Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-866/15/MS
z 10 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku likwidacji/rozwiązania Spółki Osobowej i przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy na Wnioskodawcę, Spółka powinna wprowadzić prawo ochronne do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji Spółki Osobowej oraz kontynuować metodę amortyzacji, przyjętą przez ten podmiot, z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku likwidacji/rozwiązania Spółki Osobowej i przeniesienia prawa ochronnego na znak towarowy na Wnioskodawcę, Spółka powinna wprowadzić prawo ochronne do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji Spółki Osobowej oraz kontynuować metodę amortyzacji, przyjętą przez ten podmiot, z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej też: „Spółka”) jest osobą prawną, podlegającą w Polsce opodatkowaniu od całości osiąganych dochodów, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o pdop”). Wnioskodawca zamierza przystąpić do spółki osobowej z siedzibą na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej (dalej: „Spółka Osobowa”). Wspólnikami Spółki Osobowej będą Wnioskodawca oraz spółka kapitałowa utworzona według przepisów prawa obowiązującego na terytorium tego państwa członkowskiego (dalej: „Zagraniczna Spółka Kapitałowa”). Forma prawna Spółki Osobowej to: „Limited Partnership” i jest ona traktowana na terytorium państwa członkowskiego jej założenia jako spółka osobowa (nie posiadająca osobowości prawnej), będąca transparentną dla celów podatku dochodowego.

Zagraniczna Spółka Kapitałowa przystąpi do Spółki Osobowej jako general partner, tj. wspólnik, którego odpowiedzialność za zobowiązania spółki jest nieograniczona (odpowiednik polskiego komplementariusza). Zagraniczna Spółka Kapitałowa będzie podmiotem odpowiedzialnym za zarządzanie Spółką Osobową i prowadzenie jej spraw. W zamian za ogół praw i obowiązków wspólnika, Zagraniczna Spółka Kapitałowa zamierza wnieść do Spółki Osobowej wkład pieniężny. Natomiast Wnioskodawca przystąpi do Spółki Osobowej jako limited partner, tzn. wspólnik, którego odpowiedzialność za zobowiązania spółki jest ograniczona (odpowiednik polskiego komandytariusza). W zamian za ogół praw i obowiązków wspólnika, Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki Osobowej wkład niepieniężny w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego. Znak towarowy jest zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotowy znak towarowy został przez Wnioskodawcę wytworzony w toku prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i w związku z tym nie jest on amortyzowany dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka Osobowa będzie wykorzystywała znak towarowy w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Znak towarowy zostanie wprowadzony przez Spółkę Osobową do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a wartość początkowa tego znaku towarowego zostanie ustalona zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium tego państwa. Spółka Osobowa rozpocznie amortyzację wniesionego do niej aportem znaku towarowego.

Byt oraz funkcjonowanie Spółki Osobowej uzależnione będą od realizacji założeń biznesowych oraz otoczenia biznesowego. Nie jest więc wykluczone, że w przyszłości prowadzenie działalności gospodarczej przez Spółkę Osobową straci uzasadnienie biznesowe, a w takim przypadku Spółka Osobowa zostanie zlikwidowana lub rozwiązana. W przypadku likwidacji/rozwiązania Spółki Osobowej i podziału majątku pozostałego po jej rozwiązaniu, na Wnioskodawcę zostanie przeniesione powyżej opisane prawo ochronne na znak towarowy. Wnioskodawca będzie wówczas wykorzystywać prawo ochronne do znaku towarowego w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Prawo to będzie cechowała kompletność i zdatność do używania, zaś przewidywany okres jego używania będzie dłuższy od roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku likwidacji/rozwiązania Spółki Osobowej i przeniesienia wyżej opisanego prawa ochronnego na znak towarowy na Wnioskodawcę, prawidłowym działaniem Wnioskodawcy będzie wprowadzenie tego prawa ochronnego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji rozwiązanej Spółki Osobowej oraz kontynuowanie metody amortyzacji, przyjętej przez ten podmiot, z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z otrzymaniem przez Spółkę, w wyniku likwidacji/rozwiązania Spółki Osobowej, wyżej opisanego prawa ochronnego na znak towarowy, prawidłowym będzie działanie Wnioskodawcy, polegające na wprowadzeniu przedmiotowego prawa ochronnego na znak towarowy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki Osobowej oraz kontynuowanie metody amortyzacji, przyjętej przez Spółkę Osobową, uwzględniając wysokość uprzednio dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W świetle art. 16b ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 1410),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 1410 ze zm., dalej: „pwp”). Zgodnie z art. 6 ust. 1 pwp, na warunkach określonych w niniejszej ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. Z kolei art. 120 ust. 1 pwp stanowi, że znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 153 pwp), które jest zbywalne i podlega dziedziczeniu (art. 162 ust. 1 pwp).

Analiza przepisów pwp prowadzi, zdaniem Wnioskodawcy, do wniosku, że prawa ochronne do znaków towarowych w rozumieniu pwp, które spełnią przesłanki, wyrażone w art. 16b ustawy o pdop, mogą jako wartości niematerialne i prawne, podlegać amortyzacji podatkowej. W związku z powyższym, mając na uwadze, że prawo do znaku towarowego, na który zostało udzielone prawo ochronne, i które zostanie nabyte przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji/ rozwiązania Spółki Osobowej, będzie nadawało się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres jego używania będzie dłuższy niż rok i będzie ono wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, to w ocenie Wnioskodawcy znak towarowy będzie mógł podlegać amortyzacji w rozumieniu ustawy o pdop. Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o pdop, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Z kolei, w myśl art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy o pdop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Jednocześnie art. 16g ust. 9 ustawy o pdop stanowi, że w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi. Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 10c ustawy o pdop, w przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio. Z cytowanych wyżej przepisów wynika zatem, że w przypadku otrzymania wartości niematerialnych i prawnych na skutek likwidacji/rozwiązania spółki niebędącej osobą prawną, ich wartość początkową należy ustalić w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podmiotu likwidowanego/rozwiązanego. Co za tym idzie, w przypadku likwidacji/rozwiązania Spółki Osobowej i przekazania Wnioskodawcy prawa ochronnego na znak towarowy, które było przedmiotem amortyzacji przez Spółkę Osobową, Wnioskodawca będzie miał prawo rozpoznać wartość początkową przedmiotowego prawa ochronnego na znak towarowy w wysokości jego wartości początkowej, wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki Osobowej.

Zgodnie z art. 16h ust. 3 ustawy o pdop, podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7. Natomiast w przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio (art. 16h ust. 3c ustawy o pdop).

Powyższe oznacza, że w przypadku otrzymania wartości niematerialnych i prawnych na skutek likwidacji/rozwiązania spółki niebędącej osobą prawną, odpisów amortyzacyjnych należy dokonywać z uwzględnieniem dotychczas dokonanych odpisów, a także kontynuując metodę amortyzacji przyjętą przez spółkę likwidowaną/rozwiązaną. Co za tym idzie, w przypadku likwidacji/rozwiązania Spółki Osobowej i przekazania Wnioskodawcy prawa ochronnego na znak towarowy, które było przedmiotem amortyzacji przez Spółkę Osobową, Wnioskodawca powinien amortyzować przedmiotowe prawo ochronne tą samą metodą co Spółka Osobowa i uwzględniając dotychczas dokonane przez Spółkę Osobową odpisy amortyzacyjne.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 18 marca 2015 r. (IPTPB1/415-730/14-4/MR),
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 listopada 2014 r. (IPPB1/415-1018/14-2/MT).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.