INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011r. (data wpływu 29 września 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 grudnia 2011r. (data wpływu 30 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w ramach współwłasności w częściach wspólnych budynku z udziałem w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej należy zastosować stawkę podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w ramach współwłasności w częściach wspólnych budynku z udziałem w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej należy zastosować stawkę podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 grudnia 2011r. (data wpływu 30 grudnia 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 grudnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę znajduje się budowa domów mieszkalnych wielorodzinnych. Obecnie Wnioskodawca zmierza do realizacji nowej inwestycji budowlanej w postaci budowy Centrum Apartamentowo - Rekreacyjnego. Kompleks ma powstać w miejscu dotychczasowego ośrodka wczasowego (przebudowa i rozbudowa ośrodka, która będzie wiązała się ze zmianą dotychczasowej funkcji hotelowej na mieszkalną).

W części podziemnej centrum znajdować się będą wydzielone miejsca parkingowe. Część podziemna, w której znajdować będą się miejsca postojowe, stanowić będzie część wspólną a wydzielone miejsca postojowe nie będą stanowiły wyodrębnionych lokali (nie będzie dla nich ustanowiona osoba Księga wieczysta).

Przedmiotem sprzedaży będzie prawo własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem współwłasności gruntu na którym posadowiony będzie budynek oraz części wspólnych budynku. W ramach prawa do części wspólnych kupującemu będzie przysługiwało prawo do miejsca parkingowego, oznaczonego odpowiednim numerem, na parkingu podziemnym. Kupujący zobowiązuje się do korzystania z swojego prawa z poszanowaniem praw pozostałych współwłaścicieli. Na cenę sprzedaży będą składały się cena lokalu mieszkalnego (wraz z prawem do miejsca postojowego) oraz cena udziału w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej. Miejsca parkingowe nie będą nigdy osobnym przedmiotem sprzedaży zawsze ich sprzedaż będzie występowała równocześnie z sprzedażą lokali mieszkalnych.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 29 grudnia 2011r. wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od 20 czerwca 2007r. i składa deklarację VAT-7K.

Wnioskodawca wszedł w posiadanie ośrodka wczasowego w dniu 10 sierpnia 2008r. na podstawie aktu notarialnego i faktury VAT - dokonał zakupu działek oraz działki zabudowanej budynkami w stanie surowym zamkniętym, to jest budynkiem ośrodka wypoczynkowego, budynkiem kompleksu i hydroforownią.

Z tytułu nabycia przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego.

Symbol PKOB przed rozpoczęciem inwestycji – 1211, symbol PKOB po przeprowadzeniu inwestycji - 1122. Dnia 22 września 2008r. zostało wydane pozwolenie na budowę - Centrum apartamentowo rekreacyjne obejmujące budynki mieszkalne apartamentowe z garażem podziemnym, budynek administracyjny, parking podziemny z infrastrukturą techniczną, zjazd publiczny z drogi powiatowej oraz w dniu 15 kwietnia 2010r. został zatwierdzony projekt budowlany i udzielone pozwolenie na budowę centrum apartamentowo-rekreacyjne obejmujące przebudowę i rozbudowę budynku ośrodka wczasowego na mieszkalny apartamentowy - kategoria obiektu XII /budynek mieszkalny wielorodzinny/.

Lokale zaliczane są do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zasiedlenia nigdy nie było - sprzedaż nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia.

Wnioskodawca poniesie wydatki większe niż 30 % wartości początkowej lokalu.

Lokale nie zostały ulepszone - trwa przebudowa/wyburzenie i przebudowa.

Lokale nigdy nie były przedmiotem najmu - rozpatrywana jest sprzedaż.

Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego z tytułu przebudowy.

Sprzedaż nastąpi jednym aktem notarialnym z lokalem mieszkalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w ramach współwłasności w częściach wspólnych budynku z udziałem w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej należy zastosować stawkę podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży lokalu mieszkalnego z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego w ramach udziału w częściach wspólnych budynku i z udziałem w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej należy zastosować stawkę o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 u.p.t.u. stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (7%), stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z kolei z art. 41 ust. 12a i 12b tej ustawy wynika, że do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, zalicza się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączaniem lokali użytkowych, czyli uwzględniając definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego zawartą w art. 2 ust. 12 ustawy - budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB 12 lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m², a także budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m². Jak wynika z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2002r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z zm.) budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynek którego dotyczy interpretacja jest budynkiem mieszkalnym toteż powinien zostać zakwalifikowany do obiektów budownictwa mieszkaniowego o którym mowa w ustawie. Należy zwrócić uwagę, że przedmiotem opodatkowania w niniejszym przypadku jest odpłatna dostawa towarów. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części jak również wszelkie postacie energii. Z analizy tego przepisów wynika, że towar musi nadawać się do „bycia” przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu. Czyli muszą być przedmiotem obrotu. Jak wynika z opisu stanu faktycznego nie jest możliwe aby miejsce postojowe stało się osobnym przedmiotem sprzedaży, ponieważ stanowi część lokalu mieszkalnego. Zgodnie z ustawą o własności lokali (z racji tego że ustawa o VAT nie posiada własnej definicji tego pojęcia) wynika, że tylko samodzielny lokal mieszkalny może stanowić odrębną nieruchomość. Zatem mogą być przedmiotem dostawy. Pod pojęciem samodzielnego lokalu mieszkalnego ustawodawca nakazuje rozumieć wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Stosownie do treści art. 2 ust. 4 u.w.l. do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”. Wnioskodawca zamierza zbyć lokal mieszkalny właśnie z pomieszczeniem przynależnym tj. miejscem postojowym (który nie może stanowić odrębnego lokalu - nie są izbą i nie jest wyodrębniony). Nadto Wnioskodawca zwraca uwagę na treść art. 47 oraz art. 50 kc, z których wynika, że za części składowe nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością oraz to, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Wobec tego sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych, znajdujących się w tym samym budynku, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego. „Nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek nie tylko jako jeden przedmiot sprzedaży, ale i nie dopuszczają możliwości odrębnego obrotu prawem do miejsca postojowego jako udziałem w częściach wspólnych budynku nierozerwalnie związanym z prawem własności lokalu mieszkalnego” (wyrok NSA I FSK 1051/10 z dn. 21 czerwca 2011r.).

Jak szeroko podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych w obecnych czasach sprzedaż lokali wraz z miejscem postojowym stanowi standard. Z uwagi na fakt, że niemalże każdy posiada samochód koniecznym jest zapewnienie mieszkańcom również miejsca gdzie będzie można go bez obawy pozostawić. Miejsce postojowe będzie więc integralnie związane z funkcją mieszkalną lokalu.

Na zakończenie należy dodać, że stanowisko wnioskodawcy prezentowane we wniosku było już wielokrotnie przedmiotem analizy sądów administracyjnych np. wyrok NSA z 21 czerwca 2011r. I FSK 1051/10; wyrok WSA w Gliwicach III SA/GL 433/11 z dn. 4 lipca 2011r., wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2010r., I FSK 1931/09, z 24 września 2010r. I FSK 1519/09.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi natomiast art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa budynku, budowli lub ich części podlega opodatkowaniu, gdy następuje w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo w okresie krótszym niż 2 lata od jego pierwszego zasiedlenia.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak stanowi art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 tej ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), za części składowe nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z powyższego wynika więc, iż miejsce postojowe znajdujące się w podziemnej części budynku mieszkalnego lub na zewnątrz przed budynkiem jest częścią nieruchomości wspólnej. Nie ma możliwości nabycia prawa do korzystania z miejsca postojowego w oderwaniu do nabycia samego lokalu mieszkalnego, jako że miejsca postojowe nie są w opisanym przypadku samodzielnymi lokalami użytkowymi, nie stanowią wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie jednego budynku. Nie można również nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnych budynku mieszkalnego.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlega jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zmierza do realizacji nowej inwestycji budowlanej w postaci budowy Centrum Apartamentowo - Rekreacyjnego. Kompleks ma powstać w miejscu dotychczasowego ośrodka wczasowego (przebudowa i rozbudowa ośrodka, która będzie wiązała się ze zmianą dotychczasowej funkcji hotelowej na mieszkalną).

W części podziemnej centrum znajdować się będą wydzielone miejsca parkingowe. Część podziemna, w której znajdować będą się miejsca postojowe, stanowić będzie część wspólną a wydzielone miejsca postojowe nie będą stanowiły wyodrębnionych lokali (nie będzie dla nich ustanowiona osoba Księga wieczysta).

Przedmiotem sprzedaży będzie prawo własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem współwłasności gruntu na którym posadowiony będzie budynek oraz części wspólnych budynku. W ramach prawa do części wspólnych kupującemu będzie przysługiwało prawo do miejsca parkingowego, oznaczonego odpowiednim numerem, na parkingu podziemnym. Kupujący zobowiązuje się do korzystania z swojego prawa z poszanowaniem praw pozostałych współwłaścicieli. Na cenę sprzedaży będą składały się cena lokalu mieszkalnego (wraz z prawem do miejsca postojowego) oraz cena udziału w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej. Miejsca parkingowe nie będą nigdy osobnym przedmiotem sprzedaży, zawsze ich sprzedaż będzie występowała równocześnie z sprzedażą lokali mieszkalnych.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że Wnioskodawca wszedł w posiadanie ośrodka wczasowego w dniu 10 sierpnia 2008r. na podstawie aktu notarialnego i faktury VAT - dokonał zakupu działek oraz działki zabudowanej budynkami w stanie surowym zamkniętym, to jest budynkiem ośrodka wypoczynkowego, budynkiem kompleksu i hydroforownią.

Z tytułu nabycia przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego.

Symbol PKOB przed rozpoczęciem inwestycji – 1211, symbol PKOB po przeprowadzeniu inwestycji - 1122. Dnia 22 września 2008r. zostało wydane pozwolenie na budowę - Centrum apartamentowo rekreacyjne obejmujące budynki mieszkalne apartamentowe z garażem podziemnym, budynek administracyjny, parking podziemny z infrastrukturą techniczną, zjazd publiczny z drogi powiatowej oraz w dniu 15 kwietnia 2010r. został zatwierdzony projekt budowlany i udzielone pozwolenie na budowę centrum apartamentowi-rekreacyjne obejmujące przebudowę i rozbudowę budynku ośrodka wczasowego na mieszkalny apartamentowy - kategoria obiektu XII /budynek mieszkalny wielorodzinny/.

Lokale zaliczane są do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zasiedlenia nigdy nie było - sprzedaż nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia.

W odpowiedzi na pytanie tut. organu sformułowane w wezwaniu, czy Wnioskodawca ponosił/poniesie wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przedmiotowych lokali mieszkalnych w stosunku do których miał/będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił/poniesie takie wydatki, to czy były/będą one niższe niż 30% wartości początkowej lokalu Wnioskodawca wskazał, że poniesie wydatki większe niż 30% wartości początkowej lokalu.

Z kolei odpowiadając na pytanie tut. organu, czy jeżeli ww. lokale zostały ulepszone, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, to jak długo w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych (czy były/będą wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat), Wnioskodawca wyjaśnił, że lokale nie zostały ulepszone - trwa przebudowa/wyburzenie i przebudowa.

Lokale nigdy nie były przedmiotem najmu - rozpatrywana jest sprzedaż.

Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego z tytułu przebudowy.

Sprzedaż nastąpi jednym aktem notarialnym z lokalem mieszkalnym.

Odnosząc się do zatem do dostawy prawa własności lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynku sklasyfikowanym pod symbolem PKOB 1122 (Budynki o trzech i więcej mieszkaniach) należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W treści wniosku Wnioskodawca wskazał bowiem, że sprzedaż poszczególnych lokali mieszkalnych nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia. Tym samym w tej konkretnej sytuacji zachodzi przesłanka wymieniona w lit. a) tego przepisu, wyłączająca możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie dostawa prawa własności lokalu mieszkalnego nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości jak i przy jej przebudowie i rozbudowie (na którą wydatki przekroczą 30% wartości początkowej) Wnioskodawcy przysługiwało i będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Powyższe wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że dostawa prawa własności przedmiotowych lokali mieszkalnych będzie opodatkowana preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8% na warunkach określonych w cyt. wyżej przepisach art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a w powiązaniu z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Jak wynika z treści wniosku, przedmiotem sprzedaży będzie prawo własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem współwłasności gruntu na którym posadowiony będzie budynek oraz części wspólnych budynku, zaś w ramach prawa do części wspólnych kupującemu będzie przysługiwało prawo do miejsca parkingowego, oznaczonego odpowiednim numerem, na parkingu podziemnym. Miejsca parkingowe nie będą nigdy osobnym przedmiotem sprzedaży, zawsze ich sprzedaż będzie występowała równocześnie z sprzedażą lokali mieszkalnych. Sprzedaż nastąpi jednym aktem notarialnym z lokalem mieszkalnym.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przedstawiony powyżej stan prawny stwierdzić należy, że dokonywana wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego, sprzedaż prawa do miejsca parkingowego (postojowego) oznaczonego konkretnym numerem na parkingu podziemnym, jeżeli nie zostało wyodrębnione jako samodzielny lokal użytkowy i nie może być przedmiotem odrębnej dostawy, a także jest integralnie związane z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego, ma charakter jednej transakcji i podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego.

Wskazać również należy, że zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Odnosząc zatem powołane regulacje prawne do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że zamierzona przez Wnioskodawcę sprzedaż lokalu mieszkalnego z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w ramach współwłasności w częściach wspólnych budynku z udziałem w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej, podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a w powiązaniu z art. 41 ust. 12 oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że „do sprzedaży lokalu mieszkalnego z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego w ramach udziału w częściach wspólnych budynku i z udziałem w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej należy zastosować stawkę o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług” należało uznać za prawidłowe z tym jednak zastrzeżeniem, że zgodnie z cyt. art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%, nie zaś 7% jak wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.