2016.01.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1156/15-2/KR
z 25 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2015 r. (data wpływu 16 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją programów – jest nieprawidłowe,
opodatkowania świadczenia w postaci spotkania integracyjnego (w tym organizacji zawodów sportowych) dla pracowników - jest prawidłowe,
opodatkowania świadczenia Wnioskodawcy na rzecz pracowników w postaci posiłków w nadgodzinach (catering) - jest prawidłowe,
opodatkowania świadczenia Wnioskodawcy na rzecz pracowników związanego z integracją poprzez sport - jest prawidłowe,
opodatkowania świadczenia Wnioskodawcy na rzecz pracowników w postaci udostępniania do spożycia owoców, słodyczy i ciastek, a także innych podstawowych produktów spożywczych (m.in. kawy, herbaty, mleka, wody, soków) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją programów, opodatkowania świadczenia w postaci: spotkania integracyjnego (w tym organizacji zawodów sportowych) dla pracowników, posiłków w nadgodzinach (catering), integracji pracowników poprzez sport oraz udostępniania pracownikom do spożycia owoców, słodyczy i ciastek, a także innych podstawowych produktów spożywczych (m.in. kawy, herbaty, mleka, wody, soków).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej zwany również Spółką) jest spółką zależną, należącą do międzynarodowego koncernu, mającego siedzibę w Republice Korei. Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski działalność skupiającą się na dwóch aspektach:

sprzedaży urządzeń elektronicznych (sprzętu RTV/AGD, telefonów komórkowych, komputerów i innych urządzeń IT, itp.);
działalności badawczo - rozwojowej, w ramach której opracowywane są rozwiązania technologiczne, wykorzystywane następnie przez spółkę matkę przy projektowaniu urządzeń i oprogramowań, wdrażanych do globalnej sprzedaży.

W Polsce Spółka zatrudnia ponad 2400 pracowników. W celu zwiększenia efektywności pracy, Spółka zainicjowała różnego rodzaju działania, aktywności i programy (dalej zbiorczo "Programy"). Programy stanowią element polityki kadrowej Spółki opartej na tzw. modelu kapitału ludzkiego. Model ten - szeroko opisany w literaturze zarządzania personelem - zakłada, że poprzez zbudowanie więzi pracownika z jego miejscem pracy, znacząco zwiększa się jego efektywność i wydajność, co z kolei przyczynia się do rozwoju podmiotu, w którym zatrudniony jest pracownik. W tej formie polityki kadrowej, aby zrealizować cele przedsiębiorstwa, pracodawca stawia na zatrudnienie długookresowe i traktuje swój personel jak zasób, w który należy inwestować.

Celem Programów jest zbudowanie i umocnienie przywiązania pracowników do Spółki jako pracodawcy oraz stworzenie optymalnych warunków pracy. Programy te stanowią równocześnie także element strategii marketingowej mającej na celu zachęcenie większej liczby wartościowych kandydatów do rozpoczęcia pracy dla Spółki. Zwiększona liczba kandydatów pozwala bowiem wybrać najlepszych, wysoko wyspecjalizowanych pracowników posiadających specjalistyczne kompetencje. Jak zaś powszechnie wiadomo, dostępność wysoko wykwalifikowanych specjalistów jest ograniczona, a ich rekrutacja jest niezwykle trudnym procesem.

Spółka pragnie podkreślić, że decyzja o implementacji powyższej polityki kadrowej i Programów została poprzedzona analizą rynku zatrudnienia, przy uwzględnieniu specyficznego zapotrzebowania kadrowego Spółki na wysoko wyspecjalizowanych pracowników posiadających wiedzę specjalistyczną. Wyniki analizy rynku zatrudnienia pokazały, że Spółka powinna podjąć odpowiednie środki (takie jak Programy), aby skutecznie konkurować o najlepszych pracowników, a następnie utrzymać zatrudnienie na najwyższym poziomie (zarówno ilościowo jak i jakościowo).

Z punktu widzenia zarządzania zasobami ludzkimi, Program ma za zadanie uświadomić pracownikowi, że nie stanowi on jedynie niezauważalnego elementu dużej korporacji (Spółki), lecz jest jednostką, która jest wartościowa dla firmy. Pracownicy, poprzez swoje zaangażowanie, przyczyniają się bowiem do wspólnego celu, jakim jest zwiększenie efektywności Spółki, poprawa jej wyników, a w konsekwencji przychodów.

W ramach realizacji Programów, Spółka ponosi m.in. wydatki na:

drobne upominki (np. kwiaty, wino i czekoladki, karnety) dla (i) nowozatrudnionych osób, mające na celu pokazanie, że zatrudnienie danej osoby w Spółce jest istotnym i ważnym zdarzeniem także dla Spółki, (ii) towarzyszące awansowi, które mają na celu podkreślenie wyjątkowości dnia, w którym następuje awans i wywołania pozytywnych skojarzeń oraz zmotywowanie danego pracownika do dalszej wytężonej pracy, a co za tym idzie do podniesienia efektywności pracy pracownika, (iii) ad hoc, których celem jest wyróżnienie konkretnego pracownika za szczególny wkład w rozwój określonego projektu; (iv) okolicznościowe z okazji ślubów pracownika, urodzin pracownika, narodzin dziecka, świąt (Boże Narodzenie, Wielkanoc), związane ze zwyczajami i tradycjami takimi jak Walentynki, etc., (v) inne drobne upominki, których celem jest podobnie - jak w przypadku wyżej wymienionych upominków - wytworzenie lub ugruntowanie u pracownika pozytywnych więzi z pracodawcą, a tym samym zwiększenie jego zaangażowania, oddania i efektywności pracy.
spotkania integracyjne poszczególnych działów oraz całej firmy mające na celu nawiązanie i/lub polepszenie więzi (relacji) pomiędzy pracownikami, a także rozwinięcie ducha współpracy i poczucia przynależności do zespołu oraz poprawę komunikacji w ramach Spółki prowadzące do zwiększenia efektywności w pracy. W tym celu organizowane są np. wyjścia na kręgle, paintball, bądź do restauracji, ogólnofirmowa impreza z okazji Świąt Bożego Narodzenia, obchody „Mikołajek”, w której uczestniczą pracownicy wraz ze swoimi dziećmi, tzw. Summer Event - letnia ogólnofirmowa impreza integracyjna. Koszty spotkań integracyjnych ponosi Spółka;
integrację pracowników poprzez sport, w tym wynajem sali na zajęcia sportowe dla pracowników oraz organizację zawodów sportowych. W ramach powyższych działań Spółka ponosi koszty wynajmu sali sportowej oraz organizacji i uczestnictwa pracowników Spółki w zawodach. W tym zakresie Spółka ponosi wydatki m. in. salę sportową, pakiety startowe, ewentualne koszty treningów, koszty dojazdu do miejsca lokalizacji zawodów, koszty noclegu bezpośrednio przed i/lub po zawodach. Wspólne zajęcia sportowe oraz uczestnictwo w zawodach ma służyć integracji pracowników Spółki. Integracja oznacza nawiązanie i/lub rozwinięcie więzi (relacji) pomiędzy pracownikami, a także rozwinięcie ducha współpracy i poczucia przynależności do zespołu oraz umiejętności działania w zespole (tzw. team building) oraz poprawę komunikacji w ramach Spółki prowadzące do zwiększenia efektywności w pracy. Ponadto uczęszczanie na zajęcia sportowe wpływa korzystnie na efektywność pracy i frekwencje pracowników;
posiłki w nadgodzinach (catering) do spożycia w miejscu pracy (poczęstunek) - zamawiane w przypadkach, gdy w ramach prac nad konkretnym projektem konieczne jest pozostanie przez pracowników w pracy poza standardowymi godzinami pracy. Wydatki w tym zakresie mają na celu nie tylko usprawnienie pracy, ale także stanowią sygnał dla pracowników, że Spółka w okresach wzmożonej pracy (tj. trudny projekt, praca w nadgodzinach) zapewnia takie warunki, które sprzyjają mobilizacji i poprawie efektywności pracowników. Posiłki te zamawiane są wraz z dowozem do miejsca pracy (catering) i spożywane przez pracowników w czasie pracy (w żadnym przypadku nie chodzi więc o zakup usług gastronomicznych);
owoce, słodycze i ciastka, a także inne podstawowe produkty spożywcze (m.in. kawa, herbata, mleko, woda, soki), które udostępniane są do spożycia pracownikom w zapleczu socjalnym siedziby Wnioskodawcy (w miejscu pracy) i w czasie pracy - w trakcie wykonywania pracy (Wnioskodawca zapewnia swoim pracownikom poczęstunek w celu utrzymania ich efektywności w pracy).

Powyższe wydatki ponoszone w związku z realizacją Programu są finansowane ze środków obrotowych Spółki. Spółka nie posiada zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Spółka postanowiła nie tworzyć zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, czemu dała wyraz w regulaminie wynagradzania obowiązującym w Spółce zgodnie z procedurą określoną w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (dalej „Ustawa o ZFŚS”).

Poszczególne świadczenia nie są przyznawane pracownikom w oparciu o jakiekolwiek kryteria socjalne w rozumieniu Ustawy o ZFŚS. Co do zasady świadczenia przyznawane są w równej lub zbliżonej wysokości wszystkim tym pracownikom, którzy zgłoszą chęć ich otrzymania i zgodnie z kolejnością składanych zgłoszeń. W niektórych przypadkach (np. dostęp do sali gimnastycznej) świadczenia są przyznawane z uwzględnieniem limitów czasowych, przestrzennych lub do wyczerpania zapasów. Z całą stanowczością podkreślić jednak należy, że przyznając świadczenia Spółka nie kieruje się sytuacją życiową, materialną i rodzinną danego pracownika. Co więcej Spółka nie zna (poza wysokością wynagrodzenia otrzymywanego od Spółki) i nie bada sytuacji socjalnej swoich pracowników.

Drobne upominki przyznawane są w podobnej w bardzo zbliżonej wartości w przypadku zaistnienia okoliczności, którą Spółka chce uczcić wraz z pracownikiem. W szczególności ich wartość nie jest uzależniona od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika otrzymującego upominek. Spółka nigdy nie weryfikuje sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika, w szczególności nie ma w tym zakresie żadnych procedur ani instrukcji. Istnieją w Spółce natomiast procedury określające w szczególności okoliczności (np. ślub, awans, rozpoczęcie pracy), w jakich możliwe jest przyznanie upominku i wysokość tych upominków.

Możliwość udziału w spotkaniach integracyjnych mają wszyscy pracownicy Spółki lub wszyscy pracownicy danego zespołu lub działu, jeżeli impreza jest adresowana do konkretnego działu lub zespołu. Możliwość udziału w zawodach sportowych, czy możliwość korzystania z sali sportowej, jest co do zasady zapewniona na zasadzie kolejności zgłoszeń i do wyczerpania limitu. Spółka nie prowadzi jakiejkolwiek pozytywnej selekcji pracowników „bardziej potrzebujących” lub znajdujących się w „trudnej sytuacji socjalnej”. Możliwość skorzystania z posiłków na koszt Spółki w miejscu i w czasie pracy mają pracownicy pracujący w nadgodzinach. Ilość i jakość posiłków, z których korzystają pracownicy pracujący w nadgodzinach nie jest w żaden sposób uzależniona od ich sytuacji socjalnej. Warto dodać, iż Wnioskodawca dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej, zatem VAT naliczony, związany z opisanymi wydatkami, dotyczy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją programów, o których mowa w opisie stanu faktycznego, o ile nie są one wymienione w katalogu negatywnym zawartym w art. 88 ustawy o VAT?
Czy w opisanym stanie faktycznym świadczenie w postaci spotkania integracyjnego (w tym organizacji zawodów sportowych) organizowanego (nabytego) przez Wnioskodawcę dla jego pracowników skutkować będzie koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT) z odpłatnym świadczeniem usług?
Czy w opisanym stanie faktycznym świadczenie Wnioskodawcy na rzecz pracowników w postaci posiłków zapewnianych pracownikom w nadgodzinach (catering) do spożycia w miejscu pracy (poczęstunek), skutkować będzie koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT) z odpłatnym świadczeniem usług?
Czy w opisanym stanie faktycznym świadczenie Wnioskodawcy na rzecz pracowników związane z integracją poprzez sport, w szczególności wynajem sali i organizację zawodów sportowych, skutkować będzie koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT) z odpłatnym świadczeniem usług?
Czy w opisanym stanie faktycznym świadczenie Wnioskodawcy na rzecz pracowników w postaci udostępniania do spożycia (poczęstunek) owoców, słodyczy i ciastek, a także innych podstawowych produktów spożywczych (m.in. kawy, herbaty, mleka, wody, soków), które udostępniane są pracownikom w zapleczu socjalnym siedziby Wnioskodawcy (w miejscu pracy) i w czasie pracy (w trakcie wykonywania pracy) skutkować będzie koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT, w szczególności z tytułu wykonania czynności zrównanych (na podstawie art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT) z odpłatnym świadczeniem usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją programów, o których mowa w opisie stanu faktycznego, o ile nie są one wymienione w katalogu negatywnym zawartym w art. 88 ustawy o VAT;
w opisanym stanie faktycznym świadczenie w postaci spotkania integracyjnego (w tym organizacji zawodów sportowych) organizowanego (nabytego) przez Wnioskodawcę dla jego pracowników nie będzie skutkować koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT;
w opisanym stanie faktycznym świadczenie Wnioskodawcy na rzecz pracowników w postaci posiłków zapewnianych pracownikom w nadgodzinach (catering) nie będzie skutkować koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT;
w opisanym stanie faktycznym świadczenia Wnioskodawcy na rzecz pracowników związane z integracją poprzez sport, w szczególności wynajem sali na zajęcia sportowe oraz organizacja zawodów sportowych, nie będzie skutkować koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT;
w opisanym stanie faktycznym świadczenie Wnioskodawcy na rzecz pracowników w postaci udostępniania do spożycia (poczęstunek) owoców, słodyczy i ciastek, a także innych podstawowych produktów spożywczych (m.in. kawy, herbaty, mleka, wody, soków), które udostępniane są pracownikom w zapleczu socjalnym siedziby Wnioskodawcy (w miejscu pracy) w czasie pracy (w trakcie wykonywania pracy) nie będzie skutkować koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku należnym VAT.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

