Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-1217/15-2/WS
z 11 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych za odstąpienie od wniosku o zasiedzenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych za odstąpienie od wniosku o zasiedzenie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przed sądem rejonowym toczy się sprawa o zasiedzenie nieruchomości, w której Zainteresowany jest wnioskodawcą. W chwili obecnej zaistniała możliwość zawarcia ugody sądowej, która miałaby polegać na tym, że Zainteresowany odstąpi od wniosku o zasiedzenie, w zamian za co właściciel nieruchomości wpisany w księdze wieczystej zapłaci na jego rzecz określoną sumę pieniężną. Kwota ta nie będzie określona jako odszkodowanie czy zadośćuczynienie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jakiej wysokości podatek Zainteresowany będzie zobowiązany uiścić od uzyskanej, w sposób opisany powyżej, kwoty?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na brak konkretnego przepisu dotyczącego ugody sądowej, w której nie zasądzono odszkodowania ani zadośćuczynienia wydaje się, że zastosowanie mieć będzie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wątpliwości Zainteresowanego wynikają z faktu, że sprawa dotyczy zasiedzenia nieruchomości i czy w związku z tym podstawa opodatkowania nie będzie wynikać z innego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika, które nie zostały wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany odstąpi od wniosku o zasiedzenie, w zamian za co właściciel nieruchomości wpisany w księdze wieczystej zapłaci na jego rzecz określoną sumę pieniężną. Kwota ta nie będzie określona jako odszkodowanie czy zadośćuczynienie.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z punktem 9 tego artykułu źródłem przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do kwoty otrzymanej w zamian za odstąpienie od wniosku o zasiedzenie nieruchomości, nie będzie miało zastosowania żadne ze zwolnień przedmiotowych określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazał bowiem Zainteresowany w opisie zdarzenia przyszłego, kwota otrzymana przez Wnioskodawcę nie będzie określona jako odszkodowanie czy zadośćuczynienie.

W tym miejscu należy dodatkowo wyjaśnić, że odszkodowanie, podobnie jak zadośćuczynienie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającego na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jaki ponosi poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach prawem chronionych (zarówno materialnych jak i niematerialnych).

Wypłacone na rzecz Zainteresowanego świadczenie nie będzie wiązało się z jakąkolwiek szkodą wyrządzoną Wnioskodawcy. Szkodą nie może być bowiem dobrowolne, na skutek zawarcia ugody sądowej, odstąpienie od wniosku o zasiedzenie. Szkoda mogłaby polegać na pozbawieniu uprawnionego (Wnioskodawcy) prawa do zasiedzenia nieruchomości – co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

W związku z powyższym, otrzymanie przez Zainteresowanego określonej sumy pieniężnej w zamian za odstąpienie od wniosku o zasiedzenie stanowi dla niego przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zakwalifikować do innych źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 9.

Przychody z innych źródeł podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według następującej skali podatkowej:

Uzyskane przychody z innych źródeł podatnik sam musi wykazać w zeznaniu rocznym za rok, w którym zostały osiągnięte i je opodatkować.

Reasumując, otrzymana przez Zainteresowanego suma pieniężna w zamian za odstąpienie od wniosku o zasiedzenie stanowi dla niego przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zakwalifikować do innych źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 9. Przychód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość podatku z ww. tytułu, wynikać zatem będzie ze skali podatkowej określonej w powołanym przepisie art. 27 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.