Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-943/15/KK
z 27 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2015 r. (data wpływu 29 września 2015 r.) uzupełnionym w dniu 16 listopada 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania w związku z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży w trybie egzekucji komorniczej (Km xxx) nieruchomości gruntowej niezabudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 16 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania w związku z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży w trybie egzekucji komorniczej (Km xxx) nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w X prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi T.K. (Pesel: xxx, NIP: xxx) do majątku stanowiącego nieruchomość gruntową niezabudowaną, działka nr 505/2, o powierzchni 1,46 ha, położoną w G., gmina X., dla której Sąd Rejonowy w X. V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze KW xxx.

Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest na etapie przygotowania do licytacji nieruchomości.

Nieruchomość będąca przedmiotem egzekucji została nabyta przez dłużnika na podstawie Aktu Notarialnego Repertorium A Numer xxx, sporządzonego w dniu 24 lutego 2010 r. w Kancelarii Notarialnej w S., Notariusza D.A., za cenę 890 000,00 zł, od K.M. (PESEL: xxx).

Celem ustalenia obowiązku podatkowego zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w X. z wnioskiem o udzielenie informacji. W odpowiedzi z dnia 28 listopada 2012 r., znak: xxx, Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że dłużnik figuruje w rejestrze podatników. Naczelnik Urzędu Skarbowego odnotował niezamknięte powiązania z działalnością gospodarczą - „E.-H.” R.B., T.K., xxx XX., ul. W.P. xxx x (działalność od 20 czerwca 2001 r.) -wspólnik.

Z uwagi na prowadzenie przez dłużnika działalności gospodarczej w postaci sprzedaży hurtowej niewyspacjelizownej (kod PKD - 4690Z, NIP: xxx) w powiązaniu z posiadaną przez dłużnika nieruchomością, do której została skierowana egzekucja, zachodzi wątpliwość dotycząca ewentualnej konieczności naliczenia podatku VAT do ceny uzyskanej przy sprzedaży licytacyjnej nieruchomości oraz jego właściwej wysokości procentowej. Zauważyć należy, iż w § 12 Aktu Notarialnego wskazano jedynie zapis, że pobrano 2% podatku od czynności cywilnoprawnych, w myśl art. 7 ust 1 pkt 1 ppkt a w zw. z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r., Nr 68, poz. 450, z późn. zm. ), w kwocie 17.800,00 zł.

W toku prowadzonego postępowania biegły sądowy Z.W. w operacie szacunkowym stwierdził, że zgodnie z art. 154 ustawy o gospodarce nieruchomościami, przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie planu miejscowego. W przypadku braku planu przeznaczenie ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W przypadku braku studium lub decyzji uwzględnia się faktyczny sposób użytkowania nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość składająca się z działki nr 505/2 obrębu G. leży w obszarze, gdzie nie obowiązuje plan miejscowy gminy X.

W Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy X przyjętym uchwałą Nr xxx Rady Gminy X z dnia 28 września 1995 r., z późniejszymi zmianami (ostatnia zmiana przyjęta Uchwałą Nr xxx Rady Gminy X z dnia 31 marca 2011 r.), przedmiotowa nieruchomość gruntowa niezabudowana położona jest w konturze elementarnym oznaczonym symbolem: UR,M - „tereny usług rzemieślniczych, tereny zabudowy mieszkaniowej jedno i wielorodzinnej oraz zabudowy zagrodowej”.

Na podstawie przepisu art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647, z późn. zm.) - zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, z zastrzeżeniem art. 50 ust 1 i art. 86, wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy. Wydanie warunków zabudowy (art. 61 ust 1.) jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1. co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu;
2. teren ma dostęp do drogi publicznej;
3. istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzględnieniem ust 5, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego;
4. teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust 1;
5. decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi.

Podsumowując biegły stwierdził, że biorąc pod uwagę zapis pkt 4, przedmiotowa nieruchomość w obecnym stanie prawnym nie uzyska decyzji o warunkach zabudowy na obszar zapisany w rejestrze gruntów jako RIIIb.

W toku czynności ustalono również z informacji złożonej przez Wójta Gminy X z dnia 24 września 2015 r. znak xxx, że dla działki 502/2 położonej w obrębie ewidencyjnym G. „nie zostały wydane” na podstawie art. 59 ust 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, decyzja o warunkach zabudowy. Wójt Gminy poinformował również, że na dzień wydania informacji dla przedmiotowej działki nie wszczęto postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy.

Ze złożonego przez dłużnika oświadczenia z dnia 9 listopada 2015 r. wynika, że nieruchomość została nabyta w celu prywatnym, nie związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Dłużnik oświadczył, że nieruchomość nie była wykorzystywana na potrzeby własnej działalności gospodarczej, a także nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej czynności o podobnym charakterze.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny zajętej nieruchomości prosi Pan o udzielenie informacji, czy we wskazanych okolicznościach wymagane jest naliczenie podatku VAT do ceny wywołania, a w przypadku takiej konieczności prosi o wskazanie stawki procentowej podatku oraz przytoczenie podstawy prawnej. Jeżeli nie ma obowiązku naliczenia podatku VAT od ceny wywołania prosi Pan również o wskazanie stosownej podstawy prawnej takiego stanowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy istnieje obowiązek naliczenia podatku od towarów i usług od ceny wywołania przy sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji publicznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie zgromadzonych w aktach postępowania egzekucyjnego dokumentów, w opisanych okolicznościach nie ma obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług do ceny wywołania, a w przypadku jej zbycia do ceny uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości dłużnika w drodze licytacji publicznej, a przez to nie ma obowiązku przekazania właściwemu Urzędowi Skarbowemu podatku od towarów i usług z tytułu ewentualnej ceny uzyskanej ze sprzedaży licytacyjnej nieruchomości dłużnika. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto uzasadnienie takiego stanowiska potwierdza również fakt, nienaliczenia podatku od towarów i usług z tytułu przeniesienia prawa własności nieruchomości dokonanej Aktem notarialnym z dnia 24 lutego 2010 r. a przez to opodatkowanie czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonywana przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie o podatku od towarów i usług zakres opodatkowania tym podatkiem wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ww. ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i treści powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż działki gruntu nr 505/2 stanowiącej własność dłużnika-Pana T.K., nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dłużnik w tej transakcji nie występuje w charakterze podatnika. Jak wynika z treści wniosku - nieruchomość została nabyta przez dłużnika w celu prywatnym, nie związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie była wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności, nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej czynności o podobnym charakterze. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowej działki gruntu stanowi rozporządzanie własnym majątkiem. Tym samym czynność sprzedaży działki gruntu stanowi działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego - wbrew Pana stanowisku - sprzedaż jej nie jest zwolniona od podatku ale nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Tut. Organ pragnie zauważyć, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu przedmiotowej dostawy) – pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwolnione od podatku” nie są tożsame. W związku z powyższym, stanowisko Pana dotyczące zwolnienia z opodatkowania sprzedaży działki gruntu należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.