z tytułu nabycia towarów i usług,
potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jak podniesiono w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności Spółka ponosi wydatki związane z realizacją programów pracowniczych. Realizacja tych programów ma na celu pozyskiwanie najlepszych pracowników z rynku pracy, ich lepsze zintegrowanie, zidentyfikowanie ich z misją przedsiębiorstwa oraz budowanie kultury korporacyjnej opartej na wzajemnych relacjach, pomocy, zaufaniu oraz dążeniu do wspólnych celów, co w efekcie ma dać lepszą komunikację na płaszczyźnie zawodowej, a w konsekwencji lepsze wyniki w pracy na rzecz Spółki.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż nabywane przez Wnioskodawcę usługi i towary, związane z realizacją programów przytoczonych w opisie stanu faktycznego, mają związek pośredni z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem usług i towarów, związanych z realizacją opisanych programów i/lub przeznaczonych do zużycia w ich trakcie, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2-5.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zatem z powyższego jednoznacznie wynika, że świadczenie usług, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, musi zostać spełniony warunek wymieniony w ww. przepisie, tj. brak związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotna jest indywidualna ocena okoliczności konkretnego przypadku. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jednocześnie z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Nie można przy tym przyjąć a priori, że z istoty działania podejmowane przez pracodawcę w ramach tzw. miękkiego HR, nie służą celom działalności gospodarczej podatnika, tylko i wyłącznie z uwagi na charakter świadczeń na rzecz pracowników jakie działania te obejmują. Jeśli podatnik podejmuje powyższe działania w taki sposób, że uzyskuje ich przełożenie na bezpośrednie efekty swojej działalności gospodarczej, to tym samym nie sposób uznać inaczej, niż, że służą one tym celom.

W takiej sytuacji korzyść osobista, jaką uzyskuje pracownik - uczestnik spotkania, ma charakter wtórny (niejako uboczny patrząc od strony podatnika - pracodawcy) i w żaden sposób nie może niweczyć ich skutków osiąganych przede wszystkim przez tegoż pracodawcę. Działania Wnioskodawcy zmierzają bowiem do tworzenia strategii zarządzania zasobami ludzkimi umożliwiających jak najpełniejsze wykorzystanie potencjału zatrudnionych pracowników do rozwoju Spółki.

Aby zatem stwierdzić, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT, niezbędne jest ustalenie celu takiego świadczenia, jak również korzyści, jakie z tego świadczenia płyną dla pracownika, a jakie dla pracodawcy (podatnika). Zasadnicze znaczenie ma bowiem stwierdzenie, kto uzyskuje dominującą korzyść z nieodpłatnego świadczenia usługi - jeśli pracodawca (podatnik), to świadczenie takie jest nieopodatkowane VAT (vide: wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 1559/07, orzeczenie prawomocne). Słusznie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z 17 grudnia 2007 r. (sygn. III SA/Wa 1287/07) wywodzi, że: „z punktu widzenia pracodawcy (podatnika), interesu jego przedsiębiorstwa, zaspokojenie określonej potrzeby konsumenckiej adresata usługi może być obojętne, lub też realizowane jest w związku z jego (tj. pracodawcy) funkcjonowaniem i rozwojem. Te elementy powodują, że osiąganie celu osobistego przez pracownika w ramach nieodpłatnych usług podatnika nie można utożsamić ze związkiem takich usług z działalnością tego ostatniego. Innymi słowy, opodatkowaniu w ramach art. 8 ust. 2 u.p.t.u. podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika, które służąc celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), nie ma jednocześnie żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika, nie służąc mu w jakikolwiek sposób lub służąc mu jedynie w sposób niezamierzony, znikomy lub wtórny (pośredni). Jeśli natomiast usługa taka realizowana jest w związku z tą działalnością, stanowiąc fragment zadań przedsiębiorstwa, wówczas wyłączona jest z opodatkowania”. Natomiast ETS, w wyroku z 16 października 1997 r. w sprawie C-258/95 pomiędzy Julius Filibeck Sohne GmbH Co.KG a Finanzamt Neustadt (Niemcy), podkreślił, że dla prawidłowego ustalenia opodatkowania nieodpłatnej usługi ma znaczenie to, kto uzyskuje dominującą korzyść z tego tytułu. Jeśli pracodawca, to świadczenie takie jest nieopodatkowane.

