INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2011r. (data złożenia w tut. organie 12 grudnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 stycznia 2012r. (data wpływu 2 lutego 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2011r. został złożony w tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 stycznia 2012r. (data wpływu 2 lutego 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 stycznia 2012r. znak: IBPP1/443-1793/11/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Postanowieniem Sądu Rejonowego w P. w dniu 28 listopada 1996r. Wnioskodawca nabył w drodze spadku działkę rolną niezabudowaną o nr 1705/63 o pow. 2.0523 ha KW X. Grunty te służyły działalności rolniczej – były wykorzystywane w prowadzonym przez Wnioskodawcę gospodarstwie rolnym. Zgodnie z planem miejscowego zagospodarowania przestrzennego w Gminie P. ww. teren został sklasyfikowany jako „tereny usług komercyjnych wraz z zabudową mieszkaniową”. Decyzją Burmistrza P. z dnia 8 listopada 2011r. ww. niezabudowana działka została podzielona na dwie działki: nr 2094/63 o powierzchni 0,9818 ha i nr 2095/63 o powierzchni 1,0705 ha.

Z tytułu podatku od towarów i usług jako rolnik ryczałtowy do dnia dzisiejszego Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia, natomiast w związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności usługowej od dnia 15 października 2011r., a począwszy od dnia 1 listopada 2011r. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W wyniku otrzymania oferty zakupu działki nr 2094/63 Wnioskodawca planuje jej sprzedaż.

Działka w momencie sprzedaży będzie całkowicie niezabudowana. Ww. grunty w przeszłości były wykorzystywane tylko przez Wnioskodawcę i nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Jako domownik Wnioskodawca pomagał w prowadzeniu gospodarstwa rolnego od dnia 1 stycznia 1986r., natomiast od dnia 1 kwietnia 1997r. Wnioskodawca samodzielnie prowadzi gospodarstwo rolne. Przedmiotem produkcji rolnej prowadzonej na terenie przeznaczonym do sprzedaży była uprawa zbóż z przeznaczeniem na pasze, w związku z prowadzoną hodowlą trzody chlewnej. Zboże nie było sprzedawane. Trzoda chlewna była sprzedawana do rzeźni.

Przyczyną sprzedaży ww. nieruchomości jest z jednej strony chęć zabezpieczenia finansowego w związku z niskimi świadczeniami emerytalnymi dla rolników, jak również chęć zakupu gruntu w pobliżu miejsca zamieszkania.

W związku z użytkowaniem ww. gruntu Wnioskodawca otrzymywał dotacje unijne w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.

Wnioskodawca otrzymywał w latach 2004-2010 kwoty średnio ok. 4.500 zł za 1 ha za ww. grunt. Wnioskodawca nie planuje uatrakcyjnienia ww. nieruchomości gruntowej.

Kwoty ze sprzedaży Wnioskodawca planuje przeznaczyć na zabezpieczenie finansowe w związku z niskimi świadczeniami emerytalnymi dla rolników, jak również na zakup gruntu w pobliżu miejsca zamieszkania. Wnioskodawca w przyszłości nie planuje sprzedaży innych nieruchomości.

W przeszłości, zgodnie z wyrokiem Sądu okręgowego w K., Wydział I Cywilny, Sygn. Akt xxx/06 z dnia 19 listopada 2008r., Gmina P. wykupiła od Wnioskodawcy oraz jego żony nieruchomości gruntowe rolne oraz zabudowania stanowiące gospodarstwo rolne w związku z przeznaczeniem ww. gruntów z rolnych na grunty pod budowę obwodnicy P. Środki uzyskane z wykupu zostały przeznaczone na odbudowę gospodarstwa rolnego.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy został uchwalony z urzędu. Ponadto Wnioskodawca nie występował o zmianę zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Sprzedawana działka graniczy z działką nabywcy. Nabywca sam zgłosił się z ofertą zakupu.

Kwoty ze sprzedaży Wnioskodawca planuje przeznaczyć na: zabezpieczenie finansowe w związku z niskimi świadczeniami emerytalnymi dla rolników, jak również na zakup gruntu w pobliżu miejsca zamieszkania. Planowany zakup gruntu ma dotyczyć gruntów rolnych i ma na celu powiększenie gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć zakupiony grunt pod uprawę rolną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działki będzie zwolniona z podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie działki będącej majątkiem osobistym, prywatnym nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.).

Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefioniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definiując w art. 15 ust. 1 ww. ustawy pojęcie podatnika, ustawodawca uwzględnił definicję zawartą w art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji

przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej (77/388/EWG) (Dz. Urz. UE L 145 ze zm.) , który stanowi, że „podatnik” oznacza każdą osobę prowadzącą niezależnie od miejsca zamieszkania, działalność gospodarczą określoną w ustępie 2, bez względu na cel, czy rezultaty tej działalności.

Ustęp 2 cyt. artykułu stanowił, że działalność gospodarcza, o której mowa w ustępie 1, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi, w tym działalność górniczą i rolniczą oraz działalność w ramach wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód.

Definicja zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jest pojęciem szerszym od definicji zawartej w art. 4 ust. 2 Szóstej Dyrektywy, przewidując, iż w odniesieniu do wszystkich kategorii osób wymienionych w tym przepisie, z działalnością gospodarczą mamy do czynienia również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy, czego nie zawiera definicja zawarta w art. 4 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Stwierdzić jednakże należy, iż jest to formuła wykorzystująca możliwość stworzoną dla państw członkowskich w art. 4 ust. 3 Szóstej Dyrektywy (art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE), w myśl którego państwa członkowskie mogą uznać za podatnika jakąkolwiek osobę, która przeprowadza sporadycznie transakcje związane z działalnością wymienioną w ustępie 2, w szczególności dokonuje dostawy gruntów budowlanych.

Zatem w świetle powołanych regulacji dopuszczalne jest uznanie przez państwo członkowskie za podatnika osoby, która dokonała okazjonalnej dostawy terenów budowlanych, w warunkach wskazujących, że czynność ta nie była związana z zaspokajaniem potrzeb osobistych tej osoby.

Przez działalność rolniczą – w myśl art. 2 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Dyspozycja art. 2 pkt 20 ww. ustawy określa, iż pod pojęciem produktów rolnych należy rozumieć towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Z regulacji art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 136, poz. 969 ze zm.) wynika, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże korzysta on ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże w treści ustawy o VAT, jak i przepisów wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku dostawy gruntów niezabudowanych opodatkowane są tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczonymi pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze złożonego wniosku wynika, że w dniu 28 listopada 1996r. Wnioskodawca nabył w drodze spadku działkę rolną niezabudowaną o nr 1705/63 o pow. 2.0523 ha. Grunty te służyły działalności rolniczej – były wykorzystywane w prowadzonym przez Wnioskodawcę gospodarstwie rolnym. Wnioskodawca jako domownik pomagał w prowadzeniu gospodarstwa rolnego od dnia 1 stycznia 1986r., natomiast od dnia 1 kwietnia 1997r. Wnioskodawca samodzielnie prowadzi gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy.

Ww. grunty w przeszłości były wykorzystywane tylko przez Wnioskodawcę i nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Zgodnie z planem miejscowego zagospodarowania przestrzennego ww. teren został sklasyfikowany jako „tereny usług komercyjnych wraz z zabudową mieszkaniową”. Decyzją Burmistrza z dnia 8 listopada 2011r. ww. niezabudowana działka została podzielona na dwie działki: nr 2094/63 o powierzchni 0,9818 ha i nr 12095/63 o powierzchni 1,0705 ha. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy został uchwalony z urzędu. Wnioskodawca nie występował o zmianę zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

W wyniku otrzymania oferty zakupu działki nr 2094/63 Wnioskodawca planuje jej sprzedaż. Sprzedawana działka graniczy z działką nabywcy. Nabywca sam zgłosił się z ofertą zakupu.

Działka w momencie sprzedaży będzie całkowicie niezabudowana. Wnioskodawca nie planuje uatrakcyjnienia ww. nieruchomości gruntowej.

Kwoty ze sprzedaży Wnioskodawca planuje przeznaczyć na: zabezpieczenie finansowe w związku z niskimi świadczeniami emerytalnymi dla rolników, jak również na zakup gruntu w pobliżu miejsca zamieszkania. Planowany zakup gruntu ma dotyczyć gruntów rolnych i ma na celu powiększenie mojego gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć zakupiony grunt pod uprawę rolną. Wnioskodawca w przyszłości nie planuje sprzedaży innych nieruchomości.

Należy zauważyć, że oceny przedstawionej we wniosku sytuacji należy dokonać mając na uwadze nie tylko obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne, ale również wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), w których zawarto analizę art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w kontekście odpowiednich przepisów prawa Unii Europejskiej – art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z ww. orzeczeniem, osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania tej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

Należy wskazać, że takie aktywne działania, o których mowa powyżej mogą polegać np. na uzbrojeniu terenu albo działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

We wskazanym orzeczeniu TSUE wyraził także zdanie, że okoliczność, iż osoba dokonująca dostawy jest rolnikiem ryczałtowym jest w tym zakresie bez znaczenia.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji, stwierdzić należy, że mimo, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży działki nr 2094/63 wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył on ww. działkę w celu dalszej odsprzedaży, ponieważ przedmiotową działkę rolną nabył w drodze spadku i była ona przez wiele lat wykorzystywana przez Wnioskodawcę do uprawy zbóż z przeznaczeniem na pasze dla hodowlanej trzody chlewnej.

Przy nabyciu przedmiotowej działki Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego bowiem Wnioskodawca nabył ją w drodze spadku, a nieruchomość nie była nigdy wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, nie była też przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Wnioskodawca w przyszłości nie planuje sprzedaży innych nieruchomości.

Dostawę przedmiotowej działki uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie będzie czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru.

Ponadto należy zauważyć, że Wnioskodawcy nie można przypisać szczególnie aktywnego charakteru działań związanych ze sprzedażą przedmiotowej działki, który jest typowy dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, ponieważ Wnioskodawca planuje sprzedaż działki nr 2094/63 w wyniku otrzymania oferty jej zakupu a sprzedawana działka graniczy z działką nabywcy. Nabywca sam zgłosił się z ofertą zakupu. Wnioskodawca nie planuje uatrakcyjnienia ww. nieruchomości gruntowej.

Ponadto należy zauważyć, że Wnioskodawca nie występował o zmianę zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru (Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy został uchwalony z urzędu i grunt ten został sklasyfikowany jako „tereny usług komercyjnych wraz z zabudową mieszkaniową”).

Oczywistym jest zatem w tej sytuacji brak przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowej działki, która byłaby porównywana do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego, stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemających cech działalności gospodarczej ponieważ sprzedaż nieruchomości w przedmiotowym przypadku nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji sprzedając działkę, o której mowa we wniosku Wnioskodawca korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Reasumując uznać należy, że sprzedaż ww. działki nr 2094/63 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że zbycie działki będącej majątkiem osobistym, prywatnym nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem, należało uznać za prawidłowe.

Wyjaśnić jednocześnie należy, że nie można utożsamiać czynności zwolnionych z opodatkowania z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Zwolnieniem od podatku objęta jest bowiem taka czynność, która co do zasady podlega opodatkowaniu, tj. podlega regulacjom ustawy o VAT lecz ustawodawca zwolnił ją od podatku. Nie podlega natomiast opodatkowaniu taka czynność, która w ogóle jest wyłączona z regulacji w zakresie podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Równocześnie należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.