Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-49/15/MU
z 10 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przed Sądem Rejonowym, Wydział Cywilny toczyło się postępowanie o podział majątku wspólnego i zniesienie współwłasności z wniosku T. F. z udziałem H. P. W toku postępowania jego uczestnicy zawarli w dniu 14 października 2013 r. ugodę, w wyniku której dokonali zgodnego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że przyznali w całości na rzecz H. P. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, zaś H. P. zobowiązał się do zapłaty na rzecz T. F. kwoty 60.000 zł tytułem dopłaty do jego udziału w majątku wspólnym w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie. Sąd w postanowieniu z dnia 16 października 2013 r. w pkt 1 sentencji orzeczenia umorzył postępowanie w sprawie; w pkt 2 cofnął uczestnikom zwolnienie od kosztów sądowych w części przenoszącej opłatę sądową i obciążył ich wydatkami; w pkt 3 oddalił wnioski o zwrot kosztów postępowania. T. F. zaskarżył powyższe orzeczenie w pkt 2 zażaleniem z dnia 7 listopada 2013 r., zaś uczestnik H. P. zaskarżył powyższe orzeczenie w pkt 2 i 3 zażaleniem z dnia 12 listopada 2013 r. Jeszcze w toku postępowania, to jest dnia 30 listopada 2013 r. H. P. zmarł. Jedynym spadkobiercą H. P. jest L. P. - Wnioskodawca, co potwierdza akt poświadczenia dziedziczenia, sporządzony dnia 20 stycznia 2014 r. przez notariusza. Na tej podstawie w dniu 24 stycznia 2014 r. Wnioskodawca, wstąpił do toczącego się postępowania w sprawie II Ns 1259/09 jako jedyny spadkobierca w miejsce zmarłego H. P.. Postanowieniem z dnia 31 lipca 2014 r. Sąd Okręgowy oddalił oba zażalenia, co ostatecznie zakończyło ww. postępowanie w sprawie podziału majątku wspólnego i zniesienie współwłasności. W związku z powyższym Wnioskodawca dokonał spłaty drugiego uczestnika, zgodnie z treścią ww. ugody. W tym celu Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do ww. lokalu.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, który wstąpił do postępowania o podział majątku wspólnego i zniesienie współwłasności w miejsce spadkodawcy H. P. jako jego jedyny spadkobierca, w toku którego to postępowania spadkodawca nabył na mocy ugody sądowej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, może zaliczyć dokonaną i udokumentowaną spłatę na rzecz byłego współwłaściciela spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (wynikającą z ugody sądowej) do kosztów uzyskania przychodów (pomniejszających podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych) z tytułu odpłatnego zbycia tego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), które nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa do lokalu?

Zdaniem Wnioskodawcy może on na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczyć spłatę dokonaną na rzecz byłego współuprawnionego z tytułu zbywanego obecnie spółdzielczego prawa do lokalu do kosztów uzyskania przychodów, a tym samym w myśl art. 30e ust. 2 może pomniejszyć o nią przychód z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowego spółdzielczego prawa do lokalu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wnioskodawca uważa, że zarówno nabycie przez Niego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, jak i jego zbycie nastąpiło w 2014 r., przedmiotowa czynność podlegać będzie co do zasady opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku z tego tytułu jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub użytkowania wieczystego stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wnioskodawca wskazuje, że nie budzi wątpliwości w orzecznictwie administracyjnym, iż spłata ustalona w toku procesu o podział majątku wspólnego/zniesienie współwłasności (na mocy ugody lub wyroku) stanowi koszt nabycia własności nieruchomości lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, bądź też udziału w tych prawach (por. Interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 maja 2014 r. sygn. ITPB2/415-168/14/IL oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 marca 2014 r. II FSK 1064/2012).

W myśl generalnej zasady wypływającej z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego oraz art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, spadkobierca wchodzi w taką samą sytuację prawną jaką miał spadkodawca, przejmując ogół jego praw i obowiązków, zarówno na płaszczyźnie cywilnoprawnej, jak podatkowej (sukcesja generalna). Choć ugoda została zawarta pomiędzy spadkodawcą a drugim współwłaścicielem, to przejście obowiązków w niniejszej sprawie miało miejsce jeszcze w trakcie postępowania sądowego (na skutek wniesionych zażaleń), w wyniku którego na mocy zawartej ugody H. P. (w konsekwencji Wnioskodawca, jako jedyny spadkobierca H. P.), stał się właścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Tym samym – zdaniem Wnioskodawcy - obowiązek uiszczenia spłat z tego tytułu należy uznać za powstający bezpośrednio u Niego, nie zaś odziedziczony, a tym samym stanowi on koszt nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, poniesiony bezpośrednio przez Niego w związku z nabyciem tego prawa. Zdaniem Wnioskodawcy do zaistniałego stanu faktycznego zastosowanie powinien znaleźć przepis art. 22 ust. 6c, nie zaś art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotna zatem dla podatku dochodowego jest data stwierdzająca dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przed Sądem Rejonowym, Wydział Cywilny toczyło się postępowanie o podział majątku wspólnego i zniesienie współwłasności z wniosku T. F. z udziałem H. P.. W toku postępowania jego uczestnicy zawarli w dniu 14 października 2013 r. ugodę, w wyniku której dokonali zgodnego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że przyznali w całości na rzecz H. P. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, zaś H. P. zobowiązał się do zapłaty na rzecz T. F. kwoty 60.000 zł tytułem dopłaty do jego udziału w majątku wspólnym w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie. Sąd w postanowieniu z dnia 16 października 2013 r. w pkt 1 sentencji orzeczenia umorzył postępowanie w sprawie; w pkt 2 cofnął uczestnikom zwolnienie od kosztów sądowych w części przenoszącej opłatę sądową i obciążył ich wydatkami; w pkt 3 oddalił wnioski o zwrot kosztów postępowania. Wnioskodawca T. F. zaskarżył powyższe orzeczenie w pkt 2 zażaleniem z dnia 7 listopada 2013 r., zaś uczestnik H. P. zaskarżył powyższe orzeczenie w pkt 2 i 3 zażaleniem z dnia 12 listopada 2013 r. Jeszcze w toku postępowania, to jest dnia 30 listopada 2013 r. H. P. zmarł. Jedynym spadkobiercą H. P. jest L. P. - Wnioskodawca, co potwierdza akt poświadczenia dziedziczenia, sporządzony dnia 20 stycznia 2014 r. przez notariusza. Na tej podstawie w dniu 24 stycznia 2014 r. Wnioskodawca, wstąpił do toczącego się postępowania w sprawie II Ns 1259/09 jako jedyny spadkobierca w miejsce zmarłego H. P.. Postanowieniem z dnia 31 lipca 2014 r. Sąd Okręgowy oddalił oba zażalenia, co ostatecznie zakończyło ww. postępowanie w sprawie podziału majątku wspólnego i zniesienie współwłasności. W związku z powyższym Wnioskodawca dokonał spłaty drugiego uczestnika, zgodnie z treścią ww. ugody. W tym celu Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do ww. lokalu.

Stosownie do art. 363 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 poz. 101 z późn. zm.) orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy lub inny środek zaskarżenia. W myśl art. 363 § 1 ww. Kodeksu jeżeli zaskarżono tylko część orzeczenia, staje się ono prawomocne w części pozostałej z upływem terminu do zaskarżenia, chyba że sąd drugiej instancji może z urzędu rozpoznać sprawę także w tej części.

W tym miejscu zauważyć należy, że co prawda Wnioskodawca wstąpił do postępowania sądowego w miejsce spadkodawcy H. P., ale z całą pewnością nie było to postępowanie o podział majątku wspólnego i zniesienie współwłasności, a jedynie postępowanie odwoławcze na skutek wniesionych zażaleń w części pkt 2 i 3 orzeczenia dotyczące kosztów.

W toku postępowania o podział majątku wspólnego i zniesienie współwłasności jego uczestnicy tj. T. i H. P. zawarli w dniu 14 października 2013 r. ugodę, w wyniku której dokonali zgodnego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że przyznali w całości na rzecz H. P. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, zaś H. P. zobowiązał się do zapłaty na rzecz T. F. kwoty 60.000 zł tytułem dopłaty do jego udziału w majątku wspólnym w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia. W związku z tym Sąd w postanowieniu z dnia 16 października 2013 r. w pkt 1 sentencji orzeczenia umorzył postępowanie w sprawie.

Mając na uwadze powyższe, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nastąpiło w 2014 r. Bowiem z wniosku wynika, że postanowienie o umorzeniu postępowania nie zostało zaskarżone, a więc stało się prawomocne, a to – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – oznacza, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nabył w spadku po H. P. Natomiast dniem nabycia przez Wnioskodawcę spadku jest data śmierci spadkodawcy, czyli 30 listopada 2013 r.

Wskazać więc należy, że stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6c ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W myśl art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje wprost zasady ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) formułując je w art. 22 ust. 6c oraz art. 22 ust. 6d ww. ustawy. W przypadku sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego odpłatnie koszty uzyskania przychodu ustala się zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, natomiast w przypadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego nieodpłatnie (spadek, darowizna lub inny sposób) koszty uzyskania przychodu ustala się zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy.

W przedmiotowej sprawie dla ustalenia kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku zastosowanie znajdzie – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - przepis art. 22 ust. 6d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika natomiast z cytowanego art. 22 ust. 6d ustawy, do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego nieodpłatnie, tak jak w przedstawionym stanie faktycznym, w drodze spadku, zaliczane są wyłącznie:

• udokumentowane nakłady na to spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zwiększające jego wartość,
• kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Określony w tym przepisie katalog wydatków, które w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, nabytych w sposób nieodpłatny, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu ma charakter katalogu zamkniętego, w związku z czym tylko wydatki wyraźnie w nim wskazane mogą pomniejszyć uzyskany przychód.

Wydatki związane ze spłatą zobowiązań obciążających spadkodawcę nie zostały wymienione w tym przepisie.

Powyższe oznacza więc, że w opisanej we wniosku sytuacji brak jest podstaw prawnych do ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawcę w drodze spadku.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.