2016.03.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-874/15-3/SK
z 11 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania w drodze darowizny udziałów w spółce komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2015 r. do Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynął wniosek z dnia 8 grudnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn.

Pismem z dnia 30 grudnia 2015 r., Nr ILPB1/4511-1-1694/15-3/AN (data wpływu 30 grudnia 2016 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) przekazał ww. wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, celem załatwienia według właściwości, stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 17 lutego 2016 r., Nr IPTPB1/4511-874/15-2/SK, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 17 lutego 2016 r. (data doręczenia 19 lutego 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 22 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.), nadanym dnia 22 lutego 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą status polskiego rezydenta podatkowego oraz prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą w formie spółki osobowej.

W przyszłości może okazać się, że ojciec będący wspólnikiem spółki komandytowej przekaże Wnioskodawcy swój udział w tej spółce na podstawie umowy darowizny. Wnioskodawca jest również wspólnikiem tej spółki. Czynność ta będzie nieodpłatna. Ojciec nie uzyska z tego tytułu żadnych przysporzeń majątkowych, w tym nie uzyska żadnych świadczeń rzeczowych od syna, jak i innych wspólników.

Wartość udziałów nie ulegnie zmianie, tzn. w związku z przekazaniem udziału wysokość majątku spółki nie ulegnie zmianie.

W piśmie z dnia 22 lutego 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki osobowej (spółka komandytowa) od listopada 2013 r. W związku z udziałem w spółce osobowej, Wnioskodawca wybrał opodatkowanie 19% podatkiem liniowym. Spółka komandytowa, której jest wspólnikiem, prowadzi księgi rachunkowe. Główna siedziba prowadzonej działalności gospodarczej, jak i siedziba spółki komandytowej, o której mowa we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, znajduje się w …. Na dzień zdarzenia będącego przedmiotem wniosku, wspólnicy spółki będą mieli miejsce zamieszkania na terytorium Polski, a spółka komandytowa będzie posiadała siedzibę na terytorium Polski.

Wnioskodawca dodał również, że zakres działalności spółki komandytowej, o której mowa we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, to:

sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet;

sprzedaż detaliczna sprzętu telekomunikacyjnego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń peryferyjnych;

naprawa i konserwacja elektronicznego sprzętu powszechnego użytku;

naprawa i konserwacja sprzętu (tele)komunikacyjnego;

sprzedaż hurtowa komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania;

sprzedaż hurtowa sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego;

sprzedaż detaliczna komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

sprzedaż detaliczna sprzętu audiowizualnego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

Udział Wnioskodawcy w spółce komandytowej, o której mowa we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, wynosi 98%, a w związku z otrzymaniem od ojca tytułem darowizny udziału w spółce komandytowej, obejmie udział w zyskach spółki w takim procencie, jaki będzie przysługiwał ojcu na dzień dokonania darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego czynność prawna darowania udziału w spółce komandytowej przez ojca swojemu synowi - Wnioskodawcy - będącego także wspólnikiem tej spółki, spowoduje obowiązek zapłacenia przez Wnioskodawcę podatku od spadków darowizn lub podatku dochodowego od osób fizycznych i czy w związku z wstąpieniem przez Wnioskodawcę w prawa i obowiązki po ojcu, w związku z otrzymaną darowizną, będzie Mu przysługiwało prawo do rozpoznania przychodów i kosztów, proporcjonalnie do udziału jaki posiadał ojciec w spółce?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku od spadków i darowizn zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego w imieniu Ministra Finansów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. W myśl natomiast art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. Ponieważ przeniesienie udziału w spółce osobowej na Wnioskodawcę nastąpi pod tytułem darmym, należy uznać, że w niniejszej sprawie do nabycia przez Wnioskodawcę udziału w spółce komandytowej od ojca w wyniku darowizny, nie będzie miała zastosowania w ogóle ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ustawa o podatku od spadku i darowizn.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że ojciec Wnioskodawcy zamierza darować Mu ogół praw i obowiązków w spółce. Umowa spółki przewiduje taką możliwość. Dodatkowo, w ramach umowy darowizny strony mają zamiar ustalić, że wystąpienie dotychczasowych wspólników nastąpi bez żadnych spłat na ich rzecz, tj. bez zwrotu wkładu i przypadającej na nich równowartości majątku wspólnego. Wykonanie powyższej darowizny nastąpi poprzez zmianę umowy spółki, na mocy której skład osobowy wspólników zostanie zmieniony. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że wspólnikowi występującemu ze spółki osobowej, co do zasady, przysługuje wobec spółki roszczenie o wypłatę wartości jego udziału kapitałowego, przy czym przepis ten jest kwalifikowany jako dyspozytywny.

Ponieważ z treści wniosku wynika, że do przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce osobowej przez ojca Wnioskodawcy ma dojść na podstawie umowy darowizny, wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „darowizna”, a zatem przy jego interpretacji należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.).

Na podstawie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny - jako czynności nieodpłatnej - jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Darowizna może polegać, zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast, z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny. Umowa taka - pod rygorem nieważności - powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy darowizny, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 Kodeksu cywilnego.

Przedmiotem darowizny mogą być zarówno rzeczy, jak również prawa majątkowe.

Udział w spółce osobowej, do której należy m.in. spółka komandytowa, określany jest jako ogół praw i obowiązków wspólnika. Do podstawowych praw i obowiązków wspólników zaliczyć można prawo reprezentowania spółki i prowadzenia jej spraw, prawo do udziału w zyskach spółki, obowiązek ponoszenia odpowiedzialności za zobowiązania spółki oraz obowiązek wniesienia wkładu. Niewątpliwie więc udział w spółce komandytowej nosi znamiona prawa majątkowego, w związku z czym może on stanowić przedmiot umowy darowizny.

Z uwagi na treść wniosku wskazać również należy, że w doktrynie prawa handlowego (prawa spółek) podkreśla się, że udział wspólników może być zbyty tylko jako całość, a więc rozumiany jako ogół praw i obowiązków. Zgodnie bowiem z art. 10 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi. Niedopuszczalne jest rozszczepianie praw i obowiązków, jak również zbycie tylko pojedynczych praw. W przypadku zbycia udziału - tak jak w niniejszej sprawie na wspólnika przystępującego przechodzi ogół praw i obowiązków w takim zakresie, w jakim przysługiwał on wspólnikowi występującemu w momencie dokonywania czynności przeniesienia. Niedopuszczalne jest więc wydzielenie w ramach praw (oraz obowiązków) wspólnika występującego dwóch (lub więcej) kompleksów praw oraz obowiązków i przeniesienie ich odrębnie na inne podmioty.

Co istotne, zasada ta dotyczy również tzw. udziału kapitałowego, ściśle powiązanego z wkładami wspólników, definiowanego jako określona wartość księgowa wyrażona w pieniądzu i zapisana na koncie wspólnika w księgach handlowych. Udział ten nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu, i może być przeniesiony na inną osobę w ramach zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce.

Z uwagi na przedstawione wyżej rozważania stwierdzić należy, że skoro przedmiotem darowizny w niniejszej sprawie będzie ogół praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej, to - zgodnie z przedstawioną wyżej zasadą nierozszczepialności udziału w spółce osobowej - Wnioskodawca nabędzie całość przysługujących ojcu praw i obowiązków w spółce, w tym prawo do otrzymania zwrotu wniesionego wkładu (udziału kapitałowego), w związku z wystąpieniem ze spółki.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z art. 8 ust. 2 powołanej ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Ponieważ Wnioskodawca wstąpi w prawa i obowiązku jakie przysługiwały ojcu, zatem będzie On miał prawo do rozpoznawania przychodów i kosztów w taki sposób, jaki przysługiwałby ojcu, czyli proporcjonalnie do przysługującemu Mu po ojcu udziału w zysku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 powołanej ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,

ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Spółką niebędącą osobą prawną, zgodnie z art. 5a pkt 26 ww. ustawy, jest spółka niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie jest osobą prawną. Tym samym z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami podatku dochodowego są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka.

W myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 125 powołanej ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wspólnik spółki komandytowej – Wnioskodawca może otrzymać w darowiźnie od drugiego wspólnika tej spółki – swojego ojca, jego udział w tej spółce. Czynność ta będzie nieodpłatna. Darczyńca nie uzyska z tego tytułu żadnych przysporzeń majątkowych, w tym nie uzyska żadnych świadczeń rzeczowych od Wnioskodawcy, jak i innych wspólników. Wartość udziałów nie ulegnie zmianie, tzn. w związku z przekazaniem udziału wysokość majątku spółki nie ulegnie zmianie.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają pojęcia „darowizna”, dlatego przy jego interpretacji należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z przepisu tego wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy, prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Przedmiotem darowizny mogą być zarówno rzeczy, jak również prawa majątkowe.

Należy wskazać, że udział w spółce osobowej, do której należy m.in. spółka komandytowa, określany jest jako ogół praw i obowiązków wspólnika. Do podstawowych praw i obowiązków wspólników zaliczyć można prawo reprezentowania spółki i prowadzenia jej spraw, prawo do udziału w zyskach spółki, obowiązek ponoszenia odpowiedzialności za zobowiązania spółki oraz obowiązek wniesienia wkładu. Niewątpliwie więc udział w spółce jawnej nosi znamiona prawa majątkowego, w związku z czym może on stanowić przedmiot umowy darowizny.

Zgodnie bowiem z art. 10 § 1 Kodeksu spółek handlowych, ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi.

Co istotne zasada ta dotyczy również tzw. udziału kapitałowego, ściśle powiązanego z wkładami wspólników, definiowanego jako określona wartość księgowa wyrażona w pieniądzu i zapisana na koncie wspólnika w księgach handlowych. Udział ten nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu, i może być przeniesiony na inną osobę w ramach zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce.

Według art. 10 § 2 ww. ustawy, ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich pozostałych wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

W myśl art. 10 § 3 powyższej ustawy, w przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika na inną osobę, za zobowiązania występującego wspólnika związane z uczestnictwem w spółce osobowej i zobowiązania tej spółki osobowej odpowiadają solidarnie występujący wspólnik oraz wspólnik przystępujący do spółki.

W myśl art. 51 § 2 ww. ustawy, określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach.

W świetle powyższych przepisów wspólnik przystępujący do spółki komandytowej lub wstępujący w miejsce ustępującego wspólnika nabywa prawa i obowiązki w spółce. Jako wspólnikowi tej spółki przysługiwać będzie mu roszczenie wobec spółki o wypłatę zysku. Jest to prawo, którego nie może ograniczyć umowa spółki. Umowa ta może bowiem wyłączyć wspólnika jedynie od udziału w stratach. Przy czym wspólnik może żądania podziału i wypłaty zysku z upływem roku obrotowego, tj. wypłatę części lub całości zysku bilansowego wykazanego w sprawozdaniu finansowym sporządzonym na podstawie ustawy o rachunkowości (art. 52 ust. 1 w związku z art. 103 i 123 Kodeks spółek handlowych) lub wypłatę z tytułu zmniejszenia (częściowego zwrotu) wkładu (udziału kapitałowego) wniesionego wcześniej do spółki (art. 54 ust. 1 w związku z art. 103 Kodeks spółek handlowych).

Żadna z powyższych sytuacji nie jest uregulowana w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, skutki podatkowe wynikające z uczestnictwa w spółce komandytowej, uregulowane zostały z pominięciem dokonywanych w ustawie Kodeks spółek handlowych przepływów pieniężnych. Dochód z udziału w spółce komandytowej podlega (w przypadku wspólnika) opodatkowaniu na bieżąco w trakcie roku podatkowego, zatem wypłaty środków pieniężnych z tytułu zysku bilansowego są dla wspólnika neutralne podatkowo.

Niedopuszczalne jest rozszczepianie praw i obowiązków, jak również zbycie tylko pojedynczych praw. W przypadku zbycia udziału – tak jak w niniejszej sprawie – na wspólnika przystępującego przechodzi ogół praw i obowiązków w takim zakresie, w jakim przysługiwał on wspólnikowi występującemu w momencie dokonywania czynności przeniesienia. Niedopuszczalne jest więc wydzielenie w ramach praw (oraz obowiązków) wspólnika występującego dwóch (lub więcej) kompleksów praw oraz obowiązków i przeniesienie ich odrębnie na inne podmioty.

Z uwagi na przedstawione wyżej rozważania stwierdzić należy, że skoro przedmiotem darowizny w niniejszej sprawie będzie ogół praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej, to – zgodnie z przedstawioną wyżej zasadą nierozszczepialności udziału w spółce osobowej – Wnioskodawca nabędzie całość przysługujących darczyńcy praw i obowiązków w spółce.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Nabycie przez Wnioskodawcę ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej niewątpliwie wiązać się będzie z przysporzeniem w Jego majątku. Ponieważ, jak wskazano we wniosku, do nabycia tego dojdzie w drodze darowizny, będzie się ono wiązało z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Jak stanowi zaś art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego.

Zatem, skoro nabycie ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej podlega przepisom ustawy od spadków i darowizn, to powyższe wyklucza, zgodnie z treścią powołanego art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując należy stwierdzić, że czynność prawna darowania udziału w Spółce komandytowej przez ojca swojemu synowi – Wnioskodawcy – nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Natomiast wstąpienie Wnioskodawcy w prawa i obowiązki po ojcu, uprawnia Go do rozpoznawania przychodów i kosztów proporcjonalnie do przysługującemu Mu po ojcu udziału w zysku Spółki komandytowej.

Jednocześnie wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena sposobu oraz dopuszczalności dokonania opisanej darowizny ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej. Są to bowiem kwestie regulowane przez przepisy Kodeksu cywilnego oraz Kodeksu spółek handlowych.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do darczyńcy.

Końcowo należy wskazać, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin