Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-197/15/MD
z 14 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 października 2015 r. (data wpływu do Organu – 30 października 2015 r.), uzupełnionym 30 listopada 2015 r. oraz 22 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawartej ugody (porozumienia) w sprawie podziału majątku wspólnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawartej ugody (porozumienia) w sprawie podziału majątku wspólnego. Wniosek uzupełniono 30 listopada 2015 r.

Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym, w piśmie z 16 grudnia 2015 r., znak: IBPB-2-1/4515-197/15/MD wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 22 grudnia 2015 r. poprzez uiszczenie opłaty.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Decyzją Sądu Rejonowego w P., 3 maja 1985 r. zostało rozwiązane małżeństwo Wnioskodawcy z J.C. Nie został dokonany podział majątku, którego najważniejszą częścią było spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu i związany z nim wkład mieszkaniowy w spółdzielni mieszkaniowej w P. Środki na rzecz wkładu mieszkaniowego pochodziły z książeczki mieszkaniowej Wnioskodawcy. W 2001 r. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nabyła – w trybie przekształcenia – była żona Wnioskodawcy.

Z inicjatywy byłej żony Wnioskodawcy, J.H. (dawniej J.C.), 24 września 2015 r. doszło do porozumienia, w wyniku którego Wnioskodawca zrzekł się swojej części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i wkładu mieszkaniowego związanego z lokalem. Z tytułu tej ugody Wnioskodawca otrzymał 50.000,00 zł. Strony porozumienia uznały, że wartość umówionej kwoty mieści się w udziale, który przysługiwał Wnioskodawcy w majątku wspólnym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca nie podlega z tytułu zawartej ugody obowiązkowi podatkowemu w podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy nie musi on zapłacić podatku od spadków i darowizn pomimo otrzymanej kwoty, ponieważ zawarta ugoda nie ma charakteru umowy darowizny, nie występuje w niej ani darczyńca, ani obdarowany, nie ma także wskazanego celu darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od spadków i darowizn dotycząca skutków podatkowych zawartej ugody (porozumienia) w sprawie podziału majątku wspólnego.

W przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek zostanie rozpatrzony przez właściwego w tym zakresie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 83, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ww. ustawy).

Art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zawiera zamknięty katalog nabycia rzeczy i praw majątkowych, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2015 r., poz. 583, ze zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawową charakteryzują dwie podstawowe cechy: jest to wspólność dorobku i wspólność o charakterze łącznym. Z powyższego przepisu wynika również, że wspólność majątkowa małżeńska oparta jest na małżeństwie, jako stosunku prawnym osobistym. Powyższe oznacza, że ustanie małżeństwa, w wyniku np. orzeczenia sądu rozwiązującego małżeństwo, powoduje ustanie z mocy prawa tej wspólności. Wspólność majątkowa małżeńska ustaje ponadto w przypadku zawarcia przez małżonków umowy ją znoszącej i wprowadzającej rozdzielność majątkową, orzeczenia sądu ustanawiającego w miejsce wspólności majątkowej pełną rozdzielność na żądanie jednego z małżonków, orzeczenia separacji małżonków, ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków oraz w przypadku ogłoszenia upadłości jednego z nich.

Ponadto wskazać należy, że podział majątku wspólnego małżonków jest instytucją typową dla prawa rodzinnego i opiekuńczego. Należy podkreślić, że podział majątku wspólnego małżonków, wskazuje cechy odrębne od zniesienia współwłasności, unormowanego w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) i w związku z tym nie może być traktowany jako zniesienie współwłasności wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Podział majątku wspólnego nie ma również charakteru darowizny, o której mowa w pkt 2 art. 1 ust. 1 ww. ustawy.

Jak wynika ze stanu faktycznego, decyzją Sądu Rejonowego w P., 3 maja 1985 r. zostało rozwiązane małżeństwo Wnioskodawcy z J.C. Nie został dokonany podział majątku, którego najważniejszą częścią było spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu i związany z nim wkład mieszkaniowy w spółdzielni mieszkaniowej. Środki na rzecz wkładu mieszkaniowego pochodziły z książeczki mieszkaniowej Wnioskodawcy. Z inicjatywy byłej żony Wnioskodawcy, 24 września 2015 r. doszło do porozumienia, w wyniku którego Wnioskodawca zrzekł się swojej części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i wkładu mieszkaniowego związanego z lokalem. Z tytułu tej ugody Wnioskodawca otrzymał 50.000,00 zł.

Reasumując należy stwierdzić, iż skoro w art. 1 ust. 1 ww. ustawy jako podlegające podatkowi od spadków i darowizn nie zostało wymienione nabycie na skutek podziału majątku wspólnego – a taki charakter dokonanej czynności wskazał Wnioskodawca – należy uznać, że nie podlega ono podatkowi od spadków i darowizn. Tak samo temu podatkowi nie podlegają spłaty otrzymane tytułem podziału majątku dorobkowego małżonków.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu stanu faktycznego sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.