2016.03.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-896/15/JP
z 14 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 25 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zwolnienia od podatku badań diagnostycznych oraz badań lekarskich wykonywanych na podstawie ustawy o służbie medycyny pracy

-jest prawidłowe

zwolnienia od podatku badań diagnostycznych, badań lekarskich i badań psychologicznych wykonywanych na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku badań lekarskich, diagnostycznych i psychologicznych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 25 lutego 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 10 lutego 2016 r. nr IBPP3/4512-896/15/JP.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 26 stycznia 2016 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

C.Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem (Dz.U. z 2013 r. poz. 217 ze zm.). Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykonuje m. in. usługi medyczne (dalej: Usługi) świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz na rzecz organów jednostek samorządu terytorialnego.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca zawarł, w dniu 8 września 2015 r., umowę z Urzędem Pracy Powiatu (dalej: Urząd), przedmiotem której jest realizacja usług (dalej: Umowa). Usługi są świadczone na rzecz osób bezrobotnych lub innych uprawnionych zarejestrowanych w Urzędzie (dalej: Pacjent).

Zgodnie z § 1 ust. 1 Umowy, Zleceniodawca zleca, a Zleceniobiorca zobowiązuje się do realizacji usług medycznych polegających na wykonaniu badań lekarskich, psychologicznych oraz badań diagnostycznych, których celem będzie stwierdzenie zdolności lub braku zdolności do uczestnictwa w szkoleniu, które oznacza pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia.

Do Usług, realizowanych przez Wnioskodawcę, należą przede wszystkim przeprowadzenie przez lekarza medycyny pracy, wywiadu medycznego u Pacjenta i uzyskanie informacji o przebytych lub aktualnie występujących chorobach. Podczas realizacji Usług wykonywane są badania przedmiotowe Pacjenta (np. pomiar ciśnienia tętniczego krwi, tętna, temperatury, ocena układu kostno-stawowego, osłuchiwanie). Do Usług należy również zaliczyć wykonanie badania profilaktycznego krwi (m.in. morfologicznego, biochemicznego). Oprócz czynności realizowanych przez lekarza medycyny pracy, Pacjent może być diagnozowany przez lekarza laryngologa, okulistę, neurologa lub psychologa.

Po zakończeniu czynności medycznych, lekarz analizuje z każdym Pacjentem wyniki otrzymanych badań i podejmuje decyzję o zdolności lub braku zdolności do odbycia szkolenia. W sytuacji wykrycia przez lekarza nieprawidłowości bądź powzięcia wątpliwości co do stanu zdrowia Pacjenta, każdorazowo Pacjent jest o tym fakcie informowany i może zostać pokierowany do wykonania dodatkowych czynności medycznych i/albo na konsultację do innego specjalisty w celu dalszej profilaktyki, poprawy lub ochrony zdrowia.

Decyzję o rodzaju wykonywanych Usług podejmuje zawsze lekarz, w zależności o rodzaju szkolenia do odbycia którego zobowiązany jest Pacjent.

Wykonywane przez Spółkę Usługi mają na celu również profilaktykę i ochronę zdrowia Pacjentów kierowanych do Wnioskodawcy przez Urząd. Mają one bowiem za zadanie ocenić stan zdrowia, wykryć istniejące schorzenia, które mogą następnie stanowić przeciwwskazanie do odbycia szkolenia i zdobycia zatrudnienia. Stwierdzenie, podczas świadczenia Usługi, nieprawidłowości w stanie zdrowia Pacjenta przyczyni się bowiem do podjęcia przez niego dalszych czynności medycznych.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Świadczone na rzecz Urzędu Usługi, Spółka opodatkowuje według stawki podatku VAT 23%.

Pismem z 22 lutego 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego przez wskazanie następujących Informacji:

W zakresie badań diagnostycznych:

Badania diagnostyczne wykonywane są przez Wnioskodawcę, następnie wyniki badań przekazywane są lekarzowi orzecznikowi, na ich podstawie lekarz podejmuje decyzję i wydaje stosowną opinię.

Badania diagnostyczne są wykonywane przez wykwalifikowany personel medyczny (lekarzy, pielęgniarki, techników elektroradiologii).

