Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-795/15/MS
z 10 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 25 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 listopada 2015 r.), uzupełnionym 4 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z nieodpłatnym wypełnianiem obowiązków przez większość członków zarządu, dla Wnioskodawcy powstanie przychód w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z nieodpłatnym wypełnianiem obowiązków przez większość członków zarządu, dla Wnioskodawcy powstanie przychód w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 20 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-2/4510-795/15/MS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 4 lutego 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej: „Wnioskodawca” lub „Podatnik”) jest polską spółką prawa handlowego, zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca stanowi spółkę córkę, spółki X (dalej: „Spółka Matka”). Podkreślić należy, że Spółka Matka jest jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Podatnika będzie produkcja materiałów izolacyjnych dla branży automotive. W skład zarządu Wnioskodawcy wchodzą Pan A, Pan B, Pani C oraz Pan D (zwani dalej łącznie: „Członkowie Zarządu”). Zaznaczyć należy, że wszyscy Członkowie Zarządu uzyskują wynagrodzenie na podstawie umów o pracę zawartych ze Spółką Matką. Pan A, Pani C oraz Pan D nie zawarli i nie zawrą z Wnioskodawcą żadnej umowy cywilnoprawnej. Jednakże, Pan B zawrze umowę o pracę z Podatnikiem, na podstawie, której będzie uzyskiwał wynagrodzenie.

W rezultacie, Członkowie Zarządu - z wyłączeniem Pana B - będą pełnić swoje obowiązki nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z nieodpłatnym wypełnianiem obowiązków przez większość Członków Zarządu, dla Wnioskodawcy powstanie przychód w związku z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w przepisie artykułu 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne wypełnianie obowiązków przez większość Członków Zarządu nie spowoduje powstania dla Wnioskodawcy przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej „Ustawa o CIT”). Na podstawie przepisu artykułu 7 ust. 1 Ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22 Ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jak natomiast zostało ujęte w art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT, dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie zaś z przepisem artykułu 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, za przychody uważa się również wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ponadto, zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK1248/11. (...) przychodem jest ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem jest zatem takie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa aktywa osoby prawnej.

Co więcej jak wskazał również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1246/11 Za źródło przychodu uznaje się każdy zindywidualizowany stosunek prawny, zdarzenie lub stan faktyczny, z którym wiąże się uzyskanie przychodu, a wyjątki od tej zasady wynikać muszą z konkretnego przepisu ustawy wyłączającego bądź zwalniającego konkretny dochód od opodatkowania. Podatek dochodowy od osób prawnych ma cechy podatku powszechnego obejmującego swoim zakresem przedmiotowym wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bez względu na ich charakter. Dokonując wskazania cech istotnych dla kategoryzacji nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT należy podnieść, że za takie mogą być uznane te, które po pierwsze mają wymierny dla podatnika efekt finansowy, po drugie co do zasady korzyść wynikająca z nich nie może być dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów, gdyż w przeciwnym razie każdy uczestnik obrotu gospodarczego w równym stopniu byłby nieodpłatnie wzbogacony, a po trzecie jej uzyskanie nie wiąże się z obowiązkiem ponoszenia żadnego ekwiwalentu na rzecz innych osób.

Należy również podkreślić stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który w wyroku z 5 maja 2008 r. o sygn. akt I SA/Gl 201/08 wskazał wyraźnie, że Pojęcie „nieodpłatne świadczenie” na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenie gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Odnosząc się natomiast do poglądów wyrażanych przez przedstawicieli doktryny prawa podatkowego wskazać należy, że komentowane regulacje ustawy o CIT nie precyzują pojęcia otrzymania nieodpłatnych świadczeń. Bardzo rozpowszechnione, zwłaszcza w orzecznictwie sądów administracyjnych, jest odwoływanie się do tego pojęcia w prawie cywilnym. Odwołując się do prawa cywilnego, wskazuje się, że zachowanie dłużnika może polegać na zachowaniu czynnym, czyli działaniu, lub zachowaniu biernym - zaniechaniu, powstrzymaniu się od jakiegoś działania.

Ponieważ wykładnia językowa ma podstawowe znaczenie w procesie dokonywania wykładni przepisów prawa, a jej założeniem jest domniemanie języka powszechnego, to z tychże przyczyn nie mają znaczenia prowadzone rozważania o znaczeniu pojęcia nieodpłatnego świadczenia w prawie podatkowym szerszym bądź węższym niż to, które wynika z prawa cywilnego. Decydujące znaczenie ma bowiem jego kontekst językowy. „Otrzymać” oznacza stać się odbiorcą, dostać coś w darze lub w zamian za coś (Słownik języka polskiego PWN, red. M. Szymczak, t. 2, s. 569), „nieodpłatny” to taki, za który się nie płaci (Słownik języka polskiego PWN, red. M. Szymczak, t. 2, s. 344), „świadczenie” to rzeczownik od „świadczyć”, czyli wykonywać coś na czyjąś rzecz (Słownik języka polskiego PWN, red. M. Szymczak, t. 3, s. 458). Jest to zatem działanie, a nie zaniechanie. Tym samym warunkiem otrzymania przez podatnika nieodpłatnego świadczenia jest istnienie po stronie wierzyciela woli przekazania świadczenia. Musi zatem istnieć przekazanie czegoś, wykonanie czegoś - i to w sposób nieodpłatny - na rzecz drugiego podmiotu. „Przekazanie” nie jest tożsame z pojęciem postawienia do dyspozycji. - tak D. Jaszczak, B. Kuźniacki, A. Mariański, A. Nowak, M. Wilk, Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz, Lex 2014.

Niemniej jednak, podkreślić należy, że cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.

Z uwzględnieniem powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w analizowanym przypadku nie dojdzie do powstania dla niego przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w związku z nieodpłatnym pełnieniem przez większość Członków Zarządu swoich funkcji.

Powyższe wynika z faktu, że Spółka Córka (winno być: Spółka Matka) (działając jako jedyny wspólnik) wyznaczając swoich pracowników do zarządzania Podatnikiem, uzyskuje korzyść majątkową (wspominane świadczenie wzajemne) w postaci prawa do udziału w przyszłym zysku (dywidendy).

Tym samym zjawisko braku ekwiwalentności świadczenia nie wystąpi. Należy nadto podkreślić, że pracownicy Spółki Matki, działający jako członkowie zarządu Wnioskodawcy realizują cele gospodarcze Spółki Matki. Wnioskodawca pragnie bowiem zaznaczyć, że Członkowie Zarządu, niezwiązani z Podatnikiem żadną umową cywilnoprawną nie są niezależnymi osobami, realizującymi prywatne interesy gospodarcze. Działają oni jako osoby specjalnie wyznaczone przez Spółkę Matkę, zarządzając przedsiębiorstwem Podatnika w jej imieniu.

Innymi słowy, pracownicy Spółki Matki (jedynego wspólnika), będący jednocześnie Członkami Zarządu Wnioskodawcy świadczą usługi zarządcze, w celu realizacji założeń gospodarczych Spółki Matki - tak aby Spółka Matka była w stanie osiągnąć wymierną korzyść ekonomiczną z uczestnictwa w spółce, tj. wykonała swoje prawo do udziału w zysku Podatnika.

Poprawność powyższego wnioskowania - w analogicznej sytuacji - potwierdził w całości tutejszy Organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z 15 października 2015 r. o sygn. IBPB-1-2/4510-273/15/MM.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że niezatrudnieni u Podatnika Członkowie Zarządu nie będą otrzymywać wynagrodzenia od Podatnika w żadnej formie, to aktywność Członków Zarządu jako kodeksowego organu Podatnika nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu, o którym mowa w przepisie artykułu 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.