Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-17/16/PM
z 29 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2015 r. (data wpływu do Organu – 28 grudnia 2015 r.), uzupełnionym 16 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania na cele prywatne wspólnika spółki partnerskiej części nieruchomości należącej do majątku spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania na cele prywatne wspólnika spółki partnerskiej części nieruchomości należącej do majątku spółki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 29 stycznia 2016 r. znak: IBPB-2-1/4515-17/16/PM wezwano Wnioskodawczynię o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 16 lutego 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest jednym ze wspólników Spółki partnerskiej powstałej z przekształcenia Spółki cywilnej na podstawie uchwały z 10 października 2012 r. sporządzonej w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z treścią § 4 umowy Spółki partnerskiej z 10 października 2012 r., przedmiotem jej działalności jest praktyka lekarska specjalistyczna. W § 5 wskazanej umowy postanowiono, że w wyniku przekształcenia majątek wspólny wspólników Spółki cywilnej o łącznej wartości 2.406.860,98 zł, stał się majątkiem spółki przekształconej, tj. Spółki partnerskiej. Zgodnie z załącznikiem do umowy Spółki partnerskiej, majątkiem Spółki partnerskiej stał się lokal niemieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, oznaczony numerem 5, położony w budynku oznaczonym numerem 2 w mieście O., o łącznej powierzchni 108,20 m², dla którego Sąd Rejonowy w O. prowadzi księgę wieczystą, z własnością którego związane są udziały wynoszące po sto sześćdziesiąt pięć/tysięcznych (165/1000) części we wszelkich częściach wspólnych budynku oraz w prawie własności gruntu, dla których Sąd Rejonowy w O. prowadzi księgę wieczystą o wartości 1.304.346,34 zł. Na podstawie rzeczonej uchwały, Spółka partnerska została wpisana do księgi wieczystej jako właściciel wyżej opisanej nieruchomości.

Stosownie do treści § 9 umowy Spółki partnerskiej udziały partnerów w zyskach i stratach Spółki są równe.

Obecnie partnerzy zamierzają na mocy uchwały wycofać ze spółki i przenieść na swoją rzecz prawo własności lokalu niemieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego nr 5, położonego w budynku oznaczonym nr 2, z własnością którego związane są udziały we wszelkich częściach wspólnych budynku oraz w prawie własności gruntu oznaczonych księgą wieczystą. W efekcie staną się współwłaścicielami wyżej wymienionej nieruchomości, przy czym ich udziały we współwłasności będą odpowiadać udziałom w zyskach i stratach Spółki, tj. będą wynosić po połowie. Uchwała partnerów zostanie podjęta w formie aktu notarialnego, z uwagi na przedmiot czynności i konieczność dokonania zmian wpisów w księdze wieczystej, przy czym partnerzy rozważają dwa warianty, tj. wycofanie nieruchomości nie będzie skutkowało obniżeniem wkładów kapitałowych albo będzie wiązało się z obniżeniem wkładów kapitałowych. W obu przypadkach podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwała partnerów o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne partnerów, a jedynie w jej wykonaniu zostanie sporządzona umowa nieodpłatnego przeniesienia prawa własności (tj. bez wynagrodzenia). Umowa ta nie przyjmie formy umowy darowizny.

Treść przyszłej uchwały o wycofaniu nieruchomości lokalowej położonej w mieście O. i nieodpłatnym przeniesieniu prawa własności na partnerów Spółki, bez obniżenia wkładów kapitałowych będzie przedstawiała się następująco:

§ 1. Partnerzy postanawiają przenieść nieodpłatnie, na swoje własne potrzeby, prawo własności nieruchomości lokalu niemieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, oznaczonego księgą wieczystą, z własnością którego związane są udziały we wszelkich częściach wspólnych budynku oraz w prawie własności gruntu, oznaczonych księgą wieczystą,którego właścicielem jest Spółka partnerska przy zachowaniu proporcji udziałów we współwłasności nieruchomości odpowiadającej proporcjom udziałów w zyskach i stratach Spółki przysługujących poszczególnym partnerom, tj. po połowie.

§ 2. Partnerzy oświadczają, że nieodpłatne przeniesienie własności nieruchomości Spółki na potrzeby własne partnerów Spółki nastąpi w drodze zawarcia umowy nienazwanej innej, niż umowa darowizny. Jest to uzasadnione faktem, iż na skutek jej zawarcia żaden z partnerów nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych partnerów, a wszyscy partnerzy utrzymają swój stan posiadania.

W wyniku podjętej jednomyślnie uchwały (bez obniżenia wkładów kapitałowych) i w celu jej wykonania, zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia prawa własności wyżej opisanej nieruchomości Spółki na rzecz partnerów Spółki.

Nie przyjmie ona formy umowy darowizny i będzie zawierać m.in. poniższą treść:

§ 1.((...)) 2.W związku z podjęciem przez partnerów Przekazującego (tj. Spółki partnerskiej) uchwały, Przekazujący oświadcza, że przenosi nieodpłatnie na Nabywców (tj. aktualnych partnerów Spółki partnerskiej) prawo własności nieruchomości opisanej w § 1 ust. 1 niniejszej umowy, a Nabywcy oświadczają, że niniejszą nieruchomość przyjmują.

3.Strony oświadczają, że przeniesienie prawa własności nieruchomości, o której mowa w § 1 ust. 1 niniejszej umowy, następuje przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości, odpowiednich do udziałów przysługujących poszczególnym partnerom Przekazującego w zyskach i stratach w Spółce w taki sposób, że Przekazujący przenosi własność opisanej w § 1 ust. 1 niniejszej umowy:

• w udziale wynoszącym 1/2 części nabywającemu E. Sz.-W. (Wnioskodawczyni),
• w udziale wynoszącym 1/2 części nabywającemu T. H.

§ 2. 1. Strony oświadczają, że:

1. przeniesienie na Nabywców prawa własności nieruchomości, o której mowa w § 1 ust. 1 niniejszej umowy, następuje na potrzeby własne (prywatne) nabywców,
2. Przekazujący nie uzyskuje żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia nieruchomości opisanej w 1 ust. 1 niniejszej umowy.

2.Jednocześnie Strony oświadczają, że zawierając niniejszą umowę nienazwaną, ich wolą nie jest zawarcie umowy darowizny o treści i skutkach określonych w niniejszej Umowie, co jest uzasadnione tym, iż na skutek jej zawarcia żaden z partnerów Przekazującego nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych partnerów Przekazującego, a wszyscy partnerzy Przekazującego utrzymają swój stan posiadania.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie nieruchomości, stanowiącej majątek Spółki partnerskiej, na cele własne (prywatne) partnera tej spółki (Wnioskodawczyni), w części odpowiadającej przysługującemu temu partnerowi udziałowi we współwłasności nieruchomości (tj. 1/2 części), podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)?

Zdaniem Wnioskodawczyni nieodpłatne (wycofanie) nieruchomości z majątku spółki partnerskiej i przekazanie jej na potrzeby własne partnerów na podstawie jednomyślnej uchwały oraz umowy nieodpłatnego przekazania – w efekcie czego Wnioskodawczyni stanie się właścicielem 1/2 części nieruchomości – nie będzie opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni wskazała, iż zgodnie z treścią art. 1 ust 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez osoby fizyczne rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego,
2. darowizny, polecenia darczyńcy,
3. zasiedzenia,
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności,
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu,
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn ma charakter zamknięty, co oznacza że opodatkowaniu tym podatkiem podlega tylko i wyłącznie nabycie rzeczy lub praw majątkowych, które w sposób wyraźny zostało wskazane w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Z przedstawionego przepisu wynika, że podatkiem tym będzie obłożone, m.in. dokonanie darowizny. Z kolei obowiązek podatkowy z tytułu podatku od spadków i darowizn, zgodnie z treścią art. 5 wyżej wymienionej ustawy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Z racji, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia darowizny, zasadnym wydaje się odwołanie się do przepisów ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z brzmieniem art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna ma na celu przysporzenie majątkowe bez ekwiwalentu (nieodpłatnie) i polega najczęściej na przesunięciu dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Do zawarcia umowy darowizny konieczne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. W ocenie Wnioskodawczyni z przedstawionego zdarzenia przyszłego, nie wynika by miała być zawarta umowa darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 3531 Kodeksu cywilnego strony zawierające umowę mogą ułożyć w sposób dobrowolny łączący je stosunek prawny, pod warunkiem jednak by jego treść lub cel nie sprzeciwiały się m.in. ustawie, czy też zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, że w ramach swobody kształtowania stosunku zobowiązaniowego strony mogą zawrzeć umowę nienazwaną.

W niniejszej sprawie wolą partnerów Spółki, jako jej partnerów a także jako osób prywatnych, nie będzie zawarcie umowy darowizny. Planowane jest podjęcie uchwały, a następnie zawarcie umowy nieodpłatnego przekazania na potrzeby własne partnerów, przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w Spółce, co nie będzie wyczerpywało znamion umowy darowizny. Ponadto, podkreślenia wymaga fakt, że planowana umowa zostanie zawarta i sporządzona w formie aktu notarialnego w następstwie uchwały o przekazaniu nieruchomości na potrzeby własne.

Reasumując, nabycie przez Wnioskodawczynię – na podstawie uchwały Spółki o nieodpłatnym przekazaniu nieruchomości – udziału 1/2 części w nieruchomości nie spowoduje powstanie po jej stronie obowiązku podatku z tytułu podatku od spadków i darowizn.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni przywołała stanowiska zaprezentowane przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawczyni, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych rozstrzygnięcia dokona, zgodnie z właściwością – Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest jednym ze wspólników Spółki partnerskiej powstałej z przekształcenia Spółki cywilnej na podstawie uchwały sporządzonej w formie aktu notarialnego. We wskazanej umowie postanowiono, że w wyniku przekształcenia majątek wspólny wspólników Spółki cywilnej staje się majątkiem spółki przekształconej, tj. Spółki partnerskiej. Majątkiem Spółki partnerskiej stał się lokal niemieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. Na podstawie rzeczonej uchwały, Spółka partnerska została wpisana do księgi wieczystej jako właściciel wyżej opisanej nieruchomości. Stosownie do treści § 9 umowy Spółki partnerskiej udziały partnerów w zyskach i stratach Spółki są równe.

Obecnie partnerzy zamierzają na mocy uchwały wycofać ze spółki i przenieść na swoją rzecz prawo własności lokalu niemieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. W efekcie staną się współwłaścicielami wyżej wymienionej nieruchomości, przy czym ich udziały we współwłasności będą odpowiadać udziałom w zyskach i stratach Spółki, tj. będą wynosić po połowie.

W wyniku podjętej jednomyślnie uchwały i w celu jej wykonania, zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia prawa własności wyżej opisanej nieruchomości Spółki na rzecz partnerów Spółki. Nie przyjmie ona formy umowy darowizny.

Z treści opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w analizowanym przypadku nie nastąpi zawarcie umowy darowizny. Wnioskodawczyni wskazała bowiem, że podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników spółki partnerskiej o przekazaniu nieruchomości spółki na potrzeby własne wspólników, a w jej wykonaniu zostanie zawarta umowa nieodpłatnego przekazania na rzecz każdego ze wspólników własności ww. nieruchomości. Umowa powyższa będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników o przekazaniu nieruchomości.

Skoro więc istotnie – jak wskazała Wnioskodawczyni – czynność nieodpłatnego przekazania przez spółkę nieruchomości wspólnikom na ich cele osobiste będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników o przekazaniu nieruchomości i nie przyjmie formy umowy darowizny, to wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn, gdyż z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, iż przedmiotowa czynność przyjęła którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 tej ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności opisanej we wniosku.

Tym samym wycofanie nieruchomości z majątku spółki i nieodpłatne przekazanie przez spółkę udziału w nieruchomości na cele osobiste Wnioskodawczyni nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadku i darowizn. Zatem nie spowoduje dla Wnioskodawczyni powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.