Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-781/15-2/SJ
z 29 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dobrowolnego odszkodowania w związku z rozwiązaniem umowy o pracę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 34 Umowy społecznej - porozumienia w sprawie gwarancji dla pracowników …Korporacji …S.A., po zmianie nazwy - …Korporacja …S.A., którego następcą prawnym jest …S.A. z siedziba w …z oddziałami, w tym Oddział z siedzibą w…, który posiada status pracodawcy, w dniu 23 grudnia 2014 r. zostało zawarte porozumienie w sprawie wprowadzenia Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść (dalej jako: „PDO”) w … S.A. dla Oddziału z siedzibą w …w roku 2014, określające proponowane pracownikom zasady rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron z wypłatą odszkodowania. Zasady ustalania wysokości wypłaconych odszkodowań określone zostały w paragrafie 7 Regulaminu. I tak, wysokość dobrowolnego odszkodowania z PDO stanowiła równowartość kwoty będącej iloczynem średniego miesięcznego wynagrodzenia i liczby pełnych miesięcy brakujących do nabycia prawa do świadczenia emerytalnego przez uprawnionego pracownika, przy czym maksymalna liczba pełnych miesięcy nie mogła przekroczyć 14 miesięcy, a ponadto wysokość dobrowolnego odszkodowania nie mogła być wyższa niż 80 000 PLN. W ustępie 8 paragrafu 7 stwierdzono, że z kwoty z dobrowolnego odszkodowania z PDO przed jego wypłatą zostanie pobrana przez pracodawcę zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Jako pracownik … S.A. Oddział z siedzibą w … Wnioskodawczyni skorzystała z możliwości rozwiązania stosunku pracy, zgodnie z wyżej opisanymi warunkami Regulaminu Dobrowolnych Odejść w 2014 r., składając w dniu 9 stycznia 2015 r. wniosek o przystąpienie do PDO, w którym Wnioskodawczyni określiła datę rozwiązania stosunku pracy na dzień 31 października 2015 r.

…S.A. Oddział z siedzibą w …złożył w dniu 14 kwietnia 2015 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który uzupełnił pismem z dnia 3 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.). W odpowiedzi Organ upoważniony w imieniu Ministra Finansów, czyli Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB1/4511-224/15-4/MM z dnia 21 lipca 2015 r. Wskazywała ona, że płatnik (…S.A. Oddział z siedzibą w…) nie był zobowiązany do poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od wypłaconego uprawnionemu pracownikowi odszkodowania przyznanego na podstawie Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść. W uzasadnieniu napisano, że jeżeli wypłacone przez Wnioskodawcę świadczenie jest istotnie odszkodowaniem (czyli stanowi rekompensatę za doznaną szkodę ), to korzysta ono ze zwolnienia z opodatkowania na mocy znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego, wysokość i zasady wypłaty przedmiotowego odszkodowania zostały określone w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść Wnioskodawcy, a regulamin ten jest regulaminem, o którym mowa w art. 9 par. 1 Kodeksu Pracy.

Pracodawca (…S.A. Oddział z siedzibą w…) udostępnił Wnioskodawczyni, jak i wszystkim zainteresowanym otrzymaną interpretację indywidualną. W dniu 31 października 2015 r. ustał stosunek pracy Wnioskodawczyni z pracodawcą. W dniu 6 listopada 2015 r., oprócz omawianego dobrowolnego odszkodowania z Programu Dobrowolnych Odejść, Wnioskodawczyni otrzymała odprawę pieniężną, o której mowa w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.), od której …S.A. Oddział z siedzibą w …obliczył i potrącił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz w wyznaczonym terminie odprowadził ją na konto Urzędu Skarbowego.

Mimo korzystnych dla Wnioskodawczyni zapisów interpretacji indywidualnej (wydanej pracodawcy) …S.A. Oddział z siedzibą w …kierując się, jak uważa Wnioskodawczyni, najprawdopodobniej daleko idącą ostrożnością podczas wypłaty dobrowolnego odszkodowania PDO (I rata) również obliczył i potrącił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz w wyznaczonym terminie odprowadził ją na konto Urzędu Skarbowego. Pracodawca zapowiedział przyjęcie identycznego trybu postępowania w przypadku wypłaty II raty dobrowolnego odszkodowania PDO w styczniu 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dobrowolne odszkodowanie wypłacone Wnioskodawczyni przez Jej pracodawcę w ramach Programu Dobrowolnych Odejść korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czy obliczona, pobrana i odprowadzona przez pracodawcę do Urzędu Skarbowego zaliczka podatku od osób fizycznych od wypłaconego Wnioskodawczyni dobrowolnego odszkodowania przyznanego na podstawie Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść stanowi nadpłatę tego podatku i podlega zwrotowi po złożeniu przez Wnioskodawczynię zeznania podatkowego za rok, w którym nadpłata tego podatku powstała?

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Przepis art. 12 ust. 1 powołanej ustawy uznaje za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Kolejny przepis art. 21 ust. 1 wspomnianej ustawy, zawiera katalog przychodów i dochodów zwolnionych z opodatkowania. Do przedmiotowych zwolnień zalicza się wymienione w pkt 3 odszkodowania i zadośćuczynienia. Brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 3 zostało znowelizowane ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) i jest następujące: „otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 par. l ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.- Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. l, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe”.
   
   

Powyższa zmiana obowiązuje od 4 października 2014 r.

Zgodnie z art. 9 par. l ustawy Kodeks pracy, ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Pracodawca Wnioskodawczyni wprowadził w dniu 29 grudnia 2014 r. na mocy porozumienia z organizacjami związkowymi, Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść. Z ww. Programu skorzystała Wnioskodawczyni, jak i inni pracownicy otrzymując dobrowolne odszkodowanie z Programu Dobrowolnych Odejść.

Wskazać należy, że odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, dobrowolne odszkodowanie wypłacone Jej przez …Oddział z siedzibą w …w ramach Programu Dobrowolnych Odejść korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy znowelizowanego przepisu art. 21 ust. l pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość i zasady wypłaty przedmiotowego odszkodowania zostały określone w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść, a regulamin ten jest regulaminem, o którym mowa w art. 9 par. 1 Kodeksu pracy. Natomiast pracodawca Wnioskodawczyni, jako płatnik, nie był zobowiązany do poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od wypłaconego Jej odszkodowania, przyznanego na podstawie Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść. W związku z powyższym, obliczona, pobrana i odprowadzona przez Pracodawcę Wnioskodawczyni do Urzędu Skarbowego zaliczka podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconego Jej dobrowolnego odszkodowania, przyznanego na podstawie Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść stanowi nadpłatę tego podatku i podlega zwrotowi po złożeniu przez Wnioskodawczynię zeznania podatkowego za dany rok, w którym nadpłata tego podatku powstała.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powołanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Przepis ten w powołanym wyżej brzmieniu – zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328, z późn. zm.) ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu. Zgodnie z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. − Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jako pracownik … S.A. Oddział z siedzibą w… skorzystała z możliwości rozwiązania stosunku pracy, zgodnie z warunkami Regulaminu Dobrowolnych Odejść w 2014 r., składając w dniu 9 stycznia 2015 r. wniosek o przystąpienie do PDO, w którym określiła datę rozwiązania stosunku pracy na dzień 31 października 2015 r. W dniu 31 października 2015 r. ustał stosunek pracy Wnioskodawczyni z pracodawcą. W dniu 6 listopada 2015 r. oprócz dobrowolnego odszkodowania z Programu Dobrowolnych Odejść Wnioskodawczyni otrzymała odprawę pieniężną, o której mowa w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.) od której pracodawca obliczył i potrącił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz w wyznaczonym terminie odprowadził ją na konto Urzędu Skarbowego.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni otrzymała dobrowolne odszkodowanie mające charakter odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, który jest regulaminem, o którym mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy, to spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego wartość świadczenia, wypłaconego Wnioskodawczyni, korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego. Przepis ten wyraźnie bowiem wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy. W konsekwencji, od wypłaconego dobrowolnego odszkodowania mającego charakter odszkodowania został nienależnie pobrany podatek, z uwagi na fakt, że przedmiotowe świadczenie korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Odnosząc się do wskazanego przez Wnioskodawczynię rocznego rozliczenia podatkowego należy zauważyć, że następstwem nieujęcia w zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2015 r. zwolnionego od opodatkowania dochodu z tytułu ww. dobrowolnego odszkodowania, od którego pracodawca pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i jednocześnie wykazania tej zaliczki w tym zeznaniu będzie powstanie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Należy jednak wyjaśnić, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości tj. jeżeli otrzymane świadczenie nie ma charakteru odszkodowawczego, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zastrzec trzeba również, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.