2013.11.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-802/13/AB
z 8 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 31 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 8 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 23 i 25 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

-sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych przejętych w związku ze śmiercią współmałżonka - jest prawidłowe,

-możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych od ww. środków trwałych w części dotyczącej udziałów w prawie ich własności:

których posiadanie wynikało z istnienia wspólności majątkowej małżonków - jest prawidłowe,
nabytych w drodze spadku - jest prawidłowe,
nabytych w drodze działu spadku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze spadku oraz działu spadku, a także sposobu ich amortyzacji. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-801/13/AB, IBPBI/1/415-802/13/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 23 i 25 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 25 listopada 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni, który od 2001 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi (PKD 46.61.Z), opodatkowaną tzw. podatkiem liniowym. Był On czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonowane były w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W okresie od 2002 r. do 19 lutego 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadziła tą działalność, jako osoba współpracująca. Małżonkowie pozostawali w ustawowej wspólności majątkowej.

Wnioskodawczyni złożyła do Urzędu Skarbowego (na formularzu VAT-Z) zawiadomienie o zaprzestaniu prowadzenia działalności męża w związku z jego śmiercią. Na dzień zaprzestania prowadzenia działalności męża sporządzono spis z natury składników majątkowych firmy, tj. inwentaryzację towarów handlowych, środków trwałych i wyposażenia. Towary handlowe zostały wycenione według cen netto zakupu (w firmie spadkodawcy dla towarów handlowych prowadzona była pełna ewidencja ilościowo-wartościowa w programie komputerowym). Środki trwałe i wyposażenie wyceniono według wartości rynkowej na dzień 25 listopada 2012 r. Do masy spadku wchodziła 1/2 firmy. Druga połowa należała do Wnioskodawczyni (objęta bowiem była współwłasnością małżeńską).

Spadek (1/2 część całego majątku po zmarłym mężu) na podstawie ustawy nabyła Wnioskodawczyni i troje nieletnich dzieci - po 1/4 części (postanowienie sądu z 18 grudnia 2012 r. o stwierdzeniu nabycia spadku). Następnie dokonano działu spadku w ten sposób, że Wnioskodawczyni przejęła całą firmę męża (spadkodawcy), tj. środki trwałe, towary handlowe, zobowiązania wobec kontrahentów i banku, umowy leasingu, włączając je do swojej działalności gospodarczej. Przejęła także wszystkich pracowników. Przepisane zostały również na jej firmę i nazwisko wszystkie umowy umożliwiające kontynuowanie działalności spadkodawcy, tj. umowy najmu lokali, umowy leasingowe, umowy dotyczące mediów (telefony, energia elektryczna), umowy handlowe. Wnioskodawczyni zaznacza, że od 20 lutego 2006 r. również prowadzi własną działalność gospodarczą z zakresu handlu, między innymi artykułami przemysłowymi (PKD 46.61.Z), opodatkowaną tzw. podatkiem liniowym wg stawki 19%. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w księgach rachunkowych (pełna księgowość), na podstawie ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości. Wnioskodawczyni jest również czynnym podatnikiem podatku VAT.

Na podstawie sporządzonej inwentaryzacji Wnioskodawczyni przyjęła towary handlowe na stan swojej firmy, księgując je na wyodrębnionym koncie zapasów z przeznaczeniem do sprzedaży. Program komputerowy, umożliwia Wnioskodawczyni ustalenie stanu zapasu ilościowo i wartościowo na koniec każdego miesiąca. Różnica stanu zapasów na początek i koniec każdego miesiąca stanowi wartość towaru sprzedanego w danym miesiącu po cenach zakupu netto. Wartość tą księguje na wyodrębnionym koncie zapasów (konto 33) i w koszty (konto73-1). Wartość sprzedanych towarów księguje w cenach zakupu po stronie Wn, gdyż w przypadku prowadzenia pełnej księgowości towary handlowe stają się kosztem w momencie uzyskania przychodu z ich sprzedaży. Środki trwałe Wnioskodawczyni wprowadziła do ewidencji środków trwałych przyjmując wartość początkową ze sporządzonej inwentaryzacji, czyli wartość rynkową z dnia nabycia spadku. Wartość ta jest również podstawą naliczania odpisów umorzeniowych, według przyjętych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 23 października 2013 r., Wnioskodawczyni wskazała, iż:

1.zawarta umowa działu spadku dotyczyła całego majątku stanowiącego masę spadkową po zmarłym mężu; w skład spadku po zmarłym mężu wchodzi:

1/2 udziału w przedsiębiorstwie, w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego o łącznej wartości 380.680,83 zł.,
1/2 udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,31 ha, zabudowanej jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym o wartości około 500.000 zł,
1/2 udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,0954 ha o wartości około 95.000 zł,
1/2 udziału w zgromadzonych na prywatnym rachunku bankowym środków pieniężnych w łącznej kwocie 147.288,14 zł;

2.Działu wyżej wymienionego spadku dokonano według postanowienia Sądu Rejonowego Wydział III Rodzinny i Nieletnich w następujący sposób:

1/2 udziału w przedsiębiorstwie, w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego, przypadła w całości na rzecz Wnioskodawczyni,
1/2 udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,31 ha, zabudowanej jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym, przypadła po 1/3 części na rzecz trójki nieletnich dzieci,
1/2 udziału w prawie własności nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,0954 ha, przypadła po 1/3 części na rzecz trójki nieletnich dzieci,
1/2 udziału w środkach pieniężnych zgromadzonych na prywatnym rachunku bankowym przypadła w całości na rzecz Wnioskodawczyni.
Umowa o dział spadku ma charakter nieodpłatny.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy amortyzacja środków trwałych przyjętych z firmy męża (spadkodawcy) naliczana od wartości początkowej ustalonej według cen rynkowych na dzień przyjęcia spadku w całości stanowi koszty uzyskania przychodu (koszty podatkowe) w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię?

Czy amortyzacja stanowiąca koszty podatkowe powinna być naliczona w 1/2 części od wartości początkowej ustalonej według cen rynkowych i w 1/2 części od wartości ustalonej według cen ewidencyjnych w działalności męża (spadkodawcy)?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, amortyzacja środków trwałych naliczona w 1/2 części od wartości początkowej ustalonej według cen rynkowych i 1/2 części od wartości ustalonej według cen ewidencyjnych z działalności męża (spadkodawcy), stanowi koszty uzyskania przychodu (koszty podatkowe), na podstawie art. 22a ust. 1 i art. 22g ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1-3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która jest uzależniona m.in. od sposobu nabycia, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

1.w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia,

1a.w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b;

2.w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,

3.w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 22d ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania (…).

Z kolei stosownie do treści art. 22h ust. 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 25 listopada 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni, który prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu. Między Wnioskodawczynią, a Jej mężem istniała ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Na podstawie postanowienia sądu z 18 grudnia 2012 r. o stwierdzeniu nabycia spadku, spadek po zmarłym mężu nabyła Wnioskodawczyni oraz troje niepełnoletnich dzieci po 1/4. W wyniku działu spadku Wnioskodawczyni stała się wyłącznym właścicielem majątku przedsiębiorstwa prowadzonego przez Jej zmarłego męża. W związku z tym, że Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak zmarły mąż, całe przedsiębiorstwo męża (spadkodawcy), tj. środki trwałe, towary handlowe, zobowiązania wobec kontrahentów i banku, umowy leasingu, włączyła do swojej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zauważyć należy, iż byt prawny podatnika, jako osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci. Zgodnie z art. 7 Ordynacji podatkowej, podatnikiem jest m.in. osoba fizyczna, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Organy podatkowe uzyskują informację o śmierci podatnika na podstawie art. 12 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1314 ze zm.). Na podstawie takiej informacji wygasa z mocy prawa decyzja o nadaniu podatnikowi numeru identyfikacji podatkowej (NIP) oraz ustaje byt prawny podatnika. Śmierć osoby będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych powoduje określone konsekwencje, dla których przewidziane są szczególne formy postępowania.

W chwili śmierci prawa i obowiązki podatnika przechodzą na spadkobierców. Krąg spadkobierców ustalany jest zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm. – określany w dalszej części skrótem „K.c.”). Natomiast w przepisach podatkowych kwestię sukcesji praw i obowiązków spadkobierców regulują przepisy art. 97 - 105 Ordynacji podatkowej.

Z kolei zgodnie z art. 922 § 1 K.c., prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu – Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależne od tego, czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2 K.c.). W myśl art. 924 K.c., spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 K.c., spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 K.c.).

Stosownie do treści art. 1035 K.c., jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów Tytułu VIII Kodeksu.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, gdy spadek przypada kilku spadkobiercom. Dział spadku może nastąpić, bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 K.c.).

Z świetle powołanych przepisów wskazać należy, iż śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. W chwili śmierci prawa i obowiązki podatnika przechodzą na spadkobierców. Zatem spadek zostaje nabyty z dniem śmierci spadkodawcy. Nabycie spadku następuje automatycznie, z mocy ustawy. Od chwili otwarcia spadku spadkobierca może samodzielnie objąć spadek we władanie. Orzeczenie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę i ma jedynie znaczenie deklaratoryjne.

W tym miejscu należy wskazać, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 1994 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy ustawy powstaje wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich. Jest to ich majątek wspólny. Pamiętać przy tym należy, iż zgodnie z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem, składniki majątku nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej małżeńskiej nie stanowią odrębnego majątku danego małżonka, lecz dorobek małżonków bez względu na to, czy zostały zakupione na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego z małżonków, czy też dla celów prywatnych. Tym samym Wnioskodawczyni, pozostając z mężem we wspólności małżeńskiej majątkowej była współwłaścicielem środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej męża.

Zatem w związku ze śmiercią męża Wnioskodawczyni przejęła środki trwałe wykorzystywane dotychczas w działalności gospodarczej współmałżonka, które w połowie stanowiły już jej własność, a w połowie zostały nabyte w drodze spadku i działu spadku.

Odnosząc się do sposobu ustalenia wartości początkowej i sposobu amortyzacji tej części środków trwałych, które w ramach wspólności majątkowej stanowiły własność Wnioskodawczyni, należy podkreślić, że w myśl art. 22g ust. 11 ww. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie. Wobec powyższego, mąż Wnioskodawczyni prowadząc pozarolniczą działalność gospodarczą, dokonywał odpisów amortyzacyjnych również od tej części środków trwałych, która była Jej własnością. Odpisy te miały bezpośredni wpływ na wysokość dochodu osiągniętego z tytułu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, który to dochód był dochodem wspólnym małżonków.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawczyni dla tej części wartości środków trwałych, które w ramach wspólności majątkowej stanowiły Jej własność, winna ustalić wartość początkową w wysokości przyjętej wcześniej przez męża. Przy dokonywaniu amortyzacji Wnioskodawczyni powinna uwzględnić dokonane już przez męża odpisy amortyzacyjne. W przypadku przejętych z działalności gospodarczej męża środków trwałych całkowicie zamortyzowanych w jego działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni zobowiązana jest jedynie do ujęcia tych składników majątkowych w Jej ewidencji środków trwałych w wartości początkowej przyjętej przez męża.

Ponadto, z dniem śmierci małżonka Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku przypadający na Nią udział we współwłasności środków trwałych. Wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze spadku (a w istocie tą część wartości początkowej środków trwałych, która została nabyta w drodze spadku) Wnioskodawczyni winna była określić, w takiej proporcji ich wartości, w jakiej pozostawał Jej udział we własności tych składników majątku, według wartości rynkowej z dnia nabycia spadku, zgodnie z cytowanym powyżej art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z cytowanym powyżej art. 22g ust. 15 ww. ustawy, łączną wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze spadku, winna stanowić suma ich wartości rynkowej z dnia nabycia spadku nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Innymi słowy, nabyte w drodze spadku środki trwałe (z uwzględnieniem przypadającego udziału we współwłasności), Wnioskodawczyni może wycenić wg wartości rynkowej z dnia nabycia spadku, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19, nie wyższej jednak niż ich wartość określona dla celów podatku od spadków i darowizn.

Natomiast z dniem zawarcia umowy działu spadku i zniesienia współwłasności, Wnioskodawczyni winna uwzględnić w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wartość udziału we współwłasności środków trwałych nabytych w wyniku działu spadku, określając ich wartość również według wartości rynkowej z dnia zawarcia ww. umowy, zgodnie z cytowanym powyżej art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że częściowe nabycie udziałów we współwłasności środków trwałych nastąpiło nieodpłatnie w wyniku zawartej umowy działu spadku, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, w części nabytej nieodpłatnie (tj. w wyniku działu spadku), stosownie do treści cytowanego powyżej art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie:

-sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych przejętych w związku ze śmiercią współmałżonka - jest prawidłowe,

których posiadanie wynikało z istnienia wspólności majątkowej małżonków - jest prawidłowe,
nabytych w drodze spadku - jest prawidłowe,
nabytych w drodze działu spadku - jest nieprawidłowe.

Zauważyć przy tym należy, iż prawidłowość stanowiska Organu w tym względzie potwierdza m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 września 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1078/11.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmieniać należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin