Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4513-84/15-4/SM
z 13 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 11 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/4513-84/15-2/SM z dnia 4 grudnia 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków podatkowych w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży gazu ziemnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków podatkowych w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży gazu ziemnego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2015 r. w dniu 11 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką zagraniczną z siedzibą w Luksemburgu, zarejestrowanym m.in. dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Luksemburgu. Wnioskodawca nie posiada koncesji na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju ani statusu pośredniczącego podmiotu gazowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca planuje zawrzeć z polskim odbiorcą (dalej: Odbiorca) umowę sprzedaży gazu ziemnego (dalej: Umowa) stanowiącego wyrób gazowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy o podatku akcyzowym. Odbiorca jest spółką z siedzibą w Polsce, zarejestrowaną dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w Polsce. Odbiorca posiada koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju oraz status pośredniczącego podmiotu gazowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z Umową przeniesienie własności przedmiotu Umowy oraz ryzyk związanych z własnością przedmiotu Umowy nastąpi w miejscu dostawy, tj. w transgranicznym punkcie połączenia międzysystemowego A. pomiędzy niemieckim systemem przesyłowym a polskim odcinkiem systemu gazociągów tranzytowych. Przeniesienie własności nastąpi po opuszczeniu niemieckiego systemu przesyłowego, lecz przed wprowadzeniem do polskiego systemu przesyłowego.

Rozliczenie transakcji nastąpi za pośrednictwem operatorów sieci przesyłowej w ten sposób, że:

• Spółka nabywa przepustowość sieci od operatora niemieckiego (G. GmbH) umożliwiającą wyprowadzenie gazu z niemieckiego systemu przesyłowego i jego wprowadzenie do punktu połączenia międzysystemowego w A. (przy czym koszty nabycia przepustowości zostaną przeniesione na Odbiorcę w cenie sprzedaży);
  
• Odbiorca nabywa przepustowość sieci od operatora polskiego systemu przesyłowego - O. S.A. umożliwiającą wprowadzenie gazu do polskiego systemu przesyłowego.
  
  

Na tej samej zasadzie, zgodnie z Umową Spółka odpowiedzialna jest za dopełnienie wszelkich formalności związanych z transakcją w Niemczech, zaś Odbiorca przyjmuje tożsame zobowiązanie w odniesieniu do obowiązków w Polsce związanych z wprowadzeniem wyrobów na terytorium kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w szczególności art. 9c ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 1b oraz art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym, z przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego transakcją wiążą się jakiekolwiek obowiązki podatkowe w podatku akcyzowym po stronie Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w szczególności art. 9c ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 1b oraz art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym, z przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego transakcją nie wiążą się żadne obowiązki podatkowe w podatku akcyzowym po stronie Wnioskodawcy.

Spółka ma świadomość, że opisana w niniejszym wniosku transakcja może potencjalnie skutkować obowiązkami podatkowymi po stronie innych podmiotów (Odbiorcy, operatorów sieci przesyłowych), które to obowiązki, mając na uwadze zasady postępowania interpretacyjnego, nie mogą być przedmiotem oceny organu wydającego interpretację dot. Wnioskodawcy.

Dlatego przedmiotem zapytania objętego niniejszym wnioskiem są wyłącznie potencjalne obowiązki wynikające z transakcji po stronie Wnioskodawcy.

Składając niniejszy wniosek Spółka pragnie potwierdzić, że dokonanie transakcji nie wiąże się dla niej z żadnymi obowiązkami na gruncie akcyzy i z tej perspektywy przedstawia poniższe stanowisko w zakresie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.

Wyroby gazowe podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym zgodnie z art. 1 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 1b ustawy o podatku akcyzowym.

Przepisy akcyzowe wprowadzają dwie kategorie podmiotów dokonujących czynności na wyrobach gazowych:

• pośredniczące podmioty gazowe - podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadające koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju, które powiadomiły właściwego naczelnika urzędu celnego o działalności prowadzonej w zakresie obrotu/zużycia wyrobów gazowych (art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym);
  
• finalni nabywcy gazowi - podmioty, które:
  
  1. nabywają na terytorium kraju, importują lub nabywają wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
     
  2. posiadają uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe
     - niebędące pośredniczącymi podmiotami gazowymi (art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym).
  
  

Ze względu na negatywną definicję finalnego nabywcy gazowego, wskazane kategorie stanowią zbiory rozłączne - kwalifikacja do jednej z nich wyklucza jednoczesną kwalifikację do drugiej kategorii. Podmioty dokonujące czynności dot. wyrobów gazowych są albo finalnymi nabywcami gazowymi albo pośredniczącymi podmiotami gazowymi.

Podatkowi akcyzowemu podlegają wyłącznie niektóre czynności wykonywane przez ww. podmioty wskazane w art. 9c ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Z perspektywy obowiązków Spółki - nie posiadającej statusu pośredniczącego podmiotu gazowego - rozważenia w istocie wymaga jedynie możliwość zakwalifikowania transakcji jako nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego (art. 9c ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym nabycie wewnątrzwspólnotowe to: „przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju”.

Z powyższej definicji wynika w ocenie Spółki, że nie dokonuje ona nabycia wewnątrzwspólnotowego - przemieszczenia wyrobów na terytorium kraju dokonują inne niż Spółka podmioty.

Zgodnie z warunkami Umowy udział Spółki w transakcji ograniczony jest do nabycia przepustowości sieci do momentu wprowadzenia gazu do miejsca dostawy (przy czym koszt nabycia jest zwracany Spółce w cenie sprzedaży). Pozostałe czynności umożliwiające transakcję wykonują inne podmioty:

• Ze względu na specyfikę wyrobów gazowych samo wydanie wyrobów gazowych dokonywane jest za pośrednictwem operatorów sieci przesyłowej, którzy dla umożliwienia transakcji udostępniają odpowiednią przepustowość sieci.
  
• Nabycia przepustowości umożliwiającej odbiór wyrobów gazowych (z punktu A. do krajowej sieci przesyłowej) dokonuje Odbiorca.
  
  

Opisany udział w transakcji wyklucza możliwość przypisania Spółce przemieszczenia wyrobów gazowych na terytorium kraju - Spółka nie uczestniczy bowiem we wprowadzeniu wyrobów na terytorium Polski.

W ujęciu cywilnoprawnym, Spółka wyzbywa się gazu w transgranicznym punkcie połączenia międzysystemowego - przed wprowadzeniem gazu do polskiego sytemu przesyłowego. Oznacza to, że w momencie wprowadzenia wyrobów na terytorium Polski (do polskiego systemu przesyłowego) Spółka nie jest już właścicielem wyrobów gazowych. Również zatem w tym znaczeniu Spółka nie uczestniczy we wprowadzeniu wyrobów na terytorium kraju - w momencie wprowadzenia do kraju nie dysponuje już władztwem prawnym ani faktycznym nad rzeczą.

Powyższe wnioski potwierdzają pozostałe zapisy Umowy przypisujące obowiązki związane z wprowadzeniem wyrobów na terytorium kraju innemu podmiotowi niż Wnioskodawca:

• Spółka nie nabywa przepustowości koniecznej do wprowadzenia gazu na terytorium Polski (czyni to Odbiorca),
  
• Spółka nie jest obowiązana do wypełnienia obowiązków związanych z wprowadzeniem wyrobów na terytorium kraju (zobowiązany do tego jest Odbiorca).
  
  

Jak wynika z powyższego, Spółka ani faktycznie, ani prawnie nie uczestniczy we wprowadzeniu wyrobów gazowych na terytorium kraju. Oznacza to, w ocenie Wnioskodawcy, że nie dokonuje on nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu art. 9c ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym i w efekcie w związku z transakcją nie ciążą na nim obowiązki podatkowe w podatku akcyzowym.

Z tych też powodów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w szczególności art. 9c ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 1b oraz art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym, z transakcją nie wiążą się żadne obowiązki podatkowe w podatku akcyzowym po stronie Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.