2016.01.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-725/15-6/TK
z 11 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2015 r. (data wpływu 2 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.) oraz z dnia 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 5 i 11 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży działek zabudowanych budynkami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży działek zabudowanych budynkami. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 grudnia 2015 r. oraz z dnia 5 stycznia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko od 20 kwietnia 2007 r. Głównym przedmiotem prowadzonej działalności jest:

PKD 45.31.Z Sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;
PKD 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami lub dzierżawionymi;
PKD 55.20.Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.

W ewidencji środków trwałych Zainteresowany posiada nieruchomości zabudowane domkami kempingowymi trwale związanymi z gruntem, budynkiem stołówki, kiosku handlowego i świetlicy, działki nr 288/3, nr 88/3, nr 188/3, nr 128/1 i nr 128/2. Wszystkie te obiekty są budynkami zgodnie z art. 3 pkt 2 prawa budowlanego z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz. U. Nr 89 poz. 414).

Wnioskodawca nabył nieruchomości wskutek podziału majątku likwidowanej Firmy A Spółka Jawna, której był wspólnikiem. Przejęcie nieruchomości od Firmy Spółka Jawna nastąpiło lutym 2008 r. na podstawie „Uchwały wspólników Firmy Spółka Jawna o rozwiązaniu spółki bez przeprowadzenia likwidacji na podstawie art. 58 pkt 2 i art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych” z lutego 2008 r., zawartej w formie aktu notarialnego. Czynność ta nie była opodatkowana podatkiem VAT. W związku z czym od nabycia nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo doliczenia podatku VAT.

Nieruchomości w dniu 1 marca 2008 r. zostały wprowadzone do majątku prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Wnioskodawca, w odniesieniu do żadnego budynku nie ponosił wydatków na ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej.

Działki nr 88/3 i nr 188/3 są zabudowane budynkiem kiosku, a działki nr 128/1 i nr 128/2 budynkiem stołówki. Kolejną nieruchomość położoną na działce nr 288/3 Zainteresowany przez kilka lat próbował bezskutecznie sprzedać. W chwili obecnej planuje podział na działki i sprzedaż. Część z nich będzie sprzedawana z budynkami położonych na niej domków kempingowych lub budynkiem stołówki. Budynki znajdujące się na działkach są zaliczane do nieruchomości.

Między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Obiekty były oddane do użytku w latach osiemdziesiątych. Są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności prowadzonej na własny rachunek od dnia 1 marca 2008 r. Okresowo były wynajmowane innym podmiotom gospodarczym na podstawie umowy najmu do powadzenia działalności gospodarczej.

Budynki są trwale związane z gruntem i według Wnioskodawcy są sklasyfikowane według PKOB 1212 jako „Budynki zakwaterowania turystycznego, pozostałe”. Grupa ta obejmuje Schroniska młodzieżowe, schroniska górskie, domki kempingowe, domy wypoczynkowe oraz pozostałe budynki zakwaterowania turystycznego. Stołówka i świetlica jest sklasyfikowana według PKOB 1211 jako Budynki hoteli. Grupa ta obejmuje Hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez, samodzielne restauracje i bary.

W dniu 29 grudnia 2015 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Wnioskodawca posiada w ewidencji środków trwałych nieruchomości zabudowane domkami kempingowymi trwale związanymi z gruntem, budynkiem stołówki, kiosku handlowego i świetlicy, działki nr 288/3, nr 88/3, nr 188/3, nr 128/1 i nr 128/2.
Przejęcie nieruchomości od Firmy nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów usług. Wnioskodawca nabył nieruchomości w skutek podziału majątku likwidowanej Firmy A Spółka Jawna, której był wspólnikiem. Przejęcie nieruchomości od Firmy A Spółka Jawna nastąpiło w lutym 2008 r. na podstawie „Uchwały wspólników Firmy A Spółka Jawna o rozwiązaniu spółki bez przeprowadzenia likwidacji na podstawie art. 58 pkt 2 i art. 67 § 1 Kodeksu Spółek Handlowych” z lutego 2008 r. zawartej w formie aktu notarialnego. Czynność ta nie była opodatkowana podatkiem VAT.
Nabycie nastąpiło wskutek podziału majątku wśród wspólników. Firma przekazywane nieruchomości wykazała w remanencie likwidacyjnym od którego zapłaciła należny podatek VAT. W związku z czym od nabycia nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT, nieruchomości nie były nabyte przez Zainteresowanego w ramach czynności podlegających opodatkowaniu.
Działka:
- nr 88/3 i nr 188/3 jest zabudowana budynkiem kiosku;
- nr 128/1 i 128/2 jest zabudowana budynkiem stołówki;
- nr 288/3 jest zabudowana domkami kempingowymi.
Dostawa żadnego z budynków nie spełnia definicji pierwszego zasiedlenia.
Budynki były wybudowane w latach osiemdziesiątych i wtedy doszło do pierwszego zasiedlenia, gdyż były wykorzystywane do działalności gospodarczej prowadzonej przez poprzednich właścicieli do momentu sprzedaży ich Firmie. Z uwagi na brak dokumentacji z tamtego okresu, nie jest możliwe podanie konkretnej daty pierwszego zasiedlenia.
Firma nabyła te nieruchomości w latach 2002-2004, do lutego 2008 r. wykorzystywała je w prowadzonej działalności gospodarczej.
Ww. nieruchomości w dniu 1 marca 2008 r. zostały wprowadzone do majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Były wykorzystywane do działalności opodatkowanej na podstawie odpłatnej umowy najmu. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Zainteresowany do żadnego budynku nie ponosił wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej.
Działki nr 88/3 i nr 188/3 są zabudowane budynkiem kiosku, a działki nr 128/1 i nr 128/2 budynkiem stołówki. Działka 288/3 zabudowana jest domkami kempingowymi. W chwili obecnej Wnioskodawca przygotowuje się do podziału działki nr 288/3 na mniejsze działki i ich sprzedaży wraz ze stojącymi na nich domkami. Wszystkie nieruchomości w okresach wakacyjnych, tj. lipiec-wrzesień, w latach 2008-2015 były wynajmowane innym podmiotom odpłatnie, na podstawie umowy najmu, do prowadzenia działalności gospodarczej. Poza sezonem wakacyjnym były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto w piśmie z dnia 5 stycznia 2016 r. Zainteresowany wskazał następujące informacje: Firma, której Wnioskodawca był wspólnikiem, nabyła opisane we wniosku nieruchomości w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w latach 2003 i 2004, aczkolwiek była to czynność zwolniona. Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka której był wspólnikiem, „dokonała” pierwszego zasiedlenia w momencie nabycia nieruchomości i od tego momentu należy liczyć okres pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek zabudowanych budynkami będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomości w momencie sprzedaży korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jak wynika bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż działek z zabudowaniami spełnia wszystkie przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a. Zainteresowanemu w stosunku do nieruchomości będących przedmiotem potencjalnej sprzedaży, w momencie ich nabycia nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W trakcie ich używania nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Budynki są użytkowane przez Wnioskodawcę powyżej 2 lat. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Wnioskodawca występował o interpretację podatkową w podobnej sprawie, ale dotyczącej sprzedaży całego ośrodka. W dniu 28 grudnia 2010 r. została wydana interpretacja, uznająca sprzedaż ośrodka jako korzystającego ze zwolnienia od VAT. W ocenie Zainteresowanego przepisy podatku VAT w tym zakresie nie uległy zmianie. Z uwagi na to, w przypadku podziału ośrodka na działki i sprzedaży działek z zabudowaniami można w odniesieniu do nich zastosować zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość powinna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Należy podkreślić, że użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Na mocy tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 20 kwietnia 2007 r. W ewidencji środków trwałych posiada nieruchomości zabudowane domkami kempingowymi trwale związanymi z gruntem, budynkiem stołówki, kiosku handlowego i świetlicy (działki nr 288/3, nr 88/3, nr 188/3, nr 128/1 i nr 128/2). Wszystkie te obiekty są budynkami.

Wnioskodawca nabył nieruchomości wskutek podziału majątku likwidowanej spółki, której był wspólnikiem. Przejęcie nieruchomości od spółki nastąpiło w lutym 2008 r. na podstawie uchwały o rozwiązaniu spółki bez przeprowadzenia likwidacji. Przejęcie nieruchomości nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów usług. Z tytułu nabycia nieruchomości, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo doliczenia podatku VAT.

Działki nr 88/3 i nr 188/3 są zabudowane budynkiem kiosku, a działki nr 128/1 i nr 128/2 budynkiem stołówki. Kolejną nieruchomość położną na działce nr 288/3 Zainteresowany przez kilka lat próbował bezskutecznie sprzedać. W chwili obecnej Wnioskodawca przygotowuje się do podziału działki nr 288/3 na mniejsze działki i ich sprzedaży wraz ze stojącymi na nich domkami. Część z nich będzie sprzedawana z budynkami położonych na niej domków kempingowych lub budynkiem stołówki. Budynki znajdujące się na działkach są zaliczane do nieruchomości.

Dostawa żadnego z budynków nie spełnia definicji pierwszego zasiedlenia. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Budynki były wybudowane w latach osiemdziesiątych i były wykorzystywane do działalności gospodarczej prowadzonej przez poprzednich właścicieli do momentu sprzedaży ich Firmie.

Firma, której Wnioskodawca był wspólnikiem, nabyła opisane we wniosku nieruchomości w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w latach 2003 i 2004, aczkolwiek była to czynność zwolniona. Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka której był wspólnikiem, „dokonała” pierwszego zasiedlenia w momencie nabycia nieruchomości i od tego momentu należy liczyć okres pierwszego zasiedlenia.

Nieruchomości są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności prowadzonej na własny rachunek od dnia 1 marca 2008 r. Okresowo były wynajmowane innym podmiotom gospodarczym na podstawie umowy najmu do powadzenia działalności gospodarczej.

Zainteresowany do żadnego budynku nie ponosił wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej.

Wszystkie nieruchomości w okresach wakacyjnych, tj. lipiec-wrzesień, w latach 2008-2015 były wynajmowane innym podmiotom odpłatnie, na podstawie umowy najmu, do prowadzenia działalności gospodarczej. Poza sezonem wakacyjnym były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości.

Rozpatrując tę kwestię, w pierwszej kolejności należy odnieść się do możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do opisanych we wniosku nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Uwzględniając definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy wskazać należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia – jak wynika z powołanego przepisu – jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem (poza opodatkowaną sprzedażą danej nieruchomości) może być więc także oddanie nieruchomości do używania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że planowana dostawa ww. nieruchomości nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż do pierwszego zasiedlenia opisanych we wniosku nieruchomości doszło w momencie ich nabycia przez Firmę w latach 2003 i 2004, które jak wskazał Wnioskodawca nastąpiło w toku czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej sytuacji spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków minie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej ww. nieruchomości, co skutkowałoby ponownym pierwszym zasiedleniem.

W związku z powyższym, dostawa ta będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie gruntu, na którym posadowione są te budynki, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że skoro dostawa nieruchomości będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to odpowiedź w zakresie pozostałej części zadanego we wniosku pytania, dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia od podatku z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stała się bezzasadna.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż działek zabudowanych budynkami będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku wyłącznie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin