Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-554/15/AB
z 28 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 października 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 27 października 2015 r.), uzupełnionym 15 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do funduszu inwestycyjnego zamkniętego wpłaty w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli w zamian za certyfikaty inwestycyjne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie skutków podatkowych wniesienia do funduszu inwestycyjnego zamkniętego wpłaty w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli w zamian za certyfikaty inwestycyjne. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 29 grudnia 2015 r. Znak: IBPB-1-3/4510-554/15/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 15 stycznia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza wnieść prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynków i budowli do funduszu inwestycyjnego zamkniętego w zamian za certyfikaty inwestycyjne oraz zbyć certyfikaty inwestycyjne zamkniętego funduszu inwestycyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku objęcia przez osobę prawną, mającą siedzibę w Polsce (dalej: „Podatnik”), certyfikatów inwestycyjnych w funduszu inwestycyjnym zamkniętym (dalej: „Fundusz”), za wniesienie wpłaty w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, powstaje u tej osoby prawnej przychód?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku objęcia przez Podatnika, certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu, za wniesienie wpłaty w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, nie powstaje u Podatnika przychód.

Art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Certyfikat inwestycyjny jest pochodnym instrumentem finansowym opisanym w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Niewątpliwie odnosi się do niego określona, wyceniana przez fundusz inwestycyjny wartość (art. 8 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, dalej „u.f.i.”), nie mniej jednak nie stanowi on, ani polskiego, ani zagranicznego pieniądza, nie jest także wartością dewizową. Pochodny instrument finansowy w postaci certyfikatu inwestycyjnego nie stanowi substytutu pieniądza, wiec nie można mu przypisać waloru wartości pieniężnej z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop. Wartość certyfikatu inwestycyjnego jest określana w drodze wyceny przez fundusz inwestycyjny (art. 8 u.f.i.). W wypadku wpłat na certyfikaty inwestycyjne prawa własności nieruchomości wartość aktywów wyceniana jest według metody przyjętej przez fundusz inwestycyjny dla wyceny aktywów netto. Co więcej, stosownie do zapisu art. 121 ust. 8 u.f.i., zbycie certyfikatu inwestycyjnego imiennego może być uzależnione od zgody zgromadzenia inwestorów; w statucie oznaczone mogą być forma udzielenia zgody, termin do wskazania nabywcy w przypadku odmowy zgody, nie dłuższy niż 2 miesiące od dnia zgłoszenia zamiaru zbycia, cena lub sposób jej określenia oraz termin zapłaty ceny. Co więcej, statut może przewidywać również inne ograniczenia zbycia, w tym w szczególności tryb i warunki stosowania tego ograniczenia.

Reasumując, pochodny instrument finansowy w postaci certyfikatu inwestycyjnego nie zastępuje pieniądza, nie stanowi jego swoistego zamiennika, czy substytutu, tym samym nie jest wartością pieniężną, określoną w art. 12 ust. 1 pkt 1 updop. Zgodnie z art. 128 ust. 1 u.f.i., statut funduszu inwestycyjnego zamkniętego może przewidywać dokonywanie wpłat na certyfikaty inwestycyjne prawami, o których mowa w art. 147 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2 u.f.i., tj. prawem własności lub współwłasności nieruchomości gruntowych w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami lub budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości. Zatem, możliwe jest wniesienie do funduszu inwestycyjnego zamkniętego, wpłat w postaci prawa własności nieruchomości gruntowych w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami lub budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości, a zatem, Podatnik może „opłacić” nabycie certyfikatów inwestycyjnych Funduszu użytkowaniem wieczystym gruntu oraz prawem własności budynków i budowli. W momencie dokonania wpłat do Funduszu poprzez wniesienie użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli dochodzi do przeniesienia przedmiotowych praw z Podatnika na Fundusz, przy czym Podatnikowi, w związku z tą transakcją, nie przysługuje prawo żądania od Funduszu zapłaty za wniesione do Funduszu użytkowanie wieczyste gruntu oraz prawo własności budynków i budowli. Dokonanie przez Podatnika wpłaty na certyfikaty inwestycyjne, prawami, o których mowa w art. 147 ust. 1 pkt 1 lit. a i b u.f.i., przeprowadzone zgodnie z art. 128 ust. 1 u.f.i., jest transakcją przenoszącą te prawa na Fundusz, której podstawą są przepisy ustawy o funduszach inwestycyjnych. Jest to specyficzna transakcja możliwa jedynie w przypadku funduszy inwestycyjnych, zawierająca w sobie dwa elementy będące częścią tej samej transakcji, tj. wpłatę do Funduszu oraz nabycie certyfikatów inwestycyjnych.

Zdaniem Podatnika, taka transakcja nie stanowi rodzaju „aportu”, albowiem instytucja „aportu” jest swoistą instytucją prawa handlowego, gdzie „aport” (wkład niepieniężny), wnoszony jest na pokrycie kapitału zakładowego spółki kapitałowej. Wniesienie aportu podlega procedurze ściśle określonej przepisami prawa handlowego, a wnoszący aport nabywa szereg uprawnień regulowanych przepisami kodeksu spółek handlowych, z których tylko cześć ma charakter majątkowy, w tym nabywa prawo do udziału w zgromadzeniu wspólników, jak też prawo wyboru władz spółki.

Tymczasem, nabycie certyfikatów inwestycyjnych nie daje uczestnikowi Funduszu uprawnień podobnych do opisanych powyżej. Dokonanie zapłaty za certyfikaty inwestycyjne w drodze wniesienia do Funduszu nieruchomości, nie jest zatem aportem, jak miałoby to miejsce w przypadku wniesienia jej do spółek kapitałowych.

Zaznaczyć należy, że podmiot zapisujący się na certyfikaty inwestycyjne z tytułu wpłaty dokonywanej poprzez wniesienie do Funduszu nieruchomości uzyskuje (obejmuje) certyfikaty, natomiast nie realizuje przyszłych do tej czynności praw z tytułu uzyskania (objęcia) certyfikatu. Uzyskanie certyfikatu inwestycyjnego nie jest tożsame z realizacją prawa z certyfikatu. Postanowienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie przewidują powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku nabycia udziałów w Funduszu, na które dokonano wpłaty użytkowaniem wieczystym gruntu oraz prawem własności budynków i budowli, zgodnie z art. 128 ust. 1 u.f.i.

W związku z powyższym, w chwili obejmowania przez Podatnika certyfikatów inwestycyjnych Funduszu, nie zachodzi konieczność ustalenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy zaznaczyć, że w tożsamej sprawie (wnoszenie walorów majątkowych), dotyczącej dokonywania przez osobę fizyczną wpłat na certyfikaty inwestycyjne papierami wartościowymi lub udziałami w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1479/11 stwierdził, że dokonywanie wpłat na certyfikaty inwestycyjne papierami wartościowymi lub udziałami w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a, w związku z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), ponieważ uzyskanie (objęcie) z tytułu tych wpłat certyfikatów inwestycyjnych nie stanowi przychodu podatkowego, o którym w wymienionych przepisach mowa. Przyjął bowiem, że pochodny instrument finansowy w postaci certyfikatu inwestycyjnego nie zastępuje pieniądza, nie stanowi postaci jego zamiennika, czy substytutu, a więc nie jest wartością pieniężną, o której mowa w art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f, a zapisujący się na certyfikaty inwestycyjne z tytułu wpłaty dokonywanej udziałami w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością i papierami wartościowymi uzyskuje (obejmuje) certyfikaty inwestycyjne, nie realizuje zaś — przyszłych do tej czynności — praw z tytułu uzyskania (objęcia certyfikatu).

Stanowisko to znalazło potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 7 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 441/13. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę również na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 października 2010 r., sygn. akt II FSK 1047/09, wydanego na gruncie updop, w którym NSA stwierdził, że przychodem jest tylko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały, a przez to prawnie uchwytny. Ostateczna wartość certyfikatów inwestycyjnych powstaje (doznaje konkretyzacji) na drugim etapie procesu inwestycji, dlatego też w momencie wniesienia określonego dobra do funduszu inwestycyjnego zamkniętego, inwestor nie uzyskuje automatycznego realnego przysporzenia trwale powiększającego jego aktywa i stanowiącego przychód podlegający opodatkowaniu. Przychód taki powstanie dopiero w razie umorzenia certyfikatów (również w przypadku likwidacji funduszu) lub zbycia certyfikatów na rzecz osoby fizycznej.

Podatnik nie ma wątpliwości, że bez względu na to, czy wpłaty na certyfikaty inwestycyjne są dokonywane papierami wartościowymi lub udziałami w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, czy też poprzez wniesienie do Funduszu użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli, uzyskanie (objęcie) z tytułu tych wpłat certyfikatów inwestycyjnych nie stanowi przychodu podatkowego.

Mając na uwadze opisane wyżej okoliczności wskazać należy, że dokonywanie wpłat na certyfikaty inwestycyjne prawem własności nieruchomości nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, albowiem uzyskanie (objęcie) z tytułu tych wpłat certyfikatów inwestycyjnych nie stanowi przychodu podatkowego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z zadanym we wniosku pytaniem wyznaczającym jej zakres, jest wyłącznie kwestia skutków podatkowych wniesienia do funduszu inwestycyjnego zamkniętego wpłaty w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli w zamian za certyfikaty inwestycyjne, a nie kwestia skutków podatkowych ewentualnego zbycia certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego zamkniętego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 updop, dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Podkreślenia wymaga, że updop nie definiuje źródeł przychodów (odmiennie niż w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych). Zasadą jest, że za źródło przychodu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych uznaje się każdy zindywidualizowany stosunek prawny, zdarzenie lub stan faktyczny, z którym wiąże się uzyskanie przychodu, a wyjątki od tej zasady wynikać muszą z konkretnego przepisu ustawy wyłączającego, bądź zwalniającego konkretny dochód od opodatkowania. Podatek dochodowy od osób prawnych ma zatem cechy podatku globalnego (powszechnego) obejmującego swoim zakresem przedmiotowym wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bez względu na to, czy mają one charakter periodyczny, czy jednorazowy.

W art. 12 ust. 1 updop, ustawodawca wyszczególnił jedynie przykładowe rodzaje przysporzeń, uznawanych za przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wyliczenie to nie stanowi katalogu zamkniętego, o czym świadczy zwrot „w szczególności”.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe.

Należy wskazać, że co prawda ustawodawca nie definiuje pojęcia wartości pieniężnych, jednak przyjmuje się (por. L. Błystak, H. Łysikowska w: Podatek dochodowy od osób prawnych, op. cit. s.196), że pod pojęciem tym rozumieć należy aktywa finansowe, stanowiące substytut pieniądza, a więc przede wszystkim papiery wartościowe, a także środki płatnicze (jak weksle, czeki, akredytywy, przekazy).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 94 ze zm.), przez papiery wartościowe rozumieć należy, akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego, inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).

Wobec powyższego, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, wartościami pieniężnymi mogą być certyfikaty inwestycyjne.

Jednocześnie zauważyć należy, że kwestie dotyczące nabywania jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych reguluje ustawa z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 157 ze zm., dalej: „u.f.i.”). Zgodnie z art. art. 3 ust. 1 ufi, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 u.f.i., do funduszu inwestycyjnego mogą być wniesione:

1. zdematerializowane papiery wartościowe - jeżeli statut funduszu tak stanowi, lub
2. inne niż zdematerializowane papiery wartościowe, udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością lub prawa, o których mowa w art. 147 ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2 - jeżeli ustawa oraz statut funduszu tak stanowią.
   
   

Przy czym, wniesienie do funduszu praw majątkowych, o których mowa w ust. 2, zrównane jest z wpłatą (art. 7 ust. 3 u.f.i.).

Zgodnie z art. 147 ust. 1 u.f.i. (o którym mowa w cyt. art. art. 7 ust. 2 u.f.i.), przedmiotem lokat funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą być:

1.własność lub współwłasność:

1. nieruchomości gruntowych w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami,
2. budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości,
3. statków morskich;

2,użytkowanie wieczyste.

W przypadku wniesienia papierów wartościowych innych niż zdematerializowane i udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, lub praw do nieruchomości, osoba zapisująca się na certyfikaty przenosi, w drodze umowy, zgodnie z odrębnymi przepisami, prawa z tych papierów, udziałów, praw majątkowych na towarzystwo funduszy inwestycyjnych (art. 28 ust. 2 u.f.i.). Dokonuje zatem ich zbycia (wszelkie prawa własności papierów wartościowych i praw majątkowych przechodzą na Fundusz Inwestycyjny Zamknięty) i otrzymuje w zamian ekwiwalent w postaci certyfikatów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać wpłaty na certyfikaty inwestycyjne poprzez przeniesienie na rzecz funduszu inwestycyjnego prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli.

Jak już wyżej wskazano, w momencie przeniesienia własności nieruchomości na rzecz funduszu inwestycyjnego w zamian za certyfikaty inwestycyjne, dochodzi do zbycia tej nieruchomości na rzecz funduszu oraz do jednoczesnego nabycia innych papierów wartościowych, tj. certyfikatów inwestycyjnych. Zatem, nastąpi odpłatne przeniesienie tytułu własności tychże nieruchomości na rzecz funduszu inwestycyjnego, co powoduje zmianę ich właściciela – właścicielem staje się bowiem fundusz inwestycyjny – stąd mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem nieruchomości w zamian certyfikaty inwestycyjne o określonej wartości. Jak powyżej wykazano certyfikaty te, będące papierami wartościowymi stanowią substrat pieniądza, a więc wartość pieniężną, w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 updop. Przy czym, nie ma wątpliwości, że odpłatne zbycie nieruchomości stanowi źródło przychodów.

Reasumując, mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przeniesienie praw do nieruchomości, na rzecz funduszu inwestycyjnego zamkniętego, w zamian za certyfikaty inwestycyjne, będzie implikowało powstanie przychodu, określonego w art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, o wartości stanowiącej wartość objętych certyfikatów inwestycyjnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków należy zauważyć, że w zakresie oceny prawnopodatkowych skutków przeniesienia własności składników majątku na rzecz funduszu inwestycyjnego w zamian za certyfikaty inwestycyjne brak jest jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Stanowisko odmienne do zaprezentowanego przez Wnioskodawcę zajął m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z:

• 21 marca 2014 r., sygn. akt II FSK 928/12,
• 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FSK 54/11,
• 6 kwietnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2056/09,
• 30 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 896/10.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. ).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.