INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2012 r. (data wpływu 23 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku VAT w przypadku wykonywania działalności opodatkowanej i działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT oraz możliwość dokonania korekty deklaracji VAT w powyższym zakresie od roku 2008– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku VAT w przypadku wykonywania działalności opodatkowanej i działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT oraz możliwość dokonania korekty deklaracji VAT w powyższym zakresie od roku 2008.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

C. (dalej: C. jest kościelną osobą prawną będąca organizacją pożytku publicznego, funkcjonującą na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o działalności pożytku publicznym i o wolontariacie oraz Statutu C. C jest podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczonych przez siebie odpłatnych usług: gastronomicznych, hotelowych oraz związanych z profilaktyką zdrowia. Usługi te świadczone są w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego. Świadczenie usług realizowane jest zgodnie z celami statutowymi C. tj. w zakresie organizowania różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dla dzieci i młodzieży oraz prowadzenia ochrony i promocji zdrowia. Oprócz ww. świadczenia usług, C. prowadzi działalność nieodpłatną pożytku publicznego w zakresie nieodpłatnego przekazywania pomocy osobom i instytucjom potrzebującym.

Realizacja ww. zadań wymaga finansowania. C. pozyskuje środki pieniężne na działalność statutową z następujących źródeł: opłaty za odpłatne usługi działalności pożytku publicznego, środki z budżetu państwa, przekazane w ramach 1 % podatku dochodowego od osób fizycznych, darowizny i dotacje.

Z wyżej wymienionych środków pieniężnych nabywane są towary i usługi, służące realizacji różnych celów statutowych C.: świadczenia opodatkowanej działalności odpłatnej oraz czynności nie podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, środki pochodzące z budżetu państwa (1 % podatku) oraz z otrzymanych darowizn, wydatkowane są na dofinansowywanie działalności odpłatnej.

Na potrzeby realizacji działalności odpłatnej i nieodpłatnej funkcjonują dwa biura C., Zarząd C. oraz kadra administracyjna. Z funkcjonowaniem tych jednostek związane są następujące koszty: czynsz najmu lokali, materiały biurowe i eksploatacyjne, zakup i utrzymanie sprzętu biurowego, wyposażenie biur (meble, sprzęt komputerowy), koszty eksploatacji i napraw samochodu służbowego, opłaty telefoniczne, opłaty za internet druk materiałów reklamowych oraz promocja C.Podatnik wyjaśnia, że w związku z tym „że ww. kosztów nie można w całości przyporządkować działalności nieodpłatnej, stanowią one również koszty pośrednie działalności odpłatnej.

C. zamierza obniżyć kwotę podatku należnego z tytułu świadczenia usług w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego o kwotę podatku naliczonego, którą C. uiściła w związku z dokonanym zakupem wszelkiego rodzaju towarów i usług, opodatkowanych podatkiem VAT, a w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego będzie wyższa, niż należnego, C. zamierza wystąpić o zwrot nadwyżki w podatku naliczonym. Ponadto podatnik planuje w powyższym zakresie skorygować uprzednio złożone deklaracje VAT od roku 2008.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca posiada prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości, a w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego będzie wyższa, niż należnego - również do zwrotu nadwyżki w podatku naliczonym, w zakresie, w którym podatek został poniesiony w związku z zakupem przez podatnika różnego rodzaju towarów i usług (w szczególności najmu lokali, materiałów biurowych i eksploatacyjnych, zakupu i utrzymania sprzętu biurowego, wyposażenia biur, mebli, sprzętu komputerowego, opłat telefonicznych, eksploatacja i naprawy samochodu służbowego, opłat za internet, druk materiałów reklamowych oraz kosztów promocji C.), które służą zarówno opodatkowanemu świadczeniu usług przez podatnika w ramach działalności odpłatnej pożytku publicznego, jak również czynnościom, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług...
2. Czy podatnik jest uprawniony do skorygowania deklaracji VAT w powyższym zakresie od roku 2008...
   
   

C. (dalej: C.) jest kościelną osobą prawną będącą organizacją pożytku publicznego, funkcjonującą na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o działalności pożytku publicznym i o wolontariacie oraz Statutu C.

C. jest podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczonych przez siebie odpłatnych usług: gastronomicznych, hotelowych oraz związanych z profilaktyką zdrowia. Usługi te świadczone są w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego. Świadczenie usług realizowane jest zgodnie z celami statutowymi C. tj. w zakresie organizowania różnych form turystyki i krajoznawstwa oraz wypoczynku dla dzieci i młodzieży oraz prowadzenia ochrony i promocji zdrowia. Oprócz ww. świadczenia usług, C. prowadzi działalność nieodpłatną pożytku publicznego w zakresie nieodpłatnego przekazywania pomocy osobom i instytucjom potrzebującym.

Realizacja ww. zadań wymaga finansowania. C. pozyskuje środki pieniężne na działalność statutową z następujących źródeł: opłaty za odpłatne usługi działalności pożytku publicznego, środki z budżetu państwa, przekazane w ramach 1 % podatku dochodowego od osób fizycznych, darowizny i dotacje.

Z wyżej wymienionych środków pieniężnych nabywane są towary i usługi, służące realizacji różnych celów statutowych C.: świadczenia opodatkowanej działalności odpłatnej oraz czynności nie podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, środki pochodzące z budżetu państwa (1 % podatku) oraz z otrzymanych darowizn, wydatkowane są na dofinansowywanie działalności odpłatnej.

Na potrzeby realizacji działalności odpłatnej i nieodpłatnej funkcjonują dwa biura C., Zarząd C. oraz kadra administracyjna. Z funkcjonowaniem tych jednostek związane są następujące koszty: czynsz najmu lokali, materiały biurowe i eksploatacyjne, zakup i utrzymanie sprzętu biurowego, wyposażenie biur (meble, sprzęt komputerowy), koszty eksploatacji i napraw samochodu służbowego, opłaty telefoniczne, opłaty za internet, druk materiałów reklamowych oraz promocja C..

Podatnik wyjaśnia, że w związku z tym‚ że ww. kosztów nie można w całości przyporządkować działalności nieodpłatnej, stanowią one również koszty pośrednie działalności odpłatnej.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż posiada prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości, a w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego będzie wyższa od należnego – również do zwrotu nadwyżki w podatku naliczonym, w zakresie, w którym podatek został poniesiony w związku z zakupem przez podatnika różnego rodzaju towarów i usług (w szczególności najmu lokali, materiałów biurowych i eksploatacyjnych, zakupu i utrzymania sprzętu biurowego, eksploatacji i napraw samochodu służbowego, wyposażenia biur, mebli, sprzętu komputerowego, opłat telefonicznych, opłat za internet, druk i materiałów reklamowych oraz kosztów promocji C.), które służą zarówno opodatkowanemu świadczeniu usług przez podatnika w ramach działalności odpłatnej pożytku publicznego, jak również czynnościom, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie podatnik jest uprawniony do skorygowania deklaracji VAT w powyższym zakresie od roku 2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy

Jak wynika z powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych inwestycji, inwestycje te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter niewątpliwy. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest kościelną osobą prawną będącą organizacją pożytku publicznego, funkcjonującą na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o działalności pożytku publicznym i o wolontariacie oraz Statutu. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczonych przez siebie odpłatnych usług: gastronomicznych, hotelowych oraz związanych z profilaktyką zdrowia. Usługi te świadczone są w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego. Oprócz ww. świadczenia usług, Wnioskodawca prowadzi działalność nieodpłatną pożytku publicznego Wnioskodawca w zakresie nieodpłatnego przekazywania pomocy osobom i instytucjom potrzebującym. pozyskuje środki pieniężne na działalność statutową z następujących źródeł: opłaty za odpłatne usługi działalności pożytku publicznego, środki z budżetu państwa, przekazane w ramach 1 % podatku dochodowego od osób fizycznych, darowizny i dotacje. Z tych środków pieniężnych nabywane są towary i usługi, służące realizacji różnych celów statutowych Wnioskodawcy: świadczenia opodatkowanej działalności odpłatnej oraz czynności nie podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, środki pochodzące z budżetu państwa (1% podatku) oraz z otrzymanych darowizn, wydatkowane są na dofinansowywanie działalności odpłatnej. Na potrzeby realizacji działalności odpłatnej i nieodpłatnej funkcjonują dwa biura C., Zarząd C. oraz kadra administracyjna. Z funkcjonowaniem tych jednostek związane są następujące koszty: czynsz najmu lokali, materiały biurowe i eksploatacyjne, zakup i utrzymanie sprzętu biurowego, wyposażenie biur (meble, sprzęt komputerowy), koszty eksploatacji i napraw samochodu służbowego, opłaty telefoniczne, opłaty za internet, druk materiałów reklamowych oraz promocja C. Podatnik wskazał, że w związku z tym, że ww. kosztów nie można w całości przyporządkować działalności nieodpłatnej, stanowią one również koszty pośrednie działalności odpłatnej.

Wskazać należy, iż kwestie związane z częściowym odliczeniem podatku regulują przepisy art. 90 ustawy. Należy przy tym podkreślić, iż przepisy te znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności podlegających opodatkowaniu, tj. czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku. Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonywanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (opodatkowane) oraz niepodlegające regulacjom ustawy o podatku VAT. Zatem w przedmiotowej sprawie art. 90 nie będzie miał zastosowania.

Mając powyższe na uwadze, tut. Organ stwierdza, że w przypadku gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu VAT w oparciu art. 86 ust. 1 ustawy, w pierwszej kolejności Wnioskodawca obowiązany jest do przypisania wydatków do poszczególnej kategorii działalności, tj. opodatkowanej bądź nie opodatkowanej i na tym etapie Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego jedynie z działalnością opodatkowaną. Dopiero w momencie gdy nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności (opodatkowanej i nieopodatkowanej) wówczas Wnioskodawcy w całości przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawca będzie miał prawo do zwrotu podatku na mocy art. 87 ust. 1 ustawy.

Odnośnie korekty deklaracji VAT, wskazać należy, iż ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), zwana dalej Ordynacją podatkową, zawiera ogólne zasady korygowania deklaracji, także dotyczące deklaracji składanych dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług, niezależnie od regulacji zawartych w samej ustawie.

Zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Na podstawie art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W myśl art. 3 ust. 5 Ordynacji podatkowej ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 12 ustawy zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną role w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowi (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu. Może ona dotyczyć każdej pozycji deklaracji, np. określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości kwoty zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji (np.: adresu, nr NIP) – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej.

Na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Prawo do złożenia korekty istnieje w związku z tym dopóty, dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca ma prawo, dokonać korekty deklaracji VAT od roku 2008, bowiem jak wskazano w niniejszej interpretacji, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości związanego z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w zakresie w jakim nie jest w stanie przyporządkować zakupów do poszczególnego rodzaju działalności (opodatkowanej i nieopodatkowanej).

Tym samo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.