Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4515-3/16-2/MZ
z 15 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą mającą miejsce zamieszkania dla potrzeb podatkowych w Polsce (tzw. rezydencja podatkowa - tj. nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce). Posiada ona również polskie obywatelstwo. Przedmiotem niniejszego wniosku jest stan faktyczny, w którym Wnioskodawczyni odziedziczyła spadek po zmarłym w dniu 7 maja 2002 r. niespokrewnionym z nią obywatelu Stanów Zjednoczonych (spadkodawca posiadał wyłącznie obywatelstwo amerykańskie). Odziedziczony majątek znajdował się w całości w Stanach Zjednoczonych.

Sprawa spadkowa toczyła się w Stanach Zjednoczonych na podstawie sporządzonego przez spadkodawcę testamentu. Wnioskodawczyni otrzymała sądowe zawiadomienie z dnia 29 lipca 2002 r. o otwarciu testamentu. Zawiadomienie sądowe o końcowym rozliczeniu spadku/nabyciu (Certificate of Devise, Descent or Distribution) pochodzi z dnia 1 lipca 2003 r. Sprawa spadkowa została zamknięta w dniu 18 października 2005 r. (notarialne potwierdzenie zamknięcia sprawy spadkowej pochodzi z 19 lipca 2006 r.).

Wnioskodawczyni zapłaciła w Stanach Zjednoczonych podatek od odziedziczonego spadku. Do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawczyni nie złożyła w polskim urzędzie skarbowym zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na podstawie otrzymanego spadku i nie uiściła podatku z tego tytułu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w odniesieniu do nabytego przez Wnioskodawczynię spadku znajdują zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., co wyklucza możliwość nowacji obowiązku podatkowego?

Czy nastąpiło przedawnienie prawa do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe w odniesieniu do nabytego spadku?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 222 poz. 1629 ze zm.) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie tej ustawy, tj. przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 34 ustawy Prawo prywatne międzynarodowe z dnia 17 listopada 1965 r. (Dz. U. z 1965 r. Nr 46, poz. 290) w brzmieniu obowiązującym w chwili śmierci spadkodawcy (tj. 7 maja 2002 r.) w sprawach spadkowych właściwe jest prawo ojczyste spadkodawcy z chwili jego śmierci. W związku z powyższym dla rozpoznania daty nabycia spadku przez Wnioskodawczynię właściwe jest prawo amerykańskie.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego i posiadanych przez nią dokumentów wynika, że nabyła ona zgodnie z prawem amerykańskim spadek przed dniem 1 stycznia 2007 r., w związku z powyższym do przedmiotowej sprawy zastosowanie znajdzie ustawa o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. (dalej: ustawa o PSD).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o PSD obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku. Z kolei w ust. 4 przywołanego wyżej artykułu wskazano, że jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Gdy nabycie w drodze darowizny nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przed organem podatkowym na okoliczność dokonania tej darowizny.

Zgodnie z art. 17a ust. 1 ustawy o PSD podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Wnioskodawczyni nie złożyła ww. zeznania.

Zgodnie z art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 613) jeżeli podatnik:

1. nie złożył deklaracji w terminie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego,
2. w złożonej deklaracji nie ujawnił wszystkich danych niezbędnych do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego,

zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w § 1 (określone w art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej), nie powstaje, pod warunkiem że decyzja ustalająca wysokość tego zobowiązania została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

1. zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2. doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.
   
   

W sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawczynię upłynął już przewidziany w art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej 5-letni termin. Oznacza to, że możliwość powstania zobowiązania podatkowego uległa przedawnieniu; tym samym Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn odziedziczonego po amerykańskim spadkodawcy.

Stanowisko takie potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2013 r., sygn. ILPB2/436-159/13-2/MK wskazał, że „w analizowanym przypadku nastąpiła sytuacja, o której mowa ww. art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej - przedawnienie możliwości powstania zobowiązania podatkowego. Jak wyżej wskazano wystąpienie obowiązku podatkowego jest warunkiem niezbędnym powstania zobowiązania podatkowego po stronie konkretnego podmiotu. Z kolei w ustawie o podatku od spadków i darowizn ustawodawca, w odniesieniu do nabycia majątku tytułem dziedziczenia, w art. 6 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 4, przewidział dwa - nawzajem uzupełniające się - momenty powstania obowiązku podatkowego. W konsekwencji, jeżeli w rozpatrywanej sprawie obowiązek podatkowy powstał w dacie uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, tj. w 1995 r., to od tej daty zaczął biec termin przedawnienia, o którym mowa w art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej. Innymi słowy termin do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn upłynął z końcem 2010 r.”

Podobnie wypowiedział się Dyrektor izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2012 r., sygn. IBPBII/1/436-470/11/MCZ, wskazując, że w sprawie będącej przedmiotem interpretacji znajdzie „zastosowanie art. 68 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej dotyczący przedawnienia zobowiązania podatkowego w sytuacji, gdy podatnik nie złożył deklaracji w terminie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego, a od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy upłynęło 5 lat.”

Ponadto, z uwagi na nabycie spadku przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie może dojść do tzw. nowacji obowiązku podatkowego w odniesieniu do nabytego spadku. Stanowisko takie potwierdza WSA w Lublinie w wyroku z dnia 6 marca 2013 r., sygn. I SA/Lu 62/13, w którym wskazał, że „nabycie spadku przed 1 stycznia 2007 r. wyklucza nowację obowiązku podatkowego (w podatku od spadków) w warunkach art. 6 ust. 4 zdanie drugie u.p.s., w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą z dnia 16 listopada 2006 r., to jest przez powołanie się przez podatnika na nabycie spadku przed organem podatkowym.” (Ww. rozstrzygnięcie zostało zaskarżone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie. NSA w wyroku z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn. II FSK 2451/13 podtrzymał stanowisko zaprezentowane przez WSA w Lublinie i oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie). Także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 31 grudnia 2013 r., sygn. IPPB2/436-556/13-4/MZ wskazał, że „z uwagi na fakt nabycia spadku przed wejściem w życie od 1 stycznia 2007 r. znowelizowanej ustawy o podatku od spadków i darowizn będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.”

Reasumując, w opinii Wnioskodawczyni nastąpiło przedawnienie prawa do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe w odniesieniu do spadku nabytego po Spadkodawcy, a ponadto we wskazanym stanie faktycznym nie może dojść do nowacji obowiązku podatkowego określonego w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn w obecnym brzmieniu, gdyż nabycie spadku przed 1 stycznia 2007 r. wyklucza nowację obowiązku podatkowego w odniesieniu do tego spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Organ zauważa że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.