2016.02.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-905/15/AL
z 10 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny działki nr 524/31 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny działki nr 524/31.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej rozważa możliwość zbycia na rzecz Gminy w drodze darowizny nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Skarbu Państwa, na podstawie obowiązujących przepisów art. 13 ust. 2, art. 23 ust. 1 pkt 7, art. 37 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 782 ze zm.) za zgodą Wojewody, o którą wystąpiono w dniu 28 sierpnia 2015 r.

Nieruchomość położona jest na terenie Gminy, obejmująca m. in działkę oznaczoną geodezyjnie numerem 524/31 o pow. 1.1338 ha, karta mapy 9, obręb xxx, zapisana na rzecz Skarbu Państwa w księdze wieczystej numer xxx prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. Przedmiotowa nieruchomość stanowi grunt niezabudowany przeznaczony pod drogę publiczną. Pierwotnie w ewidencji gruntów znajdowały się działki nr nr: 313/35, 315/35, 317/35, 319/43, 321/43, 323/44, 266/44, 325/44, 327/44, 329/54, 331/54, 333/54, 335/54, 230/31, 231/31, 232/31, 253/30, 464/29 zapisane na rzecz „J”.S.A. z siedzibą w J. w księdze wieczystej nr xxx, oraz działki nr nr 462/28, 466/30 zapisane na rzecz Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym „J”.S.A. w księdze wieczystej nr xxx.

Aktem notarialnym Rep. A nr xxx z dnia 29 października 1999 r. „J”.SA z siedzibą w J. przeniosła prawo własności ww. nieruchomości oraz prawo użytkowania wieczystego na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług stanowiących dochody budżetu Państwa w trybie art. 66 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz zgody Urzędu Skarbowego z dnia 09 czerwca 1999 r.

Działki nr nr 462/28, 466/30 powstały z działek nabytych na rzecz Skarbu Państwa „K” aktami notarialnymi od osób fizycznych w latach 1988-1989. Natomiast Wojewoda na podstawie decyzji z dnia 25 stycznia 1994 r. nr xxx stwierdził nabycie z mocy prawa z dniem 05 grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego ww. działek na rzecz „J”S.A. z siedzibą w J.

Grunt działek objęty aktem notarialnym z 1999 r., decyzją Wójta Gminy z dnia 03 lipca 2001 r. o numerze xxx, został podzielony w wyniku czego powstała m. in. działka nr 510/31.

Następnie przeprowadzono kolejny podział zatwierdzony decyzją Wójta Gminy z dnia 01 czerwca 2004 r. nr xxx, w wyniku którego z działki nr 510/31 powstała m. in. działka nr 524/31, będąca przedmiotem wniosku.

Reasumując grunt działki nr 524/31 został nabyty na rzecz Skarbu Państwa, w części w latach 1988-1989, a w części w 1999 r.

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy nr xxx z dnia 25 czerwca 2012 r., (ogłoszoną w Dz. U. Woj. xxx z dnia 12 lipca 2012 r.), oraz Uchwałą Rady Gminy Nr xxx z dnia 26 maja 2014 r. (ogłoszoną w Dz. U. Woj. xxx) działka nr 524/31 znajduje się w terenie o symbolu: B14KDL - „drogi publiczne klasy „lokalna””, oraz B29 KDD – „drogi publiczne klasy „dojazdowa””.

W ramach ww. przeznaczenia terenu dopuszcza się: sieci i urządzenia infrastruktury technicznej zgodnie z przepisami ustawy o drogach publicznych, chodniki, ścieżki rowerowe, elementy małej architektury, szpalery drzew niskopiennych w rejonach nie kolidujących z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem podziemnym.

Gmina zwróciła się do tut. organu z wnioskiem o nabycie przedmiotowej działki, którą planuje przeznaczyć na cel publiczny - budowa gminnej drogi publicznej, zgodnie z ustaleniami obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy.

Przedmiotem darowizny jest prawo własności gruntu Skarbu Państwa, którego wartość wg operatu szacunkowego wynosi xxx zł (słownie: xxx).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze zapis art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

...
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem czy za przekazanie prawa własności nieruchomości gruntowej Skarbu Państwa obejmującej działkę nr 524/31 w formie darowizny na rzecz Gminy tut. organ zobowiązany jest odprowadzić podatek VAT w wysokości 23% od wartości rynkowej przedmiotowej działki.

Zdaniem Wnioskodawcy, za dokonanie darowizny prawa własności opisanej wyżej działki gruntowej Skarbu Państwa na rzecz Gminy nie powinien być naliczony i odprowadzony obowiązujący podatek VAT w wysokości 23% w związku z art. 7 ust. 2 pkt 2, ustawy o VAT która stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

...
wszelkie inne darowizny

Aktem notarialnym Rep. A nr xxx z dnia 29 października 1999 r. „J”S.A. z siedzibą w J. przeniosła prawo własności nieruchomości oraz prawo użytkowania wieczystego na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług stanowiących dochody budżetu Państwa w trybie art. 66 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, oraz za zgodą Urzędu Skarbowego z dnia 09 czerwca 1999 r. nr xxx.

Aktem notarialnym objęte były m. in. działki nr nr 313/35, 315/35,317/35, 319/43, 321/43, 323/44, 266/44, 325/44, 327/44, 329/54, 331/54,333/54, 335/54, 230/31,231/31,232 /31,253 /30, 464/29 będące własnością „J”S.A., oraz działki nr nr 462/28,466/30 wpisane na rzecz Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym „J”S.A. W wyniku podziałów, które miały miejsce w kolejnych latach z ww. działek powstała m.in. działka nr 524/31 będąca przedmiotem wniosku. Ustalono również że działki nr nr 462/28, 466/30 zostały nabyte na rzecz Skarbu Państwa „K” aktami notarialnymi od osób fizycznych w latach 1988-1989.

Reasumując powyższe, należy stwierdzić że grunt działki nr 524/31, która powstała w wyniku kilku podziałów geodezyjnych, został nabyty na rzecz Skarbu Państwa w części, w latach 1988 -1989, a w pozostałej części w 1999 r. W okresie przejęcia na rzecz Skarbu Państwa działek nr nr 466/30, 462/28 nie obowiązywała ustawa z dnia 08 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, zatem w momencie darowizny Skarbowi Państwa nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, a zatem w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT planowana darowizna tej części gruntu ww. działki nie będzie stanowiła dostawy towarów, w związku z czym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny Uchwałą IFPS 2/07 w składzie siedmiu sędziów orzekł,

że „przeniesienie własności rzeczy na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa (art. 66 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej) nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu w świetle art. 2 ust. 3 pkt 3 b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym”. A zatem Skarb Państwa w przypadku przedmiotowej darowizny nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia z uwagi na fakt iż czynność objęta aktem notarialnym z 1999 r. nie podlegała opodatkowaniu, czyli nie występował podatek naliczony.

Reasumując powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dokonanie darowizny prawa własności przedmiotowej działki gruntowej Skarbu Państwa na rzecz Gminy nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług z uwagi na brak przesłanek kwalifikujących przedmiotową darowiznę jako dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W związku z powyższym, sprzedaż własności gruntu należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątek, który został zawarty – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie do brzmienia powyższego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny,

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ww. ustawy o VAT, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazywanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części. Powyższe oznacza, że darowiznę towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

W konsekwencji, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Księgi trzeciej Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Starosta - wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej - rozważa możliwość zbycia na rzecz Gminy w drodze darowizny nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Skarbu Państwa, na podstawie obowiązujących przepisów art. 13 ust. 2, art. 23 ust. 1 pkt 7, art. 37 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 782 ze zm.) za zgodą Wojewody , o którą wystąpiono w dniu 28 sierpnia 2015 r.

Przedmiotem darowizny ma być działka oznaczona geodezyjnie numerem 524/31 o pow. 1.1338 ha, zapisana na rzecz Skarbu Państwa w księdze wieczystej numer xxx. Przedmiotowa nieruchomość stanowi grunt niezabudowany przeznaczony pod drogę publiczną.

Działka nr 524/31 powstała w wyniku kilku podziałów geodezyjnych innych działek, nabytych na rzecz Skarbu Państwa w części w latach 1988 – 1989, a w pozostałej części w 1999 r.

W latach 1998-1989 nie obowiązywała w Polsce ustawa o podatku od towarów i usług, natomiast obowiązująca od połowy 1993 r. ustawa z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) z podstawy opodatkowania wyłączała wartość gruntu (art. 15 ust. 2a ustawy). Zatem w momencie nabycia przez Wnioskodawcę działek, z których powstała działka nr 524/31, nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia.

Tym samym planowana dostawa nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie spełnia przesłanek do uznania jej za nieodpłatne przekazanie towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, ze względu na fakt, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu ww. nieruchomości.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Katowicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin