Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4515-164/15-2/AF
z 17 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymywania wpłat dokonywanych przez Wspierających przeznaczonych na realizację projektu Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymywania wpłat dokonywanych przez Wspierających, przeznaczonych na realizację projektu Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również jako: Pomysłodawca), mający miejsce zamieszkania w Polsce, prowadzi indywidualną działalność gospodarczą pod firmą O. Przedmiotem działalności gospodarczej jest m. in. działalność artystyczna, literacka i twórcza, działalność wydawnicza, działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych, działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych.

W ramach planowanego przedsięwzięcia, Pomysłodawca zamierza wyprodukować słuchowisko w postaci polskiego wydania Biblii. Słuchowisko zostanie nagrane z udziałem profesjonalnych aktorów, orkiestry symfonicznej i z użyciem efektów specjalnych. W związku z tym, realizacja projektu będzie wymagać nakładu znacznych środków finansowych.

Środki na finansowanie projektu Pomysłodawca zamierza pozyskać przede wszystkim z wykorzystaniem tzw. crowdfundingu, oferowanego przez polski portal. Crowdfunding polegać będzie na realizowaniu dużej, bliżej nieokreślonej ilości przelewów pieniężnych w kwotach o dowolnej wysokości - w tym mikropłatności - dokonywanych przez bliżej nieokreślony krąg osób (dalej jako: Wspierający). Po zebraniu danej kwoty i pobraniu prowizji, portale crowdfundingowe dokonają przelewu zebranych środków na rachunek bankowy Pomysłodawcy. Równocześnie Pomysłodawca umożliwi Wspierającym dokonywanie wpłat na swój rachunek bankowy za pośrednictwem zarejestrowanej przez niego domeny internetowej. W każdym przypadku wpłaty dokonywane będą bezgotówkowo - albo za pośrednictwem serwisów płatniczych typu PayPal, Przelewy24 itp., albo zwykłym przelewem (bankowym, pocztowym lub za pośrednictwem innego operatora) na rachunek bankowy należący do Pomysłodawcy i wskazany na ww. stronie internetowej.

W zamian za dokonanie wpłaty, Wspierający nie otrzymają żadnej nagrody ani ekwiwalentu. Po zakończeniu produkcji słuchowisko będzie powszechnie dostępne i możliwe do odsłuchania lub pobrania w formie pliku audio ze strony internetowej Pomysłodawcy. Odsłuchanie lub pobranie pliku będzie nieodpłatne i nieograniczone podmiotowo. Wspierający nie będą w żaden sposób uprzywilejowani względem innych osób.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wpłaty dokonywane przez Wspierających, przeznaczone na realizację projektu Wnioskodawcy, stanowić będą darowizny opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłaty dokonywane przez Wspierających stanowią darowizny i podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1983 r. Nr 45, poz. 207 ze zm., dalej również jako: UPSD), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Jako, że przepisy UPSD nie definiują pojęcia „darowizna”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

W przedstawionym stanie faktycznym, stosunek prawny pomiędzy Pomysłodawcą a poszczególnymi Wspierającymi, odpowiada umowie darowizny. Darczyńcą w tym przypadku jest każdy Wspierający, przekazujący jakiekolwiek środki pieniężne na rzecz Pomysłodawcy (za pośrednictwem platformy crowdfundingowej lub bezpośrednio na rachunek bankowy Pomysłodawcy). Wpłaty te dokonywane są pod tytułem darmym. Wnioskodawca, będący obdarowanym, nie jest bowiem zobowiązany do dokonania jakiegokolwiek świadczenia zwrotnego na rzecz darczyńców.

Na gruncie cytowanego wyżej art. 1 ust. 1 pkt 2 UPSD, otrzymywane w ramach crowdfundingu darowizny podlegają zatem podatkowi od spadków i darowizn. Wymiar podatku od spadków i darowizn jest uzależniony od więzi rodzinnych pomiędzy darczyńcą a obdarowanym, jak również od wysokości darowanej kwoty.

Według art. 9 ust. 1 pkt 3 UPSD, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 4.902 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

W sytuacji, gdy pojedynczy Wspierający dokona na rzecz Pomysłodawcy darowizny więcej niż jednokrotnie, zastosowanie znajdzie art. 9 ust. 2 UPSD. Zgodnie z tym przepisem, jeśli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji przepisów prawa podatkowego, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 4 lutego 2014 r., sygn. IBPBII/1/436-303/13/BD.

Należy również zaznaczyć, że kwalifikacji wpłat otrzymywanych przez Pomysłodawcę od Wspierających jako darowizn, nie stoi na przeszkodzie prowadzenie przez Pomysłodawcę działalności gospodarczej. Ustawa o podatku od spadków i darowizn w art. 1 ust. 1 określając przedmiot opodatkowania stanowi wprost, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. UPSD nie wprowadza jednocześnie ograniczenia katalogu podmiotów podlegających ustawie wyłącznie do osób fizycznych nieprowadzących działalności. Podmiot opodatkowania jest określony szeroko i obejmuje każdą osobę fizyczną. Zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji przepisów prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 sierpnia 2010 r., sygn. ILPB2/436-120/10-2/MK oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2015 r., sygn. IBPBII/1/436-359/14/MCZ, w których to organy podatkowe stwierdziły, że darowizna otrzymana przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i na zasadach określonych w UPSD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – tytułem m.in. darowizny.

Z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Przy czym, zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 cyt. ustawy jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Stosownie do art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Według art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7276 zł – jeżeli nabywca jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie – ust. 2 art. 9 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe - art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 14 ust. 3 tejże ustawy do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III - innych nabywców.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości otrzymanej darowizny, według tabeli określonej w tym przepisie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca mający miejsce zamieszkania w Polsce, prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności gospodarczej jest m. in. działalność artystyczna, literacka i twórcza, działalność wydawnicza, działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych, działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych. W ramach planowanego przedsięwzięcia, Pomysłodawca zamierza wyprodukować słuchowisko w postaci polskiego wydania Biblii. Słuchowisko zostanie nagrane z udziałem profesjonalnych aktorów, orkiestry symfonicznej i z użyciem efektów specjalnych. W związku z tym, realizacja projektu będzie wymagać nakładu znacznych środków finansowych. Środki na finansowanie projektu Pomysłodawca zamierza pozyskać przede wszystkim z wykorzystaniem tzw. crowdfundingu, oferowanego przez polski portal. Crowdfunding polegać będzie na realizowaniu dużej, bliżej nieokreślonej ilości przelewów pieniężnych w kwotach o dowolnej wysokości - w tym mikropłatności - dokonywanych przez bliżej nieokreślony krąg osób (dalej jako: Wspierający). Po zebraniu danej kwoty i pobraniu prowizji, portale crowdfundingowe dokonają przelewu zebranych środków na rachunek bankowy Pomysłodawcy. Równocześnie Pomysłodawca umożliwi Wspierającym dokonywanie wpłat na swój rachunek bankowy za pośrednictwem zarejestrowanej przez niego domeny internetowej. W każdym przypadku wpłaty dokonywane będą bezgotówkowo - albo za pośrednictwem serwisów płatniczych typu PayPal, Przelewy24 itp., albo zwykłym przelewem (bankowym, pocztowym lub za pośrednictwem innego operatora) na rachunek bankowy należący do Pomysłodawcy i wskazany na ww. stronie internetowej. W zamian za dokonanie wpłaty, Wspierający nie otrzymają żadnej nagrody ani ekwiwalentu. Po zakończeniu produkcji słuchowisko będzie powszechnie dostępne i możliwe do odsłuchania lub pobrania w formie pliku audio ze strony internetowej Pomysłodawcy. Odsłuchanie lub pobranie pliku będzie nieodpłatne i nieograniczone podmiotowo. Wspierający nie będą w żaden sposób uprzywilejowani względem innych osób.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że wpłaty dokonywane przez Wspierających stanowią darowizny i podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, chyba że wynikają one jednoznacznie z innych niż darowizna stosunków zobowiązaniowych. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym stosunek prawny pomiędzy Pomysłodawcą a poszczególnymi Wspierającymi, odpowiada umowie darowizny. Darczyńcą w tym przypadku jest każdy Wspierający, przekazujący jakiekolwiek środki pieniężne na rzecz Pomysłodawcy (za pośrednictwem platformy crowdfundingowej lub bezpośrednio na rachunek bankowy Pomysłodawcy). Wpłaty te dokonywane są pod tytułem darmym. Wnioskodawca, będący obdarowanym, nie jest zobowiązany do dokonania jakiegokolwiek świadczenia zwrotnego na rzecz darczyńców. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, otrzymywane w ramach crowdfundingu darowizny podlegają zatem podatkowi od spadków i darowizn. Kwalifikacji wpłat otrzymywanych przez Pomysłodawcę od Wspierających jako darowizn, nie stoi na przeszkodzie prowadzenie przez Pomysłodawcę działalności gospodarczej. Ustawa o podatku od spadków i darowizn w art. 1 ust. 1 określając przedmiot opodatkowania stanowi wprost, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie wprowadza jednocześnie ograniczenia katalogu podmiotów podlegających ustawie od osób fizycznych nieprowadzących działalności.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawczyni opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że co do zasady wiążą one w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.