Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-233/15/MK
z 23 marca 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2015 r. (data wpływu 23 grudnia 2015 r.) uzupełnionego pismem z 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia energii elektrycznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia energii elektrycznej. Ww. wniosek został uzupełnionego pismem z 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. W związku ze zużyciem energii elektrycznej w jednostkach organizacyjnych Spółki (oddziałach) oraz jej sprzedażą dla nabywców końcowych Spółka rozlicza (z właściwym urzędem celnym) podatek akcyzowy za okresy miesięczne. Wobec wykonywania ww. czynności Spółka posiada wymagane prawem koncesje na przesył i wytwarzanie energii elektrycznej.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wydobycie rud miedzi (w kopalniach Spółki) i produkcja z tych rud metali - miedzi (Cu) w postaci katod, wlewków, walcówki/drutu Cu (produkowanych z katod Cu) oraz pozostałych metali nieżelaznych oraz metali szlachetnych, w ramach której Spółka wykorzystuje energię elektryczną. Produkcja tych metali odbywa się w pełnych ciągach produkcyjnych Spółki - w Oddziałach A., do których przypisane są określone zakresy działalności (zgodne z cyklem produkcyjnym).

I tak:

  • w Oddziałach górniczych (kopalnie) - prowadzone jest ciągłe wydobycie urobku rud o zawartości miedzi poniżej 2% i śladowych ilościach pozostałych metali, które następnie przekazywane są do przeróbki do Oddziału Zakłady Wzbogacania Rud,
  • Oddział Zakłady Wzbogacania Rud (O/ZWR) - dokonywany jest proces wzbogacania urobku rud (tj. częściowego odzyskiwania metali), w wyniku czego z wydobytego urobku produkowane są koncentraty miedzi o zawartości ok. 23% Cu oraz wilgotności ok. 8,5%, które przeznaczane są do dalszej przeróbki w procesach hutniczych. Półprodukt w postaci koncentratów co do zasady przekazywany jest do dalszej przeróbki do Oddziałów hutniczych Spółki. Niemniej jednak mogą wystąpić sporadyczne sytuacje, gdzie koncentrat wyprodukowany przez A. (O/ZWR) będzie przedmiotem sprzedaży dla odbiorów zewnętrznych (jako półprodukt niezbędny do produkcji metali).
  • Oddziały hutnicze (X,Y,Z) - z ww. koncentratów jak i dodatkowych wsadów - złomów (w procesach pirometalurgicznych [Proces pirometalurgiczny - przerób rud metali i metali wtórnych (w A rud miedzi i złomów miedzi) w wysokich temperaturach powyżej temperatury topienia otrzymywanego metalu] oraz w procesach rafinacji [Rafinacja - proces technologiczny mający na celu oczyszczenie surowego metalu lub stopu z domieszek i zanieczyszczeń. W A. rafinacja przeprowadzana jest metodą ogniową lub metodą elektrolityczną (elektrorafinacja)]), produkowane są metale, tj. miedź w postaci katod i wlewków, metale nieżelazne oraz metale szlachetne, które produkowane są ze szlamów anodowych powstałych w trakcie produkcji miedzi. Ponadto w wyniku przetopu, odlewania i walcownia części katod Cu, produkowana jest również walcówka i drut Cu. Wyroby produkowane w Oddziałach hutniczych są przedmiotem sprzedaży i zawierają ok. 99,99% pierwiastka metalu podstawowego (odpowiednio miedzi lub ołowiu lub innego podstawowego metalu).

Stosowane przez Spółkę technologie produkcji metali i ich obróbki, wymagają dla uzyskania półproduktu w postaci koncentratu, jak i produktu końcowego (metali w odpowiedniej formie) zużycia energii elektrycznej na różnych etapach produkcji, która służy do zasilania maszyn i urządzeń oraz linii technologicznych wykorzystywanych w ww. procesach.

Energia elektryczna na poszczególnych etapach produkcji metali (począwszy od przeróbki rudy) wykorzystywana jest j.n.:

  1. Oddział Zakłady Wzbogacania Rud:
  1. Wydział rozdrabialni - maszyny/urządzenia do przesiewania i kruszenia urobku rudy (napędy przesiewaczy, przenośników taśmowych, kruszarek);
  2. Wydział młynowni - maszyny/urządzenia do mielenia i klasyfikacji urobku (napędy młynów, klasyfikatorów, pomp, podawaczy, przenośników taśmowych);
  3. Wydział flotacji [Flotacja - jest metodą wzbogacania, w której wykorzystuje się fizyko-chemiczne różnice we własnościach powierzchniowych cząstek, podlegających rozdziałowi a szczególnie różnice w ich zwilżalności przez ciecz] - napędy wirników maszyn flotacyjnych i reaktorów instalacji do usuwania węglanów w procesie flotacji, pomp, sprężarek, dmuchaw, turbodmuchaw, zasilanie układów pompowych do transportu z Obiekt Unieszkodliwiania Odpadów Wydobywczych A. (OUOW) wody nadosadowej i wody dołowej używanej w procesie flotacji oraz hydrotransportu odpadów poflotacyjnych na OUOW;
  4. Wydział suszarni - zasilanie maszyn/urządzeń służących do odwadniania, zagęszczania, filtracji i suszenia koncentratu (napędy pomp, obrotowych suszarek, sprężarek, wentylatorów, przenośników, pras filtracyjnych i napędy mostów w zagęszczaczach promieniowych).

Spółka wskazuje ponadto, że w związku z trwającymi w A. zmianami reorganizacyjnymi ww. układy pompowe wykorzystywane do transportu wody nadosadowej i wody dołowej z OUOW używanej i niezbędnej w procesie flotacji oraz hydrotransportu odpadów poflotacyjnych na OUOW mogą być organizacyjnie przypisane do Wydziału Flotacji w Oddziale Zakład Wzbogacania Rud, jak również do innego Oddziału Spółki. Niemniej jednak bez względu na przynależność majątkową tych urządzeń wewnątrz Spółki, pełnią one taką samą rolę w procesie produkcyjnym realizowanym w Oddziale Zakłady Wzbogacania Rud, tj. są wykorzystywane do transportu wód koniecznych w procesie flotacji oraz odprowadzenia odpadów poflotacyjnych z tego procesu.


  1. Oddział X.
  1. Wydział przygotowania wsadów - maszyny/urządzenia do transportu (w magazynie) koncentratu i koksu do miejsc przygotowania materiałów wsadowych, namiarowanie koncentratów, pompowanie do procesu ługu, suszenie materiałów i ich brykietowanie, podawanie żużla i brykietów, odpylanie gazów procesowych,
  2. Wydział metalurgiczny - maszyny/urządzenia do transportu materiałów wsadowych i ich załadunku do pieca szybowego, produkcja i zasilanie pieców dmuchem, produkcja sprężonego powietrza do procesu produkcyjnego, chłodzenie pieca szybowego, odpylanie gazów szybowych, odpylanie gazów z okapów, transport odsiewów i pyłów z pieców szybowych, transport żużla szybowego, transport koncentratu ołowionośnego, napęd konwertorów i urządzeń je obsługujących, produkcja dmuchu do konwertorów, chłodzenie wymurówki konwertorów, odpylanie gazów konwertorowych, napęd pieców anodowych obrotowych, chłodzenie gazów z pieców anodowych, regulacja przepływu i nadmuch powietrza do dopalania gazów z pieców anodowych, odpylanie gazów z pieców anodowych, napędy karuzeli odlewniczej, chłodzenie, odciągi i nakładanie emulsji maszyny odlewniczej, transport anod, obróbka mechaniczna anod [Anoda - produkt częściowego przerobu rud miedzi], pompowanie wody chłodzącej na chłodnie szybowe i piece szybowe, praca suwnic;
  3. Wydział energetyczny - produkcja dmuchu do pieców szybowych, produkcja dmuchu do konwertorów, dystrybucja energii elektrycznej do wydziałów produkcyjnych, produkcja sprężonego powietrza na wydziały produkcji metali;
  4. Wydział elektrorafinacji miedzi - produkcja miedzi elektrolitycznej, produkcja miedzi kaskadowej, chłodzenie prostowników, produkcja i transport podkładek katodowych, praca suwnic, mycie anod i katod, dozowanie i obieg elektrolitu, dozowanie kwasu, przygotowanie i dozowanie koloidów, transport anod, katod, miedzi kaskadowej i sprasowanych ścinek, filtracja i suszenie szlamu, transport szlamów;
  5. Wydział rafinacji ogniowej miedzi - zasilanie urządzeń do oczyszczania gazów konwertorowych, odpylania konwertorów, produkcji sprężonego powietrza do procesu produkcyjnego, pompowania wody na piece, chłodnie, wentylatory oraz odpompowywania wód z tych procesów;
  6. Wydział ciągłego odlewu miedzi - załadunek materiałów do pieca topielnego, suszenie katod, zasilanie pieca topielnego, chłodzenie pieca topielnego, odlewniczego i krystalizatora, układ transportowy ciekłej miedzi, przygotowanie dodatków do procesu odlewniczego, zasilanie pił, walców, induktorów, mikserów i samotoków, zasilanie krystalizatora, układów załadunku, urządzeń do produkcji granulatu miedziowego, układów palnikowych i odbioru spalin pieca do produkcji granul Cu, odwodnienie granul;
  7. Wydział rafinacji ołowiu - zasilanie mechanicznych urządzeń do manewrowania i obsługi pieców, napęd dmuchaw, sprężarek i pomp próżniowych, chłodzenie urządzeń, transport płynnego ołowiu, mieszanie kąpieli ołowiowych, napędy maszyn odlewniczych, chłodzenie form odlewniczych, paczkowanie i transport gąsek ołowiowych, sterowanie strumieniem spalin, odpylanie gazów i transport pyłów, praca suwnic.


  1. Oddział Y.
  1. Wydział przygotowania wsadów (P1) - transport materiałów na przenośnikach taśmowych i wózkach, podajniki łopatkowe, spulchniacze, przenośniki zgrzebłowe, nagrzewnice, pompowanie ługu, mieszanie, przesiewanie, kruszenie, napędy suszarń i pras walcowych, odpylanie gazów;
  2. Wydział pieców szybowych - transport materiałów wsadowych i załadunek do pieca szybowego, wytworzenie dmuchu, chłodzenie pieca szybowego, odpylanie gazów szybowych, odpylanie gazów z okapów, transport odsiewów i pyłów z pieców szybowych, wywóz żużla, cyrkulacja wody, odprowadzenie gazów gardzielowych;
  3. Wydział pieców konwertorowych - załadunek do konwertorów, napęd konwertorów i urządzeń obsługujących, wytworzenie i dostarczenie dmuchu, chłodzenie i przetłaczanie gazów konwertorowych, odpylanie gazów konwertorowych;
  4. Wydział pieców anodowych - napęd pieców anodowych i urządzeń obsługujących, dopalanie gazów, chłodzenie i odpylanie gazów procesowych, napęd i sterowanie maszyn odlewniczych, obróbka anod;
  5. Wydział odlewni form i kesonów - napęd urządzeń do sterowania i obsługi pieca, przepływ gazów procesowych, odciąg gazów z okapów, chłodzenie i odpylanie gazów procesowych;
  6. Wydział elektrorafinacji - produkcja miedzi elektrolitycznej, obróbka anod, produkcja miedzi kaskadowej, produkcja i transport podkładek katodowych, praca suwnic, mycie anod i katod, dozowanie i obieg elektrolitu, dozowanie kwasu, obieg kondensatu, transport anod, katod i miedzi kaskadowej, filtracja i suszenie szlamu, mieszanie, odwirowywanie i transport szlamu;
  7. Wydział przygotowania wsadu (P21) - podajniki i przenośniki koncentratu i materiałów pomocniczych do przetopu, dmuchawy powietrza do aeracji, napędy suszarń koncentratu i materiałów pomocniczych, wentylatory powietrza palnikowego i chłodzącego, dmuchawy powietrza do transportu koncentratu, odpylanie gazów;
  8. Wydział pieca zawiesinowego - podawanie koncentratu i pyłów do pieca zawiesinowego, wytworzenie dmuchu do pieca, chłodzenie pieca, transport miedzi blister i żużla, chłodzenie i odpylanie gazów, przenośniki i kruszarki pyłów zwrotnych;
  9. Wydział pieca elektrycznego i konwertorowego do produkcji metali - zasilanie pieca elektrycznego, uszczelnianie elektrod, chłodzenie pieca elektrycznego, granulacja i transport żużla, chłodzenie wody z granulacji żużla, odciąg gazów z pieca, chłodzenie i odpylanie gazów z piece elektrycznego, odpylanie gazów z okapów, napęd konwertorów i urządzeń pomocniczych, wytworzenie dmuchu do konwertorów, zasilanie palników gazowych, odpylanie gazów konwertorowych;
  10. Wydział pieców anodowych - napędy pieców anodowych i urządzeń obsługujących, dostarczenie powietrza do palników gazowych, odbiór, chłodzenie i odpylanie gazów procesowych, napęd i sterowanie karuzeli odlewniczej, przygotowanie i dozowanie mączki kostnej, chłodzenie maszyny odlewniczej i anod, obieg wody chłodzącej, obróbka anod;
  11. Wydział elektrorafinacji - produkcja miedzi elektrolitycznej, obróbka anod, produkcja miedzi kaskadowej, produkcja i transport podkładek katodowych, praca suwnic, mycie anod i katod, dozowanie i obieg elektrolitu, dozowanie kwasu, obieg kondensatu, transport anod, katod i miedzi kaskadowej, filtracja i suszenie szlamu, mieszanie, odwirowywanie i transport szlamu;
  12. Wydział metali szlachetnych - napędy pieca K. (gdzie odbywa się topienie, konwertorowanie i rafinacja ogniowa), przetłaczanie, chłodzenie i odpylanie gazów z pieca Kaldo, transport produktów pieca, kruszenie żużla, zasilanie pieców indukcyjnych, chłodzenie pieców, praca suwnic, elektrorafinacja srebra, suszenie katod i granulatu srebra, nagrzewanie oleju;
  13. Wydział produkcji ołowiu - napędy pieców obrotowo-wahadłowych, pompowanie szlamów, prasy filtracyjne, przenośniki załadowcze, wytworzenie dmuchu do palników i dopalania gazu, przetłaczanie, chłodzenie i odpylanie gazów procesowych, chłodzenie lanc spryskujących, odpylanie gazu z odciągów miejscowych;
  14. Wydział energetyczny - zasilania pomp obiegu wody chłodzącej dostarczanej dla potrzeb produkcyjnych ww. wydziałów, w celu schładzania agregatów hutniczych; zasilanie silników dmuchaw podających powietrze do pieców szybowych oraz pieców konwertorowych.


  1. Oddział Z. (produkcja walcówki Cu i drutu Cu)
  1. ciąg technologiczny (linia ciągłego odlewania/ topienia i walcowania Cu) - sterowanie pieca, wytwarzanie dmuchu do spalania, chłodzenie palników i pancerza pieca, podgrzewanie powietrza do spalania, napędy i sterowanie maszyn odlewniczych, układy chłodzenia wodnego, napędy klatek walcowniczych, formowanie kręgów walcówki, odpylanie gazów procesowych;
  2. ciąg technologiczny (instalacja do produkcji drutów beztlenowych Cu) - zasilanie pieców indukcyjnych, sterowanie procesem, zasilanie maszyn odlewniczych, formowanie kręgów, układy chłodzenia wodnego, praca suwnic;
  3. wydziały gospodarki wodą przemysłową, sprężonym powietrzem oraz obiegów chłodniczych - ujęcie wody, przygotowanie do uzupełnienia obiegów chłodzących, układy przepompowywania wody do stacji uzdatniania wody, napędy sprężarki powietrza wykorzystywanego w układach sterowania zaworami gazu technologicznego, obiegów chłodniczych pieców, rynien, maszyny odlewniczej, linii walcowniczej, układu pakowania, oraz napędy pompy wentylatory chłodni kominowej obiegów chłodzenia pieców, rynien, maszyny odlewniczej, emulsji walcowniczej, układów olejowych, układów hydrauliki siłowej.

Ponadto energia elektryczna wykorzystywana jest przez O/ZWR oraz Oddziały hutnicze również w procesach działalności pomocniczej, które to procesy są wspomagające i niezbędne dla produkcji metali. Wykorzystanie tej energii następuje w celu:

  • zasilania serwerów (komputerów) kierujących pracą ww. wydziałów produkcyjnych, oświetleniem hal produkcyjnych, mistrzówek oraz klimatyzacją wydziałów produkcyjnych (z uwagi na konieczność obniżania temperatur powstających w trakcie produkcji);
  • zasilania urządzeń/maszyn w dyspozytorniach i mistrzówkach sterujących zdalnie pracą maszyn i urządzeń zaangażowanych w ww. proces produkcji metali (komputery, aparatura elektroniczna, rozdzielnie, klimatyzacje, oświetlenie);
  • zasilania maszyn/urządzeń bezpośrednio produkcyjnych w trakcie postojów technologicznych (remont, serwis, awarie maszyn/urządzeń) - w przypadku gdy w trakcie postojów istnieje konieczność zasilania tych urządzeń z uwagi na brak możliwości wygaszania pracy wszystkich urządzeń w ciągach technologicznych.


W odniesieniu do zużycia energii elektrycznej w sposób opisany powyżej, A. rozważa możliwość zastosowania zwolnienia od akcyzy, które przewidziane jest w art. 30 ust. 7a UPA. W sytuacji skorzystania z tegoż zwolnienia dopełnione będą przez Spółkę wymagania określone w art. 30 ust. 7b UPA.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie:

Czy zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w procesach technologicznych służących produkcji i obróbki metali, a określonych w niniejszym Wniosku, korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym w związku z jej wykorzystaniem w procesach metalurgicznych ?

Zdaniem Wnioskodawcy zużycie energii elektrycznej w sposób wskazany we Wniosku, dotyczy jej wykorzystania w trakcie procesów metalurgicznych, co uprawniać będzie Spółkę do zastosowania wobec tej energii zwolnienia od akcyzy (przy założeniu dopełnienia wymogów przewidzianych w art. 30 ust. 7b UPA).

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 UPA przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej. Jednocześnie art. 30 ust. 7a pkt 3 UPA wskazuje, że zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

Jak wynika zatem z powyższych regulacji warunkiem koniecznym dla objęcia energii elektrycznej zwolnieniem od akcyzy jest jej wykorzystanie m.in. w procesach metalurgicznych. Jednakże ustawa o podatku akcyzowym, ani też przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie definiują pojęcia „proces metalurgiczny”. Dla ustalenia znaczenia tych pojęć (w ocenie Spółki) należy zatem posługiwać się znaczeniem potocznym tych słów, jak również znaczeniem przyjętym w literaturze przedmiotu j.n.:

Metalurgia

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego metalurgia to „dział przemysłu zajmujący się produkcją metali”. Z podobną definicją mamy do czynienia w internetowym słowniku języka polskiego (http://sjp.pwn.pl/szukaj/metalurgiczny), gdzie metalurgia jest definiowana jako:

  1. nauka o metodach wytwarzania metali z rud, o sposobach ich oczyszczania i dalszej obróbki;
  2. dział przemysły zajmujący się produkcją metali.

Encyklopedia Techniki - „Metalurgia” (Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1985), powołując się na pozycje literaturowe: C. Kittel „Wstęp do fizyki ciała stałego” PWN, Warszawa 1976, T. Mazanek i inni „Metalurgia ogólna” Politechnika Śląska, Gliwice 1971, podaje zaś następujące znaczenia słowa metalurgia:

  1. Nauka o metalach i stopach oraz procesach ich otrzymywania i kształtowania. Posługuje się ona metodami fizyki i chemii. Głównymi jej działami są: fizyka metali i metaloznawstwo zajmujące się badaniem struktur i własności metali oraz zależnościami między nimi, teoria procesów metalurgicznych oraz teoria przeróbki plastycznej.
  2. Technologia otrzymywania metali z rud i surowców wtórnych oraz przetwarzania metali surowych w użyteczne metale i stopy. Zależnie od stosowanych metod dzieli się na działy, którymi są: pirometalurgia, elektrometalurgia, hydrometalurgia, elektrohydrometalurgia i metalurgia proszków.

Stosownie za definicją wskazaną na Portalu wiedzy „Metalurgia” to dział nauki i techniki zajmujący się metodami otrzymywania metali i stopów oraz dalszą ich obróbką, mającą na celu nadanie im pożądanych kształtów i własności.

Natomiast według Encyklopedii (Wydawnictwo Naukowe PWN) pojęcie metalurgia definiowane jest jako: Dział nauki i techniki zajmujący się procesami otrzymywania metali z rud, ich rafinacji, wytwarzania stopów oraz obróbki mającej na celu nadanie im odpowiednich kształtów i właściwości. ... Proces metalurgiczny obejmuje: wstępną obróbkę rudy, rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków.”

Proces

Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego Wydawnictwa PWN przez pojęcie „proces” należy rozumieć:

  • przebieg regularnie po sobie następujących zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym np. proces produkcyjny, proces nauczania,
  • kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne.

Ponadto powszechnie przyjmuje się, że "proces produkcji" to uporządkowany zestaw celowych działań wykonywanych w toku produkcji począwszy od pobrania materiału wejściowego z magazynu, aż do zdania gotowego wyrobu włącznie. Proces produkcyjny zawsze dotyczy określonego wyrobu. Zatem jest to suma operacji produkcyjnych wykonywanych w uporządkowanej kolejności i mających na celu wytworzenie określonego wyrobu. Mając na uwadze powyższe proces produkcji to uporządkowany ciąg działań prowadzących do wytworzenia produktu.

Przenosząc powyższe definicje na grunt niniejszej sprawy, w ocenię Spółki zasadnym jest stwierdzenie, że przez pojęcie "proces metalurgiczny" należy rozumieć całokształt czynności niezbędnych i koniecznych do produkcji metali i wyrobów metalowych. Stąd też w Spółce za proces metalurgiczny należy uznać zarówno procesy przeróbki urobku do postaci koncentratów Cu, jak i procesy przerobu koncentratów do postaci czystych metali i wyrobów metalowych (które opisane zostały w niniejszym wniosku). W wyniku realizacji kolejnych etapów faz produkcji (począwszy od przerobu rud o zawartości miedzi poniżej 2%) A. wytwarza czyste metale bądź wyroby z tych metali (walcówka/drut).

W związku z powyższym Spółka uważa, że zużycie energii elektrycznej dokonywane w procesach technologicznych stosowanych w A. służących produkcji metali lub obróbki metali, dokonywane jest w procesach metalurgicznych. W konsekwencji, zużycie tej energii w procesach opisanych przez Spółkę w niniejszym Wniosku (a zachodzących w O/ZWR oraz Oddziałach hutniczych Spółki) objęte jest zwolnieniem z akcyzy przewidzianym w art. 30 ust. 7a.pkt. 3 U PA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) zwaną dalej „ustawą”, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
  3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
  4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
  5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

  1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
  3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
  4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

W myśl art. 30 ust. 7b ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:

  1. wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;
  2. przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

  1. nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
  2. ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
  3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
  4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. W związku ze zużyciem energii elektrycznej w jednostkach organizacyjnych Spółki (oddziałach) oraz jej sprzedażą dla nabywców końcowych Spółka rozlicza (z właściwym urzędem celnym) podatek akcyzowy za okresy miesięczne. Wobec wykonywania ww. czynności Spółka posiada wymagane prawem koncesje na przesył i wytwarzanie energii elektrycznej.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wydobycie rud miedzi (w kopalniach Spółki) i produkcja z tych rud metali - miedzi (Cu) w postaci katod, wlewków, walcówki/drutu Cu (produkowanych z katod Cu) oraz pozostałych metali nieżelaznych oraz metali szlachetnych, w ramach której Spółka wykorzystuje energię elektryczną. Produkcja tych metali odbywa się w pełnych ciągach produkcyjnych Spółki - w Oddziałach, do których przypisane są określone zakresy działalności (zgodne z cyklem produkcyjnym). I tak:

  • w Oddziałach górniczych (kopalnie) - prowadzone jest ciągłe wydobycie urobku rud o zawartości miedzi poniżej 2% i śladowych ilościach pozostałych metali, które następnie przekazywane są do przeróbki do Oddziału Zakłady Wzbogacania Rud,
  • Oddział Zakłady Wzbogacania Rud (O/ZWR) - dokonywany jest proces wzbogacania urobku rud (tj. częściowego odzyskiwania metali), w wyniku czego z wydobytego urobku produkowane są koncentraty miedzi o zawartości ok. 23% Cu oraz wilgotności ok. 8,5%, które przeznaczane są do dalszej przeróbki w procesach hutniczych. Półprodukt w postaci koncentratów co do zasady przekazywany jest do dalszej przeróbki do Oddziałów hutniczych Spółki. Niemniej jednak mogą wystąpić sporadyczne sytuacje, gdzie koncentrat wyprodukowany przez Spółkę (O/ZWR) będzie przedmiotem sprzedaży dla odbiorów zewnętrznych (jako półprodukt niezbędny do produkcji metali).
  • Oddziały hutnicze - z ww. koncentratów jak i dodatkowych wsadów - złomów produkowane są metale, tj. miedź w postaci katod i wlewków, metale nieżelazne oraz metale szlachetne, które produkowane są ze szlamów anodowych powstałych w trakcie produkcji miedzi. Ponadto w wyniku przetopu, odlewania i walcownia części katod Cu, produkowana jest również walcówka i drut Cu. Wyroby produkowane w Oddziałach hutniczych są przedmiotem sprzedaży i zawierają ok. 99,99% pierwiastka metalu podstawowego (odpowiednio miedzi lub ołowiu lub innego podstawowego metalu).

Stosowane przez Spółkę technologie produkcji metali i ich obróbki, wymagają dla uzyskania półproduktu w postaci koncentratu, jak i produktu końcowego (metali w odpowiedniej formie) zużycia energii elektrycznej na różnych etapach produkcji, która służy do zasilania maszyn i urządzeń oraz linii technologicznych wykorzystywanych w ww. procesach.

Na tle powyższego wątpliwości Spółki dotyczą uprawnienia do stosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 7a pkt 3 przy zachowaniu warunków określonych w art. 30 ust. 7b i 7c ustawy dla energii elektrycznej zużywanej w procesach metalurgicznych.

Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Ze względu na brak w przepisach ustawy o podatku akcyzowym jak również w przepisach wspólnotowych definicji procesów metalurgicznych należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia w literaturze.

Zgodnie z definicją zawartą w publikacji „Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych” pod red. Aleksandra Góreckiego – procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Ponadto w literaturze specjalistycznej „Metalurgią” nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Zatem metalurgia obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków”.

Ponadto Encyklopedia Techniki - „Metalurgia” (Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1985), powołując się na pozycje literaturowe: C. Kittel „Wstęp do fizyki ciała stałego” PWN, Warszawa 1976, T. Mazanek i inni „Metalurgia ogólna” Politechnika Śląska, Gliwice 1971, podaje zaś następujące znaczenia słowa metalurgia:

  1. Nauka o metalach i stopach oraz procesach ich otrzymywania i kształtowania. Posługuje się ona metodami fizyki i chemii. Głównymi jej działami są: fizyka metali i metaloznawstwo zajmujące się badaniem struktur i własności metali oraz zależnościami między nimi, teoria procesów metalurgicznych oraz teoria przeróbki plastycznej;
  2. Technologia otrzymywania metali z rud i surowców wtórnych oraz przetwarzania metali surowych w użyteczne metale i stopy. Zależnie od stosowanych metod dzieli się na działy, którymi są: pirometalurgia, elektrometalurgia, hydrometalurgia, elektrohydrometalurgia i metalurgia proszków.

Stosownie zaś do internetowego słownika języka polskiego (http://sjp.pl/metalurgia) metalurgia to:

  1. nauka o otrzymywaniu metali i nadawaniu im pożądanych własności;
  2. dział przemysłu zajmujący się produkcją metali i wyrobów metalowych; przemysł metalowy.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 „proces” to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Z kolei zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, produkcja to zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone (http://sjp.pwn.pl/slowniki/produkcja).

Zauważyć należy, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym nie każdy z etapów szeroko rozumianej produkcji metali może być uznany za proces metalurgiczny.

Mając na uwadze ww. definicje oraz zasadę ścisłej interpretacji przepisów wprowadzających przywileje podatkowe, stwierdzić należy, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, podlega energia elektryczna, która jest bezpośrednio zużyta w procesie metalurgicznym rozumianym jako ciąg następujących po sobie zmian fizykochemicznych powiązanych przyczynowo i stanowiących etapy produkcji dążące do wytworzenia określonego produktu – metalu w odpowiedniej formie, z wyłączeniem czynności przygotowawczych do tej produkcji, a także następujących w trakcie produkcji (nie mających bezpośredniego wpływu na proces metalurgiczny) oraz po samym wytworzeniu produktu końcowego będącego efektem tej produkcji.

W tym miejscu wskazać należy, że dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać „podatkowego” rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) – por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, stosowane przez Spółkę technologie produkcji metali i ich obróbki, wymagają dla uzyskania półproduktu w postaci koncentratu, jak i produktu końcowego (metali w odpowiedniej formie) zużycia energii elektrycznej na różnych etapach produkcji. Jednakże nie wszystkie czynności, które maja miejsce w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy stanowią element procesu metalurgicznego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że do procesów metalurgicznych nie można zakwalifikować czynności, które zachodzą na etapie wzbogacania urobku. Oddział Zakład Wzbogacania Rud jest miejscem gdzie dokonywany jest proces wzbogacania urobku rud, w wyniku czego z wydobytego urobku produkowane są koncentraty (półprodukty), które następnie są przeznaczone do właściwej przeróbki w Oddziałach Hutniczych Spółki lub są sprzedawane do odbiorców zewnętrznych jako półprodukt niezbędny do produkcji metali.

Zdaniem Organu wstępne przetworzenie surowca w O/ZWR na wydziałach rozdrabialni, młynowni, flotacji i suszarni, nie sposób uznać za proces metalurgiczny. Są to bowiem czynności zmierzające do uzyskania półproduktu, który po odpowiedniej dalszej obróbce (suszenie, tworzenie brykietów), ma zostać dopiero poddany właściwym procesom metalurgicznym w hutach. W tym przypadku, pomimo że przedmiotowe czynności przetwarzania urobku bezsprzecznie są wstępem do procesu metalurgicznego, stanowią czynności przygotowawcze, które nie są bezpośrednio wpisane w ciąg następujących po sobie zmian fizykochemicznych metali powiązanych przyczynowo aby móc uznać ja za proces metalurgiczny.

Uzyskanie surowca (poprzez wydobycie a następnie przetworzenie urobku) nie rozpoczyna procesu produkcji metali. Produkcja metali w odpowiedniej formie rozpoczyna się bowiem dopiero w procesie przetwarzania półproduktu (wsadu) z zastosowaniem określonej technologii, który prowadzi do uzyskania gotowego wyrobu. Nie można do tego procesu zaliczyć czynności służących uzyskaniu koncentratu z wydobytego wcześniej urobku, stanowiącego wyłącznie czynność pozyskania surowca, który dopiero ma być przeznaczony do produkcji metali. Wskazuje na to również sam Wnioskodawca który, cześć wytworzonych koncentratów może przeznaczać do odsprzedaży jako półprodukt niezbędny do produkcji metali przez inne podmioty.

Konkludując, gdyby czynności te były wykonywane przez odrębny podmiot, którego działalność ograniczałaby się wyłącznie do wydobywania czy też przetwarzania uzyskanego urobku, bezdyskusyjne by było, że działalność takiego podmiotu nie stanowi procesu metalurgicznego, a tym samym nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy. Dlatego też sam fakt, że Wnioskodawca oprócz produkcji metali w odpowiedniej formie, również samodzielnie pozyskuje i przygotowuje w odrębnym oddziale surowiec do właściwej produkcji metali, nie stanowi przesłanki, aby dla celów podatkowych, całą jego działalność traktować kompleksowo.

Jak już wskazano wyżej, zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem miedzi i innych metali, tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku m.in. procesu metalurgicznego, nie oznacza, że każdy etap produkcji zachodzący w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem metalurgicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces metalurgiczny.

Mając powyższe na uwadze Organ uważa, że opisany proces przeróbki urobku do postaci koncentratów nie stanowi procesu metalurgicznego, uprawniającego do stosowania zwolnienia z akcyzy od zużycia energii elektrycznej na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy. W związku z powyższym również układy pompowe wykorzystywane do transportu wód koniecznych w procesie flotacji oraz odprowadzania odpadów poflotacyjnych, które ze względu na reorganizację w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy mogą być przypisane do innych Oddziałów Spółki, jako czynności niezwiązane stricte z procesami metalurgicznymi nie będą mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

W proces metalurgiczny nie wpisują się również niektóre czynności związane ze zużyciem energii elektrycznej, zachodzące w Oddziałach Hutniczych Spółki, do których należą czynności przygotowania wsadu zmierzające do uzyskania z przygotowanych wcześniej koncentratów, odpowiednich materiałów wsadowych do pieców (m.in. wytwarzanie brykietów, suszenie koncentratów). Przygotowanie wsadu do pieców nie rozpoczyna procesu metalurgicznego, jest to zdaniem Organu nadal etap przygotowania odpowiedniego półproduktu do przeprowadzenia właściwego procesu metalurgicznego, który rozpoczyna się w momencie rozpoczęcia transportu i załadunku gotowych półproduktów do pieców.

Ponadto do procesów metalurgicznych nie można zaliczyć czynności zachodzących równolegle do właściwych procesów metalurgicznych jak i następujących po tym procesie a obiektywnie nie związanych z procesami metalurgicznymi tj. granulacja i transport żużla, chłodzenie wody z granulacji żużla, filtracja, suszenie, mieszanie i odwirowanie szlamów, odpylanie gazów procesowych i kruszenie pyłów (mające miejsce już po ich odciągnięciu), dystrybucja energii elektrycznej do wydziałów produkcyjnych, paczkowanie i pakowanie wyrobów, zasilanie maszyn/urządzeń bezpośrednio produkcyjnych w trakcie postojów technologicznych (remont, serwis, awarie maszyn/urządzeń). Czynności te same w sobie nie stanowią produkcji metali jako ciąg następujących po sobie zmian dążących do wytworzenia metali w odpowiedniej formie. W trakcie postojów technologicznych nie następuję efektywne zużycie energii elektrycznej w procesie metalurgicznym (nie jest wytwarzany metal), z tego też względu nie można takiego zużycia traktować jako zwolnionego z opodatkowania.

Odzyskany natomiast z produkcji żużel oraz pyły i szlamy są przeznaczone do dalszego przetworzenia (m.in. do produkcji srebra i ołowiu), więc podobnie jak na etapie wzbogacania rud, następuje przetworzenie danego odpadu z produkcji w wyniku którego uzyskiwany jest półproduktu do dalszego przetworzenia m.in. w procesie metalurgicznym lub wykorzystania w inny sposób. Organ rozumie, że czynność związane z ponownym wykorzystaniem odpadów poprodukcyjnych mają aspekt proekologiczny, jednak obiektywnie nie można zakwalifikować takich czynności jako elementy procesu metalurgicznego.

Natomiast samo wykorzystanie już odpowiednio przetworzonych szlamów, stanowiących półprodukt, który w wyniku procesu metalurgicznego (topienie, konwertorowanie, rafinacja, elektrorafinacja) produkowane są metale nieżelazne i szlachetne, będzie mogło korzystać ze zwolnienia od akcyzy.

Ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe wymaga dokonania wykładni zawężającej aby inne podmioty, nie korzystające przywileju podatkowego, jakim niewątpliwie jest zwolnienie z akcyzy, nie były dyskryminowane. Rozszerzanie procesu metalurgicznego na inne czynności obiektywnie i racjonalnie niezwiązane z wytwarzaniem metali w odpowiedniej formie jest zatem niedopuszczalne.

Z tych względów zdaniem Organu za początek procesu metalurgicznego - opisanego we wniosku - w jego ścisłym znaczeniu, należy uznać załadunek gotowych wsadów do pieców i ich dalsze przetworzenie w wyniku m.in. stapiania, konwertorowania, rafinacji, elektrorafinacji, odlewania i walcowania. Natomiast za zakończenie tego procesu należy uznać uzyskanie produktu końcowego tj. miedzi w postaci katod, wlewków, walcówki/drutu miedzianego oraz pozostałych produkowanych przez Wnioskodawcę metali nieżelaznych i szlachetnych.

W proces ten wpisuje się także transport pomiędzy poszczególnymi maszynami i urządzeniami, chłodzenie tych urządzeń i maszyn, dozowanie dodatków do tych procesów (z wyłączeniem ich przygotowania), odciągi gazów wytwarzanych w trakcie procesów (z wyłączeniem odzyskiwania i przetwarzania pyłów z tych gazów), wytwarzanie dmuchów i sprężonego powietrza, zasilanie serwerów (komputerów) kierujących pracą wydziałów produkcyjnych, oświetlenie hal produkcyjnych, mistrzówek oraz klimatyzacja wydziałów produkcyjnych, zasilanie urządzeń/maszyn w dyspozytorniach i mistrzówkach sterujących zdalnie pracą maszyn i urządzeń zaangażowanych w proces produkcji metali (komputery, aparatura elektroniczna, rozdzielnie, klimatyzacje, oświetlenie). Procesy te pomimo, że nie są stricte procesami metalurgicznymi, stanowią ich niezbędny element, bez których nie mogłyby właściwie przebiegać, jednak ich zakwalifikowanie do procesów metalurgicznych jest wyłącznie warunkowe, tj. w zakresie w jakim są wykorzystywane bezpośrednio do procesu metalurgicznego.

Reasumując, tylko energia elektryczna wykorzystana do wykonywanych czynności począwszy od pobrania wsadu do uzyskania produktów końcowych tj. miedzi w postaci katod, wlewków, walcówki/drutu miedzianego oraz pozostałych produkowanych przez Wnioskodawcę metali nieżelaznych i szlachetnych (z włączeniem czynności wskazanych w uzasadnieniu) podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj