Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-220/16-4/DJ
z 3 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, pismem z 26 lutego 2016 r. nr ILPB2/4511-1-220/16-2/DJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 26 lutego 2016 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło 29 lutego 2016 r.), natomiast w dniu 2 marca 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 1 marca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wyrokiem Sądu z dnia 8 grudnia 2015 r. (uprawomocniony w dniu 30 grudnia 2015 r.) rozwiązano małżeństwo Wnioskodawcy z Panią A. przez rozwód.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad synem , ur. 2009 r. powierzono matce, zastrzegając dla Wnioskodawcy prawo do współdecydowania w najważniejszych sprawach dotyczących wychowania i wykształcenia dziecka. Ustalono wysokość alimentów na dziecko w wymiarze 450,00 PLN miesięcznie.

Zgodnie z wyrokiem sądu syn przebywa u Zainteresowanego: dwa weekendy w miesiącu od piątku do niedzieli, tydzień ferii zimowych, miesiąc w okresie wakacji (po dwa tygodnie w lipcu i sierpniu), kilka dni w okresie świąt Bożego Narodzenia (od 23 grudnia do 31 grudnia lub od 31 grudnia do 6 stycznia – naprzemiennie w kolejnych latach) oraz kilka dni w okresie wielkanocnym (od Wielkiego Piątku do Poniedziałku Wielkanocnego – naprzemiennie w kolejnych latach).

W 2015 r. syn przebywał pod opieką Zainteresowanego łącznie przez 39 dni. W czasie pobytu u Wnioskodawcy dziecko jest w pełni na utrzymaniu Zainteresowanego (ma pokój, Wnioskodawca kupuje mu ubrania, upominki). Pomimo to Zainteresowany płaci za cały ten czas alimenty w pełnej wysokości. Zainteresowany bierze czynny udział w nauce syna i organizacji wypoczynku w czasie pobytu u Wnioskodawcy. Pokrywa także w całości koszty przejazdu syna z jego obecnego miejsca zamieszkania w C. do D., gdzie Zainteresowany mieszka.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany oświadczył, że w 2015 r. osiągnął dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.). Dochód nie przekroczył kwoty 56 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo i w jakiej wysokości do skorzystania z ulgi prorodzinnej w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu to, że Wnioskodawca posiada pełnię praw rodzicielskich (wykonywanie władzy powierzono małżonce z uwagi na fakt dzielącej odległości w zamieszkiwaniu) oraz jest finansowo zaangażowany w utrzymanie syna, Zainteresowany uważa, że ma prawo do skorzystania z ulgi w wymiarze 50%.

Była żona twierdzi, że ulga Zainteresowanemu nie przysługuje, ewentualnie proporcjonalnie do liczby dni sprawowania bezpośredniej opieki, tj. 39 dni w 2015 r.

Zatem, Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2a cyt. ustawy za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

W świetle art. 27f ust. 2b ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

W myśl art. 27f ust. 3 ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja albo sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na podstawie art. 27f ust. 4 odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca chciałby skorzystać z odliczenia ulgi prorodzinnej na małoletniego syna. W wyniku rozwodu w 2015 r. sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad synem matce dziecka, zastrzegając dla Zainteresowanego prawo do współdecydowania w najważniejszych sprawach dotyczących wychowania i wykształcenia dziecka. W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że w 2015 r. osiągnął dochody opodatkowane wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 i nie przekroczyły one kwoty 56 000 zł.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Ograniczenie tej władzy wynikające z orzeczenia sądowego powierzającego jednemu z rodziców wykonywanie władzy rodzicielskiej nie wpływa na możliwość skorzystania z ulgi, ponieważ drugiemu z rodziców również przysługuje władza rodzicielska, nawet jeżeli została ograniczona do decydowania tylko o najważniejszych sprawach dotyczących dzieci. Należy więc uznać, że ulga przysługuje także rodzicowi, który ma ograniczoną władzę rodzicielską. Z odliczenia nie może skorzystać jedynie ten z rodziców, który został pozbawiony władzy rodzicielskiej przez sąd opiekuńczy lub którego władza została zawieszona albo też nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji. Wskazane jest zatem porozumienie w tym względzie, co oznacza, że rodzice powinni wspólnie uzgodnić proporcje i sposób odliczania okresów wykonywania przez nich władzy rodzicielskiej, które będą stanowiły podstawę do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej na małoletniego syna, w proporcji ustalonej z matką dziecka, z tym, że łączna kwota odliczenia, dokonana przez oboje rodziców nie może przekroczyć kwoty odliczenia przysługującego względem jednego dziecka. Natomiast, jeżeli rodzice takiej proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje Wnioskodawcy w wysokości połowy kwoty przysługującej na małoletniego syna.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.