związku z planowanym aportem przedsiębiorstwa mogą wystąpić sytuacje, w których Spółka R. wpłaci na rzecz dostawcy zaliczkę na poczet przyszłej dostawy towarów i usług, ale dostawa lub usługa nie zostanie zrealizowana do dnia aportu. W takiej sytuacji podmiotem, na rzecz którego wykonana zostanie dostawa lub usługa, stanie się Wnioskodawca, który w wyniku nabycia przedsiębiorstwa wstąpi w prawa wynikające z umów handlowych zawartych przez Spółkę R. z kontrahentami oraz przejmie zobowiązania wynikające z tych umów. W takiej sytuacji Spółka R. poinformuje dostawcę o zaistniałej sytuacji. Zaliczki wpłacone przez Spółkę na rzecz dostawcy zostaną przez dostawcę „przeksięgowane” jako zaliczki otrzymane od Wnioskodawcy. Dostawca wystawi na rzecz Spółki R. fakturę korygującą „do zera” wystawioną wcześniej fakturę zaliczkową i jednocześnie wystawi na rzecz Wnioskodawcy fakturę zaliczkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym, w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury zaliczkowej otrzymanej od dostawcy w wyniku „przeksięgowania” przez dostawcę zaliczki w związku z aportem przedsiębiorstwa?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem sprzedaży.

W momencie otrzymania przez dostawcę zaliczek od Spółki R., istniał związek pomiędzy ich otrzymaniem a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, które miały zostać dokonane w przyszłości, tj. dostawa towarów lub świadczeniem usług. Zatem dostawca prawidłowo – zgodnie z art. 106 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT – wystawił faktury zaliczkowe.

Nabycie przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę w związku z aportem będzie oznaczało, że nie dojdzie ostatecznie do transakcji pomiędzy Spółką R. a dostawcą. Podmiotem, na rzecz którego nastąpi dostawa towarów lub wykonanie usługi, stanie się Wnioskodawca, który w wyniku nabycia przedsiębiorstwa wstąpi w prawa wynikające z tych umów. W związku z powyższym zaliczki wpłacone przez Spółkę R. na rzecz dostawcy zostaną „przeksięgowane” jako zaliczki otrzymane od Wnioskodawcy. W wyniku dokonanego aportu przedsiębiorstwa, pomiędzy Spółką R. na kontrahentem nie dojdzie ostatecznie do żadnej transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka R. jako podmiot, który wpłacił zaliczkę, przekaże bowiem swoje prawa i obowiązki Wnioskodawcy, na rzecz którego dostawca dokona dostawy towarów lub wyświadczy usługi.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 – podatnik wystawia fakturę korygującą.

Powołany art. 106j ust. 1 pkt 4 ustawy VAT wskazuje, że zwrot zaliczki należy udokumentować fakturą korygującą. Należy jednakże zaznaczyć, iż forma przedmiotowego zwrotu nie jest uregulowana przepisami ustawy VAT. Należy więc przyjąć, że dopuszczalny jest zwrot zaliczki poprzez jej „przeksięgowanie”. W przedmiotowej sytuacji będzie to „przeksięgowanie” zaliczki na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca wstąpi bowiem w miejsce Spółki R. w stosunek prawny wynikający z umowy zawartej pomiędzy Spółką R. a kontrahentem. W konsekwencji, po dokonaniu aportu, dostawca powinien wystawić faktury korygujące do wcześniej wystawionych faktur dokumentujących otrzymane od Spółki R. zaliczki. Równocześnie dostawca powinien wystawić fakturę zaliczkową na Wnioskodawcę, jako nową stronę transakcji dostawy towarów lub świadczenia usług (a więc podmiot, na rzecz którego dokonana zostanie dostawa towarów lub wykonana zostanie usługa).

Zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy VAT, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygująca otrzymał. Dlatego też, w związku z otrzymaniem od dostawcy faktury korygującej „do zera” wystawioną wcześniej na rzecz Spółki R. fakturę zaliczkową, Spółka R. powinna dokonać pomniejszenia podatku naliczonego za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Wnioskodawca będzie więc uprawniony do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury zaliczkowej wystawionej przez dostawcę na rzecz Wnioskodawcy w związku z przeksięgowaniem zaliczki na rzecz Wnioskodawcy. Przeksięgowanie zaliczki na rzecz Wnioskodawcy będzie bowiem równoznaczne z wpłaceniem zaliczki przez Wnioskodawcę na rzecz dostawcy, ponieważ w wyniku nabycia przedsiębiorstwa Wnioskodawca wstąpi w prawa wynikające z umów handlowych zawartych przez Spółkę R. z kontrahentami oraz przejmie zobowiązania wynikające z tych umów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o VAT – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 (art. 19a ust. 8 ww. ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Według art. 106j ust. 1 cyt. ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

Jak wynika z ust. 2 ww. artykułu, faktura korygująca powinna zawierać:

1.wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;

2.numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3.dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4.przyczynę korekty;

5.jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6.w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

W tym miejscu przywołać należy art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie ust. 10 ww. artykułu, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29a ust. 13 ustawy).

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (ust. 14 ww. artykułu).