Jak zwraca uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w interpretacji z dnia 9 maja 2014 r., IPTPP4/443-110/14-2/MK, "przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Podkreślić należy, iż za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, w ramach działalności Wnioskodawca ponosi wydatki związane z realizacją programów pracowniczych w celu wykonywania w ich ramach świadczeń na rzecz pracowników (nieodpłatnego świadczenia usług). W przypadku, gdy Wnioskodawca nabywa towary, to służą one wyłącznie realizacji tych świadczeń (głównie w ramach poczęstunku oferowanego pracownikom).

W świetle przedstawionych okoliczności, realizacja opisanych programów ma na celu lepsze zintegrowanie pracowników, zidentyfikowanie ich z misją przedsiębiorstwa oraz budowanie kultury korporacyjnej opartej na wzajemnych relacjach, pomocy, zaufaniu oraz dążeniu do wspólnych celów, co w efekcie ma dać lepszą komunikację na płaszczyźnie zawodowej, dodatkowo zapewnienia warunki pracy zwiększające efektywność lub umożliwiające jej utrzymanie w przypadku dłuższego czasu pracy, w konsekwencji zapewnia lepsze wyniki w pracy na rzecz Spółki.

Jak wynika z powyższego realizacja opisanych programów dla pracowników, związana była z działalnością gospodarczą podatnika.

Stwierdzić zatem należy, iż Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania podatku VAT należnego w związku z nieodpłatnym świadczeniem usług na rzecz pracowników, gdyż niewątpliwie dotyczą potrzeb związanych z prowadzoną działalnością.

Biorąc pod uwagę powyższe, wnosimy o potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w obu podniesionych kwestiach jako prawidłowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie pytania nr 2, 3 i 4, nieprawidłowe w zakresie pytania nr 1 i 5.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z ww. regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością. Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Ustawodawca stworzył więc podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. W szczególności w myśl art. 88 ust. 1 pkt 4a ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką zależną, należącą do międzynarodowego koncernu, mającego siedzibę w Republice Korei. Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski działalność skupiającą się na dwóch aspektach:

sprzedaży urządzeń elektronicznych (sprzętu RTV/AGD, telefonów komórkowych, komputerów i innych urządzeń IT, itp.);
działalności badawczo - rozwojowej, w ramach której opracowywane są rozwiązania technologiczne, wykorzystywane następnie przez spółkę matkę przy projektowaniu urządzeń i oprogramowań, wdrażanych do globalnej sprzedaży.

W ramach realizacji Programów, Spółka ponosi m.in. wydatki na:

drobne upominki (np. kwiaty, wino i czekoladki, karnety) dla (i) nowozatrudnionych osób, mające na celu pokazanie, że zatrudnienie danej osoby w Spółce jest istotnym i ważnym zdarzeniem także dla Spółki, (ii) towarzyszące awansowi, które mają na celu podkreślenie wyjątkowości dnia, w którym następuje awans i wywołania pozytywnych skojarzeń oraz zmotywowanie danego pracownika do dalszej wytężonej pracy, a co za tym idzie do podniesienia efektywności pracy pracownika, (iii) ad hoc, których celem jest wyróżnienie konkretnego pracownika za szczególny wkład w rozwój określonego projektu; (iv) okolicznościowe z okazji ślubów pracownika, urodzin pracownika, narodzin dziecka, świąt (Boże Narodzenie, Wielkanoc), związane ze zwyczajami i tradycjami takimi jak Walentynki, etc., (v) inne drobne upominki, których celem jest podobnie - jak w przypadku wyżej wymienionych upominków - wytworzenie lub ugruntowanie u pracownika pozytywnych więzi z pracodawcą, a tym samym zwiększenie jego zaangażowania, oddania i efektywności pracy.
spotkania integracyjne poszczególnych działów oraz całej firmy mające na celu nawiązanie i/lub polepszenie więzi (relacji) pomiędzy pracownikami, a także rozwinięcie ducha współpracy i poczucia przynależności do zespołu oraz poprawę komunikacji w ramach Spółki prowadzące do zwiększenia efektywności w pracy. W tym celu organizowane są np. wyjścia na kręgle, paintball, bądź do restauracji, ogólnofirmowa impreza z okazji Świąt Bożego Narodzenia, obchody „Mikołajek”, w której uczestniczą pracownicy wraz ze swoimi dziećmi, tzw. Summer Event - letnia ogólnofirmowa impreza integracyjna. Koszty spotkań integracyjnych ponosi Spółka;
integrację pracowników poprzez sport, w tym wynajem sali na zajęcia sportowe dla pracowników oraz organizację zawodów sportowych. W ramach powyższych działań Spółka ponosi koszty wynajmu sali sportowej oraz organizacji i uczestnictwa pracowników Spółki w zawodach. W tym zakresie Spółka ponosi wydatki m. in. salę sportową, pakiety startowe, ewentualne koszty treningów, koszty dojazdu do miejsca lokalizacji zawodów, koszty noclegu bezpośrednio przed i/lub po zawodach. Wspólne zajęcia sportowe oraz uczestnictwo w zawodach ma służyć integracji pracowników Spółki. Integracja oznacza nawiązanie i/lub rozwinięcie więzi (relacji) pomiędzy pracownikami, a także rozwinięcie ducha współpracy i poczucia przynależności do zespołu oraz umiejętności działania w zespole (tzw. team building) oraz poprawę komunikacji w ramach Spółki prowadzące do zwiększenia efektywności w pracy. Ponadto uczęszczanie na zajęcia sportowe wpływa korzystnie na efektywność pracy i frekwencje pracowników;
posiłki w nadgodzinach (catering) do spożycia w miejscu pracy (poczęstunek) - zamawiane w przypadkach, gdy w ramach prac nad konkretnym projektem konieczne jest pozostanie przez pracowników w pracy poza standardowymi godzinami pracy. Wydatki w tym zakresie mają na celu nie tylko usprawnienie pracy, ale także stanowią sygnał dla pracowników, że Spółka w okresach wzmożonej pracy (tj. trudny projekt, praca w nadgodzinach) zapewnia takie warunki, które sprzyjają mobilizacji i poprawie efektywności pracowników. Posiłki te zamawiane są wraz z dowozem do miejsca pracy (catering) i spożywane przez pracowników w czasie pracy (w żadnym przypadku nie chodzi więc o zakup usług gastronomicznych);
owoce, słodycze i ciastka, a także inne podstawowe produkty spożywcze (m.in. kawa, herbata, mleko, woda, soki), które udostępniane są do spożycia pracownikom w zapleczu socjalnym siedziby Wnioskodawcy (w miejscu pracy) i w czasie pracy - w trakcie wykonywania pracy (Wnioskodawca zapewnia swoim pracownikom poczęstunek w celu utrzymania ich efektywności w pracy).

Wskazane wydatki ponoszone w związku z realizacją Programu są finansowane ze środków obrotowych Spółki. Spółka nie posiada zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Spółka postanowiła nie tworzyć zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, czemu dała wyraz w regulaminie wynagradzania obowiązującym w Spółce.

Możliwość udziału w zawodach sportowych, czy możliwość korzystania z sali sportowej, jest co do zasady zapewniona na zasadzie kolejności zgłoszeń i do wyczerpania limitu. Spółka nie prowadzi jakiejkolwiek pozytywnej selekcji pracowników „bardziej potrzebujących” lub znajdujących się w „trudnej sytuacji socjalnej”. Możliwość skorzystania z posiłków na koszt Spółki w miejscu i w czasie pracy mają pracownicy pracujący w nadgodzinach. Ilość i jakość posiłków, z których korzystają pracownicy pracujący w nadgodzinach nie jest w żaden sposób uzależniona od ich sytuacji socjalnej.

Wnioskodawca dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej, zatem VAT naliczony, związany z opisanymi wydatkami, dotyczy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Ad. 1

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją Programów.

W odniesieniu do drobnych upominków (np. kwiatów, wina i czekoladek, karnetów) przekazywanych pracownikom z tyt. różnych okazji (zatrudnienia, awansu, urodzin, ślubu pracownika i świąt), należy zauważyć, że decyzja o wręczeniu tych upominków przy powyższych okazjach jest decyzją całkowicie dla Wnioskodawcy dobrowolną. Cel wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku, jakim jest wytworzenie lub ugruntowanie u pracownika pozytywnych więzi z pracodawcą, a tym samym zwiększenie jego zaangażowania, oddania i efektywności pracy nie może przesądzać o tym, że finansowanie przez Wnioskodawcę zakupu tych towarów na rzecz pracowników będzie służyło celom prowadzonej działalności gospodarczej. W analizowanej sprawie osobiste cele i korzyści pracowników ze względu na rodzaj i charakter podarków mają w tym przypadku znaczenie pierwszorzędne w stosunku do korzyści pracodawcy (korzyści gospodarczych).

Ponadto przepisy prawa nie wymuszają na pracodawcy obowiązku wręczania pracownikom upominków z tyt. wskazanych okazji. Zatem obdarowanie przez Spółkę swoich pracowników w ocenie tut. Organu nie jest niezbędne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż pracownicy są zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od prezentów jakie z własnej woli przekazuje im pracodawca.

W związku z tym, nie można uznać jako podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą – podatku z tytułu zakupów wskazanych upominków, finansowanych przez Wnioskodawcę. Zakupy te ponoszone są przede wszystkim w celu zaspokojenia prywatnych potrzeb pracowników. Nie mają zatem związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie występuje więc niebudzący wątpliwości związek (nawet pośredni) podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Tym samym Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu wskazanych upominków dla pracowników, gdyż nie będą spełnione wymogi, o których mowa w ww. art. 86 ust. 1 ustawy, tj. nie wystąpi związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W odniesieniu do przedstawionych okoliczności sprawy należy zauważyć, że organizacja spotkań integracyjnych poszczególnych działów bądź całej firmy ma pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. Nabywane przez Spółkę towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów / usług będących przedmiotem obrotu (co świadczyłoby o bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością), ale pośrednio (poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości - poprawienie atmosfery pracy, motywacji i lojalności pracowników), przyczyniają się do generowania przez Spółkę obrotu, mają więc związek z wykonywaniem przez Spółkę czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Pośredni charakter związku z prowadzoną działalnością nie powinien wpływać w sposób ograniczający na prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zatem w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizacji spotkań integracyjnych, należy uznać, że mają one pośredni związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i czynnościami opodatkowanymi. Tym samym Wnioskodawcy, będącemu czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z nabyciem towarów i usług wykorzystanych do zorganizowania ww. imprezy.

Jednak podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych nie podlega odliczeniu.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie w restauracjach usług gastronomicznych w związku ze spotkaniami integracyjnymi. Usługi te mieszczą się bowiem w zakresie usług wskazanych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku.

Warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakupione usługi cateringowe zużywane w ramach poczęstunku pracowników Spółki w nadgodzinach jest wykorzystanie ich do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wskazał Wnioskodawca, jego podstawowa działalność gospodarcza podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a praca nad konkretnym projektem może wiązać się z pracą poza standardowymi godzinami prawy, w związku z tym zakup usług cateringowych dla pracowników ma związek z działalnością opodatkowaną Spółki.

Należy zatem stwierdzić, że w zakresie w jakim zakupione towary i usługi są związane z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach.

Należy zauważyć, że zakup ze środków Wnioskodawcy towarów i usług z przeznaczeniem na integrację pracowników poprzez sport, w tym wynajem sali na zajęcia sportowe dla pracowników oraz organizację zawodów sportowych (wydatki na wynajem sali sportowej, organizacji i uczestnictwa pracowników w zawodach, pakiety startowe, ewentualne koszty treningów, koszty dojazdu do miejsca lokalizacji zawodów, koszty noclegu bezpośrednio przed i/lub po zawodach) ma pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. Nabywane przez Spółkę towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów/usług będących przedmiotem obrotu (co świadczyłoby o bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością), ale pośrednio (poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości - poprawienie atmosfery pracy, motywacji i lojalności pracowników, rozwinięcie ducha współpracy i poczucia przynależności do zespołu oraz umiejętności działania w zespole), przyczyniają się do generowania przez Spółkę obrotu, mają więc związek z wykonywaniem przez Spółkę czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, w odniesieniu do wydatków, związanych z nabywaniem towarów i usług niezbędnych do integracji pracowników poprzez sport, należy uznać, że mają one pośredni związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i czynnościami opodatkowanymi podatkiem. Tym samym Wnioskodawcy, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z nabyciem towarów i usług wykorzystanych do zorganizowania ww. wydarzenia.

Jak już wskazano, w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu.

W związku z tym, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych ze wskazanym wydarzeniem, z wyłączeniem usług noclegowych i gastronomicznych.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca twierdzi, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dokumentujących wszystkie wymienione wydatki (w tym nabycie usług noclegowych dla pracowników), przedstawione stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do przekazywanych pracownikom artykułów spożywczych (owoców, słodyczy i ciastek) w czasie godzin pracy tj. w sytuacji gdy pracownik sam decyduje, czy i kiedy skonsumuje artykuły spożywcze (np. owoce, słodycze lub przekąski), brak jest argumentów przemawiających za odliczeniem podatku, gdyż nie wiąże się to z prowadzoną przez podatnika działalnością. Takim argumentem nie może być podana przez Wnioskodawcę okoliczność, że działanie to służy utrzymaniu efektywności pracownika.

Takie podejście byłoby niezgodne z orzecznictwem TSUE. W wyroku TSUE z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 Danfoss i AstraZeneca Trybunał zaznaczył, że „poza sporem jest, że zwykle do pracownika należy wybór rodzaju, dokładnego czasu lub miejsca spożywania posiłku. Pracodawca w tym zakresie nie interweniuje, ponieważ obowiązkiem pracownika jest jedynie powrót do miejsca pracy o odpowiedniej porze i wykonywanie swoich zwykłych zajęć. (…) Wydawanie posiłków pracownikom ma co do zasady na celu zaspokojenie potrzeb prywatnych i należy do sfery wyboru pracownika, w której pracodawca nie interweniuje. Wynika z tego, że w zwykłych okolicznościach świadczenie usług polegających na nieodpłatnym wydawaniu posiłków pracownikom zaspokaja prywatne potrzeby tych ostatnich w rozumieniu art. 6 ust. 2 szóstej dyrektywy.” (pkt 57 wyroku).

Konieczność zapewnienia przez Wnioskodawcę artykułów spożywczych swoim pracownikom nie wynika z żadnych przepisów, jak również (jak to wynika w ww. orzeczenia) nie jest niezbędne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem pracownicy są zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od poczęstunku jaki serwuje im z własnej woli pracodawca. To do pracownika należy wybór posiłku oraz ustalenie miejsca i czasu jego spożycia. Zatem wydawanie pracownikom artykułów spożywczych w czasie godzin pracy, tj. w sytuacji gdy pracownik sam decyduje czy i kiedy skonsumuje dany artykuł, ma na celu zaspokojenie ich potrzeb prywatnych, zatem nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy.

Natomiast, w kwestii przekazywanych pracownikom napojów (kawy, herbaty, mleka, wody i soków) w czasie pracy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w stosunku do tych artykułów przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich zakup, bowiem Wnioskodawca jest do tego zobligowany na podstawie § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.). Z powołanego przepisu wynika, że pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników.

Z uwagi na przytoczone uregulowania prawne oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy należy stwierdzić, że wydanie pracownikom Wnioskodawcy produktów spożywczych takich jak kawa, herbata, woda, mleko oraz soki, nie będzie przekazaniem towarów na cele osobiste pracowników. Konieczność zapewnienia napojów przez Wnioskodawcę swoim pracownikom w czasie pracy wynika bezpośrednio z przepisów powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. W związku z tym, nabywane przez Wnioskodawcę ww. produkty przeznaczone do zużycia przez pracowników Wnioskodawcy w związku z przepisami BHP, będą miały związek (pośredni) z wykonywaniem działalności opodatkowanej.

Zatem, z uwagi na to, że tylko część stanowiska w przeanalizowanej kwestii zostało uznane za prawidłowe, oceniając wskazaną sytuacje całościowo stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie zostało uznane za nieprawidłowe.

Wnioskodawca ma również wątpliwości w kwestii uznania nieodpłatnego przekazania ww. towarów i usług za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2

Z treści wniosku wynika, że spotkania integracyjne będą miały na celu polepszenie relacji pomiędzy pracownikami, a także rozwinięcie ducha współpracy i poprawę komunikacji. Wymiana doświadczeń, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków oraz przynależności do zespołu przełoży się na ich wydajność i wysoką jakość wykonywanych obowiązków służbowych, a w związku z tym przyczyni się do zwiększenia przychodów spółki.

Z uwagi na powyższe, w niniejszej sprawie nie można uznać organizacji spotkania integracyjnego za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem organizacja ww. spotkania jest związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Zatem należy stwierdzić, że organizacja spotkania integracyjnego dla własnych pracowników nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Z wniosku wynika, że usługi cateringowe są przeznaczone dla pracowników w przypadku pracy w nadgodzinach w siedzibie spółki. W związku z tym, stwierdzić należy, że wskazane usługi nie noszą znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób. Bowiem w przypadku pracowników, osoby te należą co prawda do kręgu podmiotów wymienionych w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, lecz ww. usługi, które są przeznaczone dla pracowników, nie służą celom prywatnym tych osób, gdyż ich zużycie związane jest niewątpliwie z działalnością spółki, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Z treści wniosku wynika, że integracja poprzez sport będzie miała na celu poprawienie atmosfery pracy, motywacji i lojalności pracowników, rozwinięcie ducha współpracy i poczucia przynależności do zespołu oraz umiejętności działania w zespole. W związku z tym, z założenia ma się przełożyć na wydajność pracowników i wysoką jakość wykonywanych obowiązków służbowych, a to z kolei przyczyni się do zwiększenia przychodów spółki.

W związku z tym, nie można uznać wskazanego świadczenia za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem organizacja ww. spotkania jest związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Zatem należy stwierdzić, że integracja przez sport organizowana dla pracowników Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ad. 5

Natomiast, w odniesieniu do opodatkowania wydania i zużycia pozostałych artykułów spożywczych przez pracowników i kontrahentów, należy wskazać, że zgodnie z ww. przepisami co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z uwagi na przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy stwierdzić należy, że nieodpłatne udostępnienie i zużycie artykułów spożywczych typu: kawa, herbata, woda, mleko i soki, zużyte przez pracowników Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem zakupy tych produktów związane są z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Natomiast, w niniejszej interpretacji już wskazano, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem pozostałych artykułów spożywczych (owoców, słodyczy, ciastek i przekąsek). Ponieważ Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, zużycie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. W przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin