Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-863/15-4/RW
z 11 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku darowizny lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku darowizny lokalu mieszkalnego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 2 marca 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W latach 1995-1997 wybudował budynek służący w działalności gospodarczej za pomieszczenia magazynowo-biurowe. Od zakupu materiałów przeznaczonych do wybudowania został odliczony podatek VAT. Budynek ten został wyprowadzony z działalności gospodarczej, gdyż Zainteresowany zawęził rozmiary działalności gospodarczej i nie było potrzeby utrzymywania magazynu. Działalność gospodarcza zastała zarejestrowana w budynku, w którym mieszka, gdzie obecnie prowadzi biuro. W latach 2010-2012 Wnioskodawca przebudował przedmiotowy budynek hurtowni, została w nim dokonana modernizacja. Powstały w nim trzy samodzielne lokale mieszkalne (mieszkania). Została zrobiona też nadbudowa piętra, gdzie powstały trzy kolejne samodzielne lokale mieszkalne (mieszkania). Od kosztów modernizacji nie był odliczony podatek VAT. Lokale te są obecnie wynajmowane na cele mieszkaniowe. Wynajem tych lokali korzysta ze zwolnienia z VAT. Budynek ma charakter mieszkalny oraz spełniony jest warunek mieszkaniowego celu najmu.

Wynajem jednego z lokali mieszkalnych prowadzony jest od września 2013 roku. Zainteresowany planuje przekazanie tego lokalu w grudniu 2015 roku w formie darowizny swojemu synowi.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że lokal, który Wnioskodawca planuje przekazać synowi w formie darowizny znajduje się w części nadbudowanego piętra, gdzie powstały trzy samodzielne lokale. Od modernizacji budynku hurtowni ani od nadbudowy piętra nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, nie był obniżony podatek należny od kwoty podatku naliczonego. Remont i nadbudowa po wyprowadzeniu budynku z działalności gospodarczej, nie była prowadzona w ramach działalności gospodarczej. Wszystkie prace Wnioskodawca prowadził jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności, budynek jest w majątku prywatnym i wszystkie faktury były wystawiane imiennie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie w formie darowizny synowi Wnioskodawcy przedmiotowego lokalu, po uprzednim ustanowieniu jego odrębnej własności będzie zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w pewnych ściśle określonych przypadkach nieodpłatne przekazanie towarów należy uznać za spełniające definicje odpłatnej dostawy towarów. W myśl art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika jego pracowników, wspólników...
2. wszelkie inne darowizny

‒ jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tyt. nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zdaniem Wnioskodawcy darowizna na rzecz syna lokalu w grudniu 2015 roku, wynajmowanego od września 2013 roku na cele mieszkaniowe, po uprzednim ustanowieniu jego odrębnej własności, stanowić będzie czynność zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ze względu na fakt, iż następować będzie po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Ustawowa definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, która stanowi, iż przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle powyższych regulacji kluczową kwestią warunkującą zastosowanie zwolnienia z podatku VAT przy darowiźnie przedmiotowego lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy jest ustalenie, czy i kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia.

Nie budzi wątpliwości, że jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT jest usługa wynajmu nieruchomości (lokali). Nie ma jednocześnie znaczenia, czy czynność ta opodatkowana była faktycznie podatkiem VAT (tzn. czy zastosowanie miała podstawowa lub obniżona stawka podatku), czy też podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie przepisów szczególnych. Istotne jest bowiem, czy dana czynność była objęta zakresem opodatkowania VAT, a nie jaka była faktyczna wysokość tego opodatkowania. Czynności zwolnione z VAT są bowiem (w odróżnieniu od czynności pozostających poza zakresem VAT) czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT.

Potwierdzenie powyższego stanowiska odnaleźć można w indywidualnych interpretacjach wydawanych z upoważnienia Ministra Finansów, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 27 czerwca 2012 r. (znak IPTPP2/443-353/12-2/IR) wskazał, iż:

„(...) aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet, jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług”.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego Wnioskodawca:

• jest właścicielem budynku wybudowanego w latach 1995-1997,
• lokal mieszkalny znajdujący się w tym budynku jest wynajmowany od września 2013 roku,
• darowizna planowana jest na grudzień 2015 roku,
• od września 2013 nie przeprowadzał ulepszeń budynku, z tytułu których poniesione nakłady stanowiłyby co najmniej 30% jego wartości początkowej.
  
  

W konsekwencji należy stwierdzić, że wszystkie przesłanki niezbędne do uznania pierwszego zasiedlenia zostały spełnione i jeśli darowizna lokalu nastąpi w grudniu 2015 roku darowizna będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Odnośnie zastosowania zwolnienia sprzedaży takiego lokalu wypowiedział się Minister Finansów w interpretacji indywidualnej w sprawie nr ILPP2/4512-1-408/15-2/JK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W latach 1995-1997 wybudował budynek służący w działalności gospodarczej za pomieszczenia magazynowo -biurowe. Od zakupu materiałów przeznaczonych do wybudowania został odliczony podatek VAT. Budynek ten został wyprowadzony z działalności gospodarczej, gdyż Zainteresowany zawęził rozmiary działalności gospodarczej i nie było potrzeby utrzymywania magazynu. Działalność gospodarcza zastała zarejestrowana w budynku, w którym mieszka, gdzie obecnie prowadzi biuro. W latach 2010-2012 Wnioskodawca przebudował przedmiotowy budynek hurtowni, została w nim dokonana modernizacja. Powstały w nim trzy samodzielne lokale mieszkalne (mieszkania). Została zrobiona też nadbudowa piętra, gdzie powstały trzy kolejne samodzielne lokale mieszkalne (mieszkania). Od kosztów modernizacji nie był odliczony podatek VAT. Lokale te są obecnie wynajmowane na cele mieszkaniowe. Wynajem tych lokali korzysta ze zwolnienia z VAT. Budynek ma charakter mieszkalny oraz spełniony jest warunek mieszkaniowego celu najmu.

Wynajem jednego z lokali mieszkalnych prowadzony jest od września 2013 roku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższych przepisów wynika, że – co do zasady – wynajem nieruchomości stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy bowiem art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W kontekście niniejszej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w odpłatne używanie. W tej sytuacji istnieje bowiem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że oddanie rzeczy (np. lokalu) w odpłatne używanie (najem) jest usługą i wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywane jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy oddanie rzeczy w odpłatne używanie będzie prowadzone w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji uznać należy, że oddanie lokali w odpłatne używanie stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym czynność ta wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, bez względu na to, czy odpłatne oddanie w używanie nieruchomości jest prowadzone w ramach działalności gospodarczej (w rozumieniu odrębnych przepisów).

Z opisu sprawy wynika także, że Zainteresowany planuje przekazanie jednego z lokali w grudniu 2015 roku w formie darowizny swojemu synowi.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że lokal, który Wnioskodawca planuje darować synowi znajduje się w części nadbudowanego piętra, gdzie powstały trzy samodzielne lokale, a od modernizacji budynku hurtowni ani od nadbudowy piętra nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, nie był obniżony podatek należny o kwoty podatku naliczonego. Remont i nadbudowa po wyprowadzeniu budynku z działalności gospodarczej, nie była prowadzona w ramach działalności gospodarczej. Wszystkie prace Wnioskodawca prowadził jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej, budynek jest w majątku prywatnym a wszystkie faktury były wystawiane imiennie.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty we wniosku opis sprawy wskazać należy, że w przypadku darowizny lokalu, Wnioskodawca nie będzie zbywał majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Dokonując dostawy przedmiotowej nieruchomości oddanej w odpłatne użytkowanie w celach zarobkowych, tj. skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych z tego tytułu, Zainteresowany wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Ponadto, należy przypomnieć, że nieruchomości spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

‒ jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powołanej powyżej definicji umowa darowizny jest czynnością prawną, na mocy której darczyńca zobowiązuje się do jednostronnego bezpłatnego świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego, przy równoczesnym braku nałożenia na niego obowiązku świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Korzyść osiągana przez jedną stronę umowy nie znajduje odpowiednika po drugiej stronie.

Według powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zatem, niespełnienie powyższego warunku tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy darowizna przedmiotowego lokalu synowi, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Wnioskodawcy od nadbudowy piętra, na którym ten lokal się znajduje – nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z kolei stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie – w myśl art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W rozpatrywanej sprawie nie znajdzie jednak zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż jak wyżej wskazano, przekazanie w formie darowizny synowi przedmiotowego lokalu, po uprzednim ustanowieniu jego odrębnej własności nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodać należy, iż w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Zainteresowany wskazał, iż przedmiotowa dostawa stanowić będzie czynność zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak kwoty podatku należnego z tytułu ww. darowizny lokalu) – pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwolnione od podatku” nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Zainteresowanego, oceniane całościowo zostało uznane za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.