Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-181/15/ASz
z 22 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 6 listopada 2015 r. (data wpływu do Biura − 20 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych powstałych dla Wnioskodawczyni z tytułu otrzymania środków pieniężnych zebranych w ramach zorganizowanej zbiórki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych powstałych dla Wnioskodawczyni z tytułu otrzymania środków pieniężnych zebranych w ramach zorganizowanej zbiórki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 24 września 2015 r. powstał Komitet Społeczny „Walczymy o życie (…)”, który zorganizował zbiórkę pieniędzy pod nazwą „Gramy (…)”.

Zbiórka odbyła się 4 października 2015 r. i została zgłoszona w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji pod nr (…).

Zorganizowana zbiórka polegała na zbieraniu pieniędzy do puszek. Zbiórce towarzyszyły różne atrakcje, gdzie za dowolny datek do puszki można było między innymi:

• nabyć losy, gdzie główną nagrodą był rower ufundowany przez Wójta Gminy,
• obejrzeć panoramę P. z podnośnika wozu strażackiego Ochotniczej Straży Pożarnej,
• zjeść ciasto, gofra lub wypić kawę,
• dzieci mogły skakać w dmuchanych zamkach i namiotach,
• uczennice malowały twarze dzieciom,
• zatańczyć w Wójtem Gminy.
  
  

Całą zbiórkę pieniędzy uświetniały występy zespołów muzycznych i orkiestr.

W wyniku bardzo dobrze nagłośnionej zbiórki pieniędzy przez Komitet Społeczny poprzez plakaty informacyjne, ogłoszenia przez księdza na mszach świętych w kościele parafialnym oraz nagłośnieniu zbiórki na facebooku był bardzo duży odzew i bardzo dużo frekwencja mieszkańców i okolicznych wiosek oraz znajomych i rodziny. Zebrano kwotę 66.139,12 zł. Kwotę wyliczono komisyjnie i wpłacono przez członków Komitetu Społecznego na prywatny rachunek bankowy Wnioskodawczyni.

Pieniądze te przeznaczone będą na dalsze leczenie, rehabilitacje i leki dla chorej córeczki Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni ma także nadzieję, że za niedługi okres będzie możliwy przeszczep genu, co pozwoliłoby na całkowite jej wyleczenie.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni wskazała, że zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4902 zł jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Wnioskodawczyni uważa, że otrzymane pieniądze nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, gdyż pochodzą od różnych osób. Dlatego nie da się ustalić konkretnie kto i jaką kwotę wpłacił. Zdaniem Wnioskodawczyni, jednokrotna pomoc do puszki na pewno nie przekroczyła kwoty wolnej wynikającej z ustawy z dnia 28 lipca 1993 r. o podatku od spadków i darowizn dla III grupy podatkowej.

Również urzędnicy w Urzędzie Skarbowym w K. po zapoznaniu się z zaistniałym stanem faktycznym przedstawionym powyżej uważają, iż zebrane pieniądze nie podlegają opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy przy nabyciu w drodze darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Natomiast z treści art. 890 § 1 ww. Kodeksu wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny, umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 24 września 2015 r. powstał Komitet Społeczny „Walczymy o życie (…)”, który zorganizował zbiórkę pieniędzy pod nazwą „Gramy (…)”. Zbiórka odbyła się 4 października 2015 r. i została zgłoszona w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji pod nr (…).

Zorganizowana zbiórka polegała na zbieraniu pieniędzy do puszek. Zbiórce towarzyszyły różne atrakcje, gdzie za dowolny datek do puszki można było między innymi nabyć losy, gdzie główną nagrodą był rower ufundowany przez Wójta Gminy, obejrzeć panoramę P. z podnośnika wozu strażackiego Ochotniczej Straży Pożarnej, zjeść ciasto, gofra lub wypić kawę, dzieci mogły skakać w dmuchanych zamkach i namiotach, uczennice malowały twarze dzieciom, zatańczyć w Wójtem Gminy.

Całą zbiórkę pieniędzy uświetniały występy zespołów muzycznych i orkiestr.

Zebrano kwotę 66.139,12 zł. Kwotę wyliczono komisyjnie i wpłacono przez członków Komitetu Społecznego na prywatny rachunek bankowy Wnioskodawczyni. Pieniądze te przeznaczone będą na dalsze leczenie, rehabilitacje i leki dla chorej córeczki Wnioskodawczyni.

Należy zauważyć, że − co do zasady − darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I − małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II − zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III − innych nabywców.
   
   

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9 637 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7 276 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4 902 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Instytucja minimum wolnego od podatku wprowadzona do zacytowanego art. 9 oznacza, że nabycie rzeczy i praw majątkowych (także pieniędzy) od jednej osoby do tego minimum, nie podlega podatkowi. Natomiast przekroczenie powyższych kwot (ustalanych osobno dla każdego darczyńcy) powoduje opodatkowanie według progresywnych stawek określonych osobno dla każdej grupy podatkowej w art. 15 ust. 1 ustawy.

Ponadto, przy obliczeniu podatku znajduje zastosowanie zasada kumulacji nabytych od tej samej osoby wartości rzeczy i praw majątkowych w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie oraz odliczenia kwoty wolnej od podatku. W myśl bowiem art. 9 ust. 2 ustawy jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Należy zauważyć, że zbiórka publiczna z założenia wyklucza identyfikowanie ofiarodawców. Jej forma przesądza jednak, że jako regułę przyjąć można, że ofiary poszczególnych darczyńców mieszczą się w kwotach wolnych od podatku.

W rezultacie więc, że jeżeli istotnie wartość środków pieniężnych przekazanych Wnioskodawczyni przez Komitet Społeczny, obliczona zgodnie z przedstawionymi zasadami, nie przekroczyła kwot wolnych od podatku, określonych dla poszczególnych grup podatkowych, wówczas nabycie takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Obowiązek opodatkowania nabytych świadczeń wystąpi natomiast wówczas, gdy wartość świadczeń otrzymanych od tej samej osoby (podmiotu) przekroczy kwoty określone w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.