Należy podkreślić, że celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenia gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów i usług czy też otrzymania zaliczki, co oznacza, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy nie wskazuje ona zaistniałego zdarzenia gospodarczego. Jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia, mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że dokument ten zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez dostawcę faktury korygującej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zaliczkowej otrzymanej od dostawcy w wyniku „przeksięgowania” przez dostawcę zaliczki w związku z aportem Przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie bezsporne jest, że Spółka R. wpłaci na rzecz dostawcy zaliczkę na poczet przyszłej dostawy towarów lub usług. Otrzymanie zaliczki u dostawcy w świetle art. 19a ust. 8 ustawy o VAT rodzi obowiązek wystawienia faktury VAT. Z kolei zbycie (aport) przedsiębiorstwa Spółki R. do spółki Wnioskodawcy spowoduje przeniesienie praw i obowiązków wynikających z zawartych przez Spółkę R. umów z dostawcami, co oznacza, że w konsekwencji nie dojdzie ostatecznie do transakcji sprzedaży towarów i usług na rzecz Spółki R.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywca prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z 29 sierpnia 1997 r. (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług istnieje szczególne rozwiązanie, niezależne od unormowań zawartych w Ordynacji podatkowej, regulujące prawa i obowiązki następców prawnych.

Wskazać należy, że stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Art. 19 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz.Urz. UE L. 347 str. 1 ze zm.) stanowi, że w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opcja wyłączenia od opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wymaga, aby w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany był jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia.

Konsekwencją tego, że norma prawna art. 6 pkt 1 ustawy stanowi lex specialis wobec rozwiązań zawartych w Ordynacji podatkowej, jest to, że podatnik, który nabył przedsiębiorstwo i nadal je prowadzi, wstępuje w prawa i obowiązki zbywcy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Stąd, przedmiotem sukcesji są te prawa i obowiązki podatkowe, które na dzień zbycia pozostają w związku ze zbywanym przedsiębiorstwem, a ponadto wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed dniem zbycia przedsiębiorstwa (stały się przed dniem zbycia „stanami otwartymi”), a zarazem nie zostały zrealizowane przez Zbywcę przedsiębiorstwa.

Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. „stany otwarte”, tj. prawa i obowiązki, które na dzień zbycia przedsiębiorstwa „pozostają” w związku ze zbywanym przedsiębiorstwem i nie zostały rozliczone przez Zbywcę przedsiębiorstwa, tj. nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych.

W przedmiotowej sprawie takim „stanem otwartym” jest zawarcie „umowy handlowej na dostawę towarów i usług”, z tytułu której Spółka R. (Zbywca przedsiębiorstwa) zapłaciła zaliczkę na poczet przyszłej dostawy towarów i usług i otrzymała fakturę zaliczkową. Jeżeli dostawa lub usługa rzeczywiście nie zostanie zrealizowana do dnia aportu, to Wnioskodawca w wyniku sukcesji wstąpi w miejsce Zbywcy przedsiębiorstwa jako strona „umowy handlowej na dostawę towarów i usług”.

Zauważyć należy, że w zaistniałej sytuacji bezsporne jest, że w dniu kiedy Zbywca przedsiębiorstwa (tj. Spółka R.) dokonał wpłaty zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów i usług, istniał ścisły związek między jej wpłatą a czynnością, która miała zostać wykonana w przyszłości tj. dostawą towarów i usług.

W świetle powyższego brak jest podstaw prawnych do przeksięgowania otrzymanej przez dostawcę towarów i usług kwoty zaliczki na Wnioskodawcę, albowiem na dzień jej otrzymania była ona zasadnie wpłacona. Brak jest tym samym podstaw do wystawienia faktury korygującej „do zera” wystawioną fakturę zaliczkową, jak również brak jest podstawy prawnej do wystawienia ponownej, nowej faktury zaliczkowej na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wstępując z dniem aportu w prawa i obowiązki podatkowe zbywcy przedsiębiorstwa rozliczy tylko pozostałą część należności z tytułu zawartej „umowy handlowej o dostawę towarów i usług”.

Zatem, w obiegu prawnym winna pozostać prawidłowo wystawiona faktura zaliczkowa na rzecz Spółki R.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności.

Ponieważ, jak wynika z treści wniosku, dostawca towarów i usług przeksięguje zaliczkę otrzymaną od zbywcy przedsiębiorstwa, wyzeruje fakturą korygującą pierwotną fakturę zaliczkową i wystawi nową fakturę zaliczkową na rzecz Wnioskodawcy, to w świetle art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy VAT brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego z nowej faktury zaliczkowej, albowiem nie dokumentuje ona czynności, która rzeczywiście zaistniała. Raz jeszcze należy podkreślić, że zaliczka wpłacona przez Zbywcę przedsiębiorstwa w dacie jej wpłaty była zasadna, więc brak jest podstaw do korygowania takiej faktury i przeksięgowania kwoty zaliczki na Wnioskodawcę. Wnioskodawca jako sukcesor praw i obowiązków zbywcy przedsiębiorstwa przejmuje wyłącznie „stany otwarte” tj. umowę w toku (umowę o dostawę towarów i usług), a zatem Wnioskodawca winien już tylko rozliczyć pozostałą kwotę należną z tytułu umowy o dostawę towarów i usług.

W konsekwencji nieprawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury zaliczkowej wystawionej przez dostawcę na rzecz Wnioskodawcy w związku z przeksięgowaniem zaliczki na rzecz Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.