Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1733/15-2/PP
z 24 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2015 r. (data wpływu 29 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• ujęcia wydatków związanych z zakupem urządzeń, maszyn, środków do wykonywania zabiegów oraz materiałów budowlanych do kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe,
• ujęcia wydatków związanych z abonamentem telefonicznym do kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• ujęcia wydatków związanych z zakupem urządzeń, maszyn, środków do wykonywania zabiegów oraz materiałów budowlanych do kosztów uzyskania przychodów,
• ujęcia wydatków związanych z abonamentem telefonicznym do kosztów uzyskania przychodów.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2012 Wnioskodawca miał zawieszoną działalność w terminach: 1.01.2012 - 8.03.2012, 1.04.2012 - 7.08.2012, 23.08.2012 - 30.09.2012. W okresie zawieszenia działalności Wnioskodawca ponosił bardzo dużo wydatków, które miały na celu uruchomienie gabinetu kosmetycznego pod nazwą E. od dnia 1 października 2012 r. W tym czasie Wnioskodawca dokonał zakupu wielu urządzeń, maszyn, przyrządów. Poniósł takie wydatki na zakup drobnych rzeczy, celem przystosowania lokalu do prowadzonej działalności gospodarczej, jak np.: taśmy malarskie, listwy, karton gipsu, gładzie, farby, itp.

Co miesiąc Wnioskodawca opłacał także abonament telefoniczny, a faktury były wystawiane na firmę Wnioskodawcy, tj.: E. Umowę na dostarczenie usług telefonicznych Wnioskodawca podpisał w 2011 r. podczas zawieszenia działalności. Z telefonu Wnioskodawca aktywnie korzystał w listopadzie i w grudniu 2011 r. Wnioskodawca nadmienił, że w listopadzie i grudniu 2011 r. miał wznowioną działalność gospodarczą. Następnie znów ją zawiesił, od dnia 1 stycznia 2012 r. Pomimo zawieszenia działalności gospodarczej Wnioskodawca aktywnie korzystał z telefonu, bo jego celem w 2012 r. było uruchomienie gabinetu kosmetycznego od dnia 1 października 2012 r.

Wnioskodawca dodał również, że wydatki, o których wcześniej wspomniał, nie przekraczają kwoty 3,5 tys. złotych. Nie są więc środkami trwałymi i nie zostały one ujęte w ewidencji środków trwałych. Do tych wydatków zalicza się również zakup oprogramowania dla firmy o wartości 2 tys. złotych, zakup pigmentów do wykonywania zabiegów i zakup wybielacza do pigmentu stosowanego w technice makijażu permanentnego. Ponadto Wnioskodawca dodał, że ze wszystkich faktur wystawionych w związku z otwarciem gabinetu kosmetycznego E. przy ul. A., Wnioskodawca odliczył podatek VAT i wykazał go w ewidencji nabycia towarów i usług VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy pomimo zawieszenia działalności Wnioskodawca może ująć wydatki na zakup urządzeń, maszyn, środków do wykonywania zabiegów, materiałów budowlanych przystosowujących lokal do prowadzenia działalności, w bieżące koszty działalności firmy i umieścić je w księdze przychodów i rozchodów w 2012 r.?
2. Czy Wnioskodawca może ująć wydatki na opłatę comiesięcznego abonamentu ponoszone podczas zawieszenia działalności gospodarczej jako bieżące koszty działalności firmy i zaksięgować je w książce przychodów i rozchodów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on ująć wszystkie wydatki ponoszone przez niego podczas zawieszenia działalności gospodarczej jako bieżące koszty działalności firmy i umieścić je w książce przychodów i rozchodów. Wnioskodawca zamierza więc dokonać korekty odnośnie roku 2012 i złożyć skorygowane zeznanie PIT-36 za rok 2012.

Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej wyraźnie mówi bowiem, że przedsiębiorca ma prawo ponosić wydatki podczas zawieszenia działalności gospodarczej, jeżeli mają one na celu zabezpieczenie źródła przychodów. Wszystkie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę podczas zawieszenia działalności gospodarczej w 2012 r. miały na celu stworzenie miejsca pracy dla niego i jego pracownika. Takie miejsce pracy powstało, ponieważ od dnia 1 października 2012 r. zaczął funkcjonować gabinet kosmetyczny pod nazwą E.

Wnioskodawca nadmienił, że ponoszone przez niego wydatki były związane z dofinansowaniem unijnym. Już w 2009 r. Wnioskodawca uczestniczył w pracach, które miały na celu pozyskanie dotacji unijnych. Celem tego dofinansowania unijnego było „Utworzenie innowacyjnego i konkurencyjnego przedsiębiorstwa E.”. W okresie zawieszenia działalności w 2012 r. Wnioskodawca nie świadczył usług, więc jego działalność gospodarcza mogła być zawieszona. Wszystkie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w 2012 r. podczas zawieszenia działalności gospodarczej miały na celu otwarcie gabinetu kosmetycznego od dnia 1 października 2012 r. Zdaniem Wnioskodawcy powinien więc on je ująć w książce przychodów i rozchodów, tym bardziej, że wydatki z 2012 r. są kontynuacją zobowiązań podjętych wcześniej poprzez uczestnictwo w konkursach unijnych i pozyskanie dotacji unijnej.

Zgodnie z projektem pozyskującym dotację unijną działalność gabinetu kosmetycznego musiała się rozpocząć od dnia 1 października 2012 r. Przyznano Wnioskodawcy dotację unijną, a on zobowiązał się ponieść wydatki na uruchomienie działalności poprzez otwarcie gabinetu kosmetycznego. Część tych wydatków została dofinansowana, więc w książce przychodów i rozchodów Wnioskodawca umieści tylko te wydatki, które poniósł sam. Jeżeli dana faktura była dofinansowana w wysokości 55%, to Wnioskodawca planuje umieścić w kosztach tylko wartość 45% wynikającą z danej faktury.

Wnioskodawca umieści w książce przychodów i rozchodów wydatki poniesione w danym miesiącu, ponieważ fakt zawieszenia działalności jest tutaj nieistotny. Ważne jest to, że wszystkie wydatki miały na celu zabezpieczenie źródła przychodów, a takim źródłem przychodów było otwarcie gabinetu kosmetycznego E. od dnia 1 grudnia 2012 r. Gabinet ten powstał przy ul. A. w W., zgodnie z biznesplanem ujętym we wniosku o dofinansowanie unijne. Wszystkie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę podczas zawieszenia działalności gospodarczej w 2012 r. były konieczne i niezbędne do realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia.

Wnioskodawca twierdzi, że powinien również ująć w książce przychodów i rozchodów wydatki ponoszone przez niego co miesiąc na telefon podczas zawieszenia działalności gospodarczej. Fakt, że Wnioskodawca podpisał umowę o abonament w 2011 r. podczas zawieszenia działalności gospodarczej jest tutaj nieistotny. W roku 2011 Wnioskodawca miał 2 miesiące wznowioną działalność - w listopadzie i grudniu. W tym czasie Wnioskodawca miał prawo ująć w koszty bieżącej działalności wydatki na telefon. Wydatki na telefon w 2012 roku były również kontynuacją zobowiązań powziętych wcześniej, które miały na celu stworzenie miejsca pracy przy ul. A. w W., czyli zabezpieczały źródło przychodów. Taki gabinet został uruchomiony we Wrocławiu i funkcjonował od dnia 1 grudnia 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584), przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

W myśl art. 14a ust. 3 ww. ustawy, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zgodnie z ust. 4 ww. artykułu przedsiębiorca:

1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
   
   

Przechodząc na grunt przepisów podatkowych, kwestię kosztów uzyskania przychodów w pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w oparciu o ogólną zasadę dotyczącą kosztów, zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wymienia enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, że aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien spełniać łącznie następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy nie podlegają one wyłączeniu z kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie wspomnianego powyżej związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskiwaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, jest bezsporny, zaś obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika.

Należy przy tym podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. A tak jak już wcześniej wspomniano, to na podatniku spoczywa obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w przypadku prowadzenia pozarolniczej działalność gospodarczej, zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów co do zasady ma miejsce w trakcie wykonywania działalności gospodarczej, gdyż wówczas możliwe jest wykazanie przez podatnika związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy danymi wydatkami a uzyskiwanymi przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Natomiast w okresie zawieszenia działalności gospodarczej, zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów możliwe jest wyłącznie w sytuacji, gdy ich poniesienie niezbędne jest do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (ww. art. 14a ust. 4 pkt 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca przez większą część 2012 roku miał zawieszoną działalność gospodarczą. Wyraźnie wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, że wydatki na zakup urządzeń, maszyn, środków do wykonywania zabiegów, materiałów budowlanych przystosowujących lokal do prowadzenia działalności poniesiono w okresie zawieszenia działalności gospodarczej, a wydatki te miały na celu uruchomienie gabinetu kosmetycznego.

Tak przedstawiona treść wniosku wskazuje na to, że ww. wydatki nie miały na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, gdyż Wnioskodawca dopiero planował uruchomienie gabinetu kosmetycznego. Wydatki te nie były więc konieczne do poniesienia w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał także w treści wniosku, że umowę na dostarczanie usług telefonicznych zawarł również w okresie zawieszenia działalności gospodarczej - jeszcze w 2011 r. Możliwość zaliczenia wydatków związanych z abonamentem telefonicznym do kosztów uzyskania przychodów, poniesionych w czasie zawieszenia działalności gospodarczej, zaistniałaby wyłącznie w sytuacji, gdyby zobowiązanie do poniesienia przedmiotowych wydatków powstało przed zawieszeniem działalności. Natomiast Wnioskodawca nie wykazał w treści wniosku, że wydatki poniesione na abonament telefoniczny w okresie zawieszenia działalności były konieczne ze względu na zapisy umowy zawartej z dostawcą usług telekomunikacyjnych jeszcze przed zawieszeniem przedmiotowej działalności. Zatem kontynuowanie ponoszenia tych wydatków, pomimo zgłoszenia zawieszenia działalności, nie może być uznane za niezbędne dla zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów oraz opisu zdarzenia przyszłego uznać należy, że wydatki poniesione podczas zawieszenia działalności gospodarczej na zakup urządzeń, maszyn, środków do wykonywania zabiegów, materiałów budowlanych przystosowujących lokal do prowadzenia działalności oraz na opłatę abonamentu telefonicznego nie mogą być ujęte w księdze przychodów i rozchodów za rok 2012, jako koszty pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, wskazujące na możliwość ujęcia ww. wydatków w księdze przychodów i rozchodów za rok 2012 i dokonania korekty zeznania PIT-36 za 2012 r. - jest nieprawidłowe.

Dodatkowo podkreślić należy, że przedstawiona we własnym stanowisku argumentacja Wnioskodawcy wskazująca na konieczność ponoszenia ww. wydatków ze względu na przyznane dofinansowanie unijne, tym bardziej świadczy o tym, że przedmiotowe wydatki w trakcie zawieszenia działalności nie były poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, a wynikały z chęci pozyskania dotacji.

Wobec powyższego należało uznać za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• ujęcia wydatków związanych z zakupem urządzeń, maszyn, środków do wykonywania zabiegów oraz materiałów budowlanych do kosztów uzyskania przychodów,
• ujęcia wydatków związanych z abonamentem telefonicznym do kosztów uzyskania przychodów.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.