2016.03.25 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-956/15/EJ
z 25 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 9 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na rzecz Gminy oraz dokumentowania ich fakturą VAT,
opodatkowania dotacji oraz sposobu ich dokumentowania,
braku obowiązku stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych na rzecz Gminy oraz dokumentowania ich fakturą VAT, opodatkowania dotacji i sposobu ich dokumentowania oraz braku obowiązku stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 2 marca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 9 marca 2016 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Zakład Gospodarki) zwany dalej „zakładem” powołany został uchwałą Rady Gminy. W myśl tej uchwały zakład w formie samorządowego zakładu budżetowego wykonuje zadania charakterze użyteczności publicznej należące do zadań własnych gminy, dotyczące zaspakajania zbiorowych potrzeb mieszkańców poprzez świadczenie usług powszechnie dostępnych. Celem statutowym zakładu zgodnie z art. 14 ustawy z 29 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie potrzeb komunalnych mieszkańców gminy w zakresie:

zbiorowego zaopatrzenia w wodę,
zbiorowego odprowadzania ścieków,
utrzymania dróg, ulic, mostów i placów gminnych,
utrzymanie czystości miejsc publicznych,
utrzymanie zieleni gminnej,
prowadzenie działalności pomocniczej nie wykraczającej poza art. 14 ustawy o finansach publicznych.

Zakład wykonuje w imieniu gminy jej zadania własne w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków PKWiU 36.00.20, usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych PKWiU 37.00.11, usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków) oraz inne ww. zadania statutowe na rzecz Gminy i jej jednostek m.in. szkół podstawowych i gimnazjów. Usługi te polegają głównie na:

zimowym utrzymaniu dróg (PKWiU 81.29.12),
koszeniu poboczy dróg i placów gminnych PKWiU 81.30.10)
remontach nawierzchni dróg (PKWiU 42.11.20)
utrzymaniu czystości miejsc publicznych (PKWiU 81.29.19).

Ponadto wspomnieć należy, że zakład na potrzeby realizacji celów statutowych w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków otrzymuje dotację przedmiotową ustaloną do 1 m³ wody i 1 m³ ścieków jako dopłatę do Taryf, czyli na pokrycie brakującej różnicy skalkulowanej w taryfach ceny 1 m³ wody i 1 m³ ścieków do ceny jaką za te usługi płacą odbiorcy. Dotacja ta jest opodatkowana taką samą stawką jaka ma zastosowanie dla usługi na którą została przyznana, czyli do zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków (PKWiU 36.00.20 oraz 37.00.11) i wynosi 8%. Za pozostałe usługi wymienione wyżej, wykonywane na rzecz Gminy lub jej jednostek organizacyjnych zakład wystawia faktury VAT opodatkowane odpowiednią dla danej usługi stawką podatku zgodnie z PKWiU. Zakład wystawia faktury, gdyż jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

W piśmie z 9 marca 2016 r. Wnioskodawca wskazał dodatkowo:

Wnioskodawca jest odrębnym od gminy zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
Wnioskodawca dokonuje tylko i wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Wnioskodawca nie wykonuje innej działalności niż działalność gospodarcza.
Zadania statutowe wykonywane przez zakład na rzecz gminy i jej jednostek wykonywane są w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Wnioskodawca dokonuje nabycia towarów i usług wykorzystywanych tylko do działalności gospodarczej, w związku z prowadzeniem tylko takiej działalności.
Na pytanie „Czy wskazane w poz. 68 pytanie nr 3 czynności poza systemem VAT (odszkodowania, kary umowne, odsetki, darowizny, zwrot kosztów sadowych) stanowią przychody samorządowego zakładu budżetowego w rozumieniu ustawy o finansach publicznych? Wnioskodawca odpowiedział „Wskazane w poz. 68 pytanie 3 czynności stanowią przychody zakładu w rozumieniu ustawy o finansach publicznych”.
Przychody ww. mają związek tylko i wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż innej niż taka zakład nie prowadzi.
Odsetki, o których mowa to odsetki od środków zgromadzonych na rachunku bankowym oraz odsetki ustawowe od należności nie zapłaconych w terminie. Zaliczane są one do przychodów finansowych zakładu.
Na pytanie „Czy otrzymane odszkodowania są odszkodowaniami stanowiącymi zapłatę, o której mowa w art. 29 a ust. 1 ustawy o VAT? Wnioskodawca odpowiedział cyt. „Odszkodowania, o których mowa w pytaniu nie stanowią zapłaty w myśl art. 29a ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (doprecyzowane w piśmie z 9 marca 2016 r.):

Czy czynności wykonywane od 1 stycznia 2016 r. przez zakład na rzecz gminy będą transakcjami opodatkowanymi podatkiem VAT, co za tym idzie będzie konieczność wystawienia faktury w rozumieniu ustawy o VAT?
Czy otrzymane dotacje przedmiotowe do ceny wody i ścieków będą traktowane tak jak dotychczas i opodatkowane stawką 8%? Jak należy dokumentować uzyskanie dotacji?
Czy czynności, które są poza systemem podatku VAT nie ujmowane w deklaracji VAT-7, a dotyczą: odszkodowań, kar umownych, odsetek, darowizn zwrotu kosztów sądowych należy uwzględnić w nowym prewspółczynniku – sposobie określenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2b ustawy o VAT?
Czy prewspółczynnik, o którym mowa wyżej należy stosować również do zakupów co do których zakład może przyporządkować sprzedaż wyłącznie opodatkowanej i jednocześnie wyłącznie czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

współczynnik

Stanowisko Wnioskodawcy, doprecyzowane w piśmie z 9 marca 2016 r.:

Do czasu centralizacji zakład jest odrębnym podatnikiem VAT czyli zakład ma do czynienia z dostawą towarów oraz świadczeniem usług na rzecz innego podatnika jaki jest gmina czy jej jednostki organizacyjne. W konsekwencji rozliczenia między zakładem a gminą są transakcjami mieszczącymi się w zakresie opodatkowania podatkiem VAT. W związku z powyższym, zakład uważa swoje stanowisko za prawidłowe i za wykonywane usług zakład powinien tak jak dotychczas wystawiać faktury VAT z odpowiednią dla danej usługi stawką podatku.
Zdaniem zakładu, kwestia bezwzględnego opodatkowania podatkiem dotacji przedmiotowych wynika wprost z art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, z którego wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W niniejszym przypadku zakład ma do czynienia z dotacją przedmiotową do ceny 1 m² wody i 1 m³ ścieków otrzymywaną na pokrycie różnicy ceny wynikającej z Taryf, a ceny jaką płacą odbiorcy usług. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. W niniejszej sytuacji, kiedy Zakład w związku z konkretną dostawą usług polegająca na dostarczaniu wody i odbiorze ścieków otrzymuje dofinansowanie w formie dotacji przedmiotowej, stanowiące dopłatę do ceny usługi, to takie dofinansowanie stanowi obok ceny uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danego świadczenia usług. Kryterium uznania dotacji za element zwiększający obrót stanowi zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym powinny one podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.
Wnioskodawca uściśla stanowisko i odpowiada, że dotacje przedmiotowe do wody i ścieków są opodatkowane stawką 8% VAT.
W opinii zakładu czynności wymienione w pytaniu nie mają wpływu na strukturę sprzedaży, ponieważ wykazują integralny związek z prowadzoną przez zakład działalnością gospodarczą i nie powinny być wliczane do określenia nowego prewspółczynnika. Ponadto czynności te nie stanowią ani czynności opodatkowanych ani nieopodatkowanych.
Stanowisko zakładu w tym zakresie jest takie, że gdy zakład potrafi przyporządkować dany zakup towarów i usług wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, nie musi stosować rozliczenia prewspółczynnikiem (przykładem mogą być zakupy towarów i usług, które są ściśle związane ze zbiorowym zaopatrzeniem w wodę lub zbiorowym odprowadzaniem ścieków).
Podsumowując zakład wyjaśnia, że dokonuje nabycia towarów i usług, które potrafi przyporządkować wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Zdaniem Zakładu, w przypadku gdy zakład potrafi przyporządkować dany zakup wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej i jednocześnie wyłącznie do czynności wyłącznie opodatkowanych, nie musi stosować rozliczenia prewspółczynnikowego. Przykładem sprzedaży opodatkowanej związanej wyłącznie z czynnościami wyłącznie opodatkowanymi są usługi zbiorowego dostarczania wody i zbiorowego odbioru ścieków, gdyż usługi te są opodatkowane według stawki podatku VAT 8% i są świadczone wyłącznie odpłatnie. Podatek VAT zawarty w fakturach dokumentujących zakupy związane wyłącznie z tymi usługami podlegają więc odliczeniu w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok TSUE C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

W dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FPS 4/15, w której NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny.

W świetle powyższego orzeczenia Ministerstwo Finansów wystosowało komunikaty w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT i aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, do momentu obowiązkowego „scentralizowania” nie będą kwestionowane rozliczenia dokonywane z zastosowaniem obecnego modelu rozliczeń, Organ udziela odpowiedzi na złożony wniosek.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Powołany wyżej przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Z treści tego przepisu wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Należy jednak zauważyć, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Tak więc, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane podatkiem VAT wówczas, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich odbiorcą istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Jednakże, zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec przywołanej definicji działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów i świadczenie usług będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy czynność dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasady wystawiania faktur od dnia 1 stycznia 2014 r. regulują przepisy art. 106a – 106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium;
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Przez sprzedaż – stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako jednostka organizacyjna Gminy działa w formie samorządowego zakładu budżetowego. Wnioskodawca jest odrębnym od Gminy zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy podniesione w pytaniu Nr 1 dotyczą opodatkowania podatkiem VAT oraz dokumentowania czynności wykonywanych na rzecz Gminy do czasu wprowadzenia centralizacji rozliczeń podatku VAT pomiędzy Gminą i jej jednostkami budżetowymi. Wnioskodawca świadczy na rzecz Gminy usługi, opodatkowane odpowiednią dla danej usługi stawką podatku zgodnie z PKWiU takie jak: zbiorowe zaopatrzenie w wodę, zbiorowe odprowadzenie ścieków, utrzymanie dróg, ulic, mostów i placów gminnych, utrzymanie czystości w miejscach publicznych, utrzymanie zieleni gminnej, prowadzenie działalności pomocniczej nie wykraczającej poza art. 14 ustawy o finansach publicznych.

W omawianej sytuacji czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy, za które otrzymuje wynagrodzenie wypełniają definicję odpłatnego świadczenia usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zatem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawiania faktur dokumentujących wykonanie opisanych czynności na rzecz Gminy. Powyższy wymóg będzie obowiązywał do czasu wprowadzenia przez Gminę centralizacji rozliczeń pomiędzy Gminą i jej jednostkami podległymi.

Zatem w części dotyczącej pytania Nr 1 stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Kolejne zagadnienie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania stawką 8% otrzymanych dotacji i sposobu ich dokumentowania.

Zakład na potrzeby realizacji celów statutowych w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków otrzymuje dotację przedmiotową ustaloną do 1m ³wody i 1 m ³ ścieków jako dopłatę do Taryf, czyli na pokrycie brakującej różnicy skalkulowanej w taryfach ceny 1 m³ wody i 1 m ³ścieków do ceny jaką za te usługi płacą odbiorcy. Dotacja ta jest opodatkowana taką samą stawką jaka ma zastosowanie dla usługi, na którą została przyznana, czyli do zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków (PKWiU 36.00.20 oraz 37.00.11) i wynosi 8%.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi. Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią zapłaty, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Tym samym, nie stanowią podstawy opodatkowania, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przedstawiony opis sprawy wskazuje w sposób oczywisty na przedmiotowy charakter dotacji. Dotacja ta nie jest zapłatą za świadczenie usług na rzecz Gminy, lecz dopłatą do ceny sprzedawanej wody i odprowadzanych ścieków, których konsekwencją jest brak realizacji przez Wnioskodawcę pełnej odpłatności za świadczone na rzecz odbiorców usługi i zabezpieczeniem poszczególnych grup odbiorców przed nadmiernym wzrostem obciążeń za sprzedaż wody i odprowadzanie ścieków. Opisana dotacja nie stanowi zatem pokrycia ogólnych kosztów działalności Wnioskodawcy. Dopłata do ceny sprzedawanej wody i odprowadzanych ścieków, jest w sposób bezpośredni związana ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami, ma również bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

W konsekwencji uznać należy, że otrzymywana przez Wnioskodawcę dopłata do ceny wody i ścieków powinna być traktowana jako obrót ze sprzedaży usług i stanowić podstawę do opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją:

nr 140 PKWiU 36.00.20.0 znajdują się „usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych”.
nr 141 PKWiU 36.00.30.0 znajdują się „usługi związane z handlem wodą dostarczanych za pośrednictwem sieci wodociągowych”,
nr 142 PKWiU ex 37 znajdują się „usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków”.

Zatem otrzymane dotacje, stanowiące dopłatę do ceny wody i ścieków do czasu centralizacji należy od 1 stycznia 2016 r. opodatkować stawką podatku VAT w wysokości 8% nadal obowiązującą i właściwą dla wykonywanych czynności stawką VAT. Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy Wnioskodawca ma obowiązek udokumentować otrzymaną dotację wystawieniem faktury.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii jest prawidłowe.

Kolejne zagadnienie Wnioskodawcy dotyczy ujmowania w nowym prewspółczynniku – sposobie określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2b ustawy – czynności, które są poza systemem podatku VAT.

Wnioskodawca wskazał na przychody w postaci: odszkodowań, kar umownych, odsetek, darowizn, zwrotu kosztów sądowych. Wskazane przychody stanowią przychody Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. Ww. przychody mają związek tylko i wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż innej niż taka Wnioskodawca nie prowadzi.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje tylko i wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca nie wykonuje innej działalności niż działalność gospodarcza. Zadania statutowe wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz gminy i jej jednostek wykonywane są w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca dokonuje nabycia towarów i usług wykorzystywanych tylko do działalności gospodarczej, w związku z prowadzeniem tylko takiej działalności.

Zasady ujmowania od 1 stycznia 2016 r. w wyliczeniu proporcji „prewskaźnika”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT przychodów, które są poza podatkiem VAT, a dotyczą: odszkodowań, kar umownych, odsetek bankowych, odsetek naliczonych kontrahentom, darowizn, zwrotu kosztów sądowych. Przychody te związane są tylko i wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT tj. z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Jak już wyżej wskazano, art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Wskazane okoliczności sprawy prowadzą do jednoznacznego przyjęcia, że w opisanej we wniosku sytuacji – w odniesieniu do czynności będących poza podatkiem VAT – mamy do czynienia z czynnościami, które mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca w zakresie wykonywanych czynności prowadzi działalność gospodarczą, a tym samym działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę to czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca nie prowadzi działalności statutowej, która skutkowałaby powstawaniem czynności wykonywanych poza zakresem podatku VAT.

W konsekwencji wszystkie opisane przez Wnioskodawcę przychody związane są z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wobec tego, skoro opisane powyżej czynności skutkujące otrzymaniem określonego rodzaju świadczeń związane są z prowadzoną działalności gospodarczą Wnioskodawcy, to mieszczą się one w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”, w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy. Zatem należy uznać, że art. 86 ust. 2a ustawy o VAT nie będzie mieć wpływu na sposób rozliczania podatku naliczonego VAT Wnioskodawcy.

Wnioskodawca, który nie wykonuje czynności innych niż działalność gospodarcza, nie będzie zobowiązany do obliczania kwoty podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanej „sposobem określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ww. ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 i 4 jest prawidłowe.

Należy jednak zaznaczyć, że stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe, nie z uwagi na to, że Wnioskodawca nie powinien wliczać wskazanych przychodów do określenia nowego prewspółczynnika, ale dlatego że w przedstawionym zdarzenia przyszłym „prewspółczynnik”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w ogóle nie znajdzie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, w którym wskazano, że Wnioskodawca nie wykonuje innej działalności niż działalność gospodarcza. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w okolicznościach przedstawionych we wniosku i traci swą aktualność dla okresów, od których Gmina dokona scentralizowania rozliczeń ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy)

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin