Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-847/15-4/SJ
z 26 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą, przedstawione we wniosku z 17 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.) uzupełnionym pismem z 12 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości dokumentowania sprzedaży towaru wraz z kosztami dostawy przesyłki oraz opłatą A – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości dokumentowania sprzedaży towaru wraz z kosztami dostawy przesyłki oraz opłatą A. Wniosek uzupełniono 15 lutego 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi internetową księgarnię wysyłkową. W sklepie internetowym klienci składają zamówienie na książki, nagrane płyty CD i DVD, gry komputerowe, książki elektroniczne (e-booki). Towary są wysyłane za pośrednictwem firm kurierskich i poczty, które na swoje usługi stosują podstawową stawkę VAT. Kosztami wysyłki towaru obciążany jest klient i już na etapie składania zamówienia wie jaki będzie to koszt. Sprzedaż książek oznaczonych symbolem ISBN korzysta ze stawki obniżonej zgodnie z art. 41 ust. 2a Ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (dalej „Ustawa”) i wynosi 5%. Dodatkowo klienci często opłacają zakupione towary korzystając z systemu płatności A. Zainteresowany zostaje z tego tytułu obciążony prowizją, którą pokrywa klient i już na etapie składania zamówienia wie jaki będzie to koszt. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy jest ona zwolniona z VAT. Zdarza się więc, że w jednej przesyłce, za którą płaci zamawiający są ujmowane towary i usługi objęte różnymi stawkami VAT: książki 5%, płyty 23%, usługa kurierska 23% i usługa finansowa zwolniona z VAT. Wszystkie te elementy są wyszczególnione w odrębnych pozycjach na wystawianej nabywcy fakturze.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Koszty dostawy przesyłki oraz opłata A nie są wliczane w cenę towaru, doliczane są oddzielnie i stanowią odrębne pozycje wystawianej faktury. Obecnie stosowane zapisy w fakturze spowodowane są tym, że w rozliczeniach z klientami występują różne obciążenia podatkiem VAT. Dlatego w fakturach oddzielnie wpisywane są poszczególne produkty (VAT – 5 lub 23%), opłaty z tytułu ich dostawy (23%) oraz prowizja stosowana przez A (zwolniona z VAT). Klient już w momencie zawierania umowy kupna ma podliczone łącznie koszty brutto (tj. z VAT-em) całej transakcji składające się z wartości zakupionych produktów, kosztów dostawy w zależności od wybranej jej formy oraz opłat finansowych z nią związanych. Ta informacja jest podstawą dla klienta do podjęcia decyzji o zakupie wybranych produktów.
2. Książki elektroniczne sprzedawane są w dwóch wersjach: samodzielnie albo jako uzupełnienie treści książki w formie papierowej. W fakturach stosowany jest VAT taki, z jakim Wnioskodawca kupuje produkt w hurtowni lub u wydawcy albo producenta.
3. Zainteresowany nie prowadził we wcześniejszych latach sprzedaży na rzecz osób fizycznych, ponieważ działalność gospodarcza została rozpoczęta w lutym 2015 r.
4. Sprzedaż nagranych płyt CD i DVD prowadzona przez Księgarnię, to sprzedaż towarów wymieniona w par. 4 pkt 1 lit. l rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, są to bowiem zapisane nośniki danych cyfrowych.
5. Księgarnia internetowa, szczególnie w początkach swojego działania bazuje na bardzo niskich marżach, ponieważ w Internecie klienci szukają produktów najtańszych. W przypadku tego rodzaju działalności, czyli sprzedaży książek nie ma zastosowania zdobywanie klientów jakością produktów, co najwyżej jakością obsługi w zakresie umiejętności kontaktowania się z kupującymi. Również jeśli chodzi o doręczanie przesyłek, jakość realizacji tej usługi jest na dalszym miejscu w ich preferencjach, pierwsze miejsce zajmuje cena świadczonych usług przez (…) i in. To samo dotyczy A. Prowizja stosowana przy świadczeniu tej usługi, tj. 2,5% + 0,35 zł liczona jest od całej kwoty, którą płaci klient, łącznie z kosztami dostawy i zabierałaby cały zysk z transakcji (liczony jako różnica między ceną sprzedaży i zakupu produktu). Koszty dostarczenia przesyłki do klienta przyjmowane są w wysokości zawartej w umowie z firmą świadczącą te usługi bez żadnej marży.
   Sprawa płatności prowizji naliczanej przez A jest jednoznacznie unormowana w Regulaminie Księgarni: „Klient dokonuje wyboru formy dostarczenia towaru i ponosi koszty z tym związane. Są one zawarte na stronie internetowej (…). W przypadku wyboru płatności on-line za pomocą A klient opłaca prowizję z tego tytułu”.
6. Wnioskodawca zawarł umowę z A S.A. na świadczenie usług finansowych związanych z przeprowadzonymi transakcjami. Usługi te są świadczone na rzecz Wnioskodawcy i nabywane w jego imieniu.
7. Nabywcy towarów nie upoważniają do zawierania w ich imieniu i na ich rzecz umów o świadczenie usług pocztowych ani kurierskich.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku gdy do wysyłanego towaru doliczany jest koszt dostawy przesyłki i opłata A należy stosować stawkę VAT właściwą dla wysyłanego towaru, czy fakturować je zgodnie ze stawką naliczaną przez dostawcę tych usług czyli za koszty przesyłki stawka VAT 23 % a usługi finansowe zwolnione z VAT? Jeżeli powinna być stosowana stawka właściwa dla przesyłanego asortymentu, co w sytuacji gdy wysyłane są towary przy sprzedaży których stosuje się różne stawki?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy do wysyłanego towaru doliczany jest koszt dostawy przesyłki i opłata A należy refakturować je zgodnie ze stawką naliczaną przez dostawcę tych usług, czyli za koszty przesyłki stawka VAT 23% a usługi finansowe zwolnione z VAT. Ustalone w przepisach podatkowych stawki VAT są powiązane z wykonywanymi czynnościami. Niezależnie od tego czy nabywcę obciąża bezpośrednio firma kurierska, czy pośrednik czyli Zainteresowany, powinien zastosować stawkę właściwą dla refakturowanych usług i ujmować ją w odrębnej pozycji w wystawianej fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Z kolei, na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Stosownie do art. 73 powołanej Dyrektywy – (…) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Zarówno przepis art. 73 Dyrektywy, jak i art. 29a ust. 1 ustawy posługuje się pojęciem zapłaty, którą dostawca lub świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać.

Natomiast, jak stanowi art. 78 Dyrektywy – do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
2. koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.

Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji, tj. konkretnej dostawy towarów lub konkretnej usługi.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że koszty dodatkowe, w tym koszty przesyłki (pocztowej lub kurierskiej), stanowić będą elementy rachunku kosztów zmierzające do ustalenia kwoty odpłatności za świadczenie zasadnicze – sprzedaż zamówionych towarów, bowiem z ekonomicznego punktu widzenia dopełniają to świadczenie i nie należy ich sztucznie oddzielać.

W sytuacji bowiem, gdy cena określona dla dostawy towaru uwzględnia koszt np. usługi transportowej (przesyłki), wówczas usługę transportu (przesyłki) należy włączyć do podstawy opodatkowania, w myśl art. 29a ust. 6 ustawy.

Również w przypadku, gdy wyświadczenie usługi transportowej (przesyłki) jest elementem umowy sprzedaży towaru, a towar ma zostać dostarczony w miejsce wskazane przez klienta, wówczas usługę transportu (przesyłki) należy włączyć do podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 6 ustawy. Na powyższe nie ma wpływu przyjęty sposób dokumentacji tejże usługi, tj. gdy płatność za przesyłkę została odrębnie udokumentowana (odpowiednio w przypadku, gdy jest to wymagane przepisami prawa lub na żądanie klienta odrębnie wykazana na fakturze dokumentującej tę dostawę).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi internetową księgarnię wysyłkową. W sklepie internetowym klienci składają zamówienie na książki, nagrane płyty CD i DVD, gry komputerowe, książki elektroniczne (e-booki). Towary są wysyłane za pośrednictwem firm kurierskich i poczty, które na swoje usługi stosują podstawową stawkę VAT. Kosztami wysyłki towaru obciążany jest klient i już na etapie składania zamówienia wie jaki będzie to koszt. Sprzedaż książek oznaczonych symbolem ISBN korzysta ze stawki obniżonej, zgodnie z art. 41 ust. 2a Ustawy i wynosi 5%. Dodatkowo klienci często opłacają zakupione towary korzystając z systemu płatności A. Zainteresowany zostaje z tego tytułu obciążony prowizją, którą pokrywa klient i już na etapie składania zamówienia wie jaki będzie to koszt. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 Ustawy jest ona zwolniona z VAT. Zdarza się więc, że w jednej przesyłce, za którą płaci zamawiający są ujmowane towary i usługi objęte różnymi stawkami VAT: książki 5%, płyty 23%, usługa kurierska 23% i usługa finansowa zwolniona z VAT. Wszystkie te elementy są wyszczególnione w odrębnych pozycjach na wystawianej nabywcy fakturze. Jak wskazał Zainteresowany, koszty dostawy przesyłki oraz opłata A nie są wliczane w cenę towaru, doliczane są oddzielnie i stanowią odrębne pozycje wystawianej faktury. Obecnie stosowane zapisy w fakturze spowodowane są tym, że w rozliczeniach z klientami występują różne obciążenia podatkiem VAT. Dlatego w fakturach oddzielnie wpisywane są poszczególne produkty (VAT – 5 lub 23%), opłaty z tytułu ich dostawy (23%) oraz prowizja stosowana przez A (zwolniona z VAT). Klient już w momencie zawierania umowy kupna ma podliczone łącznie koszty brutto (tj. z VAT-em) całej transakcji składające się z wartości zakupionych produktów, kosztów dostawy w zależności od wybranej jej formy oraz opłat finansowych z nią związanych. Ta informacja jest podstawą dla klienta do podjęcia decyzji o zakupie wybranych produktów. Księgarnia internetowa, szczególnie w początkach swojego działania bazuje na bardzo niskich marżach, ponieważ w Internecie klienci szukają produktów najtańszych. W przypadku tego rodzaju działalności, czyli sprzedaży książek nie ma zastosowania zdobywanie klientów jakością produktów, co najwyżej jakością obsługi w zakresie umiejętności kontaktowania się z kupującymi. Również jeśli chodzi o doręczanie przesyłek, jakość realizacji tej usługi jest na dalszym miejscu w ich preferencjach, pierwsze miejsce zajmuje cena świadczonych usług przez (…) i in. To samo dotyczy A. Prowizja stosowana przy świadczeniu tej usługi, tj. 2,5% + 0,35 zł liczona jest od całej kwoty, którą płaci klient, łącznie z kosztami dostawy i zabierałaby cały zysk z transakcji (liczony jako różnica między ceną sprzedaży i zakupu produktu). Koszty dostarczenia przesyłki do klienta przyjmowane są w wysokości zawartej w umowie z firmą świadczącą te usługi bez żadnej marży. Sprawa płatności prowizji naliczanej przez A jest jednoznacznie unormowana w Regulaminie Księgarni: „Klient dokonuje wyboru formy dostarczenia towaru i ponosi koszty z tym związane. Są one zawarte na stronie internetowej (...). W przypadku wyboru płatności on-line za pomocą A klient opłaca prowizję z tego tytułu”. Wnioskodawca zawarł umowę z A S.A. na świadczenie usług finansowych związanych z przeprowadzonymi transakcjami. Usługi te są świadczone na rzecz Wnioskodawcy i nabywane w jego imieniu. Nabywcy towarów nie upoważniają do zawierania w ich imieniu i na ich rzecz umów o świadczenie usług pocztowych ani kurierskich.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości dokumentowania sprzedaży towaru wraz z kosztami dostawy przesyłki oraz opłatą A.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że koszty dostawy przesyłki oraz opłaty A doliczone do wartości świadczenia głównego, jakim jest w tym przypadku sprzedaż książek, nagranych płyt CD i DVD, gier komputerowych oraz książek elektronicznych (e-booki), nie stanowią wynagrodzenia z tytułu wykonania samodzielnej usługi. Jest to koszt podstawowej czynności. W tym przypadku, koszty dostawy przesyłki oraz opłaty A są kosztami związanymi ze świadczeniem głównym, które w efekcie kształtują kwotę ostateczną żądaną od nabywcy.

W konsekwencji, koszty pomocnicze (koszty dostawy przesyłki oraz opłaty A) ponoszone w związku z podstawową sprzedażą stanowią element świadczenia zasadniczego, a zatem zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu sprzedaży świadczenia głównego i powinny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla świadczenia głównego. Natomiast w przypadku, gdy dostawa dotyczy towarów opodatkowanych według różnych stawek, to koszty dostawy przesyłki oraz opłaty A winny być przyporządkowane proporcjonalnie do towarów opodatkowanych poszczególnymi stawkami.

Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy – faktura powinna zwierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczanych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczanych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Należy podkreślić, że podatnik ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej każdą sprzedaż dokonywaną na rzecz innego podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (art. 106b ust. 1 ustawy). Natomiast, gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę jedynie na żądanie tych osób (art. 106 ust. 3 ustawy).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że o ile Wnioskodawca wystawi fakturę, to jej podstawa opodatkowania będzie składać się z wartości dostawy towaru oraz poniesionych kosztów dostawy przesyłki oraz opłat A, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy.

Skoro bowiem kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dokonywaną przez Wnioskodawcę sprzedażą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to koszty pomocnicze winny wchodzić w podstawę opodatkowania. Sprzedawca (Wnioskodawca) dostarczając towary nabywcy dokonuje wyłącznie sprzedaży towarów, natomiast koszty dodatkowe które ponosi, wchodzą w skład podstawowej jego czynności, jaką jest sprzedaż książek, nagranych płyt CD i DVD, gier komputerowych oraz książek elektronicznych (e-booki). Skoro tak, to koszty ponoszone w związku i z tytułu sprzedaży tych towarów, winny nie tylko wchodzić w ramy tego samego rodzaju czynności jaką jest sprzedaż towarów, ale i winny być opodatkowane według stawki właściwej dla dostawy tych towarów. Jeżeli dostawa dotyczy towarów opodatkowanych według różnych stawek, to koszty dostawy przesyłki oraz opłaty A winny być przyporządkowane proporcjonalnie do towarów opodatkowanych poszczególnymi stawkami.

Tak więc w rozpatrywanej sprawie koszty pomocnicze (tj. koszty dostawy przesyłki oraz opłaty A) ponoszone w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawcę towarów zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów oraz są opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji sprzedaży tych towarów. Ponadto, koszty te nie powinny być odrębnie fakturowane z odrębną stawką podatku od towarów i usług właściwą dla tych usług. Jednakże nie ma przeszkód, by oprócz wymienionych wyżej elementów, umieszczone były na fakturze dodatkowe informacje, takie jak informacja o wysokości wliczonych do końcowej ceny zapłaty za towar kosztów dostawy przesyłki oraz opłaty A.

Reasumując, w rozpatrywanej sprawie koszty dostawy przesyłki oraz opłaty A ponoszone w związku ze sprzedażą książek, nagranych płyt CD i DVD, gier komputerowych oraz książek elektronicznych (e-booki) zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy tych towarów to podlegają one opodatkowaniu według takiej samej stawki podatku jakiej podlega dostawa danego towaru. W sytuacji, gdy dostawa dotyczy towarów opodatkowanych według różnych stawek, to koszty dostawy przesyłki oraz opłaty A winny być przyporządkowane proporcjonalnie do towarów opodatkowanych poszczególnymi stawkami.

Zatem, Zainteresowany postępuje nieprawidłowo naliczając do kosztów dostawy przesyłki oraz opłaty A odrębną od dostawy towarów stawkę podatku VAT oraz zwolnienie od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie prawidłowości dokumentowania sprzedaży towaru wraz z kosztami dostawy przesyłki oraz opłatą A. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie dotyczącym stawki podatku VAT dla sprzedaży książek elektronicznych (tzw. ebook, audiobook) oraz obowiązku ewidencjonowania za pośrednictwem kasy fiskalnej sprzedaży nagranych płyt CD i DVD realizowanej za pośrednictwem internetu rozpatrzony został wydanymi w dniu 26 lutego 2016 r. odrębnymi interpretacjami znak ILPP2/4512-1-847/15-5/SJ oraz ILPP2/4512-1-847/15-6/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.