Wykonywane badania diagnostyczne to: badania laboratoryjne (morfologiczne, biochemiczne), badanie kału na nosicielstwo, anty-HBs, EKG spoczynkowe; audiometria; Rtg klatki piersiowej.

Badania diagnostyczne przeprowadzane są na następujące szkolenia:

magazynier, gospodarka magazynowa z obsługą wózków jezdniowych, w tym badania do celów sanitarno-epidemiologicznych,
kwalifikowany pracownik ochrony fizycznej; badanie zakończone wydaniem orzeczenia lekarskiego oraz psychologicznego, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 7 ustawy z dnia 22 sierpnia 1977r. o ochronie osób i mienia (t.j.: Dz.U.2014.1099 ze zm.),
prawo jazdy kat C,
kwalifikacja wstępna przyspieszona dla kierowców wykonujących transport drogowy w zakresie prawa jazdy kat C, badania realizowane zgodnie z wymogami ustawy z dnia 6 września 2001 r. (t.j.: Dz.U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm.),
operator koparko-ładowarki wszystkie typy klasa III,
uprawnienie kwalifikacyjne SEP w zakresie obsługi i eksploatacji urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych,
spawanie w dwóch technikach łączonych MAG i TTG,
monter urządzeń energii odnawialnej z uprawnieniami energetycznymi SEP (uprawnienia do pracy na wysokości),
opiekun medyczny osób starszych, chorych i niepełnosprawnych, w tym badania do celów sanitarno- epidemiologicznych.

Celem przeprowadzenia badań diagnostycznych będzie stwierdzenie zdolności lub braku zdolności do uczestnictwa w szkoleniu, które oznacza pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia. W sytuacji, gdy podczas wykonywania badań diagnostycznych, zostaną wykryte nieprawidłowości w stanie zdrowia Pacjenta, zostanie on o tym fakcie poinformowany i zostaną mu przedstawione zalecenia co do dalszego postępowania (np. zalecenie zmiany diety i zwiększenia aktywności fizycznej z uwagi na podwyższony poziom cholesterolu), jak również zalecenia udania się do innego specjalisty na konsultacje w celu podjęcia specjalistycznego leczenia.

Podstawa prawna wykonywania badań diagnostycznych: art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy i art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Badania diagnostyczne nie są wykonywane w ramach badań okresowych, wstępnych i kontrolnych na podstawie art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tj. Dz.U. z 2014 r., poz. 1502 ze zm.).

Badania diagnostyczne są wykonywane na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 149).

W zakresie badań lekarskich:

Badania lekarskie i diagnostyczne będące przedmiotem wniosku to:

Badania lekarza okulisty (badanie ostrości wzroku, badanie dna oka, badanie pola widzenia, tonometria), lekarza laryngologa (ocena narządu słuchu), lekarza neurologa (ocena równowagi, układu krążenia, układu ruchu i układu nerwowego, lekarza psychiatry (badanie pod kątem zaburzeń psychicznych), lekarza medycyny pracy, badania psychologiczne, badania laboratoryjne, Ekg spoczynkowe, Rtg klatki piersiowej, audiometria.

Badania wykonywane są przez lekarzy specjalistów: okulistę, laryngologa, neurologa, medycyny pracy, psychiatrę oraz przez psychologa.

Badania przeprowadzane są na następujące szkolenia:

magazynier, gospodarka magazynowa z obsługą wózków jezdniowych, w tym badania do celów sanitarno-epidemiologicznych,
kwalifikowany pracownik ochrony fizycznej; badanie zakończone wydaniem orzeczenia lekarskiego oraz psychologicznego, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 7 ustawy z dnia 22 sierpnia 1977r. o ochronie osób i mienia (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1099 ze zm.),
prawo jazdy kat C,
kwalifikacja wstępna przyspieszona dla kierowców wykonujących transport drogowy w zakresie prawa jazdy kat C, badania realizowane zgodnie z wymogami ustawy z dnia 6 września 2001 r. (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm.),
operator koparko-ładowarki wszystkie typy klasa III,
uprawnienie kwalifikacyjne SEP w zakresie obsługi i eksploatacji urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych,
spawanie w dwóch technikach łączonych MAG i TIG,
monter urządzeń energii odnawialnej z uprawnieniami energetycznymi SEP (uprawnienia do pracy na wysokości),
opiekun medyczny osób starszych, chorych i niepełnosprawnych, w tym badania do celów sanitarno- epidemiologicznych.

Celem badań lekarskich jest stwierdzenie zdolności lub braku zdolności do uczestnictwa w szkoleniu, które oznacza pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia. Badanie zakończone jest wydaniem stosownego zaświadczenia, że dana osoba posiada odpowiedni stan zdrowia wymagany do uczestnictwa w szkoleniu.

Celem przeprowadzenia badań lekarskich jest stwierdzenie zdolności lub braku zdolności do uczestnictwa w szkoleniu, które oznacza pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia. W sytuacji, gdy podczas wykonywania badań lekarskich zostaną wykryte nieprawidłowości w stanie zdrowia Pacjenta, zostanie on o tym fakcie poinformowany i zostaną mu przedstawione zalecenia co do dalszego postępowania (np. zalecenie zmiany diety i zwiększenia aktywności fizycznej z uwagi na podwyższony poziom cholesterolu), jak również zalecenia udania się do innego specjalisty na konsultacje w celu podjęcia specjalistycznego leczenia.

W sytuacji wykrycia przez lekarza nieprawidłowości bądź powzięcia wątpliwości co do stanu zdrowia Pacjenta, każdorazowo o tym fakcie Pacjent jest informowany. Następnie, w przypadku wystąpienia u Pacjenta np. wysokiego ciśnienia tętniczego krwi, Wnioskodawca zaleca wizytę u kardiologia w celu dokładniejszej diagnostyki chorób serca. W przypadku zaburzeń widzenia odnotowanych u Pacjenta, Wnioskodawca zaleca wizytę u okulisty w celu wykonania niezbędnych badań oceniających m.in. stan/ pole widzenia badanego.

Podstawa prawna wykonywanych badań lekarskich: art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy i art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Badania lekarskie nie są wykonywane w ramach badań okresowych, wstępnych i kontrolnych na podstawie art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tj. Dz.U. z 2014 r., poz. 1502 ze zm.).

Badania diagnostyczne są wykonywane na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 149).

W zakresie badań psychologicznych:

Podstawa prawna wykonywanych badań psychologicznych: art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy i art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 149).

Badania wykonywane są przez psychologa działającego w rozumieniu ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763 ze zm.).

Badania psychologiczne wykonywane są przez psychologów posiadających uprawnienia do przeprowadzania badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu.

W zakres badań psychologicznych wchodzi: wykonywanie testów sprawności psychomotorycznej, badanie widzenia zmierzchowego i wrażliwości na olśnienie w ciemni.

Badania przeprowadzane są na następujące szkolenia:

magazynier, gospodarka magazynowa z obsługą wózków jezdniowych, w tym badania do celów sanitarno-epidemiologicznych,
kwalifikowany pracownik ochrony fizycznej, badanie zakończone wydaniem orzeczenia lekarskiego oraz psychologicznego, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 7 ustawy z dnia 22 sierpnia 1977r. o ochronie osób i mienia (t.j.: Dz.U.2014.1099 ze zm.),
prawo jazdy kat C,
kwalifikacja wstępna przyspieszona dla kierowców wykonujących transport drogowy w zakresie prawa jazdy kat C; badania realizowane zgodnie z wymogami ustawy z dnia 6 września 2001 r. (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm.),
operator koparko-ładowarki wszystkie typy klasa III,
uprawnienie kwalifikacyjne SEP w zakresie obsługi i eksploatacji urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych,
spawanie w dwóch technikach łączonych MAG i TIG,
monter urządzeń energii odnawialnej z uprawnieniami energetycznymi SEP (uprawnienia do pracy na wysokości),
opiekun medyczny osób starszych, chorych i niepełnosprawnych, w tym badania do celów sanitarno- epidemiologicznych.

Celem badań psychologicznych jest ocena stanu zdrowia i wykrycie schorzenia, które może stanowić przeciwskazanie do odbycia szkolenia i zdobycia zatrudnienia.

Przeprowadzane badania psychologiczne wynikają z ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 149).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane w stanie faktycznym Usługi, świadczone przez Wnioskodawcę, mające na celu stwierdzenie zdolności lub braku zdolności do uczestnictwa w szkoleniu oraz mające na celu profilaktykę i ochronę zdrowia Pacjenta, która przyczyni się do wykrycia istniejących schorzeń mogących następnie stanowić przeciwwskazanie do przyszłego zatrudnienia, będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na mocy art. 43 ust. l pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 177, poz. 1054 dalej: ustawa o VAT)?

Stanowisko Wnioskodawcy :

W opinii Wnioskodawcy, Usługi świadczone przez Wnioskodawcę mające na celu stwierdzenie zdolności lub braku zdolności do uczestnictwa w szkoleniu oraz mające na celu profilaktykę i ochronę zdrowia Pacjenta, która przyczyni się do wykrycia istniejących schorzeń mogących następnie stanowić przeciwwskazanie do przyszłego zatrudnienia, będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. l pkt 18 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku badań diagnostycznych oraz badań lekarskich wykonywanych na podstawie ustawy o służbie medycyny pracy;
nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku badań diagnostycznych, badań lekarskich i badań psychologicznych na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w jej treści, jak i przepisów wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zastosowania zwolnienia od podatku VAT, dotyczące zarówno dostawy towarów jak i świadczenia usług, zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Należy wskazać, iż zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez zdefiniowany krąg podmiotów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawarł, w dniu 8 września 2015 r., umowę z Urzędem Pracy Powiatu, przedmiotem której jest realizacja usług. Usługi są świadczone na rzecz osób bezrobotnych lub innych uprawnionych zarejestrowanych w Urzędzie. Zgodnie z umową, Wnioskodawca zobowiązuje się do realizacji usług medycznych polegających na wykonaniu badań lekarskich, psychologicznych oraz badań diagnostycznych, których celem będzie stwierdzenie zdolności lub braku zdolności do uczestnictwa w szkoleniu, które oznacza pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia.

Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej. W związku z powyższym stwierdzić należy, że Wnioskodawca, spełnia przesłankę podmiotową, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej, świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Organ podatkowy zauważa, iż przepisy ustawy nie posługują się pojęciem świadczenia zdrowotnego (które to pojęcie definiuje ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej), ani też nie odsyłają w zakresie samego zdefiniowania usług opieki medycznej podlegających zwolnieniu do przepisów ww. ustawy o działalności leczniczej.

Przy definiowaniu zwolnienia usług w zakresie opieki medycznej, oprzeć należy się przede wszystkim na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE. Ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem od podatku VAT.

Z orzecznictwa Trybunału wynika, że zwolnieniu od podatku nie powinny podlegać takie usługi, których celem nie jest ochrona zdrowia.

W wyroku w sprawie u.P. GmbH (C-106/05) Trybunał stwierdził: „(...) pojęcie „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (...) odnosi się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia”. Natomiast w sprawie CopyGene (C-262/08) wskazano, iż „Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania”. Innymi słowy, aby podlegać zwolnieniu, świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny. Tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Kwestia stosowania zwolnienia od podatku usług polegających na wydawaniu różnego rodzaju zaświadczeń medycznych dotyczących kondycji zdrowia, była przedmiotem rozważań Trybunału w ww. wyroku z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie d’Ambrumenil C-307/01. Zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE zawartym w tym wyroku: „to, czy dana usługa medyczna powinna zostać zwolniona z podatku VAT warunkuje jej cel. Dlatego, jeżeli kontekst, w jakim realizowana jest dana usługa medyczna pozwala określić, że jej podstawowym celem nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, lecz raczej udzielenie porady wymaganej przed podjęciem decyzji wiążącej się z konsekwencjami prawnymi, zwolnienie (…) nie ma zastosowania do tej usługi” (pkt 60).

W pkt 61 tego wyroku Trybunał wyjaśniał: „W przypadku gdy usługa polega na sporządzeniu raportu biegłego lekarza, jasnym jest, że chociaż realizacja tej usługi wymaga kwalifikacji medycznych osoby, która ją wykonuje oraz może obejmować działania, które są typowe dla zawodu lekarza, na przykład badanie fizyczne pacjenta lub analizę historii jego choroby, głównym celem tej usługi nie jest ochrona zdrowia, w tym jego utrzymanie lub przywrócenie, osoby, której dotyczy ten raport. Taka usługa, której celem jest dostarczenie odpowiedzi na pytania określone we wniosku o sporządzenie raportu, realizowana jest po to, aby umożliwić osobie trzeciej podjęcie decyzji, która wiąże się z konsekwencjami prawnymi dla zainteresowanej osoby lub innych osób.”

W tym samym wyroku Trybunał podkreślał również: „W odniesieniu do usług polegających na wydawaniu zaświadczeń medycznych dotyczących kondycji zdrowia, (…) konieczne jest uwzględnienie kontekstu, w jakim usługi te są realizowane w celu określenia ich podstawowego celu. W przypadku gdy tego rodzaju zaświadczenia są wymagane przez osobę trzecią jako wstępny warunek wykonywania przez daną osobę konkretnej działalności zawodowej lub realizacji pewnych działań wymagających dobrego stanu zdrowia, podstawowym celem świadczonej przez lekarza usługi jest dostarczenie tej osobie trzeciej niezbędnego elementu dla podjęcia decyzji. Podstawowym celem tego rodzaju usług medycznych nie jest ochrona zdrowia osób, które pragną realizować pewne działania, a zatem nie mogą zostać one objęte zwolnieniem w ramach art. 13 część A ust. 1 lit. c)” - aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/112/WE (pkt 63 i 64 wyroku).

Jak więc wynika z przytoczonej powyżej argumentacji Trybunału Sprawiedliwości, cel, w jakim wykonane zostaje badanie lekarskie, ma zasadnicze znaczenie dla stwierdzenia, czy usługa ta podlega zwolnieniu od podatku.

Zdefiniowanie w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy zakresu zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. Podkreślenia wymaga, iż orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01). Zgodnie z orzeczeniem w tej sprawie, „celu terapeutycznego nie należy określać w sposób szczególnie wąski, świadczenie profilaktycznych usług medycznych może być również zwolnione od podatku nawet jeśli okaże się że osoby, które są poddane badaniom lub innym zabiegom medycznym o charakterze profilaktycznym nie cierpią na żadną chorobę lub anomalię zdrowotną”.

Tym samym badanie diagnostyczne mające jedynie na celu ustalenie lub wykluczenie choroby lub innej anomalii zdrowotnej będzie podlegało zwolnieniu od podatku.

Pojęcie „opieki medycznej” przewidziane w art. 43 ustawy obejmuje zatem świadczenia medyczne wykonywane w celu ochrony, w tym zachowania lub przywrócenia zdrowia osób. Innymi słowy pojęcie to obejmuje zarówno leczenie, jak i profilaktykę.

Należy jednak podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych (wyrok w sprawie Peter dAmbrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01).

Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tj. świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu od podatku VAT.

W orzeczeniu w sprawie Peter d`Ambrumenil Trybunał wskazał przykładowe usługi medyczne, które ze względu na spełnienie wskazanego warunku (celu terapeutycznego) – podlegają zwolnieniu od VAT oraz takie w stosunku do których zwolnienie nie ma zastosowania.

Wśród usług, do których zwolnienie nie może znajdować zastosowania Trybunał Sprawiedliwości UE wymienił:

wydawanie poświadczeń stanu zdrowia celem otrzymywania renty wojskowej,
przeprowadzanie badań medycznych celem określenia istnienia i wielkości szkód poniesionych przez osoby fizyczne w przypadku postępowań sądowych dotyczących uszkodzeń ciała,
przeprowadzanie badań lekarskich celem sporządzenia raportu dotyczącego zaniedbań lekarskich w przypadku postępowań sądowych dotyczących takich zaniedbań,
przygotowywanie raportów medycznych dotyczących wyżej wymienionych spraw oraz raportów medycznych opartych o notatki lekarskie bez przeprowadzania dodatkowych badań lekarskich w wyżej wymienionych sprawach.

W świetle powyższego, ze zwolnienia będą korzystały jedynie badania związane z profilaktyką i ochroną zdrowotną. Natomiast badania mające cel wyłącznie ekspercki czy dowodowy – nie będą mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje badania diagnostyczne i badania lekarskie, których celem jest stwierdzenie zdolności lub braku zdolności do uczestnictwa w szkoleniu, które oznacza pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia. W sytuacji, gdy podczas wykonywania badań zostaną wykryte nieprawidłowości w stanie zdrowia Pacjenta, zostanie on o tym fakcie poinformowany i zostaną mu przedstawione zalecenia co do dalszego postępowania (np. zalecenie zmiany diety i zwiększenia aktywności fizycznej z uwagi na podwyższony poziom cholesterolu), jak również zalecenia udania się do innego specjalisty na konsultacje w celu podjęcia specjalistycznego leczenia.

Wykonywane badania diagnostyczne to: badania laboratoryjne (morfologiczne, biochemiczne), badanie kału na nosicielstwo, anty-HBs, EKG spoczynkowe; audiometria; Rtg klatki piersiowej. Wyniki badań przekazywane są lekarzowi orzecznikowi, na ich podstawie lekarz podejmuje decyzję i wydaje stosowną opinię. Podstawa prawna wykonywania badań diagnostycznych: art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy i art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Badania lekarskie to: badania lekarza okulisty (badanie ostrości wzroku, badanie dna oka, badanie pola widzenia, tonometria), lekarza laryngologa (ocena narządu słuchu), lekarza neurologa (ocena równowagi, układu krążenia, układu ruchu i układu nerwowego, lekarza psychiatry (badanie pod kątem zaburzeń psychicznych), lekarza medycyny pracy. Badanie zakończone jest wydaniem stosownego zaświadczenia, że dana osoba posiada odpowiedni stan zdrowia wymagany do uczestnictwa w szkoleniu. Podstawa prawna wykonywanych badań lekarskich: art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy i art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia usług badań diagnostycznych i badań lekarskich świadczonych przez Wnioskodawcę, należy dokonać oceny, czy usługi będące przedmiotem pytania ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W myśl art. 229 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz.1502 ze zm.), wstępnym badaniom lekarskim podlegają osoby przyjmowane do pracy, pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.

Zgodnie z art. 229 § 2 tej ustawy, pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

Z kolei art. 229 § 4 Kodeksu pracy mówi, że pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.

W myśl art. 229 § 4a Kodeksu pracy, wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.

Jak wskazał Wnioskodawca, badania diagnostyczne i badania lekarskie nie są wykonywane w ramach badań okresowych, wstępnych i kontrolnych na podstawie art. 229 Kodeksu pracy.

Badania diagnostyczne i badania lekarskie są wykonywane na podstawie ustawy o służbie medycyny pracy.

Instytucją właściwą do realizowania zadań z zakresu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w szczególności przez wykonywanie badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w Kodeksie pracy jest służba medycyny pracy.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1184), w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących, tworzy się służbę medycyny pracy.

W ramach kontroli zdrowia osoby pracujące otrzymują informacje i wskazania lekarskie odnośnie sposobów zapobiegania niekorzystnym zmianom w stanie zdrowia (art. 1 ust. 3 ustawy o służbie medycyny pracy).

Na mocy art. 4 pkt 1 ww. ustawy, przez profilaktyczną opiekę zdrowotną należy rozumieć ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy.

W myśl art. 4 pkt 2 ustawy o służbie medycyny pracy, ilekroć w ustawie jest mowa o pracującym – należy przez to rozumieć osoby wymienione w art. 5 ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o służbie medycyny pracy, służba medycyny pracy realizuje zadania określone w ustawie w odniesieniu do kandydatów do szkół ponadgimnazjalnych lub wyższych i na kwalifikacyjne kursy zawodowe, uczniów tych szkół, studentów oraz słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 2 ustawy, obowiązek objęcia profilaktyczną opieką zdrowotną spoczywa na szkole, szkole wyższej lub organizatorze kwalifikacyjnych kursów zawodowych - w odniesieniu do osób wymienionych w ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy, służba medycyny pracy jest właściwa do realizowania zadań z zakresu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w szczególności przez ocenę możliwości wykonywania pracy lub pobierania nauki uwzględniającą stan zdrowia i zagrożenia występujące w miejscu pracy lub nauki.

W myśl natomiast art. 6 ust. 1 pkt 3-8 ustawy, służba medycyny pracy jest właściwa do realizowania zadań z zakresu:

3.prowadzenia ambulatoryjnej rehabilitacji leczniczej, uzasadnionej stwierdzoną patologią zawodową;

4.organizowania i udzielania pierwszej pomocy medycznej w nagłych zachorowaniach i wypadkach, które wystąpiły w miejscu pracy, służby lub pobierania nauki;

5.inicjowania i realizowania promocji zdrowia, a zwłaszcza profilaktycznych programów prozdrowotnych, wynikających z oceny stanu zdrowia pracujących;

6.inicjowania działań pracodawców na rzecz ochrony zdrowia pracowników i udzielania pomocy w ich realizacji, a w szczególności w zakresie:

informowania pracowników o zasadach zmniejszania ryzyka zawodowego,
wdrażania zasad profilaktyki zdrowotnej u pracowników należących do grup szczególnego ryzyka,
tworzenia warunków do prowadzenia rehabilitacji zawodowej,
wdrażania programów promocji zdrowia,
organizowania pierwszej pomocy przedmedycznej;

7.prowadzenia analiz stanu zdrowia pracowników, a zwłaszcza występowania chorób zawodowych i ich przyczyn oraz przyczyn wypadków przy pracy;

8.gromadzenia, przechowywania i przetwarzania informacji o narażeniu zawodowym, ryzyku zawodowym i stanie zdrowia osób objętych profilaktyczną opieką zdrowotną.

Stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy, w stosunku do osób wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 4 i 5 służba medycyny pracy wykonuje zadania określone w ust. 1 pkt 2 lit. c oraz – odpowiednio – w pkt 3-8.

Przepisy ustawy o służbie medycyny pracy zaliczają zatem wykonywanie badań lekarskich osób pracujących do „profilaktycznej opieki zdrowotnej”. W ramach kontroli zdrowia osoby pracujące otrzymują informacje i wskazania lekarskie odnośnie sposobów zapobiegania niekorzystnym zmianom w stanie zdrowia.

Jak wynika z powołanych przepisów przez osoby pracujące należy także rozumieć kandydatów na kwalifikacyjne kursy zawodowe oraz słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych.

Przepisy ustawy o służbie medycyny pracy zaliczają zatem wykonywanie badań lekarskich kandydatów na kwalifikacyjne kursy zawodowe oraz słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych do „profilaktycznej opieki zdrowotnej”.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01).

Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom, bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie (np. poprzez szczepienia ochronne) powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

W literaturze przyjmuje się, że można wyróżnić jej następujące fazy:

profilaktyka wczesna – utrwalanie prawidłowych wzorców zdrowego stylu życia,
profilaktyka pierwotna (I fazy) – zapobieganie chorobom poprzez kontrolowanie czynników ryzyka,
profilaktyka wtórna (II fazy) – zapobieganie konsekwencjom choroby poprzez jej wczesne wykrycie i leczenie (przesiewowe badanie skriningowe mające na celu wykrycie osób chorych),
profilaktyka III fazy – zahamowanie postępu choroby oraz ograniczenie powikłań.

Należy w tym zakresie przypomnieć, że nawet jeżeli „opiece medycznej” powinien przyświecać cel terapeutyczny, to jednak niekoniecznie dowodzi to tego, że należy nadać terapeutycznemu celowi świadczenia szczególnie wąskie znaczenie. W rzeczywistości nawet jeżeli w pewnych przypadkach okaże się, że osoby poddane badaniom lub innym zabiegom lekarskim o charakterze zapobiegawczym nie cierpią z powodu jakiejkolwiek choroby lub zaburzeń zdrowia, to badania te mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ – podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo – ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu, czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby.

W ramach profilaktycznej opieki medycznej nie jest diagnozowana żadna choroba i nie jest wykonywana żadna czynność terapeutyczna sensu stricto. Centralnym jej elementem jest obserwacja i badanie pacjenta właśnie w celu uniknięcia konieczności przyszłego diagnozowania i leczenia ewentualnych chorych. Jednocześnie działania profilaktyczne mają na celu przede wszystkim zapobieganie chorobom.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz wskazane orzecznictwo należy stwierdzić, iż wykonywane przez Wnioskodawcę badania diagnostyczne i badania lekarskie w ramach badań profilaktycznych realizowane na podstawie przepisów o służbie medycyny pracy, mające na celu zapobieganie i wykrywanie chorób, a także monitorowanie stanu zdrowia osób kierowanych na kursy, zawierają się w pojęciu „opieki medycznej” w rozumieniu cyt. art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Reasumując, badania diagnostyczne i badania lekarskie świadczone przez Wnioskodawcę w ramach służby medycyny pracy – służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku usług polegających na wykonywaniu badań diagnostycznych oraz badań lekarskich mających na celu profilaktykę i ochronę zdrowia pacjenta wykonywanych na podstawie ustawy o służbie medycyny pracy jest prawidłowe.

Ustosunkowując się do kwestii opodatkowania badań psychologicznych oraz badań diagnostycznych i badań lekarskich mających na celu stwierdzenie zdolności lub braku zdolności do uczestnictwa w szkoleniu osób bezrobotnych lub innych uprawnionych zarejestrowanych w Urzędzie Pracy, wykonywanych na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, należy wskazać, że stosownie do art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) poradnictwo zawodowe i informacja zawodowa polega na udzielaniu bezrobotnym i poszukującym pracy pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia, w szczególności na kierowaniu na specjalistyczne badania psychologiczne i lekarskie umożliwiające wydawanie opinii o przydatności zawodowej do pracy i zawodu albo kierunku szkolenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi badań psychologicznych oraz badań diagnostycznych i badań lekarskich na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Badania psychologiczne wykonywane są przez psychologów posiadających uprawnienia do przeprowadzania badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu. W zakres badań psychologicznych wchodzi: wykonywanie testów sprawności psychomotorycznej, badanie widzenia zmierzchowego i wrażliwości na olśnienie w ciemni. Celem badań psychologicznych jest ocena stanu zdrowia i wykrycie schorzenia, które może stanowić przeciwskazanie do odbycia szkolenia i zdobycia zatrudnienia. Badania diagnostyczne mają służyć określeniu szczególnych predyspozycji psychofizycznych wymaganych do wykonywania zawodu wskazanego w skierowaniu. Badanie lekarskie zakończone jest wydaniem stosownego zaświadczenia, że dana osoba posiada odpowiedni stan zdrowia wymagany do uczestnictwa w szkoleniu.

Jak wynika z przytoczonej powyżej argumentacji Trybunału Sprawiedliwości, cel, w jakim wykonane zostaje badanie lekarskie (w tym badanie diagnostyczne i psychologiczne), ma zasadnicze znaczenie dla stwierdzenia, czy usługa ta podlega zwolnieniu od podatku.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego wyjaśnić należy, że dla określenia, czy wymienione usługi podlegają zwolnieniu od podatku, konieczne jest stwierdzenie, czy głównym celem wykonywanych badań jest ochrona zdrowia osoby poddawanej badaniu, czy też służą jedynie dostarczeniu informacji, będącej wstępnym warunkiem wykonywania przez daną osobę konkretnej działalności zawodowej lub realizacji pewnych działań wymagających dobrego stanu zdrowia (staże, szkolenia, przygotowanie zawodowe).

Biorąc pod uwagę stan faktyczny sprawy należy stwierdzić że świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wykonaniu specjalistycznych badań psychologicznych, lekarskich i diagnostycznych mają charakter wyłącznie opiniodawczy, a ich celem jest udzielenie Powiatowemu Urzędowi Pracy informacji o predyspozycjach zdrowotnych osób kierowanych przez ten urząd do odbywania szkoleń.

Przedmiotowe usługi nie służą bezpośrednio profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie są objęte zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

W związku z powyższym, podlegają one podstawowej stawce podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku badań psychologicznych oraz badań diagnostycznych i badań lekarskich wykonywanych na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jest nieprawidłowe.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy jest:

prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku usług badań diagnostycznych oraz badań lekarskich wykonywanych na podstawie ustawy o służbie medycyny pracy;
nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku usług badań diagnostycznych, badań lekarskich i badań psychologicznych wykonywanych na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin