Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-1069/15/KO
z 17 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 18 lutego 2016 r. (data wpływu 22 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia pracy własnej w drodze noty obciążeniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia pracy własnej w drodze noty obciążeniowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 lutego 2016 r. (data wpływu 22 lutego 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 11 lutego 2016 r. znak: IBPP2/4512-1069/15/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma T.S. informuje, iż identyczny wniosek dot. zapytania o podatek dochodowy od osób fizycznych został przesłany do Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy. T.S. prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą T.S. na chwilę obecną zatrudnia 2 pracowników na umowę o prace. W 2016 roku planuje zatrudnić ok. 14 osób na umowę o prace. Działalność firmy ma charakter zarobkowy. Głównym profilem prowadzonej działalności gospodarczej jest działalność związana z oprogramowaniem PKD 47.41.Z. Działalność ta jest opodatkowana 19% podatkiem liniowym, rozliczana na formularzu PIT-5L, PIT-36L, a zaliczka na podatek dochodowy odprowadzana jest miesięcznie. Firma prowadzi pełną księgowość.

Realizowany przez Wnioskodawcę projekt dotyczy wprowadzenia innowacyjnej drukarki 5D tzw. drukarki przyrostowej. Zastosowanie druku 5D w produkcji jest technologią pozwalającą podwyższyć osiągane parametry pracy. Proponowany projekt odnosi się, do co najmniej kilku obszarów związanych z inteligentnymi specjalizacjami. Wynika to przede wszystkim z wielu możliwości zastosowania druku przyrostowego w różnych dziedzinach gospodarki m.in. mowa o rozwiązaniach branżowych jak lotnicza, samochodowa, edukacyjna, medyczna, protetyczna, elektromechaniczna itp.

Równocześnie firma będzie pracować nad rozwojem technologii materiałowych. Materiały stosowane do wydruku 3D takie jak: PLA, ABS, HIPS, PMMA zostaną zoptymalizowane tak aby miały zastosowanie w wydruku 5-cio osiowym. Firma stworzy nowy materiał z włókna węglowego, który znacząco zwiększy wytrzymałość mechaniczną wydruku.

W ramach prac rozwojowych, rezultaty przeprowadzonych badań przemysłowych zostaną wdrożone w prototypie drukarki 5D oraz wydruku w 5-ciu osiach. W oparciu o tą technologię firma stworzy Innowacyjny produkt, który znajdzie zastosowanie w każdej gałęzi przemysłowej, produkcji jednostkowej oraz małoseryjnej.

Technologia wydruku 5D pozwoli na zmniejszenie kosztów wyprodukowania pojedynczych elementów, podzespołów a konsekwencją stworzenie nowego materiału będzie wzrost parametrów wytrzymałościowych oraz jakościowych elementów.

Na bazie opracowanej technologii zostanie zaprojektowana drukarka 5D, którą wprowadzimy do własnej działalności gospodarczej, jako nowy produkt. Projekt będzie finansowany ze środków własnych Wnioskodawcy oraz dofinansowania przyznanego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020. (Dofinansowanie wynosi 60% - w odniesieniu do prac rozwojowych lub 80% - w odniesieniu do badań przemysłowych. Pozostałą część stanowić będą środki własne Wnioskodawcy).

Niektóre zadania realizowane będą przez T.S. osobiście, np. pełniąc funkcję eksperta/doradcy w projektach unijnych, koordynacja części merytorycznej projektu.

W 2015 roku Firma złożyła wniosek o dofinansowanie projektu badawczo rozwojowego w ramach działania programu pt.: ....” wniosek o dofinansowanie projektu, Oś priorytetowa: „Wsparcie prowadzenia prac B+R przez przedsiębiorstwa”, Działania 1.1 „Projekty B+R przedsiębiorstw”, Poddziałania 1.1.1 „Badania przemysłowe i prace rozwojowe realizowane przez przedsiębiorstwa”.

Środki przyznane w ramach projektu to środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, o których mowa w art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych. Ww. środki zostaną wypłacone przez Bank na zlecenie Instytucji Pośredniczącej, tj. Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

Nabór projektów jest dokonywany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, jako Instytucję Pośredniczącą. Środki przyznane w ramach projektu to środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, o których mowa w art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych. Ww. środki zostaną wypłacone przez Bank na zlecenie Instytucji Pośredniczącej, tj. Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Beneficjentem projektu będzie T.S., czyli osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. T.S. jest stroną umowy z Instytucją Pośredniczącą i uzyskał pozytywną decyzje o dofinansowaniu w wysokości części kosztów kwalifikowanych a więc jest zobowiązany do zrealizowania danego projektu badawczo-rozwojowego, wykorzystując w tym celu m.in. swoje zasoby kadrowe i finansowe (konieczność pokrycia części kosztów kwalifikowanych, która nie jest finansowana dotacją). Wnioskodawca będzie pełnił w projekcie realizowanym przez T.S. rolę Eksperta i jednocześnie będzie Kierownikiem zespołu badawczego. Jego osoba będzie wchodziła w skład zespołu badawczego.

Koszty (bezpośrednio finansowane z dofinansowania), o których mowa w złożonym wniosku, są kosztami poniesionymi za pracę właściciela firmy w projekcie na stanowisku kierownik projektu.

W budżecie projektu przewidziano wynagrodzenie dla właściciela.

Narodowe Centrum Badań i Rozwoju opracowało PRZEWODNIK... (zw. również „Wytycznymi”). Przewodnik ów m.in. definiuje pojęcie i katalog kosztów kwalifikowanych. Według Wytycznych kwalifikowalność kosztu może zostać uznana, o ile zostaną spełnione łącznie następujące warunki, m.in.: koszt został faktycznie poniesiony w okresie wskazanym w umowie o dofinansowanie, oraz został należycie udokumentowany.

W Wytycznych przewiduje się również, iż koszty kwalifikowane mogą powstać także w sytuacji, gdy pracę w projekcie wykonuje beneficjent jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, jednocześnie będąc pracownikiem w ramach własnego projektu. Przewiduje się możliwość „obciążenia” firmy kosztami własnej pracy według określonych w Wytycznych norm. W takiej sytuacji znajdzie się Wnioskodawca, będzie on bowiem członkiem zespołu badawczego firmy T.S. i jednocześnie właścicielem. Wykonując osobiście niektóre zadania w projekcie, będzie mógł swoją pracę w określonym wymiarze zaliczyć do kosztów kwalifikowanych i rozliczyć w ramach dotacji.

W Wytycznych zapisano, iż: Właściciele spółek oraz osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, którzy nie pobierają za wykonywaną pracę wynagrodzenia (są finansowani z zysku), mogą rozliczać koszty swojej pracy przy prowadzeniu badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu zgodnie z poniższymi zasadami, m.in.:

1. Koszty pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą należy rozliczać według stawki godzinowej.
2. Właściciel, spółki lub osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą musi posiadać odpowiednie kwalifikacje do prowadzenia badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu.
3. Rozliczenie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą następuje według ustalonej stawki godzinowej w zależności od faktycznie przepracowanych godzin w projekcie (według wzoru).
4. W projekcie można rozliczyć maksymalnie 860 godzin pracy (1 720/2) w ciągu roku (maksymalnie 72 godziny pracy w ciągu miesiąca) - ograniczenie to wyniki z założenia, że projekt nie może stanowić jedynego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa, tym samym obowiązki właściciela jednostki nie mogą dotyczyć wyłącznie badań wykonywanych w ramach projektu.
   
   

Ponadto zapisano obowiązki beneficjenta w zakresie sfery podatkowej:

1. Podatnik przed rozliczeniem w projekcie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, zwróci się do właściwego Urzędu Skarbowego (Izby Skarbowej) z zapytaniem czy pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu jest zgodne z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych i może stanowić jego wynagrodzenie/dodatkowe źródło przychodu dla osoby fizycznej prowadzącej działalność jednoosobowo i czy przychód taki będzie dla tej osoby fizycznej wiązał się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego oraz czy istnieje możliwość wykazania/ zaewidencjonowanie przedmiotowego wynagrodzenia jako kosztu dla danej jednostki w ramach realizowanego przedsięwzięcia.
2. Otrzymane od Urzędu Skarbowego interpretacje beneficjent udostępni NCBR (przed rozliczeniem we wniosku o płatność kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą).
3. Poniesienie wydatku na koszty pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą jest dokumentowane dokumentem księgowym (np. notą obciążeniową) oraz kartą czasu pracy wskazującą liczbę godzin w danym miesiącu kalendarzowym poświęconych na wykonanie badań w projekcie.
   
   

Na podstawie powyższych zapisów część kosztów kwalifikowanych (częściowo pokrytych dotacją) zostanie przypisana wynagrodzeniu na rzecz Wnioskodawcy, obliczonego zgodnie z Wytycznymi i kwota ta zostanie przelana z rachunku firmowego T.S. na rachunek prywatny Wnioskodawcy. Przewiduje się również, iż ta operacja zostanie udokumentowana notą księgową lub obciążeniową.

Efekty Projektu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest zatem ostatecznym beneficjentem Projektu, to znaczy podmiotem do którego wsparcie jest skierowane.

Wnioskodawca pełni w projekcie funkcję Kierownika zespołu badawczego i jednocześnie Eksperta ds. strategii i rozwoju biznesu w sektorze MSP. Określenie „koszty pracy własnej” jest kategorią w oparciu o którą obliczana jest wysokość wsparcia w stosunku do liczby przepracowanych godzin przez Wnioskodawcę.

Pismem z 18 lutego 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

W ramach realizowanego projektu firma nie będzie świadczyć usług na rzecz podmiotów zewnętrznych.

Omyłkowo umieszczono we wniosku zapis „Wnioskodawczyni pełni w projekcie funkcję kierownika zespołu badawczego i jednocześnie eksperta ds. strategii i rozwoju w sektorze MSP”. Wnioskodawca będzie pełnił w projekcie rolę eksperta i jednocześnie będzie kierownikiem zespołu badawczego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 5):

Czy przepisy ustaw podatkowych i Ordynacji Podatkowej stoją na przeszkodzie temu aby transfer wynagrodzenia w zakresie rozliczenia kosztów pracy własnej Wnioskodawcy, dokonany z rachunku bankowego beneficjenta na rachunek prywatny T.S. został udokumentowany za pomocą noty księgowej lub noty obciążeniowej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Koszty wynagrodzenia odpowiadające kosztom pracy własnej Wnioskodawcy nie mogą być rozliczane fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę na rzecz swojej firmy. Nie pozwalają na to bowiem przepisy art. 106a i 106b ustawy o podatku od towarów i usług. Nie ma uzasadnienia dla wystawiania rachunków w rozumieniu art. 87 Ordynacji podatkowej. Nie ma jednak przeszkód, by transfer pomiędzy rachunkami Wnioskodawcy i odpowiadający kosztom pracy własnej Wnioskodawcy został udokumentowany notą księgową lub obciążeniową. Przepisy nie definiują bowiem tego rodzaju dokumentów, ani nie wprowadzają restrykcji. Każdą operację gospodarczą - w tym dokonaną na własnych rachunkach - można udokumentować dowodami księgowymi. Udokumentowanie zaś nie zmieni kwalifikacji podatkowej opisanych zdarzeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pojęcie „świadczenie” – składające się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie zakłada istnienie podmiotu będącego jego odbiorcą (konsumentem usługi). Musi to być podmiot inny niż wykonujący usługę. Świadczenie na własną rzecz nie jest więc usługą, gdyż nie występuje wówczas konsument usługi (odbiorca świadczenia).

Nie dotyczy to przypadków, gdy usługa bądź towar zostały przekazane na potrzeby osobiste lub cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem świadczenie usług nie może mieć miejsca bez ustalenia konsumenta, tj. podmiotu będącego beneficjentem danej usługi. Tym samym w opisanej we wniosku sytuacji nie występuje czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 106a ust. 1 ustawy o VAT, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

W świetle art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Przez sprzedaż – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wcześniej wykazano, opisane we wniosku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie będą stanowiły odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem odnosząc się do wątpliwości dotyczących sposobu udokumentowania pracy własnej wykonywanej przez Wnioskodawcę w ramach projektu, należy stwierdzić, że nie będzie on zobowiązany do wystawienia faktury. Jak rozstrzygnięto powyżej, czynności wykonywane w ramach realizacji projektu nie będą stanowiły podlegającego opodatkowaniu świadczenia usług.

Zgodnie z art. 87 § 1 przywołanej na wstępie ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Zatem obowiązek wystawienia rachunku ma zastosowanie do podatników, jednakże w ograniczonym zakresie, tj. w przypadkach, gdy z ustawy nie wynika obowiązek wystawienia faktury.

Charakter opisanych we wniosku czynności wykonywanych w ramach realizowanego w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy Projektu osobiście – funkcja kierownika zespołu badawczego i jednocześnie eksperta – tzw. „koszty pracy własnej”, nie daje podstaw do nakładania na Wnioskodawcę obowiązku wystawiania rachunków, w rozumieniu art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, dokumentujących dokonanie tych czynności.

Wobec powyższego, wykonywanie przez Wnioskodawcę pracy własnej nie będzie dokumentowane fakturą ani rachunkiem, lecz innym dokumentem księgowym, np. notą.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Zmiana któregokolwiek z elementów opisu zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.