2016.02.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-845/15/KS
z 25 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 listopada 2015 r. (data wpływu 13 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 8 lutego 2016 r. (data wpływu 11 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wykonanie usług w ramach realizacji termomodernizacji budynku Szkoły Podstawowej – jest prawidłowe,
prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wykonanie usług w ramach realizacji termomodernizacji budynku ośrodka sportowego X – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wykonanie usług w ramach realizacji termomodernizacji budynku Szkoły Podstawowej oraz prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wykonanie usług w ramach realizacji termomodernizacji budynku ośrodka sportowego X Wniosek został uzupełniony pismem z 8 lutego 2016 r. (data wpływu 11 lutego 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 29 stycznia 2016 r. znak: IBPP3/4512-845/15/KS.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem projektu pn. …

Podstawowym działaniem projektu jest termomodernizacja, czyli izolacja cieplna elewacji, wymiana instalacji CO. i źródeł ciepła oraz instalacja paneli fotowoltaicznych w obiekcie X Inwestycja ma na celu ograniczenie ilości zanieczyszczeń emitowanych do powietrza w procesach grzewczych. Infrastrukturę i sprzęt będący przedmiotem projektu Wnioskodawca przekazał jednostkom budżetowym będącym ich zarządcami.

Obiektami zarządzają jednostki jak następuje;

X – Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji – trwały zarząd,
Szkoła Podstawowa – trwały zarząd SP.

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług były wystawiane w latach 2007 do 2015 na nabywcę Urząd Miasta R. oraz Miasto R. o tym samym NIP ...

Wyżej wymienione zadania zostały dofinansowane ze środków unijnych w ramach RPO – tytuł projektu ... Realizacja projektu wpisuje się w katalog zadań wyszczególnionych w art. 7 w szczególności pkt 1 ppkt 1 i 15 ustawy o samorządzie gminnym.

W piśmie z 8 lutego 2016 r., będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że dział jako czynny zarejestrowany podatnik VAT.

Z chwilą nabycia towarów i usług związanych ze wskazanym we wniosku projektem … Wnioskodawca zamierzał przekazać nieodpłatnie poniesione nakłady inwestycyjne/środek trwały jednostkom budżetowym będących ich zarządcami.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Szkoła Podstawowa nie jest odrębnym zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, natomiast Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji jest zarejestrowanym czynnym odrębnym od Gminy podatnikiem VAT.

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji rozlicza odrębnie podatek VAT, Szkoła Podstawowa nie jest podatnikiem VAT.

Infrastrukturę i sprzęt będący przedmiotem projektu Wnioskodawca przekazał jednostkom budżetowym będącym ich zarządcami nieodpłatnie na podstawie dokumentu PT. Jednostki zarządzające przedmiotowymi obiektami wykorzystują je następująco:

MOSiR – do działalności statutowej i gospodarczej,
SP – do działalności statutowej.

Szkoła Podstawowa wykorzystuje/będzie wykorzystywała przedmiotowy budynek wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu – nieodpłatnych usług edukacyjnych świadczonych w ramach zadań statutowych jednostki.

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji budynek X wykorzystuje do różnych kategorii (tzn. czynności opodatkowane – dzierżawy pomieszczeń Klubu Sportowego i garaży oraz do czynności zwolnionych – dzierżawy Świetlicy Środowiskowej oraz niepodlegające opodatkowaniu związane z działalnością statutową).

Przedmiotowe budynki wykorzystywane są przez jednostki budżetowe, z których Szkoła Podstawowa nie odlicza podatku VAT, gdyż nie jest zarejestrowanym podatnikiem, natomiast Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji ze względu na brak możliwości przypisania podatku naliczonego do konkretnych czynności stosuje zasadę rozliczenia współczynnika do wszystkich zakupów czyli różnych czynności.

Miasto nie odliczyło i nie zamierza odliczyć podatku VAT od zakupów związanych z przedmiotową inwestycją, gdyż bezpośrednio nie będzie prowadziło działalności gospodarczej na budynkach, a jedynie przekaże je jednostkom budżetowym, które to będą je wykorzystywać do swojej działalności.

Wnioskodawca wskazał również, że poniesione nakłady zwiększyły wartość istniejących środków trwałych i spowodowały ich ulepszenie.

Podatek VAT zawarty we wniosku o dofinansowanie został ujęty następująco:

w zakresie budynku X - VAT niekwalifikowany,
w zakresie budynku Szkoły Podstawowej - VAT kwalifikowany.

W budynku szkoły wykonano: modernizację kotłowni, instalacji CO. oraz docieplenie budynku z wymianą stolarki okiennej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wykonanie usług w ramach realizacji przedmiotowego projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W montażu finansowym projektu, podatek VAT uznano częściowo jako koszt kwalifikowany. Zadanie inwestycyjne oraz nadzory inwestorskie dla X – VAT uznano w całości za niekwalifikowalny, gdyż w budynku X MOSiR (zarządca) prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT (klub sportowy). Zadanie inwestycyjne oraz nadzory inwestorskie dla SP – VAT zaliczono w całości do kosztów kwalifikowanych, gdyż zarządca jednostki SP nie wykorzystuje efektów projektu do sprzedaży opodatkowanej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle stanu faktycznego w zakresie przedmiotowego zadania dotyczącego „Termomodernizacja SP” nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o naliczony z faktur dokumentujących zakup towarów i usług, natomiast w części zadania „Termomodernizacja ośrodka sportowego X” istnieje taka możliwość, gdyż zarządca MOSiR prowadzi sprzedaż opodatkowaną związaną z przedmiotowym obiektem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

prawidłowe w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wykonanie usług w ramach realizacji termomodernizacji budynku Szkoły Podstawowej,
nieprawidłowe w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wykonanie usług w ramach realizacji termomodernizacji budynku ośrodka sportowego X.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia 2010 r., kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 90 ustawy o VAT.

W myśl art. 90 ust. 1 tej ustawy – w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy że z dniem 1 kwietnia 2013 r. na mocy art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 35) ust. 2 art. 15 otrzymał brzmienie „działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1515 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy między innymi ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 15 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle art. 9 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Należy zaznaczyć, że przypisana gminie – jako jednostce samorządu terytorialnego – samodzielność działania ma znaczenie z uwagi na cytowaną wyżej definicję podatnika podatku od towarów i usług. Wynika z niej bowiem, że tylko pomiot samodzielnie prowadzący działalność gospodarczą może być z tytułu tej działalności uznany za podatnika.

Należy zauważyć, że zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu „jednostka budżetowa”, wobec czego należy posiłkować się definicją legalną zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 wskazanej ustawy, jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe, agencje wykonawcze, instytucje gospodarki budżetowej i państwowe fundusze celowe stosują zasady gospodarki finansowej określone w niniejszej ustawie.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 tej ustawy, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do brzmienia ust. 3 powyższego artykułu, podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej „planem finansowym jednostki budżetowej”.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego – gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że jednostka organizacyjna wykonująca we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika.

Ponadto wskazać należy, że stosownie do regulacji art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1774 ze zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

W świetle art. 18 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach projektu pn. … dokonał termomodernizacji dwóch obiektów: Szkoły Podstawowej oraz ośrodka gimnastycznego X. Infrastrukturę i sprzęt będący przedmiotem projektu Wnioskodawca przekazał nieodpłatnie w trwały zarząd jednostkom budżetowym tj. Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji, który jest zarejestrowanym czynnym odrębnym od Gminy podatnikiem VAT rozliczającym odrębnie podatek VAT oraz Szkole Podstawowej, niebędącej podatnikiem VAT.

Wnioskodawca wskazał, że ośrodek gimnastyczny X jest wykorzystywany przez MOSiR do czynności opodatkowanych (dzierżawy pomieszczeń Klubu Sportowego i garaży), zwolnionych (dzierżawy Świetlicy Środowiskowej) oraz niepodlegających opodatkowaniu związanych z działalnością statutową. Natomiast Szkoła Podstawowa wykorzystuje/będzie wykorzystywała przedmiotowy budynek wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu – nieodpłatnych usług edukacyjnych świadczonych w ramach zadań statutowych jednostki.

Ponadto Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że nie odliczył i nie zamierza odliczyć podatku VAT od zakupów związanych z przedmiotową inwestycją, gdyż – jak stwierdził Wnioskodawca – bezpośrednio nie będzie prowadził działalności gospodarczej na budynkach, a jedynie przekaże je jednostkom budżetowym, które to będą je wykorzystywać do swojej działalności.

Zauważyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym, gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Zatem, skoro z tytułu realizacji przez samorządowe jednostki budżetowe powierzonych im przez Miasto zadań własnych gminy, podatnikiem jest Miasto a nie te jednostki, to Miasto ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane tym jednostkom i są przez nie wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej, tj. świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podkreślenia jednak wymaga, że Miasto nie może wybiórczo uwzględniać i wykazywać odliczenia podatku naliczonego tylko od wybranych inwestycji lub/i wybranych jednostek organizacyjnych. Jeżeli Miasto zdecyduje się na model „scentralizowany” to musi tego dokonać całościowo, tj. uwzględniając w ewentualnych składanych przez siebie korektach deklaracji cały podatek należny i cały podatek naliczony od wszystkich swoich jednostek i zakładów budżetowych. Uznanie, że Miasto wraz z jej jednostkami organizacyjnymi stanowi jednego podatnika (a co za tym idzie wykonywanie przez jej jednostki organizacyjne czynności opodatkowane należy przypisać Miastu z tym skutkiem, że istnieje prawo do odliczenia) rodzi konieczność rozliczania się jako jeden podatnik ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 cyt. ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tj. za pierwszy okres rozliczeniowy w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia), nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Wskazać tutaj należy, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw z dnia 7 grudnia 2012 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 35), do rozliczeń za okresy rozliczeniowe, które upływają w dniu 31 grudnia 2013 r., stosuje się przepisy art. 86 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2014 r.

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej te transakcje.

Tak więc niezadeklarowany w okresie otrzymania faktury lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych podatek naliczony nie przepada jeszcze przez okres 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, z uwagi powołany przepis ust. 13, przewidujący możliwość jego zadeklarowania w formie korekty deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku.

Konfrontując przedstawione przepisy prawne z opisem stanu faktycznego, wskazać należy, że w związku z wykorzystywaniem przez MOSiR budynku ośrodka gimnastycznego X do czynności opodatkowanych (dzierżawy pomieszczeń Klubu Sportowego i garaży), zwolnionych (dzierżawy Świetlicy Środowiskowej) oraz niepodlegających opodatkowaniu związanych z działalnością statutową, w myśl art. 90 ustawy Wnioskodawca ma obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. W sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, Wnioskodawca jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy. Natomiast taki obowiązek nie powstanie w stosunku do wydatków poniesionych na zakup towarów i usług w celu realizacji projektu dotyczącego termomodernizacji budynku Szkoły Podstawowej z racji wykorzystywania przedmiotowego obiektu wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu tj. nieodpłatnych usług edukacyjnych świadczonych w ramach zadań statutowych jednostki.

Podkreślenia jednak wymaga, że odliczenie podatku naliczonego będzie możliwe pod warunkiem dokonania „scentralizowania” rozliczeń w podatku od towarów i usług. Miasto nie może uwzględniać orzeczenia C-276/14 wybiórczo i wykazywać odliczenia podatku naliczonego tylko od wybranych inwestycji lub/i wybranych jednostek organizacyjnych. Jeżeli Miasto zdecyduje się na model „scentralizowany” to musi tego dokonać całościowo, tj. uwzględniając w ewentualnych składanych przez siebie korektach deklaracji cały podatek należny i cały podatek naliczony od wszystkich swoich jednostek organizacyjnych. Ponadto korekty nie mogą dotyczyć wybranych okresów rozliczeniowych lecz całego poprzedniego 5 letniego okresu nieobjętego przedawnieniem.

Jak wynika z treści wniosku, faktury dokumentujące nabycie towarów i usług wystawiane były w latach 2007 do 2015. W związku z tym należy zaznaczyć że na dzień datowania niniejszej interpretacji prawo do odliczenia podatku naliczonego za lata 2007 do 2011 zgodnie z brzmieniem przywołanego art. 86 ust. 13 uległo przedawnieniu. W konsekwencji upłynął już termin do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług otrzymanych w latach 2007 do 2011 w związku z termomodernizacją ośrodka sportowego X.

W konsekwencji Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie odliczenia podatku naliczonego w części zadania termomodernizacją ośrodka sportowego X uznane zostało za nieprawidłowe z uwagi na argumentację przedstawioną przez Stronę w uzasadnieniu własnego stanowiska.

Natomiast w stosunku do obiektu Szkoły Podstawowej Miasto nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług związanych z jego termomodernizacją, budynek ten wykorzystywany jest bowiem wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu – nieodpłatnych usług edukacyjnych świadczonych w ramach zadań statutowych jednostki.

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w światle stanu faktycznego w zakresie przedmiotowego zadania inwestycyjnego „termomodernizacja SP” nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o naliczony z faktur dokumentujących zakup towarów i usług. Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zauważyć należy, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin