Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-1256/15-3/WM
z 4 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w sytuacji przekazania przedsiębiorstwa na rzecz męża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w sytuacji przekazania przedsiębiorstwa na rzecz męża.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 2 marca 2009 r. prowadzi działalność gospodarczą, która polega na sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli i jest sklasyfikowana pod symbolem PKD 45.32.Z. Pozostałe symbole PKD, to:

• 33.17.Z - naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu transportowego,
• 45.20.Z - konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli
• 45.31.Z - sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni posiada cztery środki trwałe, które są co miesiąc amortyzowane. Trzy z nich zostały zakupione z zaciągniętych kredytów, których okres spłaty kończy się w marcu 2019 r. i w maju 2020 r. W firmie zatrudnionych jest dwóch pracowników.

Mąż Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarczą o symbolu PKD 45.20.Z, czyli konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Małżonkowie posiadają wspólność majątkową, co oznacza, że majątek jednego z nich jest współwłasnością drugiego z nich. Działalność żony, jak i męża prowadzona jest pod tym samym adresem.

Wnioskodawczyni zamierza (z przyczyn ekonomicznych) zlikwidować swoją działalność, ale zanim wyrejestruje firmę to cały majątek, jak i zobowiązania firmy tj. towary handlowe, pracownicy, środki trwałe i kredyty planuje przekazać mężowi, który będzie kontynuował działalność, poszerzając zakres działalności swojej firmy o dodatkowy symbol PKD. Mąż Wnioskodawczyni dokona także rejestracji jako czynny podatnik VAT, w związku ze sprzedażą części samochodowych. Fakt dokonania czynności przekazania całego przedsiębiorstwa będzie udokumentowany protokołem przekazania całego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy u Wnioskodawczyni, jako przekazującej całe przedsiębiorstwo mężowi, powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przekazania towarów handlowych i środków trwałych?

Czy przekazujący środki trwałe w ramach przedsiębiorstwa ma obowiązek skorygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość ujętych w tych kosztach odpisów amortyzacyjnych, jak również skorygowania kosztów podatkowych w związku z przekazanymi towarami handlowymi?

Przedmiotem interpretacji indywidualnej, jest odpowiedź na pytanie drugie. W zakresie pytania pierwszego, wniosek został rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki poniesione na zakup towarów handlowych w momencie ich nabycia były konieczne w celu osiągnięcia przychodu. Zatem kosztów poniesionych na nabycie towarów handlowych nie trzeba wyksięgowywać, gdyż powołany art. 23 ust. 1 pkt 11 nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania. W sytuacji natomiast, gdy przedmiotem przekazania są składniki majątku, będące środkami trwałymi, które podlegały amortyzacji, nie zachodzi potrzeba korekty kosztów, gdyż wydatki na zakup tych środków nie były zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast dokonywane odpisy amortyzacyjne odpowiadają okresowi używania tych składników majątku w działalności gospodarczej.

Podobne zdarzenie zostało przedstawione w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPB1/415-75/14-5/MS i stanowisko podatnika tam przedstawione zostało uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza przekazać nieodpłatnie na rzecz męża składniki majątkowe wchodzące w skład prowadzonej działalności gospodarczej. W skład przekazanego przedsiębiorstwa wejdą m. in. towary handlowe i środki trwałe. Po dokonaniu przekazania przedsiębiorstwa na rzecz męża, wnioskodawczyni zamierza zlikwidować prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Mając powyższe przepisy na względzie stwierdzić należy, iż wydatki poniesione z tytułu zakupu towarów handlowych, które uprzednio zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej (a które podlegają faktycznemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodu z ich sprzedaży) w momencie ich nieodpłatnego przekazania na rzecz jej męża, tracą u Wnioskodawczyni cechę poniesienia ich w celu osiągnięcia, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym przekazanie towarów handlowych na rzecz przedsiębiorstwa męża Wnioskodawczyni spowoduje, iż wydatki poniesione na ich zakup, należy wyksięgować z tych kosztów.

Natomiast w sytuacji, gdy nieodpłatnie przekazane są składniki majątku zaliczone do środków trwałych, które u Wnioskodawczyni podlegały amortyzacji, nie zachodzi potrzeba korekty kosztów, gdyż wydatki na zakup tych środków nie były zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast dokonywane odpisy amortyzacyjne odpowiadają okresowi używania tych składników majątku w działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W przypadku nieodpłatnego przekazania środków trwałych – przekazanie to jako jedna z form zbycia wyznacza datę zakończenia dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez podatnika dokonującego zbycia. Czynność nieodpłatnego przekazania środków trwałych między małżonkami nie powoduje konieczności dokonania jakichkolwiek korekt kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Bowiem odpisy naliczone w okresie używania składnika majątku na potrzeby działalności pozostają kosztem uzyskania przychodu u przekazującego te składniki majątku ze swej działalności gospodarczej. Ostatniego odpisu amortyzacyjnego dokonywanego od wartości początkowej amortyzowanego środka trwałego, który następnie zostaje przekazany do działalności męża, Wnioskodawczyni może dokonać za miesiąc w którym to przekazanie zostało dokonane.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 24 ust. 3a ww. ustawy, w razie likwidacji działalności gospodarczej, sporządza się wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub na dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę nabycia składnika majątku, kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, wartość początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do sporządzenia wykazu, o którym mowa w cyt. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej, tut. organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jasna Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.