Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-1187/15/AK
z 25 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 24 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania klientowi kwot należności wynikających z realizacji umowy pozyskania i zbycia na TGE świadectw efektywności energetycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania klientowi kwot należności wynikających z realizacji umowy pozyskania i zbycia na TGE świadectw efektywności energetycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej zajmuje się Pan m.in. wykonywaniem audytów energetycznych. Niektóre z wykonywanych audytów związane były z realizacją przedsięwzięć mających na celu poprawienie efektywności energetycznej u klientów. W związku z tymi działaniami klienci uzyskiwali możliwość do wystąpienia do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wydanie dla dokonanych przez nich inwestycji Świadectwa Efektywności Energetycznej (białego certyfikatu).

W związku z powyższym zawarł Pan ze swoimi klientami umowę, która zobowiązywała Pana do wystąpienia do Prezesa URE z wnioskiem o wydanie dla zrealizowanych przez klientów inwestycji świadectw efektywności energetycznej. W ramach umowy został Pan upoważniony do wzięcia udziału w przetargu, a w przypadku otrzymania białych certyfikatów, do ich odsprzedaży na Towarowej Giełdzie Energii. Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej, do przetargu zgłasza się przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej. W przetargu może uczestniczyć podmiot, który przedłoży Prezesowi URE prawidłową deklarację przetargową. Ustawa przewiduje, że może to być podmiot inny niż realizujący przedsięwzięcie ale musi on dysponować stosownym upoważnieniem. W efekcie przetargu uzyskał Pan białe certyfikaty dla zadeklarowanych przez Pana inwestycji zrealizowanych przez klientów. Świadectwa efektywności energetycznej zostały wydane na Pana i tak też zarejestrowane na koncie ewidencyjnym. Prawa majątkowe wynikające ze świadectw efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych i są zbywalne. Świadectwa zostały przez Pana zbyte na Towarowej Giełdzie Energii. Transakcje te zostały udokumentowane fakturami VAT, w których wykazany został należny podatek VAT, który dalej został wykazany w złożonej przez Pana deklaracji VAT-7.

Z tytułu zrealizowanej przez Pana usługi uzyskania i zbycia praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej wystawił Pan swoim klientom faktury. Rozliczenie z klientami z tytułu uzyskanych białych certyfikatów i kwot uzyskanych z ich zbycia dokonał Pan w oparciu o noty obciążeniowe, w których wartości należne klientom wyliczone były na podstawie ilości uzyskanych świadectw oraz wartości za jaką zlecono Panu ich sprzedaż. Przekazanie tych kwot odbyło się bez obciążania ich podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy rozliczenie kwot należnych dla klientów z tytułu zbycia na Towarowej Giełdzie Energii zostało przez Pana zrealizowane w sposób prawidłowy?
• Czy czynność przekazania kwot należnych uzyskanych przez Pana na rzecz klientów na podstawie upoważnienia stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT czy nie?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie kwot należności wynikających z realizacji umowy pozyskania i zbycia na Towarowej Giełdzie Energii świadectw efektywności energetycznej jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie stanowi ono bowiem ani dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT. W momencie upoważniania Pana przez klientów do wystąpienia do Prezesa URE o wydanie świadectw efektywności energetycznej nie było możliwe stwierdzenie, że świadectwa takie zostaną wydane. Aby uzyskać świadectwo efektywności energetycznej należy wziąć udział w przetargu organizowanym przez Prezesa URE. Prawo do wzięcia udziału w przetargu ma m.in. podmiot realizujący inwestycję zwiększającą energooszczędność lub upoważniony przez niego podmiot, zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt 1 ustawy o efektywności energetycznej. W myśl art. 25 przywołanej ustawy, prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym i są zbywalne. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie ewidencyjnym w rejestrze świadectw efektywności energetycznej, na podstawie informacji Prezesa URE o świadectwie efektywności energetycznej wydanym dla zrealizowanego przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta. W związku z tym prawo majątkowe zostało przekazane na Pana rzecz na mocy decyzji Prezesa URE.

Jako że prawa majątkowe wynikające ze świadectw efektywności energetycznej są towarem i podlegają obrotowi na Towarowej Giełdzie Energii, to transakcja ich zbycia została przez Pana udokumentowana fakturą wraz z wykazanym na niej należnym podatkiem VAT. Podatek ów dalej wykazał Pan w deklaracji VAT-7. Działając na podstawie umowy i zawartego w niej upoważnienia pozyskał a następnie zbył Pan na swój rachunek, ale w interesie klientów, świadectwa efektywności energetycznej. Przekazanie uzyskanych z tego tytułu wartości pieniężnych nie jest związane z żadnym świadczeniem lub dostawą zrealizowaną przez klientów na Pana rzecz a zatem nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powołanych regulacji wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). W przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, winien istnieć bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia, odnoszący wymierną korzyść.

Dana czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można stwierdzić, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Wyżej wymieniony przepis obejmuje sytuacje, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że czynność przekazania klientowi kwot należności wynikających z realizacji umowy pozyskania i zbycia na TGE świadectw efektywności energetycznej nie stanowi ani dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie może być udokumentowana fakturą. Czynność ta, jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, winna być udokumentowana innym dokumentem niż faktura zarezerwowana dla dokumentowania czynności z zakres ustawy o podatku od towarów i usług, np. notą obciążeniową.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy w związku z opisanym stanem faktycznym po stronie klientów nie występuje żadne świadczenie realizowane na Pana rzecz, a klienci chcąc uzyskać interpretację indywidualną, mogą wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.